Ísafold - 27.07.1882, Side 1
Árgangurinn kostar 3 kr.
innanlands, en 4 kr. er-
lendis. Borgist í júlímán.
ISAFOLD.
Pöntun er bindandi fyrir
ár. Uppsögn til áraskipta
með tveggja mán. fyrirvara.
Auglýsingar í blaðinu kosta 10 aura fyrir hv erja línu með meginmálsletri, en 8 aura með smáletri.
'T
IX 17.
Reykjavik, fimmtudaginn 27. júlímán.
18 8 2.
Útlendar frjettir.
Khöfn 3. júlí 1882.
feir sitja nú á ráðstefnu í Mikla-
garði, erindrekar stórveldanna þar, um
mál Egipta. Soldáni var boðið að vera
með, en hann vill ekki. Vesturríkin,
England og Frakkland, ætluðust til að
málið skyldi eigi til annara taka en
sín, en það snerist svo fyrir þeim, fyrir
heigulskap þeirra og fylgisleysi, eptir
að Gambetta var farinn frá völdum, að
málið komst í hendur hinna stórveld-
anna og þar með á vald Bismarcks að
miklu leyti, en hann er hliðhollur sol-
dáni en meinráður vesturríkjunum, sem
fremst má verða, einkum Frökkum, svo
sem lög gjöra ráð fyrir. Englendingar
hafa nú viðbúnað til hernaðar, eigi all-
lítinn, og þykjast ætla að taka til sinna
ráða, ef þeim líkar ekki úrslit málsins
á þessum erindrekafundi í Miklagarði.
þeir óttast mest, að Egiptar muni taka
það til bragðs, ef í illt fer, að spilla
fyrir þeim Súez-skurðinum, hafskipa-
leiðinni um grandann milli Miðjarðar-
hafs og Rauðahafs. þeir vilja hafa
Arabi sviptan öllum ráðum, kenna hon-
um mest allan mótþróann og óspektar-
umleitun Egipta, en þess mun soldán
ófús, með því að alþýða á Egiptalandi
og mjög víða annarstaðar um lönd sol-
dáns hneigist mjög að Arabi, heldur
hann vera spámann og kappa þann, er
drottinn hafi þeim sendan að leysa þá
undan öllu valdi eða afskiptum „hinna
kristnu hunda“, og endurreisa hið forna
ríki Múhameðstrúarmanna með miklum
veg og prís. Hefir soldán sent honum
nýlega hina æðstu orðu, er hann á til
í eign sinni, með mestu sæmdarkveðju.
þ>að er nú mælt, að skipta muni hundr-
uðum tala þeirra, er bana fengu í róst-
unum í Alexandríu 11. f. m., þar á með-
al innlendir miklu fleiri en útlendir, því
að hinir útlendu menn tóku snarplega
á móti, er vfgin hófust af hinna hendi,
bjuggust um í húsum sínum og skutu
þaðan niður á strætin. Síðan hefir
verið kyrt að kalla bæði þar og ann-
arstaðar á Egiptalandi, en Evrópumenn
þó allt af að ryðjast burt þaðan fyrir
ótta sakir. Herskip vesturríkjanna
liggja enn á höfmnni í Alexandríu, eitt-
hvað um tuttugu, og einstöku skip frá
hinum stórveldunum að auki, en hafast
ekki að. Að hleypa her á land þaðan
manndrápsdaginn til að skakka leikinn,
þótti of mikið hættuspil; lýðurinn mundi
þá hafa orðið með öllu óhemjandi, en
hafði á sínu valdi líf Evrópumanna bæði
þar og annarstaðar um land svo mörg-
um tugum þúsunda skipti. Jarlinn, Tew-
fik, situr í Alexandríu, í skjóli hins út-
lenda skipaliðs að nokkru leyti, og er
hans að litlu getið. þ>að mun soldáni
vel lika, að Arabi boli Evrópumenn
frá öllum ráðum á Egiptalandi, og mun
síðan ætla sjer að koma svo ár sinni
fyrir borð, að sín ráð verði meiri eptir
en áður þar í landi. Við þeim vjelum
eiga stjórnvitringar vesturríkjanna að
sjá, en soldán hefir orðið þeim drjúg-
ari í því máli til þessa, enda fer all-
mikið orð af kænsku hans og ráðleitni.
Gladstone er nýbúinn að hafa fram
f neðri málstofunni þvingunarlögin handa
írum, eptir mikla mæðu. Síðasti þing-
fundur um málið stóð 32 klukkustundir
samfleytt; það entist þeim málbeinið
þingmönnunum frá írlandi. Fyrir fám
dögum, 29. f. m., voru enn myrtir 2
menn þar á írlandi, af sömu rökum
sem fyr, annar ármaður landeiganda
eins göfugs og hinn umboðsmaður hans.
Fyrir skömmu fundust vopnabirgðir
miklar á einum stað í Lundúnum, ætl-
aðar til írlands, og var allt gjört upp-
tækt. Haft er eptir einhverjum illvirkja
úr liði óaldarseggjanna írsku, að Glad-
stone sje bani fyrirhugaður af þeirra
hendi, og eru síðan hafðir lögreglu-
menn á verði hvar sem hann fer. Par-
nell hefir og beðizt sjerstaklegrar varð-
veizlu lögreglumanna sakir heitinga,
er honum hafa borizt hrönnum saman
síðan hann var laus látinn úr varðhaldi,
og tók að láta líklega um samkomulag við
Gladstone. Ofundnir eru enn banamenn
þeirra Cavendish lávarðar og Bourkes
landritara, og eins aðrir þeir er morð
hafa framið á írlandi í vor og í sumar.
Guiteau, morðingi Garfields forseta,
var loks hengdur 30. f. m. Hann hafði
gjört sjer von um lífgjöf í síðustu lög,
og bar sig því vel; en fjell allur ketill
í eld, er þrotin var öll von um það,
eitthvað hálfum mánuði fyrir líflátið.
Stórþingi Norðmanna var slitið 21.
f. m., af konungi sjálfum, með ræðu,
er flestum mun þykja ganga hneyxli
næst og mjög hefir spillt hans málstað.
J>að voru ávítur til þingsins fyrir ein-
þykkni þess, er hann kallar svo eða
þar um bil, og óþægð við sig, svo
sem ætti hann yfir því að bjóða. Hann
fullyrðir og, að stjórnarskrá Norð-
manna heimili konungi fullt neikvæðis-
vald við stjórnlagabreytingum. En
slíkt eru hrein og bein ósannindi, til-
búin á síðustu tímum af nokkrum
fylgismönnum konungs. Nú eiga að
fara fram almennar þingkosningar í
Noregi á áliðnu sumri, og má ganga
að því vísu, að þá verði svarað þessari
heimsku og rangsleitni með þeim
hætti, að þinglið stjórnarsinna fækki
drjúgum, og er það þó allfátt undir.
J>að eru ráðgjafar konungs, er hafa
teymt hann út í þá ófæru, er hann
hefir nú stofnað sjer í og vel má verða
konungsvaldinu til falls og foráttu of
bráðlega.
Nýútkomin bók,
með svo látandi titilblaði:
„Hjer er önnur
LITIL FERÐA SAGA
Eiríks Olafssonar.
er var á Brúnum í Rangárvallasýslu,
nú í Ameríku, Utah í Spanishfork,
árið 1881—82.
Bókinn segir frá, um ferðina frá ís-
landi til Utah í Ameriku, og um
ymislegt er hann sá og heyrði á þeirri
leið, og um mart veraldlegt hjá Mor-
mónum og þeirra trúarbrögð.
Prentað á minn eiginn kostnað í Kaup-
mannahöfn,
i prentsmiðju S. I.. Möllers
1882“.
í bók þessari skýrir höfundurinn frá
því, hvernig það hafi atvikazt að hann
tók mormónatrú, segir frá ferð sinni
hjeðan til Utah og ýmsum háttum
trúarbræðra sinna þar, bæði að því, er
snertir trúarbrögð og veraldleg efni.
Hann skýrir og frá því, að hann hafi
í vetur verið „útvalinn af þeim 12
æztu“ til þess að boða trú hjer, og
mun hans því bráðum von hingað.
Meðal annars minnist hann i bókinni
biskups vors, síra Helga Hálfdánar-
sonar og síra Sveinbjarnar Guðmunds-
sonar í Holti, sem honum þykir hafa
verið helzt til óþarfir mótstöðumenn
mormónatrúar, og er honum gramt í
geði við þá.
Bók þessi er svo löguð, að
eigi er ástæða til að kveða upp
yfir henni neinn ritdóm, en að eins
skulum vjer leyfa oss að vara alla við,
að eyða fje til að kaupa hana, og
afnframt setja hjer sem sýnishorn af
efni og frágangi bókarinnar útdrætti
úr nokkrum greinum hennar, stafrjett
prentaða.