Ísafold - 25.02.1885, Blaðsíða 1

íemur 51 á mlðvikudajsmorgna. Verí
árjanjsins (55-BG aika) 4kr.; erlendis
5 kr. Borjist ijrir miðjan júlímánnð.
ISAFOLD.
öppsöjs (skrifl.) bundin vifl áramól, 5-
gild nema komin sje til 5lg. ijrir 1. oki.
Aijreióslnsloía ; Isaioláarprenlsm. 1. sal.
XII 9
Reykjavík. miðvikudaginn 25. febrúarmán.
1885.
33. Innlendar frjettir m. m. (bæjarstjórnarkosning-
armálið, landsyfirrjettardómar m. fl.).
34. Hin fyrirhugaða fiskiveiðasamþykkt við Faxaflóa.
36. Heljarför. Fyrirspurn. Auglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md., mvd. og ld. kl. 2—3
Póstar fara frá Rvík 2. marz(n.), 3. (v.), 4. (a.).
Sparisjóðúr Rvíkur opinn hvern mvd og ld. 4—5
Veðurathuganir í Reykjavík, eptir Dr. J. Jónassen
Hiti (Cels.) I Lþmælir | Veðurátt.
Febr. ánóttu umhád.| fm. em. fm. em.
M. 18. - 6 -f- 4 3° 3° N h b N hv b
F. ig. - 3 0 29,9 29, Na h b A h d
F. io. - 3 -7- 2 29,6 29,3 A h b N h b
L. 21. - 3 2 29,i 29 0 b N hv b
S. 22. - 6 -f- 6 29,1 29,2 N hv b N hv b
M.23. - 13 -f- 7 29,2 29,2 0 b 0 b
f>- 24- - 12 -f- 7 29 29 0 b 0 b
Meiri part vikunnar hjelzt sama norðanbálið eins
og að undanförnu, þangaó til seint um kvöldið h*
22., að þá lygndi. f>annig hefir hjer veriö noröan-
veÖur stanslaust síÖan aöfaranött h. 30. janúar.
J>ótt stöku sinnum hafi verið logn stundarkorn hjer
í bænum eða brugðið til annarar áttar, þá hefir ver-
ið hvassveður til djúpanna allt til 22. Jörð hjer al-
veg auð. I dag 24. blæja logn um allan sjó og
bjart sólskin.
Reykjavík 25. febr. 1885.
Bæjarstjórnar-kosningarmálið hefir
nú loks fengið fullnaðar-úrslit, hjá lands-
höfðingja, með úrskurði 20. þ. m., sem
dæmir dmerkan úrskurð bæjarstjórnarinnar
■ 15. jan., en sá úrskurður ónýtti bæjarstjórn-
arkosningarnar 3. s. m. Með öðrum orð-
um: landshöfðingi lýsir kosningar þessar
góðar og gildar í alla staði.
— Úrslit þessa máls, þótt smátt sje, eru
furðu lærdómsrík.
Kjörstjórnin hafði farið því fram í álits-
skjali sínu um kosningarkæruna, að yrði
hún tekin til greina, þá hlyti það að varða
ógilding allra kosninganna ; þær væru ann-
aðhvort allar gildar eða allar ógildar.
Bæjarstjórnin gerir það; hún hneigir sig
fyrir »rjettvísinni« (bæjarfógetanum og yfir-
dómurunum), og ógildir allar kosningarn-
arnar.
En hvað gerir »rjettvísin« þá?
Hún bregður sjer að vörmu spori í allt ann-
an ham og kærir nú fyrir landshöfðingja, að
bæjarstjórnin hafi tekið sjer það vald sem
hún ekki hafði, þar sem hún hafði dæmt
ógildar allar kosningarnar, þótt kæran hafi
náð að eins til eins af hinum kosnu!
Landshöfðingi skrifar undir það.
— Bæjarstjórnin hafði byggt ónýting
kosninganna allra á því, að kjörstjórnin hefði
ekki haft lög til að taka á móti atkvæðum
lengur en einmitt hina tilteknu hálfu stund
eptir framköllun kjósenda; lagastaðurinn sjálf-
ur bæri það bersýnilega með sjer, og auk
þess kæmi það bæði heim við sveitarstjórn-
artilskipunina frá sama ári og sæist líka
glöggt á því sem komið hefði fram á al-
þingi, þegar bæjarstjórnartilskipunin var
þar til meðferðar, og eins hjá stjórninni, í
ástæðunum fyrir tilskipuninni.
En kjörstjórnin vildi ekki heyra það. Hún
þóttist þrátt fyrir allt þetta hafa haft vald
til að halda áfram eins lengi og henni þókn-
aðist og hætta þegar henni þóknaðist!
Og landshöfðingi undirskrifar það.
Svo að úrslitin hefðu eptir því orðið hin
sömu, þótt kæran hefði þegar 1 upphafi náð
til allra kosninganna. Úrskurði bæjarstjórn-
arinnar hefði verið hrundið eins fyrir því,
eptir þessu.
— f>að hafði verið tekið fram í kærunni,
að með því að láta kjörstjórnina alvega ráða
því, hvað lengi hún hjeldi áfram að taka á
móti atkvæðum að hálfri stundinni liðinni,
væri úrslit kosninganna lögð á hennar vald;
hún gæti með því móti haldið áfram þang-
að til þeir, sem hún vildi, væri búnir að fá
flest atkvæði, og hætt svo allt í einu einmitt
þá, með því að hún ein vissi til hlítar, hvað
atkvæðunum liði.
En kjörstjórnin hjelt, að þetta væri ékki
einungis lögleg aðferð, heldur jafnvel bæði
frjálsleg gagnvart kjósendunum og hagfelld,
og ekki sýnilegt, að nokkrum gæti orðið
gerður órjéttur með því!
Landshöfðingi undirskrifar.
Landsyfirrjettardóinar. í fyrra dag
dæmdi landsyfirrjettur ómerk öll skiptin á
dánarbúinu eptir sýslumannsekkju Hildi
f>órðardóttur frá íteykhólum (f 6. júní 1882)
og þar með uppboð á munum dánarbúsins
15. maí 1883 að því er snertir sölu 4 hundr-
aða í Reykhólum, og skal skiptaráðandi,
sýslumaðurinn í Barðastrandarsýslu, A. L.
E. Fischer, skyldur að taka búið til nýrrar
og löglegri skipta, og setja það í það stand,
sem það var í, áður en uppboð þetta fór
fram. Málskostnaður fyrir yfirrjetti falli
niður.
f>eir mættu hvorugur nje mæta ljetu fyr-
ir yfirrjetti, sýslumaðurinn nje kaupandi
jarðarhundraðanna, Bjarni bóndi jpórðar-
arson á Reykhólum, þótt þeim hefði verið
löglega stefnt, og varð því að dæma málið
eptir hinum framlögðu skjölum og skilríkj-
um. En eptir því sem þau báru með sjer,
voru ýmsir stórgallar á skiptunum : þeir
sem mættu við skiptin, tilkvaddir af skipta-
ráðanda, höfðu ekki umboð af hendi þeirra
af erfingjunum, sem myndugir voru ; skipta-
ráðandi hafði ekki tilkynnt fjarstöddum erf-
ingjum látið, samkv. 14. gr. skiptalaganna,
þótt honum hafi verið kunnugt um, hverjir
það voru og hvar þeir voru, með því að
það var tilgreint í uppskriptargjörð hrepp-
stjóra ; sömuleiðis vanrækt að leita tillaga
erfingjanna um meðferð búsins við lok upp-
skriptarinnar eða sem fyrst þar á eptir,
samkv. 16. gr. skiptalaganna, og ekki held-
ur kvatt þá til skiptafundar eptir 17. gr.,
heldur þvért á móti »að erfingjunum forn-
spurðum og jafnvel þótt honum væri kunn-
ugt um, að það væri móti vilja þeirra, selt
beztu fasteign búsins, án þess að það væri
nauðsynlegt skulda vegna, og selt hana á
lausafjáruppboði í annari þinghá, og neitað
að taka gilt boð manns, sem hafði um-
boð af hendi nokkurra erfingjanna til
að bjóða í jörðina þeirra vegna, því
að það var ósk þeirra og skiptaráðanda var
það kunnugt, að fá fasteign þessa, 4 hdr. í
Reykhólum, lagða sjer út eptir virðingu,
sem þeir áttu heimting á eptir 46. gr.
skiptalaganna. Að þessu afloknu, og þeg-
ar næstum heilt ár er liðið frá láti arfleif-
anda, heldur skiptaráðandi hinn fyrsta
skiptafund í búinu, án þess þó að sjeð
verði, að erfingjunum hafi verið gert aðvart
um þann fund; þvert á móti er það að ráða
af brjefi frá skiptaráðandanum til áfrýjand-
ans (Arnfríðar þorkelsdóttur), sem lagt er
fram hjer fyrir rjettinum, að hann hafi ekki
gefið henni neina vitneskju um skiptafund-
inn fyr en 2 mánuðum eptir að hann var
haldinn, og þá eptir fyrirspurn frá henni.
Loks er skiptunum lokið 8. sept. 1883, án
þess að neinn væri þar við staddur nema
maður sá, sem sýslumaður hafði slegið part-
inn í Reykhólum á uppboðinu 15. maí s. á.
gegn mótmælum tveggja af erfingjunum#.
— S. d. dæmdi landsyfirrjettur í erfðamáli
milli lögarfa f>orsteins Daníelssonar á Skipa-
lóni og dánarbús þórðar prófast Jón-
assens í Reykholti, er hafði gert tilkall til
fjórða hluta af skuldlausri búseign þeirra
hjóna, |>orsteins heit. og konu hans, samkv.