Ísafold - 10.06.1879, Blaðsíða 3

63
verði ekki aflöguð eða misskilin, ef ein-
ungis sum atriði hennar eru tekin og
öðrum sleppt, treysti jeg ritstjórn „ísa-
foldar“ til að taka þessa grein mína í
blað sitt. Kálfatjörn, 27.maí 1879.
St. Thorarensen.
Enn fremur hefir oss borizt svo lát-
andi skýrsla um fráfall Steina á Valda-
stöðum:
Út af því, sem dr. Hjaltalín segir
í Heilbrigðistíðindunum (Nr. 4 þ. á.) um
dauða Steina sál. á Valdastöðum, þá vil
jeg, sem var húsbóndihans ogyfirhon-
um í banalegunni, skýra frá, hvernig
gekk með lækningatilraunir við hann.
Steini sál. fjekk fyrst ákaflega mik-
inn verk í höfuðið aptan undir eyrað,
sem hann átti áður vanda til. Var hon-
um næsta morgun tekið blóð, síðan fór
hann í fótabað, þar næst brúkaði hann
chamillutebakstra; svo var homöopatha
leitað, en hann vísaði til allopatha, og
voru þá fengin meðul úr apóthekinu í
Reykjavík eptirfyrirsögn einhvers hinna
reglulegu lækna þar. Ekkert af þess-
um tilraunum dugði hið allra minnsta.
pá. voru fengnar nokkrar inntökur af
homöopatha meðulum. Af þeim tók
Steini að eins eina inntöku, og hætti
svo við þau. Síðan fór hann ofan í ís-
kalt vatn með höfuðið, móti allra ráðum,
sem við voru, og hjelt höfðinu þar niðri
í um hríð, þvoði einnig brjóstið úr ís-
köldu vatninu. þá hlupu þegar í hann
afarmikil brjóstþyngsli, og brúkaði hann
þá eina inntöku af meðulum þeim, er
allopathinn í Reykjavík hafði sent, og
fyr eru nefnd, og svo engin framar, uns
hann dó. En engri átt nær, að kenna
nokkrum lækni um það, hvort heldur
homöopathiskum eða allopathiskum, því
að Steini sál. hafði enga þolinmæði til
að brúka nein meðul nema eina inntöku
í svip. En það sem sýndist gjöra verst,
var vatnsbaðið á höfuðið.
þetta vitnajeg eptir beztu samvizku.
Halakoti á Vatnsleysuströnd, 5-júní 1879.
Camnar Erlendsson.
Að síðustu höfum vjer sannfrjett,
að í Reykjavíkursókn, þar sem lungna-
bólgan hefir að tiltölu orðið, ef til vill,
mannskæðari, en annarsstaðar hjer
syðra, hefir enginn þeirra, er úr henni
hafa látizt (nema, ef til vill, einn mað-
ur, sem fjekk veikina suður í Vogum)
brúkað nokkur smáskammtameðul, en
flestir notið eingöngulæknishjálpar hinna
lærðu allopatha. þ>etta sanna meðal
annars skrifleg vottorð undir eiðs tilboði
frá nánustu náungum flestra hinna látnu,
er hjúkruðu þeim í banalegunni. Hvorki
í Reykjavíkursókn nje á Vatnsleysu-
strönd verður því smáskammtameðulum
nje smáskammtalæknum með nokkurri
ástæðu kennt um, hversu sjúkdómur
þessi hefir orðið mannskæður.
Af þessu má sjá, hversu ummæli
„Heilbrigðistíðindanna“ eru óáreiðanleg
í þessu efni.
Útlendar frjettir
(19. apríl til 3. júní).
Eptir banatilræðið við Rússakeisara
14. apríl ljet hann það boð út ganga,
að 10—12 mestu borgir ríkisins skyldu
haldnar undir hervaldi fyrst um sinn,
svo og nágrennið við hverja borg, með-
an yerið væri að ganga milli bols og
höfuðs á samsærismönnum, og setti þar
yfir helztu kappa sína úr Tyrkjastríð-
inu, með alræðisvaldi: Gúrkó yfir Pjet-
ursborg, Todtleben yfir Odessa o. s.
frv. Síðan fór keisari og fólk hans
suður á Krim í snatri, til sumarvistar.
En af aðförum hinna segir fátt, því
blöðunum er skipað að þegja; nema
hvað öðru hvoru frjettist til rekstranna
á leiðinni austur í Síbiríu, þetta 2—4
þús. bandingja í hóp. En byltingamenn
láta sjer hvergi bregða, og halda áfram
iðju sinni jafnt eptir sem áður: heyja
líflátsdóma, birta þá, framkvæma þá
síðan og lýsa víginu á hendur sjer þeg-
ar í stað. Auglýsingaskjöl sínlímaþeir
á bök lögreglumanna, ef þeir meina
þeim að koma þeim fyrir á götuhom-
um eða húsveggjum. Solowjeff, sá er
keisaranum veitti banatilræði, kvaðst
hafa gjört það af því að sinn hlutur
hafi upp komið, er um það var varpað,
hver vinna skyldi á keisaranum; kvað
sig hafa átt vísan bana, hefði hann
lagzt það undir höfuð. Núna síðustu
vikurnar hafa orðið borgarbrunar tölu-
verðir á Rússlandi, og byltingamönnum
um kennt.
Bolgarar kusu sjer höfðingja (fursta)
29. apríl. Fyrir þeirri tign varð Alex-
ander nokkur, prinz af Battenberg,
þýzkur, bróðurson Maríu keisaradrottn-
ingar á Rússlandi, maður lrtið yfir tví-
tugt. Hann hafði barizt með Rússum
við Tyrki í fyrra og getið sjer góðan
orðstír; var nú í foringjatölu í varðliði
Vilhjálms keisara í Berlín. Hann nefnd-
ist furstanafm Alexander hinn fyrsti.
Valdimar Danakonungs sonvar og einn
í kjöri, meðal fleiri.
Friður gerður með Jakobi Afgan-
istakonungi og Bretum 28. f. m. ]peir
fá sneið af löndum hans, sumt til eign-
ar, sumt til umráða og eptirlita, en heita
honum í móti óbrigðulu fulltingi gegn
ágangi erlendrji höfðingja og leggja
honum rúml. 1 miljón kfóna á ári.
En við Zúlú-Kaffa veitir þeim all-
þungt enn, og sendu nú 30. f. m. nýjan
liðsauka af stað heiman frá Englandi
suður í Kapland í móti þeim, og skip-
uðu þar til herstjórnar og landsstjórnar
Wolseley hershöfðingja, þann er vann
konung Ashantí-manna um árið, og tal-
inn er mikill afreksmaður.
Isaac Butt, foringi heimastjórnar-
manna á írlandi, frægur þingskörungur,
andaðist 5. f. m., hálfsjötugur.
pau Jósep Austurrikis-keisari og
drottning hans Elísabet hjeldu sitt silf-
urbrúðkaup 24. apr., með stórmikilli við-
höfn og fagnaðarbrag í Vínarborg, og
miklum hollustu-atlotum af hendi allra:
þeirra i3þjóða,er Austurríkiskeisaralúta.
Komið að þinglausnum í Danmörku,
með nokkru viðunanlegri málalokum fyr-
ir stjórnina en gerzt hefir undanfarin ár.
Nýlega (30/4) andaður þar A.W.Scheel
lögfræðingur, áttræður, og (24/4) Carl
Otto, læknir og rithöfundur nafnkennd-
ur, nær hálfníræðu.
Nýfrjett til ferða Nordenskjölds pró-
fessors hins sænska, er ætlaði norðan um
Asíu og austur í Beringssund í fyrra.
Hann hafði orðið innifrosta með skip
sittVega í miðjum septbr., erhann átti
skamma leið eptir austur 1 sundið, fram
undan höfða þeim, er nefnist Serdze
Kamen. Ekkert orðið að meini að öðru
leyti. Heldur hann' svo áfram ferðinni
þegar um ísinn losnar í sumar, og hefir
þá komizt alla leið norðan um álfuna
fyrstur manna, eða með öðrum orðum:
fundið landnoröurleiðina, og getið sjer
þar með mikla frægð, eigi minni en
Mac Clure, er hann fann útnorðurleið-
ina (norðan um Ameríku) 1850.
Ofriður í Suður-Ameríku, með þjóð-
veldunum Bólivía og Perú annars vegar
og Chile hins vegar, út úr landaþrætu.
Etna nýfarin aðgjósa (28. f.m.), að
mun, en eigi til stórskemmda enn.
Fiskiafli frábær hjer á Sviði frá því
um byrjun vorvertíðar, margopt þetta
50—80 (eða 90) í hlut í róðri, mest stút-
ungur og þorskur; hlutir komnir fram
úr 5 hundruðum. í syðri veiðistöðunum
einnig góður afli.
Póstskipið Phönix hafnaði sig hjer
5. þ. m. um miðjan dag, eptir 9 daga
ferð frá Khöfn. Með því komu 3 ferða-
menn enskir og 2 þýzkir, frú Guðrún
Hjaltalín, yngisstúlka Helga Olafsdóttir,
ekkjufrú Valgerður f>orsteinsdóttir, Arn-
björn Olafsson vitavörður, Bjöm Jóns-
son, alþingismaður Strandamanna, W.
Fischer kaupmaður og sonur hans Fr.
Fischer, stud. theol. Jón /þórarinsson,
kand. H. E. Lefolii, G. Thordal verzl-
unarmaður, lyfjafræðingur danskur (til
Akureyrar), og steinsmiður til aðstoðar
við dómkirkjubygginguna.
Strandferðaskipið Díana kom
hingað 1. þ. m., eptir 17 dagaferð frá
Khöfn umhverfis landið, með ýmsa
ferðamenn að norðan og vestan.
Enskt skemmtiskip, „Mastiff“, gufu-
skip, hið sama og hingað kom í fyrra,
kom hingað frá Skotlandi 7. þ. m. með
hertogann af Hamilton og 3 stórmenni
önnurfrá Englandi, ásamt þjónustufólki
þeirra. Höfðingjar þessir riðu til
Geysis í gær, og ætla svo hjeðan á
skipi sínunorður á Akureyri; og ferð-
ast síðan eitthvað þar nyrðra. Hertog-
inn hefir leigt skipið til tveggja mán-
aða; ætlar einnig til Norvegs.
Coghill lirossakaupmaður kom og
með skipi þessu, og fer með því til Ak-
ureyrar til hrossakaupa nyrðra. Er von
á skipi þangað eptir þeim bráðlega frá
Slimon, og aðra ferð kemur það hing-
að til Rvíkur snemma í júlímán.