Alþýðublaðið - 24.08.1922, Side 2

9
AL»*Ð0HLAÐtÐ
Húsmæður reynið „RINSO*
þvottaduftið — það íæst i flest
öllum verzlunuoi.
hlaut landið að tapa á þsim kola-
byrgðum, sem fytit vorv, ög kola-
tollurinn er til þess að vinna upp
þetta tap. Þetta veit hr. Gnðar
Gíslason að er rétt, en hann held
nr að aðrir viti það ekki, og i
því skjóli skákar hann íram i
ummælunum i sjötta lið .Skýring
anna*.
Ritfregfn.
Henry Diderichsen; Ánnie
Besant. Þýðendur: Þórð
ur Edílonsson og Sig. Kr.
Pétursson. Kostnaðarm.:
SteindórGunnarsson. Rvlk
1922. Félagsprectsmiðjan.
(Frh.).
V.
Meðal hinna meiri háttar rita
ftú Annie Besact má telja þessi:
Hin forna speki, Vitundarlíflð,
Hinn inmi kristindómur, Guðspek-
in og hin nýja sálarfræði, Hug-
rækt, Kenslubók í allsherjar trú
og siðfræði: .Þá mætti einnig telja
þrjú ritverk, er hún hefír samið
œeð C. W. Leadbeater biskupi.
Fyrsta ritið er Hugsanagerfí, ann
að er Dulfræði, og hið þriðja er
Maðurinn, hvaðan,hvernigog hvert?
Bækurnar, Hugsanagerfí Og Dui-
efnafræði eru með mörgum mynd-
nm er hafa vakið mjög athygli
visindamanna, séntaklega á Eng
Iacdi og í Frakkiandi. Margir
frægir efnafræðingar í þessum Iönd-
um hafa gert tilraunir eítir bend-
ingum og upplýsingum þeim, er
fá má I Dulefnufræðinni, og reynd-
in hefír orðið sú, að þeir hafa
komist að nákvæmiega sömu nið
urstöðu og hinir dulskygnu rann-
sakendur og höfundur bókaritmar.
Auk þessara meiriháttar rita Annie
Besant, hefír hún samið sæg af
ritgerðum og fyrirlestrum, til dæm-
ls: Guðspekin og mannlífíð, Lög-
mál hins æðra lífs, Leiðirnar þrjár,
er liggja til guðs, Lffsstiginn, Gáta
tilveruccar og hvernig Guðspekira
ræður hana, Hið andiegu lff, Silar
fræði, Framþróuc og dulspeki,
Dulspeki, bálfgerð Duispeki og
svika duiskcpi, Æfi mannsins f æðri
heimunum þreœur. Loks má neína
Mánaðarritið The Tuesohist, aðal
málgagn guðspekihreyfíngarinnar,
sem gefið er út f Adyar. Hefir
Aunie Besant vetið ritstjóii þes's
sfðac 1908 og ritað mikiðfþað.*
VI.
Æfíssga Annie Besant er merki
leg bók. Hún segir frá konu,
sem er eicstæð. Annie Besant er
f sena vitur, góð og guðinnblásin.
Allir hafa gott af að kynnast
þessari góðu sál, en sérstakiega
ber jafnaðarmönnum*að vita eitt-
hvað um hana. Hún heldur á
lofti bræðralagshugmyndinni. Hún
gerir það bæði f orði jog Terki.
Að hiaða lofí á Annie Besant er
að gyiia gull. Hún er hámentuð
kona og svo mælsk, að fáir ræðu
skörungar vorrar jarðar jafnait á
við hasa Hún hefír haidið fyrir
lestra i Amerfku, Asíu, Astraiíu
og Evrópu. Árið 19II var henni
boðið að flytja fyrirlestur um Gior
dano Bruno f Sorbonne Þar hafði
hann sjálfur flutt hina aðdáaniegu
fyrirlestra sfna. Annie Besant flutti
fyrirlestur sinn á frönsku og nefndi
hann: „Boðskap Giordano Bruno
til manna nú á dögum*. Aðsókn
að fyrirlestri hennar var geysi-
mikil. Hínn skr&utlegi salur með
3500 sætum auk palla var troð
fuliur, og margir urðu frá að
hverfa. Aheyrendur hennar voru
flestir hámentaðir menn, ráðherr-
ar, vísindamenn, háskólakennarar
og klerkar. Var fyrirlestri hennar
tekið með mikilli hrifningu, og
mátti svo heita, að öll blöð borg-
arinnar flyttu langar lofræður um
hann, og kváðu þau Sorbonne-
fyririesturinn bafa verið snildina
sjálýa!m
(Frh.). H. J.
Kaffitíminn.
t Alþýðublaðinu 28. júní s. 1.
gat eg um það, að verkamenn
sem vinna svonefnda „eyrarvinnu*
fá kiukkutfma hvfld á dag tll þess
að tírekka kðffi, án þess að sá
ki tlmi sé dreginn frá vinnutfman-
um. Lika gat eg um það, að
margir, sem vinna eitthvað annað
eða annarstaðar f bænum njóta
Pað iiggur ekkert á að klæðast
þvi RINSO sér um þvottinn-

R i N S 0 fæst I flest öllum verzlunum.
ekki þeirra hlunnindð, sem nefnd
voru. í sambandi við þetta gerðí
eg /yrirspurn, sem eg hefi ekki
orðið var við, að neinn hafí avarað
enn þá. Til þess nú að þeiro, sem
geta, gefíst en kostur á að svara
fyrirspurn roinni, þá endurtek eg
hana hér — Eru samningsr um.
þennan kaff.tiroa1) á roiili vinnu-
kaupenda og vinnuseljeeda, eða
eru það skiimáiar, sem verkamenn,
hafa sett? Hvers vegna er það'
ekki iátið gilda yfír alla timavinnu,
sem unnin er í Reykjavík, eða ef
svo er hvers vegna er þvf þá ekki
framfylgt nema sumstaðar?
Þegar eg vakti máls á þcasn,
þá hélt eg að einhverjir svöruðu
fyrirspurninnl. Og eg spurði af
því eg var þvf ókunnugur, sem
eg spurði um og er það enn. —
Eg skal taka það fram, að eg
gerði mér belst von um svar frá
þeim, sem framarlega standa (
verkamacnafélaginu „Dagsbrún*.
Og nú þegar eg hef endurtekið
fyrirspurn mina, þá trúi eg ekki
öðiu, cn að stjórnendur Dags-
brúnar, sem bera hag verkamanna
fyrir brjósti og hafa unnið þeim
1) Sjá fyrirspurn mfna i 145.
tölubl, Aiþbl.