Ísafold - 10.07.1877, Blaðsíða 4

04
steins. og Havsteens og B. Gunnlögs-
sonar yfirkennara.
í fjárlaganefnd neðri deildarinnar
erunú þessir: Gr. Thomsen, Tryggvi,
Snorri Pálss., Arnljótur, Jón Blöndahl,
Egg. Gunnarss., og ísl. Gislason.
Skattalög. þess er getið í síðasta bl.,
að stjórnin lagði nú fyrir þingið 3
slcattlaga-frumvörp, og er aðalfrumvarp-
ið, „um skatt á ábúð og afnot jarða
og á lausaíje“, öldungis samhljóða frum-
, varpi utanþings-nefndarinnar því í fyrra,
er kallaði skatt þenna „skatt á jarðir
og lausafje“, og sem „ísafold“ hafði
meðferðis greinilegt ágrip af i vetur,
nema hvað stjómin hefir fellt úr 6 gr.
nefndarfrumvarpsius, um undanþágur;
vill stjórnin engar undanþágur hafa.
Sömuleiðis er húsaskattsfrumvarpið al-
veg eins og hjá nefndinni. Aptur er
tekjuskattsfrumvarpið nokkuð öðruvísi
sumstaðar, en aðalatriðin þó eins.
Júngnefnd í neðri d.: Jón Sig. frá
Gautl., Halld. Friðr., Einar Asm. G.
Einars., Hjálmur, Einar Guðm. og þorl.
Laun sýslumanna og bæjaríogeía.
Stjórnarfrumvarpið er samhljóða frumv.
utanþingsnefndarinnar, sem vjer skýrð-
um frá í vetur, að því undanskildu, að
stjórnin vill, að sýslumenn og bæjarfó-
getar haldi sjálfir gjöldunum fyrir eptir-
lit með útlendum fiskiskipum samkvæmt
lög. 17/i2 75> en aptur skuli ritlaun renna
í landssjóð, ' sem aðrar aukatekjur, a ð
þessir embættismenn fái 6 kr. í fæðis-
peninga á dag (ístað 2—3 kr.), og að
skrifstofufje bæjarfógetans í Reykjavík
skuli eigi vera nema 800 kr. (nefndin
staklc upp á 1200 kr.).
jþingnefnd í neðri deild: J>órður
J>órðarson, Arnljótur Ólafsson, Jón Sig-
urðsson, J>órarinn Böðvarsson og Guð-
mundur Ólafsson.
Útlendar frjettir,
Ófriðurinn. Aleð laxaskipi Medows
frá Englandi frjettist hingað í gær, að
miðvikudaginn 27. f. m. um aptureld-
ingu komust Rússar suður yfir Dóná,
með væna sveit af liði sínu, J>að var
hjá kastalaborginni Sistova, og urðu
Tyrkir þegar að gefa hana upp og halda
undan. Sama daginn tókst Rússum að
brennatil ösku kastalaborgina Nikopolis,
eigi af með minna en 15 hraðritara;
ríkisþingið norska hefir 12, ríkisþing
Svía 26.
J>að er, svo sem áður er á vikið,
einkum þingræður og yfir höfuð allt
sem gjörist á þingum og mannamótnm,
sem hraðritun er tíðkuð við. En al-
gengt er og orðið að hraðrita stólsræð-
ur góðra kennimanna, dómsræður góðra
málsfærslumanna og dómara, háskóla-
fyrirlestra og jafnvel sendibrjef; það
þykir orðið ómissandi t. a. m. hverjum
kaupmanni, sem hefir nokkuð um sig,
að kunna hraðritun, eða þá að hafa hrað-
ritara á skrifstofu sinni. J>ví hefir jafn-
vel verið spáð, að eigi muni líða á löngu,
áður hraðritun verði svo algeng, að sá
þyki naumast með menntuðum mönn-
um teljandi, sem eigi kunni hraðritun,
og muni menntaðir menn aldrei skrifast
á öðruvísi en með hraðritun. J>að yrði
ómetanlegur tímaspamaður; en „tíminn
eru peningar11.
nokkru ofar við ána, með skotum norð-
an yfir hana. J>á hafði og Ruschtschuk,
sem er nokkru neðar við ána en Sistova,
fengið stórmiklar skemmdir af skotum
Rússa. — í Asíu hafði ekkert gjörzt
sögulegt. Rússar sátu enn um Kats.
Jarðskjálptar. Hinn 20. f. mán. urðu
jarðskjálptar í Suður-Ameríku vestantil
(í Peru, Chile og víðar), einhverir hinir
mestu og voðalegustu, er sögurfaraaf.
Jörðin gekk öll í öldum og seig sums
staðar svo niður, að sjórinn fossaði inn yfir
landið, skaut skipum hrönnum saman
margar mílur á land upp og sópaði
heilum húsum lengst út á haf með apt-
urkastinu. Manntjónið skipti mörgum
þúsundum ogfjártjónið hundruðum milj-
óna kr., á að gizka.
Landnám Reykjavikur 877.
CDndvegssúlur fieyi frá
Fyrir þúsund árum
Landi að um svalan sjá
Svifu undan bárum,
Bentu á, að Arnarhól
Undir reisa skyldi
íslands fyrsta aðalból
Arnar burinn gildi.
Eins og gat sjer órækt það
Auðnumerki talið,
Að heilladísir honum stað
Hefðu þarna valið,
Fann þar skylt, að fornum sið,
Fastan bústað taka
Eptir þrjú, er undi við,
Ár á hauðri klaka.
Milli fjalls og fjöru hlíð
Fagurlima þakin
Blasti mót, og blómin fríð
Brostu sólu vakin,
Blessan sjerhver barst í hönd
Ðæði’ af fold og unni,
Fullhugans sem frjálsri önd
Fögnuð veita kunni.
Ekkert fannst á auðri slóð
Er þess mætti letja,
Að hjer byggi fram við flóð
Frægust landnámshetja,
J>ar sem nú við himni hlær,
Heilla studdur arði,
Islands helzti óðalsbær:
Ingólfs minnisvarði.
Frlð er sýnum Esjan enn
Ei þótt skógi klæðist;
J>ar sem bjuggu miklir menn
Margur hraustur fæðist;
Meðan ymur öldu hrun
Og í byggðum rýkur
Eins og landsins lýðfrægt mun
Landnám Reykjavíkur.
Br. Oddsson.
Augiýsingar.
NÝTTBLAD.
í Nýja íslandi hafa landar vorir
stofnað íjelag í vor, til að vernda og
við halda íslenzku þjóðerni og halda
uppi islenzkri tungu í Vesturheimi, efla
einingu og fjelagsskáp meðal íslendinga
í Kanada og Bandaríkjunum, sem og
við halda sambandi þeirra við bræður
sína heima á íslandi. Til þess að koma
fram þessum tilgangi, fastrjeð fjelagiö
að gefa út blað á íslenzku. Efni þess
verðurað skýrafrá landsháttum Amer-
íku, fræða um atvinnuvegi óg vinnu-
brögð, sjerílagi að því er snertir Nýja
ísland, um uppgötvanir og um fram-
farir í hinum nýja heimi yfir höfuð að
tala, einkum í verklegum efnum; enn-
fremur ritgjörðir um stjórnarfyrirkomu-
lag, um kirkjumál og almenna mennt-
un, auk frjetta um það sem við ber.
J>að eru líkindi til, að margir hjer á
landi vilji kaupa slíkt blað, og fyrir þá,
sem er annt um að kynnast háttum í
Ameríku og fá sem glöggastar frjettir
af löndum vorum í Nýja - íslandi og
víðar í Ameríku, er það öldungis ó-
missandi. Blaðið heitir „FRAMFARI“,
og átti að koma út í byrjun júnímán.
og mun því vera byrjað nú. J>að er í
líku broti og með líku sniði og „ísa-
fold“ og kemur út einu sinni í viku.
J>að kostar 1 doll. í Ameríku, en 5
krónur á íslandi. J>eirsem kaupavilja
eru beðnir að snúa sjertil ritstjóra „ísa-
foldar“, herra Björns Jónssonar í Reykja-
vík, með pöntun á blaðinu, og eins að
greiða til hans andvirði þess, þegar þar
að kemur.
í umboði frá prentfjelagi Nýja íslands.
p. t. Reykjavík, 5. júlí 1877.
Halldór Briem.
Týnt. Af plássinu í Stykkishólmi
hvarf nóttina milli 13. og 14. júní 1877
kassi, 2 áln. á lengd, 1 al. á breidd og
V2. al. á dýpt, merkt.: „Stefanía Jóns-
dóttir, Passagergods til Stykkisholm“.
I honum var íverufatnaður, harmonika
o. fl. Kassa þessum biðst skilað til
apótekara E. Möllers í Stykkishólmi,
gegn góðri þóknun.
Aðfaranótt hins 6. þ.
m. týndust úr áningu
á miðjum fjallveginum
yfir Olafsskarð 2 hestar: annar rauður
að lit, stór og framhár, ekki alveg far-
inn úr hárum, klipptur í vetur, með
miklu faxi og tagli, aljárnaður (með
fjórboruðum nýjum skeifum undirfram-
fótum, en sexboruðum slitnum undir
apturfótum), mark ókunnugt, — hinn
ljósgrár að lit, mark biti aptan vinstra,
með brennimark á báðum framhófum
E. J., aljárnaður (með sexboruðum skeif-
um undir framfótum og fjórboruðum
undir apturfótum).
Sá grái var allslaus; en sá rauði
með reiðtygjum: hnakk, með koparí-
stöðum við og gæruskinni yfir, og rönd-
óttur poki fyrir aptan með ýmsu dóti
í; ólarbeizli um hálsinn.
Hestum þessum er beðið að halda
til skila til Einars Jónssonar á Yzta-
Skála undir Eyjafjöllum, eða þá til
Reykjavíkur, til herra alþingismanns
Sighvats Árnasonar, ef þeir skyldu
finnast þar í nánd, — gegn sanngjarnri
þóknun fyrir hirðingu.
Ritstjóri: Björn Jónsson, cand, philos.
Prentsmiðja „Xsafoldar“,— Sigm. Guðmundsson.