Ísafold - 06.10.1877, Blaðsíða 4

100
indanna 1877, 101.—104 bls., augl. amt-
manns 3. júlí þ. á., og er þar svo fyrir
lagt, að yfirsetukonur þær, er óski að
verða skipaðar í þessi yfirsetukvenna-
hjeruð, verði að senda bónarbrjef sín
þar um sem allra fyrst til hlutaðeig-
andi sýslunefndar.------Eptir fymefnd-
um lögum getur engin orðið skipuð
yfirsetukona, nema hún hafi notið
kennslu og gengið undir próf annað-
hvort á hinni konunglegu fæðingar-
stofnun í Kaupmannahöfn, eða hjá land-
lækninum í Reykjavík, eðahjeraðslækn-
inum á Stykkishólmi, ísafirði, Akureyri
og Eskifirði, og skal hún hafa fengið
skirteini um, að hún hafi tekið prófið.
Yfirsetukonumar í Reykjavík skulu
hafa notið kennslu á hinni konunglegu
fæðingarstofnun. En fáist eigi lærð
yfirsetukona í eitthvert umdæmi, má
sýslunefndin með læknisráði setja þar
til bráðabirgða yfirsetukonu, þó ólærð
sje, ef hún er reynd að dugnaði, og
veita henni laun, eins ogfyrir er mælt
í lögum þessum, en það eru 40 kr. á
ári í sveitum, 60 kr. í kaupstöðunum
og Vestmannaeyjum, en 100 kr. í
Reykjavík.
t
Jón Árnason,
frá Víðimýri, dáinn 12. marz 1876.
Nótt er á foldu, en nákaldur fer
Næðingur fjalla með skýjanna her,
Dunar í tindum, en helstjarna hlær
Hrímköldu brosi, en leiptrar við sær —
Norðurland þegir og þráir.
Glymur í skeifu og glampar um hóf,
Glatt er i tunglskini, dimmt er í gróf —
ís er á vötnum, á ísnum er vök,
Einum er búin sú helsængin stök,
Koddarnir kaldir og bláir.
Hart ríður einn yfir hrímgaðan flöt,
Hvorki eru forlögin sein eða löt,
Skugginn er fljótur á skelfingar leið,
Skugginn af lífinu, gatan er breið ;
Hörpur í djúpinu dynja —.
Dynja með þrumum og dynja með söng
Dagurinn styttist í hljóðanna þröng —
Óðfluga þangað sem enginn kom fyr !
Örlagadísirnar standa við dyr,
Tárin af hvörmunum hrynja.
J>agnar i skeifu og hægist um hóf,
Hesturinn sígur i opnaða gróf —
Skugginn er horfinn, og skörinni hjá
Skapadóm bárurnar dansandi slá —
Norðurland þegir og þráir.
J>ess hvarf í djúpið hinn þekkasti son,
íþrautgóður ættjarðar styrkur og von,
Ættmanna heiður og ástvina ljós,
Allra sem fekk það í lífinu hrós:
Að fengist hans jafningjar fáir.
B. G.
Hitt og þetta.
— Vimiumaður segir bónda upp vist. -pað er
leiðinlegt, þú skulir ekki vilja vera, Jón; jeg vil
ekki almennilega missa þig. Hvað þykir þjer að hjá
mjer?“ — „Jeg vildi gjarnan vera kyrr. Jeg þyk-
ist ekki láta mjer vant. J>að er bara þrennt, sem
mjer þykir vanta. J>að er meira kaup, meiri tóm-
stundir og lykillinn að búrinu hjerna“.
— Faðir ávítar son sinn fyrir iðjuleysi. „Hann
faðir minn mátti aldrei sjá mig eina stund iðjulaus-
an, sýnt nje heilagt, þegar jeg var á þínum aldri“
segir hann. — „Skárri var það nú faðirinn! “ segir
strákur. — „Og hann var svei mjer margfalt betri
en þinn, óræstið þitt“ segir karlskepnan.
— Prestur: „Brennivínið er skæður óvinur, Jón
minn“. Jón (sem var versti drykkjusvoli): „Stend-
ur það ekki í biflíunni, að við eigum að elska ó-
vini okkar, prestur minn?“ — Prestur: „Jú, enþað
stendur hvergi, að við eigum að svelgja þá ofan i
okkur“.
— Hann: „Dæmalaust ertu falleg!“. „Hún:
„Juikka fyrir komplimentin; mjer þykir lakast, að
það er ómögulegt að gjöra þjer sömu skil aptur“.
— Hann: „paðættirðu hægtmeð, efþú vildir segja
ósatt, eins og jeg gjörði“.
— „Yðar höfuðhár eru talin“. Enskur
læknir, Wilson að nafni, hefir rannsakað lengi og
vandlega hárvöxt manna. Hann segir, að svo teljist
til að jafnaði, að á hverjum ferhyrningsþumlungi
af hárramnum á höfði manns sjeu 744 hárræt-
ur, og með því að víða spretti tvö hár upp r.f
einni rót, megi ætla á, að hárin verði alls IOOO á
ferhyrningsþumlungnum. Höfuðhárramur á meðal-
manni fullorðnum er 120 ferhyrningsþumlungar, og
tala hofuðháranna eptir því 120,000. (Budstikken)v
— Enskur auðmaður einn i Liverpool hefir veðj-
að 50,000 pd. sterling (900,000 kr.) um, að hann
skuli fara fótgangandi frá Calais við Englandssund
austur Frakkland, pýzkaland, Rússland og Síberíu,
þaðan suður um Kína og síðan vestur Indland,
Persaland, Rússland sunnanvert, suður í Miklagarð,
vestur um Tyrkjalönd, Grikkland, Austurríki, Italiu
og Fralrkland og vera kominn heim aptur eptir 6
ár. Hann lagði af stað I. júlí i sumar og á eptir
því að vera kominn heim aptur I. júlí 1883.
— I ensku blaði er skýrsla um mannfall og
annað manntjón í styrjöldum þeim, er háðar hafa
verið á tæpum 20 árum síðara hlut þessarar aldar.
Fyrst er Krimstriðið 1853011856; i því týndu
750,000 manna lífi á vígvelli, af sárum eða úr sótt-
um; í ítölsku styrjöldinni (1859) 45,000; í borgara-
styrjöldinni í Norður-Ameríku (1861 til 1865) 800,OOO;
í Sadowa-styrjöldinni (1866) 45,000. Herfarirnar til
Mejiko, Kochin-Kina, Marokko, Paraguay o. s. frv.
urðu 65,000 manna að aldurtila; ófriðurinn milli
Frakka og Jjóðverja (18700171) 215,000, þar af
155,000 af Fröklcum, en 60,000 af J>jóðverjum. |>að
er alls fram undir 2 miljónir manna, er styrjaldir
þessar hafa fækkað mannkyninu um beinlínis.
Krimstríðið kostaði 6,120 miljónir kr., ítalska
stríðið 1,080 milj., borgarastyrjöldin i Norður-
Ameríku 25,200 milj. kr., Sadowastríðið 1,188,
stríðið milli Frakka og J>jóðverja 9,000 miljónir,
Sljesvikurstríðið (1864) 126 miljónir, herfarirnar til
Mejiko o. s. frv. 720 miljónir. J>etta verður alls
43,434,000,000 kr., og er það viðlika mikið og öll
ríki í Európu og Ameríku hafa haft i tekjur í 8
til 10 ár hin síðustu saman talin.
— í frakknesku blaði einu er reikningur yfir,
hversu mikið hver hermaður kosti um árið i höf-
uðríkjum Norðurálfu, og er það sem hjer segir:
á Englandi 1600 kr., Rússlandi 800, Frakkiandi
800, í Belgíu 700, á Jýzkalandi 670, Tyrklandi
600, Ítalíu 600, í Danmörku 530, á Spáni 510, og
í Austurríki 480. Á Rússlandi fara 34 af hundr-
aði af öllum ríkiskostnaði eða öllum útgjöldum rík-
isins á ári hverju til þess að ala herinn og halda
herskipaflotanum við, á Englandi 33, i Frakklandi
32, í Danmörku 29, J>ýzkalandi 27, Tyrklandi 23,
í Belgíu 21, i Austurriki 19, í Ítalíu og á Spáni
16 af hundraði. (,,Budstikken“).
— Dómsforsetinn í hæstarjetti á Englandi („Court
of Chancery“), hefir 240,000 kr. í laun á ári, og
hinir dómararnir 120,000 og 100,000 eða þar á
milli. Forsetinn í „Court of Queens Bench“, yfir-
dómi í Lundúnum, er svo lieitir, 140,000 kr. og
hinir dómararnir þar um 100,000 hver, en skrifar-
arnir 6,000 til 14,000. Laun hjeraðsdómaranna á
Englandi eru 30,000 til 40,000. kr. („Budstikken11).
Auglýsingar.
Verzlunarstaður til sölu.
Verzlunarstaðurinn Bíldudalur, eins
og honum er lýst í „ísafold“ IV 23, 1.
f. m., fæst nú til kaups, og eru þeir,
sem því vilja sæta, beðnir að snúa sjer
til undirskrifaðs.
Reykjavik, 4 október 1877.
Guðm. Pálsson.
„SÖNGVAR OG KVÆÐI eptir~Ján
OlafssonEskifirði 1877. viii-j-200 bls.
8av. Kostar 2 kr. fram að nýári; eptir
1. jan. 1878 er verðið 2 kr. 50 a. Fæst
í Reykjavík hjá póstmeistara O. Finsen
og á ísafirði hjá hjeraðslækni þorvaldi
Jónssyni.
ATHUGASEMD. Út af ummælum
ritstjóra ,,f>jóðólfs“ í síðasta bl. hans
(5. þ. m.) um birtingu vora hjer í blað-
inu á kvæði hans til Jóns Sigurðssonar
2. f. m. skulum vjer geta þess, að oss
virtist sjálfsagt að hafa kvæðið eins og
það var sungið í samkvæminu, prentað á
lausu blaði, með því að verið var að
segja frá samkvæminu og því sem þar
gjörðist, enda megum vjer fullyrða, að
vjer höfðum enga áskorun fengið frá
höf. um að hafa það öðruvísi, og hefði
auk þess eigi þótt hættulaust að hafa
það eptir þjóðólfi, fyrir hans háskalegu
prentvillna sakir, sem og sýndu sig á
þessu kvæði. Aptur skulum vjer nú
með ánægju gjöra það fyrir bænastað
skáldsins, að skýra hjer frá viðbót
þeirri og umbót, er hann gjörði á
kvæðinu á eptir, eptir því sem í „þjóð-
ólfi“ stendur.
Á eptir 2. erindum var bætt inn
nýju erindi og 3. (síðasta) erindinu breytt.
Hljóða þau 2 erindi þannig:
„Nú á öldungs enni
Aptanroða slær
Sem um Snjófell brenni
Sólarloginn tær:
Kvöldið krýnist sóma,
Kveður heitan dag,
Lofar nýjum ljóma
Landi sigurhag.
Heill, með horskum svanna!
Heill, um gamlan ver;
Heill, frá foldu fanna!
Fylgi Drottinn þjer!
Ættlands augun fríðu
Elliprúði Jón!
Sorgar sigurblíðu
Signir aldið Frón“.
Hefðum vjer sagt, að þ e s s i erindi
hefðu verið sungin í samkvæminu, hefð-
um vjer farið með ósannindi. Ritstj.
Ritstjóri: Björn Jónsson, cand. philos.
Prentsmiðja „Isafoldar“.— Sigm. Guðmundsson.