Ísafold - 30.01.1885, Blaðsíða 1

taur 41 á miSvikudajsmorjiia. Íer5
árgangsins (55-64 arkai 4kr.: eriedis
5kr. Borgisi Ijrir miíjan júlímáuuí.
ISAFOLD.
Uppsögn. (skriíl.) bundin vií áramót, ó-
gild nema komin sje li úig. tjrir 1. okl.
Mjreiísluslola ' Isaíoldarprenlsm. i. sal.
XII 5
Reykjavík. föstudaginn 30. janúarmán
1885.
jU^?“]?etta í->(ad ez au&Leitb. íJNl
Ódýrt! Ódýrt! Ódýrt!
Gleyinið ekki því semlýtur að yðarhag!
Nú eru aptur komnar sðmu vörur ogjeg
áður hefi haft, með sama verði og áður, og
fleira, og væri því óskandi að fólk myndi
eptir að kaupa þær, á meðan póstskipið
Xiggur hjer, þvi nu sem seinast, mun það
verða mikill sparnaður fyrir það fólk, sem
hefir peninga, að sæta góðum kaupum á
góðum vörum, á meðan timi gefst.
Reykjavik 30. jan. 1885.
eg. 3f. o&jaznaion.
17. Innlendar frjettir m. m. — Útlendar frjett.ir.
19. Um sveitarstjórn og fátækralöggjöf (niðurlag).
20. Leiðrjetting við ljóðmæli Matth. Jochumssonar.
Anglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og Id. kl. I — 2
Landsbókasafnið opid hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md., mvd. og ld. kl. 2—3
Póstar fara frá Rvík 4. febr. (v.), 5. (n.) og 6. (a.).
Póstskip fer af stað í miðri næstu viku.
Sparisjóður Rvíkur opinn hvern mvd. og ld. 4— 5
Reykjavík 30. jan. 1885.
Póstskipið, Laura, kom hjer í gær-
morgun, eptir 14 daga ferð frá Khöfn.
Tafðist af snúningum hafna á milli í Fær-
eyjum. Farþegar: kaupmennirnir Einar
Jónsson frá Eyrarbakka og Jón Arnason
í þorlákshöfn; Otto Vathne síldarkaupmað-
ur frá Noregi.
Verzlunarfrjettir frá Klxöfn. þetta
er skrifað þaðan 14. jan. um verðlag á ís-
lenzkri vöru: Ull, sem ekki er neitt hjer
óselt af á fyrstu hönd, 62 a. bezta norð-
lenzk, og vestfirzk 56—57; mislit 58; haust-j
ull 45. Saltfiskur, sem lítið er óselt af á
fyrstu hönd, stór hnakkakýldur 50 kr.
skpd.; smáfiskur 32 til 33 kr.; ýsa 30 kr.;
langa 45—46 kr. Harðfiskur selzt ekki sem
stendur, með því að liðið er fram yfir þann
tíma. Lýsi héldur í lægra verði en síðast.
Um 450 tnr. óselt á fyrstu hönd. Bezta
hákarlslýsi haldið í 45£ til 46 kr. (210 pd.);
dökkt þorskalýsi 40 til 38. Tólg seldist
upp; fyrir 32 a. síðast. Sauðakjöti má koma
út fyrir 51 kr. tn. (224 pd.), en er haldið í
53 til 52 kr. Söltuðum sauðargœrum má
koma út fyrir 44 kr. vöndulinn (2 gærur).
Sundmagar ganga vel út, seldust síðast
fyrir 95 a. og mun mega fá það enn fyrir
þá góða og þurra og vel verkaða. Fiður,
hvítt, sem kom hingað með síðasta póst-
^ skipi, seldist fyrír 16 kr. lísipundið; mis-
litt er í 12 til 15 kr.
Verð á útlendri vöru hefir lítið sem ekk-
ert breyzt síðan í haust.
Maillislát. Hinn 21. des. f. á. andaðist
í Khöfn eptir stutta legu kaupmaður í Bvík
og hollenzkur konsúll Martinus Smith, kom-
inn nokkuð yfir sjötugt. Hann hafði rekið
hjer verzlun í meira en 40 ár, fyrst í Stykk-
ishólmi og síðan í Reykjavík, og var verzl-
un hans hjer einhver hin mesta og blómleg-
asta. Hann var mikilsmetinn og valin-
kunnur sómamaður.
Leiflir, blað Islendinga í Vesturheimi,
er hætt fyrst um sinn að minnsta kosti,
vegna þess að Canadastjórn er hætt að
styrkja það (með því að kaupa af því 2000
expl. til útbýtingar hjer á landi).
Prá íslendingum í Khöfn. (Eptir brjefi
|>aðan). íslendingar hjer í Kaupmannaliöfn
eru nú milli 5 og 6 hundruð á veturnar og
fjölgar 4 hverju ári. Eru bæði íslenzkir
stúdentar töluvert fleiri í Höfn en áður, en
einkum fjölga hjer íslenzkirj verzlunarmenn
og iðnaðarmenn. Meðan Jóns Sigurðssonar
naut við, bar töluvert á íslendingum í Khöfn,
enda hafði hann lag á að halda þeim saman
og beina huga þeirra að ýmsum þjóðmálefnum
Nú er öldin önnur; en því verður þó ekki neit-
að, að meðal þeirra er töluvert fjör og líf. í
fjelögum þeirra (íslendingafjelögunum tveim-
ur) eru allopt haldnir góðir fyrirlestrar, og
ýmsar gagnlegar og góðar skemmtanir. í öðru
fjelaginu er nú milli 90 og 100 manns, og er
því fjölmennara en nokkurt fjelag hefir áður
verið í Höfn. Fjelag þetta hafði jólagleði á
þorláksmessukvöld á einhverjum skrautlegasta
samkomustað í Höfn; voru þar haldnir sjónar-
leikir en síðan dans. þar var þá fyrst sungið
kvæði til áhorfendanna eptir þorstein Erlings-
son, stud. jur., en siðan var leikin „Prófasts-
dóttirin“ eptir Stefán Stefánsson og Valtý
Gruðmundsson, sem leíkin hefir verið áður í
Reykjavík. Höiðu leikendur æft sig mikið áð-
ur, enda ljeku þeir prýðis vel, og sjerstaklega
fannst mönnum tíl um hversu sveitafólk var
leikið vel t. a. m. bóndi og vinnumaður, er
þorst. Erlingsson stud. jur. ljek; prótastsdóttirin
er fröken Krístín (iuðmundsdóttir ljek, og ekki
sízt prófasturinn, er Stefán Stefánsson ljek, og
svo sögðu danskir menn, sem á horfðu, að þar
væri leikaraefni sem komið gæti fram í hverju
leikliúsi sem væri, og eggjuðu þeir Stefán á að
reyná sig á konunglega leikhúsinu. Á milli
þáttanna ljeku menn á hljóðfæri og sungu, sem
settir eru víð konunglega leikhúsið. í sainsæti
á eptir voru sungin kvæði fyrir minni íslands
og Jóns Sigurðssonar og haldnar ýmsar ræður.
Drottinsök. Tveimur islenzkum stúdeut-
um í Khöfn hafði orðið það á, að tala óvirðu-
legum orðum um Krisján lconung níunda, við
öldrykkju á veitingastað. þetta var flutt þeg-
aryfirvaldi, af einhverjum sem til heyrði, dönsk-
um, og komu lögreglumenn að vörmu spori og
tóku stúdentana höndum og höfðu í varðhald.
þetta var á þorláksmessukvöld, og sátu þeir í
vardhaldi um hátíðirnar, illa haldnir, og til þess
skömmu áður en póstskip fór. þá voru þeir
látnir lausir, fyrir tilhlutun góðra manna, að
sögn einkum Hilmars Finsens innanríkisráð-
herra (fyrrum landshöfðingja). Mun málið þar
með niður fallið. — það er eitt með öðru, sem
Estrúps-liðar hafa unnið sjer til ágætis hin síð-
ari áriu, að henda á lopti og draga menn fyrir
dóm, ef þeim hrýtur af vörum eitthvert ó-
gætnisorð um konung; þykjast þar með sýna
drottinhollustu öðrum fremur, en vinna raunar
sinum málstað illt eitt með því.
Póstar nýkomnir norðan og vestan verjast
allra tíðinda.nema segja bátstapa frá ísafjarðar-
djúpi (Álptafirði; 4 menn). Láta vel yfir tíðarfari.
— Norðanpóstur varð að skilja eptir mestallt nema
lausabrjef í Hvammi i Norðurárdal norður f leið,
vegna ófærðar á Holtavörðuheíði.
Utlendar frjettir.
Khöfn 14. jan. 1885.
Danmörk. Vetrarfarið hingaðtil hið
bezta, og veðrið hefir sízt spillt jólagleðinni
fyrir Dönum. Sama brennur þó við hjer
eem í flestum eða öllum löndum nú um
stundir, að fólk brestur atvinnu, og menn
bíða hennar þúsundum saman bæði til lands
og sjáfar, og það er þetta, sem fer að koma
mörgum til að sjást fyrir, þegar glysið og
skemmtanirnar kalla að þeim. Til einnar
skemmtanar hafa Danir þó sízt haldið
buddu sinni læstri, og það var fögnuðurinn,
sem fylgdi minningarhátíð Holbergs. Að-
alhátíðin stóð á fæðingardag Holbergs, 3.
des. (fyrir 200 ára). A hátíð háskólans
hjélt Holm prófessor (í sögu) minningarræð-
una. Hátíðarsöngurinn eptir Chr. Eichard
undir lagi eptir J. P. Hartmann, kostmikið
hvorttveggja. Holm rakti og tjáði, sem
fleiri gerðu í ræðum sínum þá daga, hve
mikið Danmörk og öll Norðurlönd eigi Hol-
berg upp að inna, hver forkólfur hann varð