Alþýðublaðið - 23.08.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞVÐUBlAÐIÐ
Smávegis.
— Sein&st í júli koma til Rúss-
Unds 160 ame.tískír verkamueon
Eiga þeir að vinna við verkstniðj-
ur i Suður Rússiaadi
— Norska koaa«iúaist*biaðið
.Nordiaodi SociaidernOvtret* ketu
ur út fra I áfcúú undir nafnicu
„Nordlands Fremtid*.
Kl. 71
a morgcana er tiibúið nóg af heitu
kaffi hjá Litla kaifihúsinn.
Líugawegi 6
Hentugt fyrlr þá, setn bytja vinnu
kl. 8, moiakaffi 30 aura. Engir
dykkjupeniagST.
sllipr
úr Mývatni
Nýkominn i
Kaupfélagið.
viil minna yður á, að það hefir á
boðstóium í ölium só!u-
deildum ifnum:
Ágætt bökunarhveiti C. W. S.
sem það selur með sóriega
lágu verðí.
Gerhveitið C, W. S.
sem Kaupfélagið hefir a boðstóiam-,
hefir nú a einum manuði bfótið
almenningsiof fyrir gaeðin. Hús
mæðuinar s«gj», að það hsfi þær
sœakkað btztar kökur, sem gerðar
séu úr gerhveiti frá Kaupfélaginu.
Látið yður aldrei vanta
bezta hveitið.
Símið eða sendið i söludeildir
ausiis.
Simar 728 & 1026.
Kanpid
A Iþýðublaðið!
Aígreidisla
blaðsins cr i Aiþýðuhúsinu við
Ingólfsstrsti og Hverfisgötu.
Slmi 088.
Augiýsingum sé skilað þangað
eða f Gufenberg, f sfðasta lagi
kl. £0 árdegÍ3 þaan dag sem þcr
eigm aS kocna f biaðið.
Askriftagjaid ein kr. á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 1,50 cin. eind
Útsöiumenn beðnir að gera skii
til afgreiðsiunnar, að minsta kostf
ársfjórðungiilega.
Kanpeudar „VerbamaaHsins1'
bér í bæ eru vinsamlegast beðnir
að greiða hið fyrsta ítrsgjaldið.
5 kr., á afgr Aibýðubíaðains
Vanur heyskapar-
maðu? óakast atrax Upplýs
ingac & Bergþórugötu 45 B
r
öíýdr grammójöuar
nýkotunir í
Hijóðfærahúe Reykjavikur.
Ritstjóri og ábyrgösrmaðnr:
Olaýut FriðrikssoK
PreatsraíðjiMí Gutenbere.
Edgar Rice Burroughs: Tarzan snýr aftnr.
.Hvað eigið þér við? Þér haldið þé ekki að —
„Hvar er greifinn?* greip hann fram í.
„Hjá þýzka sendiherranum*.
„Þetta eru verk yðar ástkæra bróður. Á morgun fréttir
greifinn það. Hann mun spyrja þjónana. Alt mun benda
til — til þess, sem Rokoff óskar að greifinn haldi*.
„Þorparinnl* hrópaði Olga. Hún var staðin á fætur,
og kom fast að Tarzan. Hún horfði í augu hans, Hún
var skelkuð. í augum hennar lýsti sér hið sama og
sést í augum veslings hundelts dýrs. Hlán skalf, og til
þess að falla ekki um koll greip hún höndunum á axlir
hans. „Hvað eigum við að gera, Jean?“ hvlslaði hún.
„Það er skelfilegt. Á morgun les öll París um það —
hann mun sjá það“.
Jillit hennar, látbragð hennar, orð hennar og æði
lýsti aldagamalli venju konunnar, að leyta til eðlilegs
verndara síns — karlmannsins — þegar í nauðirnar
rekur, Tarzan tók með annari hendi sinni utan um aðra
litlu heitu hendina, sem hvíldi á brjósti hans. Þetta var
alt ósjálfrátt, og því nær eins var farið, eðlishvöt vernd-
arans, að leggja verndandi handlegginn yfir herðar stúlk-
unnar.
Hvernig fór? Hann hafði aldrei áður verið svo nærri
henni. Þau fundu til sektar og litu skyndilega i augu
hvors annars, og þegar Olga greifaynja hefði átt að
vera sterk, var hún veik, því hún hjúfraði sig fastár að
faðmi mannsins, og tók handleggjunum um háls hans.
Hvað um Tarzan apabróður? Hann tók skjálfandi Iík-
amann i faðm sinn og þakti heitar varirnar kossum.
Ráoul greifi bað sendiherrann afsökunar, er hann
Hafði Jesið bréfið, sem honum var fært. Hann mundi
aldrei síðar, hver afsökunin var. Alt var eins og-í þoku
fyrir honum þangað til hann stóð á þrepskildi heimilis
síns. Þá varð hann rajög rólegur, og læddisi áfram. Af
einhverri ástæðu hafði Jacques opnað dyrnar áður en
hann var kominn að tröþpunum. Honum fanst það þá
ekkert óvenjulegt, þó hann tæki síðar eftir því.
Hann læddist eins varlega og hann gat upp stigann
og eftir ganginum að herbergisdyrum konu hans. í hend-
inni hafði hann þungan göngustaf — í huganum morð.
Olga sá hann fyrr. Með skelfingaróp reif hún sig frá
Tarzan, og apamaðurinn snéri sér mátulega við til þess
að bera af sér með handleggnum heljarhögg, sem greif-
inn hafði miðað á höíuð hans. Eitt sinn, tvö, þrjú sinn
var stafurinn til höggs reiddur, bæði ótt og títt, og 1
hvert sinn færðist apamaðurinn nær frumstigi slnu.
Með lágu urri kariapans stökk hann á Frakkann.
Hinn gildi göngustafur var gripinn á lofti og brotinn í
tvent, eins og hann hefði verið eldsplta, og villidýrið,
réðist ótt af bræði á andstæðing sinn, til þess að bíta
hann á barkann.
Olga greifaynja var næstu augnablik dauðskelkaður
áhorfandi, að því er fram fór. Svo Btöfcfcrhún þangað
er Tarzan var að myrða bónda hennar — að kreista_
úr honum liftóruna — og hristi hann eins og köttur,
sem hristir mús.
í örvæntingu hrifsaði hún 1 stórar hendur hans. „Hei-
laga Guðs móðirl" æpti hún. „Þér myrðið hann* þér
myrðið hannl Ó, Jean, þér eruð að drepa manninn
minn*.
Tarzan var heyrnarlaus af bræði. Alt í einu lét hann
manuinn detta á gólfið, og um leið og hann sté fætin-
um á háls honum reigði hann höfuðið aftur á bak. Um
þvera og endilanga höll greifans af Coude kvað við
öskur mannapa, sem hefir drepið. Um alt húsið héldu
jþjónarnir niðri í sér andanum, náfölir og skjálíandi af