Ísafold - 16.06.1877, Blaðsíða 4

1875 7.65^736 fr. Fiskiveiðar þessar
stunduðu árið 1874 3,883 manns, og 1875
4000. Skipin, sem til veiðanna voru höfð
árið 1875, tóku 6i,8gotonna.
Árið 1873 varð afli Frakka við New-
foundland þriðjungi meiri en við ísland,
en 1874 og 1875 hjer um bil jafn þar
og hjer. Frakkar hafa rjett til fiski-
veiða við Newfoundland 'eptir regluleg-
um samningi, ásamt Bretum og Banda-
mönnum f Vesturheimi, en við ísland
fiski þeir í fullkomnu óleyfi og neyta þar
aflsmunar. („Bndstikken“ 9. maí 1877/
Embættaskipan o. fl. Hinn 5. þ. mán. var
Staðarprestakall i Hrútafirði veitt aðstoðarpresti sira
Páli Ólafssyni á Melstað. Aðrir sóttu eigi.
Hinn 24. f. m. var yfirdómsstjóra þórði Jónas-
syni veitt lausn frá embætti sinu frá I. júli þ. á.
með fullum eptirlaunum.
Sama dag var yfirdómari Magnús Stephensen
allranáðugast sæmdur riddarakrossi dannebrogsorð-
unnar, og prófastur sira Halldór Jónsson á Hofi
R. Dbr. allranáðugast sæmdur heiðursmerki danne-
brogsmanna.
Háskóli Svia i Uppsölum hefir i f. mán. sæmt
meistara Guðbrand Vigfússon i Oxnafurðu doktors-
nafnbót.
Óveitt embætti. Kviabekksprestakall {743 kr.
43 a., auglýst 15. f. mán.), laust fyrir uppgjöf sira
Jónasar Bjarnasonar, sem verður aðstoðarprestur að
Sauðlauksdal. Brauði þessu fylgir 200 kr. uppbót
úr landssjóði, ef það veitist fyrir 31. ágúst þ. á.
jyíf Barð í Fljótum og Mosfell Mosfellssveit
voru auglýst 15. f* mán. (ekki 8. og II.).
Nýprentaðar bækur. Svanhvít, nokkur út-
lend skáldmæli i islenzkum þýðingum. Eptir Matth.
Jochumsson og Stgr. Thorsteinson. (Kostnaðarmenn:
þýðararnir, Rv.).
Safn til sögu íslands og íslenzkra bókmennta.
Gefið út af hinu islenzka Bókmenntafjelagi. II. 3.
(Bókmfjel. Kh.).
Almanak hins íslenzka þjóðvinafjelags 1878.
(þjóðvinafjel. Kh.).
Smásögur handa unglingum. Safnað og kostað
hefir G. Vigfússon. I. hepti. (Akureyri 1876).
Fijettir frá Islandi 1876. Eptir Valdimar Briem.
(Bókm.fjel. Rv.).
Skipakoma. Hinn 14. f. mán. frá Peterhead
„Helene Hatcheson“ (76, Morrisson), skip Ritchie
laxakaupmanns; 16. „Sharons Rose“ (205, Harrison,
Newcastle með kol handa hinum frakknesku her-
skipum; 17. „De tre Venner“ (63, Olsen) með ýms-
ar vörur til Sim. Johnsen; 22. „Anna“ (53 Mjöl-
hus) frá Bergen með ýmsar vörur til hinnar norsku
verzlunar; „Anna Cathrine" (47, A. Nielsen) með
ýmsar vörur til Havsteens verzlunar; 28. „Urania“
(79> Jörgensen) frá Mandal með við til lausakaupa;
12. þ. mán. „Laura“ (76, Nielsen) frá Bergen með
ýmsar vörur til lausakaupa undir forstöðu herra Jóns
Jónssonar frá Ökrum; 14. „Lucinde“ (102, Lauritzen)
frá Khöfn með ýmsar vörur Knudtzons verzlunar.
Farþegar frá útlöndum með póstskipun-
um. MeðDiönu til Akureyrar þeirbræðurTryggvi
og Eggert Gunnarssynir alþingismenn, til Reykja-
víkur Askam „L’loyds-agent“, Pay útflutninga-agent
og frá Amsterdam G. Verschuur, ogj. C. Greive jr.
Með Valdemar til Vestmannaeyja kaupmennnirnir
Thomsen og Bryde, til Rvíkur landshöfðinginn, Jón
Sigurðsson forseti með frú sinni, H. Koch sjóliðs-
foringi og adjutant konungs, sira Páll þorláksson
frá Schawano Co. i Wisconsin i Vesturheimi —
hann fór norður með Diönu kynnisferð —, Hav-
steen og Lefolii stórkaupmenn, Fr. Fischer verzlun-
armaður, fröken S. Thorgrimsen, Sigmundur Guð-
mundsson prentari, Kriiger lyfsali (danskur), Sig-
fús Eymundarson ljósmyndari, Hansen verzlunar-
stjóri, Zöylner verzlunarfulltrúi, Didriksen og kona
hans, Guðrún Ólafsdóttir ekkja, Jensen bakari, Cog-
hill hestakaupmaður, 3 enskir ferðamenn (Charles
Belk, David Morton og Paterson), þýzkur verzl-
unarmaður og danskur beykir.
Staka
kveðin við póstskipsfrjettir 7. júní. 1877.
Opt hefir Dana dögling oss
Dýrar náðargjafir veitt;
Mest er vert um konungs kross,
Sem kemur fyrir ekki neitt.
A
Auglýsingar.
Söluskilmálar verða birtirá uppboðinu,
sem byrjar kl. 4 eptir hádegi.
Skrifstofu bæjarfógeta f Reykjavik, 14. júni 1877.
L. E. Sveinbj'örnsson.
Tvö næst undanfarin ár hefi jeg haldið
barnaskóla á BerufjarðarverzlunarstaÖ,
og hefir augnamið mitt i þvi efni verið
það, að hinn uppvaxandi æskulýður hjer
í nærsveitunum mætti hafa gagn af þvi,
til að afla sjer þeirrar menntunar, sem
jeg hefi færi á að veita. J>að sem jeg
hefi kennt, hefir verið:
íslenzka, danska,
reikningur, landafrœði,
og veraldarsaga, einnig kvennfólki
matreiðslu og hannyrðir.
Hjer með gef jeg til kynna, að jeg
næstkomandi vetur mun halda áfram
umgetinni skólakennslu, ef nægilega
margir unglingar fást á skólann. Skól-
inn verður settur i. október þ. á. og
honum sagt upp i, maí 1878. Kennslu-
kaup, húsnæði og þjónusta borgist með
30 kr. fyrir hvern mánuð, en fyrir 4
tíma á dag um mánuðinn fyrir þá, sem
ganga á skólann úr nálægum húsum,
er kennslukaup 3 kr. um mánuðinn.
Sjerstaklega fæst tilsögn í ensku fyrir
3 kr. borgun um mánuðinn. Ekkert
barn verður tekið skemmri tíma en 3
mánuði á skólann. J>eir sem óska að
koma börnum sínum á hann, óska jeg
að vildu láta mig vita það, fyrir ágúst-
mánaðarlok, svo jeg sjái hvort jeg get
haldið skólanum fram.
M. Tvede.
Olíusætubaðlyf („Glycerinedip“) fæst
hjá Magnúsi frá Bráðræði og Smith.
PB.ENTSMIÐJA „ÍSAFOLDAR” tekur
nú þegar að sjer til prentunar með góðum
kjörum hvers konar rit og ritlinga, aug-
lýsingar á lausum blöðum, grafskriptir,
erflljóð o. s. frv.
Uppboðsauglýsing.
Laugardaginn 30. þ. m. verður opin-
bert uppboð haldið í póststofunni hjer
í bænum á nokkrum munum úr dánar-
búi Bjarna sýslumann Magnússon, svo
sem fatnaði, bókum o. fl. Meðal
bókanna er allt lagasafn íslands
(Lovsamling for Island), í ágætu bandi.
FUNDINN porskanetatrossu-bútur á sjó
á floti með kúlum, 7 flár, sfn með hverju ?
markl, stjóralaus; eitt duflfæri, fjalar-
dufl með 3 illa skornum stöfum. Hver
sem getur lýst þetta eign sína, snúi sjer
til min, mót sanngjömu endurgjaldi fyrir
hirðingu og auglýsingu.
Móakoti i Kálfatjarnarhrepp, 4. júní 1877.
Helgi Jónsson.
Ritstjóri: Björn Jónsson, cand. philos.
Prentsmiðja „ísafoldar“. — Sigm. Guðmundsson.
mælti Jenny. — „Verið þjer óhrædd,
frökenjenny, jeg stofna engu í hættu“.
— „Og nær á jeg að láta snara þjer
inn í svartholið“ mælti skipstjóri. —
„Bezt undir eins. J’jer vitið hvort sem
er, kapteinn góður, að jeg spilli allri
skipshöfninni fyrir yður, og veitir því
eigi af að koma mjer af sjer sem fljót-
ast“. — „Viltu ekki fá dálítið af skild-
ingum? J»að gæti komið þjer að haldi
í kastalanum“. -— „Til að múta dýflissu-
verðinum, haldið þjer? Nei, kapteinn
góður, það er hvorttveggja: of kostn-
aðarsamt og of heimskulegt. Flónsk-
ist maður út f slíkt, heldur dýflissuvörð-
urinn hvorutveggju: fjenu og fangan-
um, og er það ekki nema maklegt.
Nei, mitt ráð er óhultara. En fáeina
dollara skal jeg þó gjarnan þiggja, því
það getur opt komið sjer vel að geta
fengið sjer í staupinu með kunningja
sínum“. — „Og drukkið fangavörðinn
fullan?“ — „Nei, kapteinn góður, ekki
er það heldur áform mitt. Olvaður
fangavörður mundi ónýta allt fyrir mjer.
Nei, jeg hefi hugsað mjer ráð, eins og
jeg er búinn að segja, og lofið þjer mjer
að hafa það eins og mjer sýnist“. —
„Jæja, Crockston minn; hjema eru tfu
dollarar handa þjer“. — J>að er of mik-
ið, kapteinn góður; en það er þá ekki
annað en jeg skila yður aptur afgang-
inum“. — „Ertu þá tilbúinn núna að
verða að erkibófa?“ — „Já, jeg er til!“
— „Crockston“, sagði Jenny f klökkum
róm, „Crockston“, þú ert sá vænsti
maður sem til er undir sólunni“. „Jú
sjálfsagt“ svaraði Crockston og skellti
upp yfir sig. „En eptir á að hyggja,
kapteinn góður, eitt ætla jeg að biðja
yður fyrir enn“. — „Og hvað er það?“
— „Skyldi svo vilja til, að hershöfðing-
inn kæmi upp með það við yður, að
þjer ljetuð hengja sökudólg yðarhjerna
f Charleston — þjer vitið að gamlir her-
menn eru á stundum óprúttnir f þess
konar — þá ætla jeg að biðja yður að
svara honum, að þjer þurfið ao hugsa
yður um“. — „J>ví lofa jeg þjer“ mælti
skipstjóri.
Áð stundu liðinnivar Crockston tek-
inn og fjötraður á höndum og fótum,
og fluttur í landaf tíuhásetum. Skildu
skipverjar ekkert f, hvernig á því stóð;
þeim hafði ekki verið sagt neitt hvað
í efni var. Varhann siðan keyrður inn
(f kastalann), og braust hann þó um
sem óður væri.
Nú var tekið til að ferma „Höfrung“
og gekk það fljótt. Var jafnan múg-
ur og margmenni af staðarbúum við að
horfa á og tók margur til hendinni há-
setunum til Ijettis. Voru staðarbúar
hinir vingjarnlegustu við alla skipshöfn-
ina, en James Playfair gaf eigi háset-
um sfnum tóm til að sinna því. Hann
rak eptir þeim sem Óður væri, og skildu
þeir ekkert í, hvemig á því stóð.
Ekki kom nein vísbending frá Crock-
ston. Jenny fjekkst ekki um það, en
auðsjeð var að henni var hvergi nærri
rótt innan brjósts. Skipstjóri leitaðist
við að hugga hana og hughreysta eptir
megni. „Jeg hefi bezta traust á Crock-
ston“ mælti hann. „Hannber fádæma
tryggð til yðar. J>jer hafið þekkt hann
miklu lengur enjeg, ogfinnst mjer því
að þjer hljótið að vera óhrædd um hann.
Jeg segi yður satt: þjer verðið búnar
að sjá hann föður yðar um það 3 sólar-
hringar eru liðnir“. Æ, hvernig á jeg
að fara að þakka yður svona mikið góð-1
verk, herra James?“
(Framh. síðar).