Fréttablaðið - 23.12.2006, Qupperneq 67

fræðsla er sérstaklega búin til
fyrir áfengissjúkar konur.
„Þá er til dæmis tekið á þeim
verkefnum og þeim málum sem
þær þurfa að undirbúa sig fyrir
þegar þær koma heim aftur. Til
dæmis í sambandi við börnin. Þar
þurfa þær oftar að bera ábyrgð en
verða jafnframt að taka sér tíma
til að sinna meðferðinni. Taka sér
tíma frá fjölskyldunni. Þær þurfa
meiri stuðning og meiri hvatningu
til þess.“
Spyrja má af hverju það sé svo,
að samviskubitið gagnvart fjöl-
skyldunni nagi konur meira. Lík-
ast til eru það djúpstæðar ástæður
sem liggja meðal annars í samfé-
lagsgerð og sögu. Halldóra segir
skömm meiri hjá konum en körl-
um.
„Þær eru dæmdar harðar en
karlar. Áfengissjúkar konur eru
oft dæmdar harðar af umhverfinu
– okkur sjálfum – en áfengissjúkir
karlar.“
Þetta er staðreynd að mati Hall-
dóru.
Auk þess sem kvennameðferð er
rekin á Vík eru þar í meðferð karl-
ar 55 ára og eldri. Á Vík eru sem
sagt afarnir, ömmurnar og mömm-
urnar í meðferð. Gróflega skipt
eru að jafnaði 20 konur og 10 karl-
ar í meðferð á Vík hverju sinni. Á
Staðarfelli eru hins vegar ein-
göngu karlar. Þangað er hætt að
senda konur. Að sögn Halldóru
segja tölur til um að komum hafi
fjölgað mikið í eldri hópnum – það
er meðal þeirra sem eru að koma í
fyrsta skipti.
„Við metum það sem svo að þar
ráði meiri léttvíns- og bjórneysla.
Dagdrykkja hefur verið að aukast.
Hún er lúmskari. Þeir sem eru að
koma í fyrsta skipti hafa verið að
reka sig á það og farið að há þeim
varðandi heimili og vinnu.“
Aðspurð segir Halldóra gott ef
auknar nýkomur þeirra sem eldri
eru megi að einhverju leyti reka
til aukinnar fræðslu og þar með
minni fordóma.
„Fræðsla eyðir vissulega for-
dómum. Við vitum það. Og mikil
hjálp er í að fræðslan sé fyrir
hendi. Samt er það svo, þegar
kemur að manni sjálfum, að þá er
afneitunin mikil. Það er eitthvað
að hjá Jóni í næsta húsi og Siggu á
móti en ekki hjá mér. Ég þarf ekki
í meðferð. Já, þó nú sé árið 2006
þykir enn skömm að fara í með-
ferð.“
Halldóra reiknar með því að yfir
hátíðarnar verði 20 manns í með-
ferð. Strax að hátíðum loknum
fyllist allt. Sú er reynslan.
„Það er miklu meira að gera hjá
okkur eftir jól en fyrir jól. Þá taka
afarnir, ömmurnar og mömmurn-
ar sem eiga við áfengisvanda að
stríða á sínum málum. Betra er að
vera edrú amma en full,“ segir
Halldóra.
Hún segir jafnframt að konur
verði oft fyrir því að fá ekki að
hitta barnabörnin sín af því að þær
hafa verið að drekka.
„Það getur verið sárt. Að geta
ekki verið ein með barnabarninu
sínu af því að það finnst af þér lykt.
Og börnin treysta þér ekki. Þetta er
oft þannig. Að afar og ömmur fá
ekki að hitta barnabörn sín. Og oft
er það þetta sem hvetur eldra fólk
til að fara í meðferð.
Það getur verið sárt.
Að geta ekki verið ein
með barnabarninu
sínu af því að það
finnst af þér lykt.
Og börnin treysta
þér ekki. Þetta er oft
þannig. Að afar og
ömmur fá ekki að
hitta barnabörn sín.