Tíminn - 23.09.1979, Blaðsíða 3

Sunnudagur 23. september 1979
3
,a«num-ar hafa dregjst
aftur
Ur /
séu einhver
u*gers*6póIitlsk
asti
sein
1 get-
sér til og þaö gat oröiö vanda-
mál i skólum, þar sem venjan
haföi veriö skilyröislaus undir-
gefni nemenda. Kjaftagangur
og blaöur er náttúrlega og
veröur óþolandi i timum, en
mér llst vel á þaö hvaö krakk-
arnir eru frjálslegri i framkomu
i skólunum heldur en þegar ég
var á þeirra aldri. Þá skamm-
aöistmaöur sin fyrir lágar eink-
unnir og bar ekki sitt barr eftir
sennu viö kennarann. Nú veifa
krakkarnir núllunum sinum og
halda viröingu sinni fullkom-
lega. Ég vil ekki aö krakkar sitji
steinþegjaúdi i timum, en lætin
geta gengiö út i öfgar. Ég held
þó aö nemendur kunni nú oröiö
aö temja frjálsræöiö, sem
stendur þeim til boöa.
//Held enn í stílana
af alkunnri
ihaldssemi"
— Maöur fyllist stundum al-
gjöru vonleysi i kennslunni,
þegar fer að liða á veturinn og
finnst þá sem ekkert hafi áunn-
ist, en svo koma góðu augna-
blikin, þegar krakkarnir virðast
hafa kunnaö aö meta einhverja
nýbreytni i kennslunni og sýna
þaö.
Nú eru aö ganga miklar
breytingar i gegnum skólakerf-
iö. Hvernig list þér á?
— I sjálfu sér er allt of mikil
lausung rikjandi. Og þaö kemur
oft út eins og nemendur séu ein-
hver tilraunadýr. Það er rokiö
úr einu i annaö. Ég er nú inni á
þvi, aö skólar eigi aö vera frek-
ar ihaldssamar stofnanir.
Þannig náist bestur árangur.
Hvernig kemur þetta út I þeim
fögum, sem þú kennir?
— Sögukennsla er alltaf svo-
litiö svipuö. Nemendum þykir
leiöinlegt að lesa sögu yfir höfuö
og þess vegna veröur aö reyna
aö gera þá virka og fá þá til þess
að hugsa. — I enskukennslunni
eru miklu áþreifanlegri breyt-
ingar og eru stilarnir t.d. svo til
að hverfa. Mest er lagt upp úr
talmálinu og þvi aö geta gert sig
vel skiljanlegan. Eg held enn I
stilana af alkunnri ihaldssemi
og ég man ekki betur en kennar-
ar minir i háskólanum hafi
hrósaö mjög happi yfir þvi, hve
fólk var yfirleitt vel ritfært eftir
menntaskólanámiö. Þeir kvört-
uöu auövitaö sáran yfir getu-
leysi manna til þess aö tjá sig,
en ég er nú ekki farinn aö sjá aö
hinar öfgarnar séu betri, þ.e.
þegar fólk er ekki fært um að
skrifa skammlaust.
Ertu ánægöur meö launin?
— Nei, kennarar hafa dregist
aftur úr i launum og miðað viö
vinnu fá þeir ekki nægilegt
kaup. Kennsluskylda eru 30 tim-
ar á viku en auk þess fara um 10
timar i undirbúning. Nú þýöir
ekkert að koma inn i tima
óundirbúinn, vilji maður ekki
eiga á hættu að missa bekkinn
út i vitleysu.
Ég býst við aö þú undirbúir
þig um helgar, en hvað lestu
þess á milli?
Ég hef mest gaman að þvi að
Iesa sagnfræöibækur og nú er ég
t.d. aö lesa ýmislegt tengt siöari
heimsstyrjöldinni. Skáld-
sögurnar hef ég minna átt viö
vegna timaleysis.
Og þá er þaö músikin?
— Já, ég fylgist meö flestu,
sem þar er aö gerast i jass og
léttari tegund tónlistar. Klass-
isku meistararnir eru einnig
mitt uppáhald. Ahuginn á tónlist
byrjaöi, þegar ég var i lands- '
prófi og keypti ég mér fyrstu
plötuna áöur en ég eignaöist
nokkurn grammófón. Fyrsta
platan var dálitiö sérstæð :
Frank Sinatra. En ég á góöan
aögang aö miklu plötusafni,
sem er i eigu bróður mins,
Kristjáns.
//Teljum bíóog böll
á fingrum annarar
handar einsog...."
Árdis kemur i þessu inn úr
dyrunum, eftir aö hafa kennt
vangefnum i fjóra tima i öskju-
hliðarskóla. Hún viröist alsæl.
„1 dag tókst mér aö fá einn
menandann til þess aö skilja aö
hún ætti aö segja „veðrið er
gott,, i staö „veðriö er vel”.
Mestur timinn fer i að kenna
börnunum að hugsa um sig og
læra umgengoisreglur, en
starfsandinn er góöur og alltaf
næst einhver árangur. Þetta er
alla vega holl vinna”. Ardis
viröist lengi hafa veriö glúrin
viö aö ná sér i holla vinnu, þvi að
einu sinni var hún sendill á Tim-
anum og man fólk þar eftir
henni, þó aö langt sé siðan.
Þaö er nokkurö dæmigert fyr-
ir ung hjón aö Guðmundur Ingi
og Ardis hafa ekki farið á dans-
leik i eitt og hálft ár. „Viö telj-
um bió og ballferðir á fingrum
annarrar handar eins og kúr-
istarnir forðum.” Og þaö sem
meira er þau hafa aldrei notfært
sér frimiöana frá Flugleiöum öll
þessi sex ár, sem Ardis hefur átt
rétt á þeim. Reyna heldur aö fra
i gönguferöir um helgar og hafa
þaö notalegt á annan hátt.
Texti: Fanny
Myndir: Róbert

i
,Hef meira átt viö sagnfræöibækur en skáldsögur”