Mánudagsblaðið - 01.12.1969, Blaðsíða 1
BlaÓ fyrir alla
21. árgangur.
Mánudagur 1. desember 1969
23. tölublað
Hannibal á mála hjá dr. Bjarna
— Klofningur vinstri aflanna og und-
irróður forsætisráðherrans — Póli-
tískt snilldarbragð —
Pólitísk snilld dr. Bjarna Benediktssonar virðist ekki eiga
sér nokkur takmörk. Hefur nú komið í Ijós hversu gjörsamlega
honum hefur tekizt að halda vinstri öflum íslenzkra stjórnmála
algjörlega klofnum og óstarfhæfum, enda notið til þess dyggi-
legrar aðstoðar Hannibals Valdimarssonar, sem nú er, í þriðja
sinni, orðinn flokksformaður, þótt í rauninni megi varla kalla
nýjc.sta sköpunarverkið pólitískan flokk.
Á beit
Það er ekki ýkja langt síðan
Hannibal var í rauninni kominn á
beit á eigin búgarði. Pólitískir mót
vindar hreinlega blésu honnm burt
af stjórnmálasviðinu, fáir fylgdu
honum í útlegð,en þó hafði hánn
persónulegt fylgi talsvert, sem
gerði hann nytsaman þeim, sem
kunnu með að fara.
Viðurkenndur — hunzaður
Þingið veitir honum viðurkenn-
ingu í orði, en flokkur sá, sem kom
honum þangað lítt eða ekki. Eini
málsmetandi fylgismaður hans er
Björn Jónsson, en aðrir, áður
bundnir Hannibal hafa skilið við
hann og myndað óbrúanlegan
klöfning, ósamstarfshæfan með
öllu. Öll áhugamál hans eru hundz
uð' af meirihluta þingflokks Al-
þýðubandlagsins og í rauninni er
hann utangáttamaður með enga
smugu þegar í harðbakka slær.
Magnaður draugur
Dr. Bjarni er fljótur að skynja
hvar veikt er fyrir liðið og sá
sþjótt þá miklu sprungu sem.þarna
mætti takast að reka fleyg í. -Með
öllum pólitískum brögðum og und-
irmálum tókst Bjarna að magna
þennan klofningsdraug svo, að
hann færðist á fætur og fór að
starfa í flokksmyndun, sem fyrir
röskri viku sá dagsins Ijós- Upp
reis flokkur án málefnis, einskon-
ar blanda af hannibalistum og
stefnulausum frjálsþýðingum, sem
eiginlega vita ekkert hvar þeir
standa. Megnið af frjálsþýðingum
fylgdu Gils Guðmnndssyni yfir til
sósíalista, og heita má að ekkert
pólitískt fylgi sé ótryggara en í
þeim herbúðum.
Þríklofin andstaða
Hlutverk Bjarna var að magna
þennan uppvakning, teygja þunn-
ildið sem mest, svo þar mætti
skapa þá úlfúð og samstöðuleysi,
sem sósíalistum kæmi verst. Með
ýmsum undirmálum tókst Bjarna
þetta svo vel, að aðalandstaða hans
er nú þríklofin, máttlítil og hefur
hvergi nærri þau úrslitaáhrif, sem
ætla mætti, ef vinstri öflin stæðu
saman.
Dr. Bjarna voru fáir kostir væn-
ir. Hans eigin flokkur, Sjálfstæðis-
flokkurinn var ótryggur vegná end
urtekinna svika og tómlætis í garð
sterkustu stuðningsmanna hans.
Hér hófst sá pólitíski hráskinna-
leikur sem vart á nokkurt dæmi
á landinu.
Snilld Bjarna
Bjarni vó til allra átta í senn.
Fyrst tryggði hann hér grið hjá
eigin mönnum með loforði um
nýtt frumvarp til handa kaupsýslu-
mönnum. Næst gekk hann á vit
verkalýðsleiðtoga og kvað ekkert
mál leysast nema fulltrúar verka-
lýðsins væru með í ráðum. í þriðja
lagi ól hann svo á ósamlyndi
flokksbrotanna og þá sérlega
Hannibals, að útilokað er um sam-
starf í þá átt. Öllu þessu heldur dr.
Bjarni enn í greip sér svo snilldar-
lega, að jafnvel skærustu stjörnur
íhaldsins fá ekki rönd við reist, né
sýnt glögglega fram á þennan
snilldarlega hirðleik.
Atkvæðajöfnun
Það er margra mál, að Hannibal
sé kominn á sérstakan „mála" hjá
dr. Bjarna. Áhrif Hannibals eru
nú þau ein, að hann getur stutt
sundrungu án þess að Ieggja nokk-
uð jákvætt til málanna. Sjálfstæð-
isflokkurinn er í sjálfheldu og það
er honum ómetanlegt, að sundrung
ríki meðal vinstri aflanna. Vitan-
lega verður fjöldi stuðningsmanna
dr. Bjarna í næstu þingkosningum
honum andstæðir eða hlutlausir.
Framhald á 2- síðu.
Síðbuxi og
pólitíið
Sprettur án árangurs
Kynferðismálablaðið, Al-
þýðubl., hefur átt ærið ann-
ríkt í síðustu viku. Birti það 1
m.a. í aðalfréttum bauk'
manns við 3 ára telpu og
gerði framhaldssögu þar af,
sem birtist á miðviku- og
fimmtudag. Auk þess var
og útsíðufrétt af öðrum
manni og tekst blaðinu þar
ekki síður upp en í hinni
fyrri. Eftir að maður sást
fletta sig klæðum var lög-
reglunni gert aðvart en „þá
hafði maðurinn hlaupið
með buxurnar á hælunum
niður á Engjaveg og tókst
lögreglunni ekki að hafa
upp á honum“.
Raunverulega hefði þessi
frétt betur átt heima á i-
þróttasíðu blaðsins og þá
með verðugum ádeilum á
lögregluna og þróttleysi
hennar að hafa ekki við
manni sem hleypur með
buxurnar á hælunum í
glæsilegasta hverfi höfuð-
borgarinnar.
Menn sjá í anda pólitíið
okkar og buxnamanninn á
spretti framhjá villum mill-
anna við Laugarásveg, og
má ímynda sér upplit fínu
frúnna, sem úr glugga
gægðust.
Engir búskussar á Islandi!
Dómgreindarlaus aðstoð við bændur
gengur úr hófi fram
Sú staðreynd blasir nú við, að á íslandi árið 1969, er ekki
að finna einn.einasta búskussa. Samkvæmt samþykkt bænda
má engu kenna um heyleysi nema ótíð, þótt vitað sé, að
bændur á samliggjandi jörðum - geta verið og eru þannig
staddir, að annar er í heyþroti en hinn á fullar hlöður.
Á ctnnan í jólurn verður frumsýning í Þjóðleikhúsinu á hinni þekktu
óperu Mozarts, Brúðkaupi Figarós. Hljómsveitarstjóri er Alfred Walter.
Helztu söngvarar eru: Kristinn Hallsson, 'sem syngur.Fígaró .og.Karin
Langebo, scensk óperusöngkona, sem syngur Súsönnu. .— Myndin er
af Karin Langebo,
Sú staðreynd, að sumarið var
votviðrasamt og erfitt um heyskap,
virðist nú nægja hverjum bónda til
að krefjast aðstoðar í einu og öðru
formi. Vitað er að margir bændur
þurfa réttilega aðstoð, en þó er
langt frá, að aðstoð, sem slík, sé
réttlætanleg í þeim aragrúa tilfella
sem um ræðir í kveinstöfum for-
ustumanna bænda-
Dugmiklir bændur, sem með at-
orku vilja bjarga sér, og þurfa á
aðstoð að halda, gjalda þess nú, að
skussarnir eru metnir til jafns við
þá og gert eins hátt undir höfði.
Það er alls ekki forsvaranlegt að
meta þá að jöfnu né Iáta öllum í
té aðstoð án þess að kynna sér
gaumgæfilega aðstæður.
„Bíósýning11
Dæmi eru þess, að þá fáu þurrka
daga sem komu fóru menn ekki
í hey, á tilteknum bæjum vegna
þess „að það var bíósýning í Ara-
tungu" eins og einn komst að orði.
Sú venja, að setja hvern skussa á
bekk með ágætismönnum er orðin
alltof almenn og óþarflega útgjalda
söm. Ríkisstjórnin hefur ekkett
leyfi til að ausa af almannafé í
slíka bændur, enda telja flestir að
nóg sé púkkað upp á bændur al-
mennt, þó ofurlítillar dómgreindar
njóti í þeim efnum.
Bændasamtökin hafa verið á nær
stanzlausum fundum til að finna úr
lausnir þeirra vandamála, sem við
blasa. Otar þar hver sínum tota. En
þess er hvergi getið, að nokkur
rannsaki þær ástæður sem kunna
að liggja að baki heyleysis ein-
stakra bænda og einmitt skussarnir
fljótir að finna, hvar bezt er að
bera niður og fela sig í.skjóli þeirra
dugmeiri, sem börðust vonlausri
baráttu ■ við nátúruöflin. — H.P.
Er það satt, að Hjúkrunarfélagið,
sé að ganga úr BSRB — vegna
vanmats?
7 ekki fyrirgreiðslu
Það má heita undarlegt, en a. m. k. eitt af aðalhó-
telum Kaupmannahafnar, Imperial, hefur gefið út þá
skipun til starfsfólks síns, að ekki skuli veita íslenzk-
um ferðaskrifstofum, eða fólki á vegum þeirra, nokkra
fyrirgreiðslu. Er ekki farið með þessa ákvörðun í
neina launkofa, þvi nýlega varð íslenzkur ferðamaður
fyrir þessu, og er þó um mann að ræða, sem ekki er
aðeins við góð efni heldur einnig hafði gnótt fjár fyrir
sig og sína. Starfsmaður hótelsins sýndi honum þessi
fyrirmæli vegna fyrirspurna ferðamannsins um mann á
vegum einnar skrifstofunnar hér heima.
Nú veit almenningur að flestar ferðaskrifstofur sem
hér eru nú reknar hafa ágætt orð á sér, virðast ,,gera
það gott“ eins og kallað er. Svona orðspor af hendi
jafnfjölsótts hótels og Imperial er hin versta auglýs-
ing og ættu sambönd ferðaskrifstofa hið bráðasta að
rannsaka þetta mál og kippa því í lag.