Ísafold - 24.01.1879, Side 3

11
ir sóknarpresta og söfnuði, er: hvort
húslestrum sje haldíð uppi um vetrar-
tímann á hverjum bæ í sókninni (sbr.
tilsk. 3. júní 1746). Og jeg get með
sanni sagt, að, þar sem jeg hefi farið,
hefir þessu nálega alstaðar verið játað
og einnig hjer suður með sjó, og það á
sjálfri vertíðinni, þó fjölda margir sjó-
menn sjeu þar þá samankomnir, og
hefi jeg enga ástæðu til að rengja vitn-
isburð presta og sóknarmanna í þessu
efni. Hvernig þessu es varið í öðrum
sjóplássum, t. d. undir jökli, er mjer
ekki fullljóst. Sje það svo, að einhver
prófastur eða prestur lesi ekki húslest-
ur á kvöldum, þá má jeg fultyrða, að
slíkt er hrein undantekning, eins og
jeg líka get fullvissað höfundinn um,
að það er gjört í mínu húsi.
Að öðru leyti talar höfundurinn
svo vel og alvarlega um þetta mál,
sem ætti að vera áhugamál að minnsta
kosti allra andlegrarstjettarmanna hjer
á landi, að mjer kemur ekki ti! hugar
að taka illa upp fyrir honum það sem
hann segir um tónið við hjónavígslu.
því hann má vita, að mjer muni þykja
miklu meira varið í það, að prestar iðki
húslestra á heimilum sínum, en það,
hvort þeir tóni eða lesi bænina við
hjónavígslur.
P. Pjctursson.
Herra ritstjóri.
Jeg skal nú gleðja yður með nokkr-
um línum um góffa ráðsmennsku á gjöf-
um til þurfandi Sunnlendinga. Kristj-
áni bónda Matthíass. á Hliði í yðar hrepp
voru sendar gjafir úr Eyjafirði til útbýt-
ingar í Alptanesshrepp, í ávfsun upp á
Gudmann kaupm. Hvað gjörði Kristj-
án? Hann seldi ávísunina consúl Smith
í Revkjavfk, ekki fyrir vörur með upp-
skrúfuðu söluverði, heldur fyrir peninga.
Sendi svo peningana til Kaupmannhafn-
ar, og ljet kaupa þar rúg, fjekk hvern
sekk, á 200 pd„ fyrir 15 kr. 25 a. flutt-
an til Hafnarfjarðar með gufuskipinu
að öllum kostnaði meðreiknuðum; sekk-
ina seldi hann afsláttarlaust, og fjekk
þá borgaða í lcaffi, á 80 aura pundið.
Hjer var ekki fimmti til fjórði partur
gjafanna látinn renna í sjóð kaupmanna,
heldur kom allt til skila til þeirra, sem
gjafirnar voru ætlaðar. J>essari ráðs-
mennsku bið jeg yður að halda á lopt,
öðrum til eptirdæmis, og til að gleðja
gefendurna, sem sjá, að þessar gjafir
hafa þó komið að tilætluðum notum, og
til þeirra, sem þær voru ætlaðar.--------
Yðar
Fátœklingur.
Til ísafoldar.
í grein þeirri, sem stóð í upphafi
hins síðasta blaðs Isafoldar um embættis-
mennina og afrek þeirra, hefir láðzt eptir
að geta eins embættismanns, sem auk
margra annara starfa í þarfir þjóðfjelags-
ins, hefir talsvert leyst af hendi í rit-
smíðum. Sá maður er Halldór Kr. Frið-
riksson. Hann hefir ritað Rjettritunar-
reglur, Málmyndalýsingar í íslenzku,
dönsku og þýzku, Landaskipunarfræði,
o. fl. Munur væri, ef allir skólakennar-
arnir hefðu gjört eins að sínu leyti. — |
Einnig finnst mjer, að geta hefði mátt
viðbætisins við kirkjusögu Finns biskups
eptir Pjetur biskup, Mannkjmssögu Páls
Melsteðs, ýmislegra málfræðisrita Jóns
rektors þorkelssonar, Dýrafræði og
Steinafræði B. Gröndals, er hann hefir
báðar ritað á þeim stutta tíma síðan
hann varð kennari, o. fl.
Jeg treysti því, að línur þessar verði
teknar í ísafold, af því að mjer virðist
hún vilja gefa hverjum sitt.
Samúel.
11. þ. m. veitti landshöfðinginn að-
stoðarpresti síra Jensi Pálssyni í Arnar-
bæli 'þingvallaprestakall í Árnessýslu.
Úr brjefi úr Breiðdal, dags. 28.
nóv. f. á.-----Dæmafá ótíð og óstill-
ingar, síðan frá 15. sept. síðastliðinn og
til októbermánaðarloka. í skaðaveðr-
inu mikla, er kom 16 sept. fennti fje
yfir báðar Múlasýslur og enda hesta á
stöku stöðum. Vantar marga síðan
fjölda fjár. Um sama leyti og brá til
ótíðarinnar, kom upp illkynjuð lungna-
bólga og kvefsótt, og hafa margir dá-
ið úr henni 'víðsvegar, og eru enn að
deyja. þ>ar á meðal er eitthvað fyrir
viku síðan andaður úr þeirri veiki einn
af vorum merkustu mönnum, próf. síra
Sigurður Gunnarsson á Hallormsstað.
Úr brjefi af Austfjörðum. Haustið
hefir verið mjög illviðrasamt og vetur-
inn er nú seztur í garð hjá okkur Aust-
firðingum. Kvef- og taksótt geysar
um allan Austfirðingafjórðung og fjöldi
manns hefir farizt úr sýki þeirri í haust,
einkum í Hjeraði og í Austur-Skapta-
fellssýslu. Síðast í f. m. frjetti jeg, að
dánir væru 11 manns f Nesjum og 6 í
I.óni á hausthöndlunartímanum. Einn
af þeim var Jón Jónsson bóndi á Hólum
í Nesjum, (bróðir síra Brynjólfs í Vest-
mannaeyjum og þeirra systkina). Hann
var búhöldur góður og vel greindur
maður, enda var hann mestur virðinga-
maður allra Hornfirðinga næst eptir
Stefán gamla í Árnanesi.
pað er alkunnugt af Landnámu, að
Papey tekur nafn af Pöpunum gömlu,
er komnir voru hingað—að menn hjeldu
—vestan um haf, þó síra Sigurður sál.
Gunnarsson geti hennar eigi f ritgjörð
sinni um örnefni í Austfirðingafjórðungi.
Hjer sjást enn í dag menjar eptir hina
gömlu írsku munka. — Austan til á eyj-
unni er hóll, sem nefndur er „írski hóll“,
þar áttu Papar gömlu að hafa sett upp
skip sitt og haft aðsetur. Austan undir
hólnum mótar fyrir tópt, sem nú er öll
grasi vaxin og mjög sokkin í jörð og
jafnleg. Á breidd er tóptin utanveggja
hjer um bil 20 fet, og á lengd 30 fet
eða meir, því lengdin er óglögg. Niður
undan tóptinni og rjett hjá henni, er
dálítil hæð, að mestu kringlótt, c. 30
fet að þvermáli, með laut í miðju, og
eigi ólíkt því að vera fornt mannvirki.
Jeg hef ætlað að grafa bæði í tóptina
og hæðina niður undan, en það hefir
farizt fyrir til þessa. Efþetta eru forn-
menjar, þá eru þær sjálfsagt elztar allra
fornmenja hjer á landi-------.
— í nokkrum exempl. af siðasta blaði
ísafoldar á bls. 8 í miðdálkinum er mis-
prentað, að Jón þorkelsson hafi útskrif-
azt úr skóla 1 7 7 6, í stað þess að það
á að vera 1716.
Auglýsingar.
f>ví sem eptir var f mínum hönd-
um af gjöfum Snorra alþingismanns
Pálssonar og annara Siglufirðinga til
nauðstaddra í Bessastaðahreppi, hef eg
varið þannig:
afhent fátækrastjóra Erlendi Erlends-
syni, til sjóklæða og fatakaupa handa
nokkrum húsmönnum, sem ekki gátu
komizt á sjóinn sökum pr. a_
nektar........................40 „„
frumbýlingi, fátækum, sem ný-
lega hefir misst kú, einn sekk
rúgs, 200 pund................15 25
samtals 55 25
og votta eg svo gefendunum innileg-
asta þakklæti fyrir hjartagæzku þeirra.
Bessastöðum, 14. jan. 1879.
Gr. Thomsen.
Undirskrifaður óskar að fá sem
fyrst keypt nokkur blöð af V. árgangi
ísafoldar (1878), nefnilega 1., 5., 7., og
10. tölublað. Einnig eru útsölumenn
þeir, er ekki kynni hafa getað selt öll
þau exemplör, er þeim hafa verið send
af nefndum árgangi, beðnir að senda
mjer hið fyrsta mögulegt er, þau tölu-
blöð hinna óseldu exemplara, sem að
ofan eru nefnd, og hin síðar við hent.
ugt tækifæri.
Reykjavik, 9. jan. 1879.
Páll Jóhannesson.
í þingvallahreppi voru siðastliðið
haust seldar þessar óskilakindur:
1. hvítur sauður, veturgamall, mark: 2
bitar apt. hægra, heilr., gagnb. vinstra.
2. geldingslamb, mark: stýft hægra, tví-
stýft aptan vinstra.
3. hvítur sauður, veturg.. mark : tvíst.
a„ biti fr. hægra, stúfr., gagnbit. v.;
hornam.: tvíst. fr, h„ tvö stig a. v.;
brennimark óglöggt.
4. hvít ær, veturg., mark: sýlt h„ sneitt
a. v.; brennim.: á h. horni K. E. þ>.
á vinstra horni Stad.
Rjettir eigendur mega vitja andvirðis
kinda þessara til mín, til næstkomandi
maímánaðarloka.
Stiflisdal, 6. des. 1878.
Gisli Danielsson.
Jeir, seui vilja koma auglýsing-
um í Isafold, geta sent þær annað-
livort Signiundi prentara Gruftmunds-
syni, Páli amtsskrifara Jóliannessyni,
efta eand. tlieol. Magnúsi Andrjessyni,
og tekur hinn síftastnefndi einnig
móti greinum í hlaftið. f egar aug-
lýsingar eru sendar, á horgunin aft
fyigja-
Nærsveitamenn eru beðnir að
vitja „ísafoldar“ á Apótekinu, þegar
þeir eiga leið um.