Ísafold - 28.11.1879, Blaðsíða 4

nú eigi mega orðunum einum við koma.
I»ó hafa þeir nú stöðvað flotann aptur
að sinni. f»ess er til getið, að Eng-
lendingum muni ganga það mest til,
að þeir vilji hræða soldán til að skipta
um ráðaneyti aptur sjer í vil, fremur
en hitt, að þá taki svo mjög sárt til
þess, þótt þegnum soldáns sje illa stjórn-
að. Af þvi fara ljótar sögur eins og
fyr, einkum úr löndum soldáns í Asíu
vestanverðri, sem Englendingar höfðu
þó tekið sjerstaklega undir sína vernd-
arvængi, á Berlínarfundinum; hinir hafa
haft þar alla hina sömu siði og áður.
Stjórnin á Frakklandi hefir veitt
megin þorra þeirra manna, er dæmdir
voru í útlegð og ánauð fyrir það sem
þeir áttu þátt í Parisarupphlaupinu vor-
ið 1871, uppgjöf allra saka, og hafa
þeir verið að smátínazt heim aptur í
sumar og haust. Sumum þeirra hefir
verið fagnað meir en vel þykir fara,
er um stórbrotamenn er að skipta. Einn
þeirra, Humbert að nafni, varð jafnvel
fyrir þeirri sæmd, skömmu eptir að
hann var heim kominn, að hann var
kosinn í bæjarstjórnina í Paris, með
miklum atkvæða fjölda, í einu kjör-
dæmi borgarinnar; og annar varð fyrir
sömu vegtyllu í Marseille. í annan stað
hafa blöðin sum, jafnvel hin merkari,
farið fastlega fram á, að öllum söku-
dólgum frá Parisarupphlaupinu skuli
veitt full grið og landsvist aptur, úr
því að svo langt sje um liðið. þetta
þykir sumum ískyggilegur votturþess,
að Frakkar eigi enn langt í land að
spekjast svo, að eigi þurfi að óttast þar
byltingar þegar minnst vonum varir,
eptir fornum vanda; en aðrir fullyrða,
að eigi sje nein hætta á ferðum fyrir
þess konar smávegis barnabrek. Kosn-
ing Humberts hefir verið lýst ógild, og
stjórnin synjar þverlega að fara frek-
ara í griðaveitingum við upphlaupsmenn
en komið er; hún undanskilur þá, er
hafa gjört sig seka í almennum glæpum.
þingið kemur saman seint í þessum mán-
uði í París, en ekki í Versölum, sem
verið hafa alþingisstaður síðan 1871, af
því að mönnum stóð geigur af París-
arskrílnum, óttuðust dæmin frá fyrri
tímum; nú er sú hræðsla horfin.
Á Spáni sunnanverðum, í Murcia
og Almeria, urðu mikil spjöll af vatna-
vöxtum í miðjum f. m.: manntjón 1700,
fjártjón metið 50 miljónir kr. Gjöfum
safnað víða um lönd að bæta skaðann.
Alfons konungur gaf 50,000 franka
og allan hinn fyrirhugaða brúðkaups-
hátíðarkostnað sinn; hann ætlar að
kvongast um næstu mánaðamót, frænd-
stúlku Austurríkiskeisara, en heldur
enga veizlu.
Á Englandi varð uppskera í haust
nær helmingi minni en í meðalári, meira
en 60 ár síðan hún hefir verið jafnrýr,
og á írlandi horfir til hallæris í vetur,
meðfram fyrir langvinna kúgun lands-
drottna og stjúpumeðferð stjórnarinnar,
á landinu. Hafa verið þar talsverðar
æsingar í haust, og er jafnvel búizt við,
að írar muni þrífa til vopna þá og
þegar.
J>að varð tíðinda í ófriðnum milli
Chile annars vegar og Perú og Bolivía
hins vegar, snemma í f. m., að Chile-
menn unnu í sjóorustu trjónudreka þann
úr herflota hinna, er Huascar hjet og
þeim hafði orðið mjög svo þungur í við-
skiptum áður, en hinum mesta hjálpar-
vættur, sem miklar frægðarsögur hafa
farið af. Fyrir það horfist nú sigur-
vænlega á fyrir Chile-mönnum.
í Norvegi eru stórþingiskosningar
nýgengnar um garð. þar hafði fram-
faraflokkurinn góðan sigur, þeir Sverd-
rup og hans liðar.
Hjer í Danmörku er það helzt með
tíðindum teljandi, að lítið sem ekkert
hefir borið á ófriði á ríkisþinginu þenn-
an rúman mánuð, sem af er þingi.
Hefir það þó haft ýms stórmál til með-
ferðar, þar á meðal endurskoðun her-
laganna, sem hefir verið mesta misklíðar-
efni að undanförnu: málið verið ónýtt 7
þing í röð. Nú hefir jafnvel Berg tek-
ið vel í það. Hermálaráðherrann ljet
frumvarpinu fylgja ráðagjörð um, hvern-
ig haga skuli vörninni, ef ófrið beri að
höndum, einkum sunnan að, og er þar
eigi hugsað hærra en að reyna til að
verja Sjáland og Kaupmannahöfn þang-
að til Drottinn sendi einhvern máttug-
an til hjálpar; Jótland og Fjón megi
til að ofurselja varnarlaust. það er
ekki björgulegt. — pessir merkismenn
önduðust hjer mánuðinn sem ieið: 1. okt.
Mansa læknir, hálf-níræður; 8. W. F.
Johnsen, er lengi var stjórnardeildarfor-
stjóri í fjármálastjórninni, m. fl., hafði
einn um nírætt; og 26. Aagesen, pró-
fessor í lögum, 53. ára. Konungurinn
fór utan í miðjum f. m., að finna dótt-
ur sína þyri, í Gmunden, aðsetri her-
togans, skammt frá Vín; hún var ný-
búin að eignast dóttur. Hann er ókom-
inn aptur. það er sagt, að erindið sje
meðfram að fá hertogann, dótturmann
sinn, til að afsala sjer tilkalli til ríkis i
Hannóver.
Stanley er nýlega byrjaður á 3.
ferð sinni um Afríku.
100,000 manna hafa látizt úr kól-
eru í Japan í sumar.
Sem kunnugt er, er nú undir lok liðið
Dað fornritafjelag, er stofnað var í Kaup-
mannahöfn 1847 0£f hefur gefið út ýms-
ar merkar íslendingasögur, t. d. Gísla
sögu Súrssonar, Grettis sögu, Fóst-
bræðra sögu. í stað þessa fjelags hef-
ur 24. maí þ. á. myndazt nýtt fjelag í
Kaupmannahöfn. Ætlunarverk þess er
að gefa út forn Norðurlandarit, einkum
íslenzk og dönsk. Næsta ár, 1880, ætl-
ar það að gefa út íslenzkt fornrit og
annað danskt, sem að eins er til eitt
fullkomið exemplar af. í stjórn fjelags-
ins eru fimm merkir danskir fræðimenn,
þar á meðal Dr. Rristian Kalund, sem
mörgum íslendingum er góðkunnugur
frá veru sinni hjer á landi og ritað hef-
ur svo góða bók um ísland, að ekkert
það, er hingað til hefur verið ritað í
sömu stefnu, getur komizt í nokkurn
samjöfnuð við hana. Stjórn fjelagsins
er skipuð þeim mönnum, að menn geta
fullkomlega treyst því, að það sem fje-
lagið gefur út, verði vel af hendi leyst
og samkvæmt kröfum vísindanna. Til-
lagið er 5 krónur á ári. þeir, sem eigi
eru í Qelaginu og vilja eignast þær
bækur, erþað gefur út, geta eigi feng-
ið þær í bókverzlun, nema með miklu
hærra verði.
Með því að það er tilgangur Qe-
lags þessa, að gefa út fornrit vor og
með því auka þekking vora og annara
þjóða á fornlífi voru, þá væri æskilegt,
að sem flestir landar vorir vildu styrkja
það með því að ganga í það.
— Veðrátta hefir í þessum mánuði
verið mild, en vætu- og stormasöm;
sjer í lagi gjörði hjer ákaflega mikið
stórviðri á landsunnan þann 20. Afli
hefir verið góður, þegar gefið hefir, en
mjög sjaldróið sökum umhleypinga.
Sláturfje skarst fremur illa um slátur-
timann, sjer í Jagi upp á mör. Bráða-
pest gjörir við sig vart hjer og hvar,
þó ekki eins og við hefði mátt búast,
eptir því sem tíðarfarið er. Hvergi
heyrist kláðinn nefndur á nafn. Heilsu-
far manna á meðal fremur gott; þó hefir
brytt á lungnabólgu á stöku stöðum.
— Með norðanpósti frjettist, að tið
hefir verið hin bezta, sjer í lagi eptir
því sem lengra dregur norður. Möðru-
vallaskólinn búinn, Staðarbyggðarmýr-
arnar sömuleiðis, afli nokkur. Yfir
verzluninni er kvartað, og lítur svo út,
sem hún sje ekki betri nyrðra en hjer.
Auglýsing.
Miss Annie Parker, Hydepark Lon-
don og Dr. Christopher Thomas Richard-
son, Nelson Creschent Ramsgate, hafa
verið svo veglynd að senda í samein-
ingu vinnu- og styrktarsjóði þeim, er
vjer veitum forstöðu £ 4, og erum vjer
þeim því þakklátari fyrir þetta, sem fá-
ir hafa sýnt sig rausnarlegri í því að
styrkja fyrirtæki vort, enda getum vjer
að mestu leyti þakkað hinum heiðruðu
útlendingum það, að við rjeðumst í að
halda i vetur sunnudagaskóla fyrir ung-
lingsstúlkur þær, er fá tilsögn rúmhelgu
dagana í ullarvinnuskóla vorum.
Reykjavík, 23. nóv. 1879.
Olufa Finsen. Ástríður Melsteð.
Sigríður Pjeturson. Sigríður Siemsen.
Sojfía Thorsteinson.
Leiðrjettingar: I seinasta bl. er eignarskatt-
ur Pjeturs biskups talinn 50 kr., en á að vera 56
kr., og þess láðist eptir að geta, að umsjónarmað-
ur í 2. bekk er Arnór Arnason.
Útgefandi: Björn Jónsson, cand. phil.
Prentuð með hraðpressu Isafoldar-prentsmiðju.