Tíminn - 08.03.1978, Blaðsíða 13

Miðvikudagur 8. marz 1978
13
O
en greiða ber samkvæmt kaup-
gjaldsútreikningum byggðum á
gildandi kjarasamningum, lög-
um nr. 3 1978 um ráðstafanir i
efnahagsmálum og tilkynningu
Kauplagsnefndar um verðbætur
frá 1. marz til launþega innan
Alþýðusambands Islands” segir
i fréttatilkynningu Vinnuveit-
endasambandsins, sem blaðinu
barst i gær.
Þá segir ennfremur, i frétta-
tilkynningunni, að Utgáfa slikra
taxta, sé ,,að sjálfsögðu ólög-
mæt, þar sem kjarasamningum
hefur ýmist ekki verið sagt upp,
eða uppsagnarfrestur þeirra er
ekki liðinn. Vinnuveitendasam-
band Islands beinir þvi til fé-
lagsmanna sinna og annarra
vinnuveitenda að véra á varð-
bergi gagnvart kauptaxtaUt-
gáfu af þessu tagi og áminnir þá
um að greiða kaup samkvæmt
réttum kauptöxtum.”
Það var fjallað um þessa
kauptaxta sem verkalýðsfélög
hafa gefið Ut á fundi fram-
kvæmdastjórnar Vinnuveit-
endasambandsins i dag, og þvi
var náttUrulega iýst yfir, að
okkar kaupskrá verður notuð en
ekki taxtar þessara verkalýðs-
félaga, sagði Ólafur. Ólafur
sagði einnig um þá staðhæfingu
i fréttatilkynningu ASl, þar sem
segir að hvergi sjáist örla á
þeim láglaunabótum sem 2.
grein laga um ráðstafanir i
efnahagsmálum, er ætlað að
tryggja láglaunafólki, —að ver-
ið væri að semja reglugerð um
framkvæmd þessa verðbótavið-
auka, sem greiðist eftir á skv.
nánarireglum þeim launþegum
er ekki ná tilteknum heildar-
launum. 1 forsætisráðuneytinu
fengum við þær upplýsingar, að
sU reglugerð yrði að öllum lík-
indum gefin Ut i dag.
Anna ekki
eftirspurn
eftir
fiskflökum
Heildarvelta sölufyrirtækisins
Iceland Products i Bandarikjun-
um árið 1977, varð 61,7 milljónir
Bandarikjadala en var 48,5 millj.
árið áður. Hefur veltan þvi aukist
um 27,2%. Selt magn var hins
vegar nær það sama bæði árin,
eða 57,6 millj. lbs. 1977 og 57,8
millj.lbs 1976. S.l. ár gat Sjávar-
afurðadeildin ekki annað eftir-
spurn fyrirtækisins eftir þorsk-
flökum og hið sama gilti raunar
einnig um karfa-, ýsu- og stein-
bitsflök.
Heilsugæzlustöð
á Vopnafirði
Heildartilboð óskast i innanhússfrágang
heilsugæslustöðvar á Vopnafirði. Innifalið
i verkinu er t.d. múrhúðun, hita- og vatns-
lagnir, raflagnir, málun, dúkalögn og inn-
réttingasmiði.
Verkinu skal vera lokið 15. júli 1979.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu
vorri, Borgartúni 7, Reykjavik gegn
15.000.- kr. skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð á sama stað miðvikud.
29. mars, 1978, kl. 11.30 f.h.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844 PÓSTHÓLF 1441 TELEX 2006
%,s\^
O Loðna
ann i gær, að spurður um horf-
ur á loðnufrystingu á yfir-
standandi loðnuvertið.
Annað sem veldur þvi að
ekki er hlaupið að þvi að
frysta loðnuna er að hUn er
fjarri afkastamestu frystihUs-
unum i Vestmannaeyjum og á
Reykjanessvæðinu, þannig að
eigi að rætast Ur loðnu-
frystingu á þessari vertið
verður að koma til önnur
ganga og þá vestar og kæmu
frystihUsin i Eyjum og á
Reykjanesi þá að góðu haldi
sagði Jakob einnig.
Aö lokum sagði Jakob að
engu væri hægt að spá um
hvort um fleiri göngur yrði að
ræða að þessu sinni. en und-
anfarin ár hefðu þær vanalega
orðið tvær til þrjár. Rann-
sóknaskipið Arni Friðriksson
væri nU að leita loðnu milli
Grænlands og Islands en loðna
hefði áður gengið þaðan upp
að vesturströndinni.
A siðasta ári voru 4.266 tonn
fryst af loðnu að verðmæti
609,7 milljónir króna. Sam-
kvæmt þeim upplýingum sem
blaðið aflaði sér i gær hjá SÍS
og SH er aðeins bUið að frysta
óveru. A vegum SÍS var i gær
bUið að frysta 27 tonn og SH
hafði ekki handbærar
nákvæmar tölur þar um, en
gizkað var á að bUið væri að
frysta 20-30 tonn.
FERMINGARCJAFIR
BIBLÍAN
OG
Sálmabókin
Fást í bókaverslunum og
hjá kristilegu félögunum.
HIÐ ÍSL. BIBLÍUFÉLAG
(Puöbranöóótofu
Hallgrimskirkja Reykjavik
simi 17805 opið3-5e.h.
Ólíklegt
Hef ákveðið að sækja aft-
ur um starf dómorganista
— segir Ragnar Björnsson
Vegna stöðugra fyrirspurna
dagblaða og einstaklinga um
ástæðu fyrir þvi, að mér var
sagt upp störfum sem dómorg-
anisti, þykir mér hvorki fært
eða rétt að biða lengur með að
gefa þær upplýsingar sem ég
veit þar aö lUtandi.
Þegar ég kom heim Ur tón-
leikaferð um Sovétríkin I byrjun
febrUar, var ég beöinn að koma
til fundar i Dómkirkjunni
þriðjudaginn 7. febr., en þar
voru þá mættir tveir sóknar-
nefndarmenn, þeir Erling Aspe-
lund og Benedikt Blöndal. Tjáðu
þeir, að mér væri hér með sagt
upp störfum við kirkjuna frá og
með þeirri stundu, þó á fullum
ílaunum i þrjá mánuði. Ég
spurði um ástæðu fyrir upp-
sögninni og fékk þau svör aö
ástæður væru þær, að það vant-
aði söngfólk i Dómkórinn og að
ágreiningur væri um lagaval
við sálma. Að þessum atriðum
kem ég siðar. Formlegt upp-
sagnarbréf fékk ég svo dags. 8.
febrUar, þar sem engar ástæður
fyrir uppsögninni voru tilnefnd-
ar. Ég skrifaði sóknarnefndinni
bréf þann 12. febr. og bað um
skriflegar ástæður fyrir upp-
sögninni og lýsti mig jafnframt
fUsan til viðræðna um „hugsan-
legar astæður með áframhald-
andi samstarf i huga.” Svarbréf
barst mér dags. 22. febr. þar
segir: „ástæður fyrir uppsögn-
inni þarf ekki að skýra”. Ástæð-
an, sU að söngfólk vanti í Dóm-
kórinn, er tæplega næg til upp-
sagnar, þar að auki vita allir
organistar i Reykjavik að erfitt
er að fá söngfólk til starfa i
kirkjukórum vegna bindingar á
sunnudögum. Hin ástæðan, að
ágreiningur værium lagaval við
sálma, er mér ókunn, auk þess
að venjan er sU að prestur ráði
sálmum, en organistinn þvi
hvaða lög skuli notuð við þá. I
samningum stendur: „organist-
inn ákveður sálmalög —.
Organista ber að taka tillit til
sérstakra óska prestsins um
lagaval við sálma”. I þessu
sambandi held ég að ómögulegt
sé að finna brottrekstrarsök.
Arið 1969 var ég fastráðinn
organisti við Dómkirkjuna, en
hafði áður verið aðstoðarorgan-
isti dr. Páls ísólfssonar frá þvi
ég kom heim frá námi 1955 og
raunar lengur, því ég aðstoðaði
Pál oft meöan ég var nemandi
hans i Tónlistarskólanum I
Reykjavik. Hver er þá ástæöan
fyrir uppsögninni? Og hvers
vegna er mér sagt að hætta á
stundinni, skila lyklum og gögn-
Ragnar Björnsson við orgel
Dómkirkjunnar
um eins og um afbrot væri að
ræða? Og hvers vegna fæ ég
ekki að vinna Ut hinn venjulega
uppsagnartima? Svör við þess-
um spurningum kann ég ekki,
og öðrum væri einnig skyldara
að svara þeim, ef svör eru til.
Organistar eru ráðnir af
sóknarnefndum, þeir sitja ekki
sóknarnefndarfundi og hafa litil
skipti við sóknarnefndir. Sam-
starfið er fyrst og fremst við
kórinn og presta kirkjunnar.
Lengst af hef ég starfað með
tveim fyrrverandi dómpróföst-
um, þeim sr. Jóni Auðuns og sr.
Óskari J. Þorlákssyni (sem ég
starfaði einnig með i eitt ár á
Siglufirði). Ekki legg ég þessum
tveim prestum orð i munn, en
beygi mig óhræddur fyrir þeirra
mati á samstarfi okkar. Sama
er að segja um samstarf okkar
sr. Hjalta Guðmundssonar, sem
er reyndar tiltölulega nýkominn
prestur að Dómkirkjunni, en
við höfum þar að auki unnið
mörg ár saman i hópi Fóst-
bræðra. Sr. Þórir Stephensen er
einnig tiltölulega nýorðinn
prestur við kirkjuna. Hans eigin
orð, við ýmsa þá aðila sem mik-
ið hafa reynt til þess aö fá þess-
um aðgerðum sóknarnefndar
breytt, eru, að hann geti ekki
unniö meö mér, og við slikum
yfirlýsingum á sóknarnefnd
vitanlega erfitt meö að bregðast
nema á einn veg. Þetta þótti
mér mjög leitt að frétta, þvi ég
treysti mér vel til þess að vinna
með sr. Þóri, jafnvel ekki siður
eftir það sem gerst hefur.
Að hætti mins fyrirrennara
við kirkjuna hef ég lagt á það
áherslu að geta komið fram sem
konsertorganleikari bæði hér-
lendis og erlendis og tekist
þannig að kynna þó nokkuð af
islenskum verkum á þeim vett-
vangi, sem að ég veit að hefur
orðið bæði islenskum tónskáld-
um til gildis og verið um leið
kynning á islenskri tónmenn-
ingu. Boð berast mér stöðugt
um tónleikaferöir, og þegar svo
er finnst mér skylda dómorgan-
istans að reyna að standa undir
þeim kröfum sem slikar ferðir
Utheimta, og ég man ekki betur
en að allar sóknarnefndir Dóm-
kirkjusafnaðarins hafi sýnt full-
an skilning á þvi. Dómkirkjan
er ekki aðeins safnaðarkirkja,
hUn er einnig höfuðkirkja lands-
manna allr&, og hvað þar gerist
er þvi engum óviðkomandi.
Leitt þykir mér að þurfa að
telja upp framanskráð, en sé
mér ekki annað fært vegna
sögusagna ýmissa, og kem
heldur ekki auga á réttlæti i þvi
að þurfa að taka á mig ómak-
lega byrðar annarra.
Ég þakka þeim mörgu aðilum
innan kirkjunnar sem reyndu
allt sem þeir gátu til þess að fá
aðra afstöðu upptekna i um-
ræddu máli, en þvi miöur ennþá
án sýnilegs árangurs.
Ég hef tekið þá ákvörðun að
sækja aftur um starf organista
við Dómkirkjuna, vegna þess að
ég tel, að sem tónlistarmaður á
þeim stað geti ég orðið kirkjunni
og islenskri tónlist að mestu
gagni innan lands og utan.
Kirkjan er stofnun sem hlýtur
að aga sina, en ekki forherða, og
er sáttfýsi þvi ekki minnkun .
Ragnar Björnsson
Laxveiðin síðasta ár:
Laxá í Aðaldal
bezta veiðiáin
Sumarið 1977 veiddust hér-^á
landi alls 64.575 laxar að heildar-
þunga 230 tonn samkvæmt upp-
lýsingum Veiðimálastofnun-
arinnar. Hlutfall i stangaveiði i
allri laxveiöinni var 66% og er
það heldur lægra hlutfall en verið
hefur undanfarin ár þegar hlutur
Laxeldisstöðvar rikisins i Kolla-
firði og Lárósstöðvarinnar hefur
verið dreginn frá heildar-
veiðinni,. Veiðin varö 8% betri
en sumarið 1976.
Fjórðabezta laxveiðiárið
Laxveiðin var um 10 þUsund
löxum yfir meðaltali 10 siðustu
ára og varð þetta fjórða bezta
laxveiðiárið hér á landi en laxa-
fjöldinn er svipaður og árin 1973
og 1972 sem voru annað og þriðja
bezta árið. Hins vegar veiddust 74
þUsundlaxar metveiðiárið 1975 og
verður trúlega einhver bið á
að það met verði slegið á næst-
unni, þó aldrei sé að vita nema
það gerist a næstu árum ef marka
má þann ótrúlega stiganda sem
verið hefur i laxveiði hér á landi
siðustu áratugi. Þannig jókst
meðalveiðin um helming á fimm
ára timabili frá 1970 til 1975 frá
þvi sem verið hafði fimm árin þar
á undan.
Veiðin breytileg
Netaveiði var yfirleitt góð og
mjög góð á vatnasvæði ölfus-
ár-Hvitár, en þar fengust að
þessu sinni rúmlega 11 þúsund
laxar. Þá var skfnandi góð veiði i
Þjórsá og varð þetta langbezta
veiðin þar. 1 Hvitá i Borgarfirði
fengust rúmlega 6 þúsund laxar i
net og i heild varð veiðin á vatna-
svæði Hvitár alls 12.558 laxar og
bvi rúmlega 6 þúsund á stöngina.
Hér sést Einar Einarsson i
Laugardælum. með einn 28
punda semveiddist í net i ölfusá
á siðasta sumri.
Varð veiði svipuð i heild á ölf
usár-Hvitár svæðinu og á
Hvi'társvæðinu i Borgarfirði, en
fyrrgreinda svæöiö hafði vinning-
inn með tæplega 13 þúsund laxa.
Stangaveiði var i heild góð en
nokkuð misskipt eftir landshlut-
um. Þannig var að jafnaði met-
veiði i laxveiðiánum á vestan-
verðu Norðurlandi og i ám i Þing-
eyjarsýslum, i Vopnafirði og i
Breiðdalsá i S.-MUlasýslu. Sömu
sögu er ekki að segja af veiði á
Suöurlandi, Vesturlandi og Vest-
fjörðum þó að undantekning sé
frá þvi. Þannig varð metveiði i
Þverá i Borgarfirði og þar veidd-
ist stærsti laxinn á stöng svo vitað
sé var það 28 punda lax. Þá er
einnig vitað um tvo 28 punda laxa
sem veiddust i net i ölfusá frá
Laugardælum.
Beztastangaveiðiáinvar Laxá i
Aðaldal með 2699 laxa að meðal-
þyngd 9,3 pund. í öðru sæti varð
Miðfjarðará i HUnavatnssýslu
með 2581 lax að meðalþyngd 7,7
pund. Þriðja bezta stangaveiðiár-
ið var Þverá i Borgarfirði með
2368 laxa að meðalþyngd 7,9
pund, þá Laxá i Kjós i fjórða sæti
og þar veiddust 1940 laxar að
meðalþyngd 7,0 pund.
(Frá Veiðimálastofnun)