Ísafold - 22.11.1877, Blaðsíða 3

111
f
Pjetur Guðjónsson
dáinn 25. ágúst 1877.
0, grát þú íslands æslcufjöld,
Nú elskaðs vinar röddin þegir
£r þýðast söng og þreyttist eigi
fturrar fram á æíi kvöld.
Fjallkonan döpur höfði hneigir
Að hryggum lýð, og grátin segir:
O, syngið börn mín sorgarljóð
Hetjan er failin, heyri þjóð,
Er hennar sóma stunda náði
Og heitast unni ættarláði;
Runnin er fögur frægðarslóð.
Hljóðnar allt sem við húmfall nætur
Heilög sönggyðjan stúrin grætur
:,: Föður sönglistar Fróni á
Og ungir vjer, sem vannstu hjá,
Vinur og ástkær lærifaðir,
Bæði hryggir og hugumglaðir
Sem föður þig minnumst allir á;
þú krafðist elsku af ungum sálum
Með ástarhreinum vinarmálum
:,: Og elsku fyrir elsku fannst :,:
Já vor eldheitu ástartár
Æ skulu heiðra minning þína,
Á þeim grafrúnum skal oss skína
Látins fræðara hróður hár.
það ástarblóm mun ætíð skarta
Er þú kveiktir í voru hjarta
:,: Á meðan Island man þitt nafn :,:
Að hvílast eptir unna þraut
Indælt er þeim, er berjast náði
Af hreinni ást, með hug og ráði,
Og sigur að launum helgan hlaut.
Já, sætt má þykja sálu þinni,
Sólfögru guðs í dýrðarinni,
:,: Að syngja himnesk sigurljóð :,:
Æfisól hnígin unað slær
Yfir sögunnar himinboga,
um, að því þeir telja aldur hans, hin
s'ömu misseri og Ormur lögmaður
Sturluson var dæmdur frá lögdæmi, en
Jón Jónsson tók við, er fyrst var kall-
aður Vindheima-Jón, er hann bjó á
Vindheimum á þelamörk norður; hann
var son Jóns á Svalbarða, Magnússon-
ar á Skriðu, þorkellssonar officialis f
I.aufási, Guðbjartssonar prests Flóka,
er menn telja kominn f föðurkyn frá
Guðrúnu systur J>rándar í Götu f Fær-
eyjum, en þeir voru bræður Jóns lög-
manns: Magnús f Ogri, er sumir kalla
hinn prúða, Staðarhóls-Páll og Sigurð-
ur klausturhaldari á Reynistað og sýslu-
maður í Hegranesþingi, en systur þeirra
voru þær Steinunn, barnamóðir Bjarn-
ar prests á Mel, Jónssonar biskups Ara-
sonar, pórdís og Solveig. En þá var
Jón biskup Arason og synir hans höggn-
ir í Skálholti fyrir 23 vetrum, er Björn var
borinn, en Guðbrandur biskup porláks-
son vígður til Hóla fyrir tveim vetrum.
Jón á Ingveldarstöðum var búmað-
ur góður; það var vetri eptir vopna-
dóm Magnúsar prúða í Ögri (1582), að
Jón var í norðurförum vorið eptir ver-
tíð, að hann andaðist, þá var Björn son-
pó dimmt sje hjer, þar látins logar
Fólknárungs röðull friðar skær,
Hann fölnar eigi fyrir árum,
Hann felst ei neinum sorgar tárum,
:,: En ljómar skærst við látins gröf :,:
Far vel, þú ítra aldarljós,
Eykonan blessar minning þfna;
Ókomnar munu aldir sýna
Frónbyggjum þfna frægðarrós.
Á meðan syngur sveinn og meyja,
Sigurhrós þitt mun aldrei deyja,
:,: En ástarheit þjer hljóma þökk :,:
S. S.
Haustvisur.
N[ú er komið nákalt haust,
Norðanstormar hvína;
Hljóðnar fold, en ráma raust
Ránar dætur brýna.
Engin rós á engi grær,
Engin fjóla lifir:
Bleikum dauðans blævi slær
Breiðar grundir yfir.
pyngir loptið þoka grá,
prungin svölu íjúki;
Hamrafjöllin heið og blá
Hvítum sveipast dúki.
Haustar eins í huga mjer,
Höfgan dreg jeg anda;
Samt þar gróður einhver er
Engin hret sem granda.
V Á.
Auglýsingar.
PT ÍSAFOLD
árgangurinn, frá nýári til nýjárs, 32 blöð
eða arkir alls, og borgist i kauptíð á
sumrin. Útsölumenn fá 7. hvert expl. í
sölulaun.
ur hans 9 vetra (heldur en 8). Jón lög-
maður Jónsson, er þá bjó að pingeyr-
um, fór þá norður að Ingveldarstöðum,
og kvað Jón sig beðið hafa um vetur-
inn á verferðinni suður, að taka að sjer
konu hans og peninga, ef hann kæmi
ei aptur að sunnan; hann tók þar fje
allt lítt virt, fyrst 20 hundruð, er Guðr-
ún skjddi eiga, og engin betri 30,
hann tók og 4 börnin, en hinu 5., var
það Björn, kom hann niður hjá Sigurði
klausturhaldara bróður sínum á Reyni-
stað; en alls eru þau 6 talin (því ætl-
að er að misskrifuð sjeu þau 9, þó ár-
bækur telji þau 6 bræður og 3 systur,
og fengi hver bræðranna 14 hundruð;
en sumt fje kom ei fram); fór Björn þá
til Sigurðar á Reynistað. Jón lögmað-
ur var þá einn ríkastur valdamanna á
landi hjer. pað var þessi misseri, að
hann Ijet dæma „drumbadóm“ á Seilu
um rekaviðarþjófnað.
Sigurður á Reynistað var auðugur
sem bræður hans. pað hyggja menn,
að þótt enginn viti að telja bókvísi
hans, að hann ætti þó fræðibækur
nokkrar, er Björn hnýsti þegar í, er
ærið var námgjarn þegar f æsku. Sig-
ÚrEyðahrepp hefir mjer sem odd-
vita sýslunefndarinnar f Gullbringu- og
Kjósarsýslu verið sendar 47 kr. handa
hinum bágstöddustu við Faxafióa, er
lifa af fiskiveiðum, og hafa þessir menn
gefið:
Jón Stefánsson, Einar Hinriksson,
Sigfús Jónsson, Árnl Jónsson og Björn
Sigurðsson, hver 2 kr.; Sigbjörn Sig-
urðsson, Árni Jónsson, Jón Magnússon,
Magnús porsteinsson, Gfsli Jónsson,
pórður Benediksson, Einar Hinriksson,
Sigfús Eiríksson, Arngrímur Arngrims-
son, Friðrik Hinriksson, Friðrik Guð-
mundsson, Jón Jónsson, Jón Magnús-
son, Jón porsteinsson, Marteinn Jóns-
son, pórarinn Jónsson, Jón Kristjáns-
son, Jón Jónsson, Eyjólfur Kristjánsson,
Björn Björnsson, hver 1 kr.; porberg-
ur Guðbrandsson 1 kr. 55 a., ísleifur Sæ-
björnsson, Árni Jónsson, hvor 60 aura,
Guðmundur Guðmundsson, Hallfreður
Grímsson, Gfsli Eyjólfsson, Jón Eyjólfs-
son, porvaldur Stefánsson, Anna Pjet-
ursdóttir, puríður Halldórsdóttir, Stef-
anía Sigurðardóttir, hvert ,50 aura; Jón
Jónsson, 25 aura. Frá 2 ónefndum 10
krónur.
petta auglýsist hjer með þakklát-
legast, samkvæmt ósk gefendanna.
Reykj ivik, 14. nóv. 1877.
L. E. Sveinbjörnsson.
Frá Stokkseyrarhrepp og porláks-
höfn í Árnessýslu hefir herra kaupm.
G. Thorgrimsen á Eyrarbakka fengið
mjer svo sem gjafir tilhinna bágstödd-
ustu sjáfarhreppa við Faxaflóa 625 kr.
55 aura.
petta viðurkennist hjer með þakk-
látlegast.
Reykjavík, 14. nóv. 1877.
L. E. Sveinbjörnsson.
í dag hefir mjer verið ritað á
þessa leið:
„Eptir áskorun yðar, herra lög-
„reglustjóri, skaljeg eigi undanfella að
urður hafði fyrst átta, að því er sumir
ir telja, pórunni, laundóttur Ara lög-
manns, Jónssonar biskups, Arasonar.
Síðan átti hann Guðnýu, dóttur Jóns á
Okrum í Skagafirði, Grímssonar lög-
manns, Jónssonar, en móðir Guðnýjar
var Guðný, porleifsdóttir riddara og
hirðstjóra, Bjarnarsonar hins rfka eðal-
manns og Olafar ríku. En þau voru
börn Sigurðar klausturhaldara og Guð-
nýjar: 1. Jón Sigurðarson, síðan klaust-
urhaldari á Reynistað og lögmaður, 2.
Elín, átti Guðmund prest Einarsson á
Staðastað, 3. Ragnheiður, átti Sæmund
prest f Glaumbæ, Kársson, 4. Halldóra,
átti porberg sýslumann Hrólfsson á
Seilu, og 5. Guðlaug Sigurðardóttir.
pað ætla menn, að mjög neytti
Björn að fræðast meðanhann upp ólst
á Reynistað, því þar ber öllum saman
um, að aldrei nyti hann neins skóla-
náms með lærðum mönnum; tókst það
eigi að fá skóla til handa honum hjá
Guðbrandi biskupi porlákssyni á Hól-
um, þá Sigurður fósturfaðir hans sótti
um hann; olli því fjandskapur hinn
mikli með þeim biskupi og Jóni Jóns-
syni, bróður Sigurðar, því mælt er að