Alþýðublaðið - 22.08.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞVÐUBLÁÐIÐ
Yflrlýsing-.
_____ )
Aö geínu tilefssi og vegua &
stæðulausa og skaðíegs orðróœs,
sem gengur,; voStast hér með, sð
öll víSfcryggingaropphK'.ö s.» .Ster
íing“ — „K»sko“ kr 750OOO og
„Iateresse" kr. 300000, samtais
eia Ktíljón og ficattu þúiundir króna,
er á Jéttum tíma greidd af vá
trl'ggingáWéiöguöuni Steadiaavía,
Baltici og Nítioaal og jafnvel
^stór hluti vátryggingaffjírsins fyrir
'gjalddaga'og án nokkurs frádráttar.
H í Eimskipdélag íslands.
Eniíl Nielsen.
Jafnaðarntannafélagið beidur
fund á talðviiudag kl 8 f Báru-
búð uppi 1 Félagsœál. 2 Landa
kjöiið 3. Framhald uœiæðu um
afstöðu ti) sócisldea okrdi og kom-
uiúíúita.
Es. Lagarfoss fer héðam tii
Hafnarfjarðar ki. 12 í dag og það
an austur urn land,
Belgant fór til veiða í gser;
ætiar að veiða f f i
■■ ■ .. ..
Eveldúlfa-togararnir, Þóróif
ur og S'íiillagrimur eru komnir tii
Növa Scotia. Skipverjum líður vel
og veiður strax byrjað sð vdða.
Símskeyti.
(Einkaskeyti til Álþbl).
Sigíufir$i 21. ágúst 1922
Stöðugir stormnr sfðustu viku
Höfðutn hslffc þriöja þúsund fyrra
sunnudag, engin veiðl síðan, þar
til f gæ'rdag, tæp þrjú hundeuð
tunnur, Fyrir storasinn veiddist
síidin á Skagsfitði bú á Grímseyjar-
snsdi. Liðsa góð Kærar kveðjur
tii vina og ættingja.
Skipverjar á Þótir.
Hinn 11 júlí 1922 asdiðist hér
á Farsóttarhúsinu Eitíkur Vaítýs
söu, íxiatsvcicn Hasn var fæddur
10 ágúst 1892, á önuudarborai
undir Eyjafjöllum, og óist þar
upp til 11 ára aidura, þi Quttist
hann að Söadum í Meðullandi til
ömrou sinnar og dvsldi hatm þar
tii 18 ára aidurs. N.iut hánn mik
illar og góðrar umönnunnar ömmu
sino.'.r, enda mun hann.þar hafa
orðið fyrír binutn holiu og góðu
ahrifum er síðar meir einkendu
faann tem sérstakar dygðir, ea
það var ráðvendni f hvívetna og
sérstök réttlætistiifinning, og trúrri
og skylduræknari þéfaara hefi eg
vtirli þekt.
Fyrir nokkrum árum fluttist
Eivfkur hingað til borgarinnar og
skð'œmu sfðar kvæntht hann eítir-
iifandi ekkju Kristíau Guðmunds-
dóttir frá Ferstiklu. Eignuðust þau
eitt b•»>», sem nú dveiur hjá braeðr-
urn ekkjunnar i Ferstiklu.
Eirfkur var tneðlimur f Sjó-
matmaféiagi Rvíteur og vasm eftir
raætti að faitsum fögru og göfugu
hugajónum jafaaðarstefnunnar, —
enda faafði bann hin sfðari ár æfi
alnnar fe&gið að kenna á hinu
bandvitiausa og ómannúðiega þjóð-
féiagsskipuiagi
Ekki fiiBSt œér úr vegi að vikja
þeírri spurningu til íyrverandi hús-
bænda Eiifks sil favort þeir viiji
ekkí f verki, sína að þeir hafi
eiohvers matt ráðvcndni og trú-
messku hins burt sofasða bróður.
Þeir hafa ágætt tækifæii að rétta
binni fjúku ekkju hans hjáipar-
hönd; þetta akoðitt fó ekki aem
beiðni, heldur seor bending.
Stéttarbróðir
Ritstjóri og ábyrgðtaTamðai:
Olafur Friðrtkssox.
Ftenfcsmiðjagi Gutenberg.
Edgar Rice Burroughs: Tarzan snýr aftur.
„En frúin er háttuð", mælti stúlkaD, sem svar við
því er RokofF sagði.
„Það eru mjög áríðandí skilaboð til sjálfrar frúar-
innar", svaraði Rokoff. „Segið henni að hún verði að
fara á fætur og láta eitthvað á sig og tala við mig. Eg
skal hringja aftur eftir fimm mínútur". Hann hengdi
upp talfærið. Augnabliki síðar kom Paulvitch.
„Hefir greifinn fengið boðin?“ spurði Rokoff.
„Hann ætti nú að vera á leiðinni heim". svaraði
Paulvitch.
„Ágættl Greifaynjan mun um þetta leyti sitja mjög
fáklædd í herbergi sínu. Á augnabliki mun hinn dyggi
Tacques fylgja Tarzan inn til hennar, án þess að gera
vart við sig áður. Það mun taka nokkurn tíma að gefa
skýringar. Olga mun líta mjög freistandi út, og vöxtur
hennar mun koma Ijóslega fram í þunnum klæðunum.
Hún mun verða hissa, en ekki óánægð.
Ef nokkur dropi af rauðu blóði er í manninum, mun
greifinn koma að mjög laglegum ástarfundum, eftir
fimtán mfnútur. Eg'held okkur hafi 1 þetta sinn tekist
verulega upp, kæri Alexis. Við skulum koma út og
drekka Tarzan okkar til í verúlega góðu brennivíni;
ekki að gleyma því, að greifinn af Coude er einhver
bezti skilmingamaður 1 Parls, og vafalaust langbezta
skyttan í öllu Prakklandi".
Þegar Tarzan kom til hallarinnar beið Jacques við
dyrnar.
„Þessa leið, herra*, mælti hann, og gekk á undan
upp breiðar marmaratröppurnar. Á næsta augnabliki
hafði hann opnað dyr, og um leið og hann dró dyra-
tjöld til hliðar hneygði hann sig þeijandi fyrir Tarzan
og vísaði honum inn í hálfdimt herbergi. Jacques fór
burtu. (
Hinum megin í herberginu sá Tarzan Olgu sitja við
borð, sem talsími hennar stóð á. Hún sló fingrunum
óþolinmóðlega á gljáða borðplötuna. Hún hafði ekki
heyrt hann koma inn.
„Olga", mælti hann, „hvað er að?“
Hún snéri sér að honum og rak upp óp.
„Jeanl" æpti hún. „Hvað eruð þér'hér að gera? Hver
vísaði yður inn? Hvað á þetta að þýða?"
Tarzan var sem þrumu lostinn, en á augnabliki
komst hann að hálfum sannleikanum.
„Þér senduð þá ekki eftir mér, Olga?"
„Senda eftir yður, á þessum tíma kvölds? Drottinn
minn! Jean, haldið þér, að eg sé alveg frávita?"
„Francois símaði mér, að koma samstundis; að þér
væruð í vanda staddar og þyrftuð mín með“.
„Francois? Hver er það nú?“
„Hann hvaðst vera í þjónustu yðar. Hann talaði eins
og að eg þekti hann".
„Það er enginn með því nafni í þjónustu minni. Það
hafa einhvejrjir leikið á yður, Jean", og Olga hló.
„Eg óttast, að það geti orðið grátt gaman, Olga",
svaraði hann. „Það er fleira en gaman á bak við það".
H