Tíminn - 28.05.1978, Síða 16
16
Sunnudagur 28. mai 1978.
„Þegar Frakkarnir töldu sig örugga á þvi, aöég geröi ekki byitingu, tóku þeir mér tveim höndum.”
Litið við hjá listamanninum Erró
V
„Það er þessi
ferski franski
andblær, sem
ég elska”
FI ' Það var ekkcrt auðvelt aö
negla listamanninn Erró eða
Guðmund Guðinundssun niður,
þar sem hann var að störfum
viö uppsetningu sýningar
sinnar, sem opnuð verður á
Kjarvalsstöðum fyrsta dag
I.istahátiðar. Hann var bókstaf-
lega á þönum og settist ekki
alian tiinann, sem við stóðum
við. „Leyfðu mér að sýna þér
fyrst sýnishorn af myndum
minutn um rússneksa áróðurs-
list", sagði hann strax og benti á
mynd, sem gefa á nokkra hug-
mynd uin hugarflug Rússa,
þegar israel er annars vegar.
,,Það tók mig 15 ár að viða efn-
inu að, en Ur þvi urðu lika 14
málverk, sem ég er sérstaklega
ánægður með”.
„Anægöur” og „heppinn” eru
tvö lýsingarorð sem hvað oftast
koma fram á varir Errós. Hann
viröist þakklátur mörgu fólki,
sem orðiö hefur á vegi hans, og
ómögulegt er að fá hann til þess
aö rifja upp nokkuð dapurlegt
frá þeim árum, þegar hann
sýndi i Listamannaskálanum,
en þá kunnu tslendingar vist
ekki að meta neitt frá honum
annað en mósaik. „Það er
margt fólk, sem hjálpaði mér á
sinum tima, eins og t.d.
Matthias Jóhannessen, sem
alltaf hefur verið hvetjandi fyrir
mig og hvatt mig til þess að
sýna hér. Erlendur Einarsson
forstjóri gerði mér eitt sinn
stóran greiða, — ég gat nú
reyndar borgað skuld mina
fljótt, — nú og svo hún Guð-
munda Kristinsdóttir frænka
mín, sem hefur „reddað”
ýmsum hlutum fyrir mig. Að
ógleymdum fósturföður minum
á Klaustri Siggeir Lárussyni.
Gylfi Þ. Gislason, — ég veit ekki
hvort hann er lifandi ennþá, —
sem var menntamálaráðherra
eða fjármálaráðherra, um það
leyti sem ég hleypti heimdrag-
anum, var méreinnig mjög inn-
anhandar.
,,En þú færð mig ekki til þess
Erró: Frakkland er áreiöanlega
eina landið i heiminum, þar sem
engin ritskoöun viögengst.
(Veldi tilfinninganna sællar
minningar).
að tala um fortiðina. Það góða
við mig, er að ég lit aldrei til
baka. Það er alveg útilokað
fyrir mig að hitta oft fólk, sem
vill tala um gamla timann. Ég
vil vera í hringiðu lifsins”.
Og hringiða lifsins fyrir Erró
er i París. ,,Þar kemur til mi'n
fólk, sem stoppar stutt en hefur
mikið að segja. Það segir mér
sinar ferðasögur og ég segi þvi
minar. Það er svo dásamlegt.
Mér likar vel við Frakka og
þeim við mig. Þegar þeim var
orðið ljóst, að ég myndi ekki
skipta mér af pólitik þeirra og
efna til óeirða eins og
Cohn-Bendit,tóku þeir mig inn á
stokk til sin. Frakkar eru svo
skemmtilega „nonchalants”,
kærulausir og óski pulagöir —
en þó ekki. Þeir vilja halda i
mann, þá einu sinni maður er
kominn. Okkur útlendingum er
jú bannað að skipta okkur af
stjórnmálum þeirra, en allt
Sýnishorn af rússneskri áróöurslist. Efniviöinn fékk Erró sendan
frá kunningja sinum I Moskvu á 14 ára timabili. Myndin heitir
tsraei.