Ísafold


Ísafold - 20.03.1885, Qupperneq 1

Ísafold - 20.03.1885, Qupperneq 1
íeniur út á miðvikudajsmorjna. Verf irganjsins (55-BQ artai 4kr.: eriendis 5 kr. Borgisl fjrir miojan júlímánuð. t Uppsögn (skrifl.) bundin við áramóU- jild nema komin sje til útg. fjrir 1. att. Mgreiðslustoia i lsafoldarprenlsm. 1. sal. XII 13. Reykjavik, föstudaginn 20. marzmán. 1885. 49. Innlendar frjettir m. m. Ferðapistlar frá ^ýzkalandi. 50. Enn um fiskiveiðamálið. 52. Auglýsingar. Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2 Lándsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2 útlán md., mvd. og ld. kl. 2—3 Póstar fara 24. marz (v.), 25. (n ) og 26. (a.). Póstskip fer 22. marz. Sparisjóður Rvíkur opinn hvern mvd og ld. 4 — 5 Reykjavík 20. marz 1885. Tíðarfar. Vetrarfar með strangasta móti á Vesturlandi; sífellt fjúk og frost- hörkur. Allar skepnur á gjöf frá því með jólaföstu eða því sem næst. Isalög á Isafjarðardjúpi einhver hin mestu er menn muna. Póstur reið á ísum beina leið úr Ögri í Vatnsfjörð og þaðan aptur beint að Arngerðareyri (yfir Eeykjarfjörð og Isafjörð þveran). Sömuleiðis var Hvammsfjörður allur lagð- ur, svo fara mátti á ís beint frá Dagverðar- nesi í Stykkishólm. Yfir 100 fjár fórust í kafaldsbyl á einurn bæ á Langadalsströnd, Skjaldfönn, í fyrstu viku Góu ; það hrakti þar í á. Sömu harðindatíð er að frjetta að norðam Látlausar stórhríðar vikunum saman. I Pljótum og Hjeðinsfirði óminnileg snjó- þyngsli; bæir sumir alveg í kafi. Við hafís hvergi vart. fflamitjón af slysfðrum m. m. Bát- ur fórst með 4 mönnum í fiskróðri frá Hnífsdal við Isafjörð í fyrstu viku Góu; formaður Halldór Sigurðsson af Isafirði, ættaður úr Skagafirði. I sama bylnum urðu tveir menn úti milli bæja frá Hraundal á Langadalsströnd að Melgraseyri. Um sama leyti lágu 3 menn úti í 7 dægur í eyðifirðinum Lónafirði í Jökulfjörðum. þeir voru þar á bát að veiða fugla. þeir gérðu sjer skýli af bátnum, en veðrið braut það. f>á kól mjög, einn svo, að bætt er við að missi báða fætur. Tvo fugla gátu þeir veitt sjer til næringar; annað böfðu þeir ekki. Maður drukknaði í Úlfsdölum norður 31. jan.; var að setja bát undan sjó við 4. mann; kom þá ólag og tók þá alla út, en brimið skolaði hinum á land aptur. 1‘Óstg'tfllglir. þær bafa gengið æði- skrykkjótt hjer í vetur sumstaðar, og veldur því bæði ótíðin, og annars vegar bver slysn- in eptir aðra af hendi póststjórnar og póst- afgreiðslumanna. Póststjórnin sjálf rennur á vaðið með því, að gefa ekki út póstáætlunina fyr en svo seint, að bún gat ekki komizt í tæka tíð til Austfjarða. Póstafgreiðendur þar standa svo uppi áætlunarlausir á nýjárinu. En í stað þess að taka það ráð að senda pósta af stað í tæka tíð samt sem áður, t. d. eptir fyrra árs áætlun, sem ekki virðist hefði þurft nema meðalráðdeild til, þá taka þeir þann kost að senda alls engan póst.fyren nýjaáætl- unin kæmi, bvort sem það yrði fyr eða síðar. Fyrir þessa samvöldu fyrirhyggju og ráð- deild póststjórnar og póstafgreiðslumanna á Austfjörðum korna nú fyrst, í þriðju póstferð á árinu, póstbrjef hingað þaðansíðaná nýjári. A öðru leytinu tók póstafgreiðslumaður- inn i Arnarholti upp á því, að tína úr og láta skilja eptir af báðum póstum (vestan- og norðan-) í janúarferðinni hjeðan alla inn- lenda blaðaböggla, þótt búið væri um sem krossbandssendingar (þ. e. ólokaðir), en slík- ar sendingar bafa að lögum jafnrjetti til flutnings á við lausabrjef. I næstu ferð fengu þær að leggja af stað yfir fjallið, en þá tók við póstafgreiðandinn í Hjarðarholti í Dölum og kyrsetur þær þar, sem vestur áttu að fara. Með þessu ráðlagi hafa Vestfirðingar eng- in blöð fengið tvær póstferðir samfleytt, og Norðlendingar og Austfirðingar eina að minnsta kosti. það er naumast til þess ætlandi, að blaða- menn eða aðrir hlutaðeigendur þoli þessa lögleysu bóta- eða átölulaust. þeirra ský- laus rjettur er að fá blöð sín send meðpóst- unum skilmálalaust jafnt lausabrjefum, hvað sem það kann að kosta landsjóð, svo framarlega sem þau eru í hinum lögboðnu svo nefndu krossbandsumbúðum, þ. e. bvort beldur í eiginlegu krossbandi eða í límdum hólkum o. s. frv., ef böggullinn fer ekki fram úr 5 pundum. Feróapistlar frá Þýzkalandi. Eptir ''þozva'íd ci'hozoddtiC'Yi. —« I. Leipzig 15. febrúar 1885. Um kvöldið 13. febrúar fór eg frá Höfn sem leið liggur til Korsör. Á þeim vegi er ekki margt að sjá, sízt á vetrardegi og í hálf- dimmu. Frá Korsör fór eg um nóttina á gufuskipi til Kiel. Veður var hvasst, en skipið stöðugt og gott bjólskip og haggaðist lítið, þó ókyrrt væri. það var bálhvasst á þilfarinu og kolsvarta myrkur, ekkert sást nema bvítgræn glampandi froðan undan hjólunum og gneistaflugið úr reykháfnum. Á einstaka stað sáust rauð ljós á skipunum kringum oss, eins og glóandi kattarglyrnur í náttmyrkrinu. Kl. 4 um morguninn vor- um við komnir til Kiel og fótum í land kl. 5. þá var þó enn alldimmt, en samt var fólk farið að ganga til vinnu. Eins og kunnugt er liggur Kílarbær við botninn á löngum firði. þar er eitt hið helzta berskipalægi Prússa; bafa þeir nú á seinni árum byggt þar stórkostlegar hervarn- ir, skipakvíar, kastala og virki, og hafa búið sem bezt um sig; hefðu þeir líklega seint getað komið svo góðum fótum undir skipa- stól sinn, hefðu þeir eigi náð Kiel frá Dön- um, því þar er hin bezta höfn. í Kiel er háskóli, ýms vísindasöfn o. fl.; en ekki var tími til að skoða það. það er auðfundið, að maður nú er kominn til þýzkalands. það er auðheyrt á málinu og auðsjeð á hermanna-einkennisbúningun- um þýzku. Alstaðar er fullt af hermönnum, lögreglum og öðrum þjónustumönnum stjórnarinnar; þar eru broddhjálmar prúss- neskir og borðalagðar húfur með breiðum kolli á hverju strái. Alstaðar eru auglýs- ingar frá lögreglustjórninni, er segja og fyr- irskipa, hvernig menn eigi að haga sjer hvað sem fyrir kemur.bugsanlegt eða óhugsanlegt. Á járnbrautarstöðvunum í London rekur maður fyrst augun í risavaxnar auglýsingar um mustarð, kynjalyf og annað því um líkt; á þýzkalandi blasa alstaðar við forboð og fyrirskipanir stjórnarinnar. Stjórnin fer með þegnana eins og börn, sem hún þarf að leiða svo þau detti ekki og meiði sig. Ráð- legast er fyrir hvern þann, er ferðast á þýzka- landi að bafa passa, því lögreglustjórnin er mjög forvitin um hagi manna, enda hefir eptirlit með útlendingum mjög aukizt síðan gjöreyðendur, óstjórnarmenn og aðrir þess konar þegnar fóru að fara eins og logi yfir akur um öll lönd og pota sprengitólum sínum inn í hverja smugu. Frá Kíl fórum við til Neumúnster. þar eru aðalvegamót járnbrautanua í Holstein. þar eru vefstaðir töluverðir og 12000 íbúar. Bæði þessi bær og aðrir hæir í Holstein eru líkir smábæjum í Danmörku, húsin lág tneð rauðum þökum.

x

Ísafold

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.