Alþýðublaðið - 25.08.1922, Page 1
Oeflð út al Alþýdaflokknam
igas
Föitudaginn 24. ágúst.
194. tölublað
Ósignr, sem verður sigur!
öllum letendum bladcins er cú
kunnur ósigur si er Alþýðuflokk
urlnn beið við landskjörið. — Þessi
ósigur er okkur þvi bagalegri,
sem vlð ekkí eigum neitt sæti í
efri deild alþingis, en hefðum þurft
að eiga þar eilt, til viðbótar við
þetta eina, er við eigum í neðri deild.
Hvað gerðum við ráð íyrir að
fá mörg atkvæði? Við gerðum
ráð fyrir 2000 atkvæðum, og þau
fengutn við. En við komum ekki
manni að með þeim atkvæðafjölda,
eins og við höfðum þó bú'st við.
Við höfðum gert ráð fyrir að
hinn sameinaði embættis og auð-
valdsklíkuflokkur, sem hefir Jón
Magnússon að æðsta foringja,
hefði meira fylgi heldur en raun
varð á. Við höfðum líka gert ráð
fyiir að leyfarnar af Sjálfstæðis-
flokknum værn stærri en hin þnnn
sklpaða fylking, sem kosníngin
leiddí í ijós sð stæði með sfra
Magnúsi f Vailanesi.
Jafnaðarstefnan er ennþá ekki
búin að ná nema til nokkurs hiuta
af þjóðinni, og sá hlctl hennar er
ennþá langtum stærri, sem ekki
veit hvað hún er. Hinsvegar hafa
kosningarnar sýnt, að það er stærri
feluti af þjóðinni en við bjuggumst
við, scm skilur etefnu Jóns Magn
ússonar, og kann að varast hana
Enginn efi er á þvi, að hinh svo
nefndi kvennalisti hefir fengið
fjöldz atkvæða frá kjósendum,
sem ekki undir neinum kringum
stæðum vildi bjósa Jón Magnús-
son, af þvi þeir þektu hans póli
tík of vei, en hinsvegar vegna
ókunnugleika á jsinaðarstefnunni,
og vegna æsinga gegn henni, og
vegna æsinga gegn samvinnustefn
únni, þorðu hvorki að greiða A
eða B. atkvæði, og kusu þvi að
kasta atkvæði sfnu á þann lista,
sem af flestum hafði verið iít
inn hlutlaus, og alls engar æsingar
voxu gega, lem sé C liatann.
Ekki var það þó á þessu, sð
C listinn sigraði, heldur á heirnsk
uani, og skai það nú skýit Það
er vitanlcga algerlega óréttœætt
að kaiia heimsku, að menn
kjósa með ákveðinni stefnu, eins
og það er Uka algerlega órétt
' mætt að kalia það heimsku, að
kjósa af þvf menn vilji einbvern
ákveðinn fratnbjóðanda, t d Ingi
björgu. En þegar konur eru svo
fávfsar, að kjósa C-listann af þvf
Hilldóra Bjarnadóttir er f þriðja
sæti á honum, eins og vitanlegt
er um fleiri hundruð konur á
Norðurlandi, þá er það ekkert
annað en helber heimska, nema
þá að menn vilji heldur kalla það
fáfræði. Halldóra Bjarnadóttir er
vel þekt á Norðurlandi, og f miklu
áiiti þsr, en að kjósa Clistann
var ckki að greiða heani atkvæði
til þingsetu, heldur Iegibjörgu
Þ*ð er og kunnugt, að á sama
hátt og að konur á No ðurlandi
greiddu atkvæði með þvf að Ingi-
björg kæthUt á þicg, af því þær
höfðu állt á Halidóru, greiddu
mörg hundruð konur á Vest
fjörðum C listanum atkvæði,
af þvf frú Theódóra Thoroddsen
var á listanum. Það voru þrfr
þingmenn, sem átti að kjósa, og
frú Theódóra var f fjórða sæti,
það er fyrir neðan það, að geta
koæist að, þó kvenfóikið hefði
komið að öllum þeim þrem þing
mönnum aem átti að fajósa! Samt
eru mörg hundruð vesalings kon-
ur svo illa pólitiskt upplýstar að
þær halda að þær séu að kjósa
frú Theódóru, þegar þær eru sð
, lyfta Inglbjörgu Bjarnason upp f
þingiðl Sá scm þetta ritar hefir
sijálfor takð við tvær vestfiizkar
kocur, sem af blindu hatri til Lár
us&r Bjarnasonar út af Skúlamál
unum gömlu, fussuðu og sveiuðu
að Inglbjörgu BJarnason, af þvf
bún var syatir Lárusar, og sögð-
ust ekki tska f mái að kjósst
hana, en sem af jafnblindu fylgi
við Skúla beitinn Thóroddsen ætl
uðu að kjósa frú Theódórul Þess-
ar tvær konur, ásamt nokkurum
hundruðum öðrum vestfirzkum
konum, hafa nú lyft Ingibjörgu
Bjarnason inn f þingið, af þvf þær
hafa iátið telja sér trú um *ð
þær greiddu Ingibjörgu ekki at-
kvæði, ef þær strykuðu hana útl
Hefðu þær haft hinn minsta póli-
tíska þroska, hefðu þær vitað að
útstrykanir er.u þýðingarhunsr, og
tii þess að komast sð f samkepn.
inni við aðra iísta, er atkvæðið
jafngott efsta manninum, þó hann
si strykaður út
Óskiljaniegt er annað, en að
greindum konum, eins og t. d.
Iogu L Lárusdóttur og Kristínn
Símonarsos, hafi verið þetta fnli-
ljóst, og að þær hafi beinlfnis
skákað f skjóii fáfræði þeirrar f
pólitfk, sem þær vissu um bjá
kyasystrum sinum, fstaðþess að
reyna að leiðbeina þeim og veita
þeinrj pólitfskan þroska.
Frá sjónarmiði Alþýðuðokksins
vetður ekki annað sagt, en úr
þvf svo fór, að Alþýðuflokkurinn
ekki kom að neinum manni, þá
hafi það verið betra, að að komst
hreinn auðvaidsliði, en auðvaids
Iiði, vafinn heimaofnum sjaifstæðis-
uppgerðarkufli, af sama sniði og
pólitisk skykkja Bjarna frá Vogi
Reyndar kom aidrei tii tnála, að
séra Magnús kæmist að. Allir
áttu að geta vitað það fyriifram,
að hinn hási og bjáróma þjóð
rembingssöngnr Vog-Bjarna f Vísi
yfir E Hstanum var útfararsönguf,
enda jafnframt fyrirboði pólitisks
dauða Bjarna ajálfs.
Enginn vafi er á því, að Ingi-
björg er persónulega heiðarieg
manneskja, en Jafnvfst er, að hún
er hreinn auðv&idsiiði, og að auð-
valdið á f henni hvert bein. Morg-
nnblaðið var heldur ekki lengi að
eigna sér hana, eftir að hún var
orðinn þingmaður. Og þó tvær
konur hsfi orðið tii þeis &ð mót-