Ísafold - 08.04.1885, Side 1
Hemur ál á miJTikuiajsmorjna. íerí
árjanjsins (55-60 arkal 4kr.: erlendis
5kr. Borjist Ijrir miöjan júlúnánað.
r
öppsójn (sknB.) fcnndin ri5 áramót, 6-
jild nema komin s_e !il úlj. tjnr 1. ati.
iljreiíslusloia i Isaloidarorenlsm. i. sal.
XII 16.
Reykjavik, miðvikudaginn 8. aprilmán.
1885.
61. Innlendar frjettir m. m.
62. Um alþýðumenntun.
63. Ýsulóðin austanfjalls og hjer syðra m. fl.
64. Sæluhúsvörðurinn á Kolviðarhóli. Augl.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I — 2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md., xnvd. og ld. kl. 2 — 3
Sparisjóður Rvíkur opinn hvern mvd. og ld. 4~5
Veðurathuganir í Reykjavík, eptir Dr. J. Jónassen
Hiti (Cels.)
Lþmælir
Veðurátt.
Apríl |ánóttu|um hád. fm. em. fm. em.
M. I- -1- 7 -U I 28,9 29,5 Nv h b 0 b
F. 2. -J- 15 0 29,4 29-4 Na hv d Sv hv d
F. 3- -í- 4 + 2 29,4 28,9 Na h d A h d
L. 4- + 2 + 3 28,5 29,1 Sa hv d Sv hv d
S. 5- _L_ 4 + 2 29,5 29,8 A h b N h b
M. 6. -Á— 2 + 5 29>9 3°,i A h b N h h
þ. 7- — 2 + 4 30,2 3°,2 Na h b Na h b
Fyrri part vikunnar hjelzt við útsynningurinn*
þótt brygði fyrir annari átt, var úts. undir; 2. (skír-
dag) var hjer moldöskubylur af austri, allt fram að
hádegi, þá gekk hann til úts. (sv.) með byljum.
Seinni part vikunnar hefur hann verið við austan-
átt, hægur með skúrum (4.), svo sá mikli snjór, sem
kominn var, hefur minnkað mjög. í dag 7. fagurt
sólskin, hægur á landnorðan.
Reykjavík 8. apríl 1885.
Voðalegt stórslys á Aiistfjörðum. Á
Öskudag, 18. febrúar, hefir orðið það stór-
slys í Seyðisfjarðar kaupstað, að snjoflóð
tók af 15 íveruhús, og varð að bana 24
mönnum (5 b'órnum), en fjöldi meiddust og
skemmdust; þar á með 12 beinbrotuir.
Greinileg skýrsla um þennan hörmulega
atburð kemur ekki fyr en með norðanpósti,
eptir miðjan þennan mánuð á að gizka, með
því að brjef frá Seyðisfirði eru vön að ganga
þá leið. En 1 brjefum með austanpósti úr
nærsveitunum (og einu af Seyðisfirði) er
þess getið sein nú skal greina:
Snjóflóðið kom snemma morguns, um eða
fyrir fótaferðartíma. f>að muldi allt sem
fyrir því varð og sópaði út á sjó miklu af
því, húsum og görðum, mönnum og skepn-
um, á allstóru svæði, sem marka má af
húsafjöldannm. f>rjú húsin eru nafngreind,
rneðal þeirra er farizt hafa: hús Thostrups
veitingamanns (Hotel Island), hin nýja lyfja-
búð og norskt verzlunarhús.
Og mcðal þeirra er lífi týndu, eru þessir
nafngreindir:
Markús Asmundarson Johnsen apótekari;
David, Petersen verzlunarstjóri, norskur ;
Valdimar (þorláksson) Blöndal verzlunar-
maður;
Geirmundur Guðmundsson verzlunar-
maður.
Enn fremur kona Valdimars Blöndals og
dóttir Tostrups veitingamanns upp komin.
þau Thostrup og kona hans, er höfðu svefn-
herbergi uppi á Iopti í húsinu, fengu bjarg-
að sjer burt þaðan í því bili er húsið var að
renna á flot fram hjá bryggju. — Frú Tho-
strup hreppti líka snjóflóðið 13. jan. 1882
og barst þá út á sjó. En þá týndu ekki
lífi aðrir en 2 börn ung.
Svo er sagt, að tala þeirra, er fyrir flóð-
inu urðu og af komust, hafi verið 64 alls,
en flestir eða allir lemstraðir meira eða
minna.
Tíu líkin voru fundin; ekki fleiri. Eitt
þeirra, kona, (Vald. Blöndals?) var með
skurð voðalegan yfir þvert andlit, eptir
brauðhníf, er hún hefir haft í hendiuni, er
skriðan skall á.
Fólkið, sem af komst, stendur allslaust
eptir, rúið inn að skyrtunni; mun hafa skrið-
ið nakið upp úr snjónum sumt. Er þar
! því hin mesta neyð á ferðum, sem hin fyllsta
ástœða er til að reyna að bœta úr með al-
mennum samskotum, þar sem þetta er eitt
með mesta fádæma-slysum hjer á landi.
— Enn fremur hefir snjóflóð tekið af hús
eða bæ í Naustahvammi í Norðfirði, líklega
um sama leiti. f>ar ljetust inni gömul kona
og tvö börn.
— Enn fremur farizt í snjóflóði þrjú hús
(timburhús?) á Brimnesi við Seyðisfjörð.En
manntjón ekkert þar.
Loks 2 eða 3 fiskihús í Mjóafirði eyðzt í
8njóflóði.
Sfðustu brjef af Austfjiirðum eru dagsett
fyrstu dagana í marzmánuði, og segir þar, að
gengið hafi nær látlausar kafaldshríðir í 5
vikur samfleytt, og kyngt niður þeim ógrynn-
um af fönnum, að elztu menn muna eigi
annað eins.
Hvalveiðaskipið ísafold, gufuskip, frá
Haugnsundi í Noregi, sein hjer kom í fyrra og
stundaði hvalveiðar við ísafjarðardjúp í fyrra
sumar, kom hjer nú laugardaginn fyrir páska
áleið til ísafjarðar í sömu crindum, cptir rúma
vikuferð frá Haugasundi; kom snöggvast við á
Mjóafirði fyrir austan það fór áleiðis vestur
daginn eptir. Mcð því var aðalútgjörðarmað-
urinn, Amlie, eins og í fyrra. þeir Mons fjassen
og Svend Foyn eiga nú hvorugur ncitt í útgjörð-
inni framar.
Tiðarfar. Nú virðist vera byrjaður hjer hinn
langþreyði bati, með úrkomulausri þiðu og sól-
bráð frá því á páskadag. Allt til þessa tíma
virðist hafa haldizt megn ótíð um land allt
einkanlega dæmafá fannkoma. Ástand orðið
hið ískyggilegasta í austursveitunum: Skapta-
fells-, Rangárvalla og Árnessýslum: heyleysi,
fjárskurður af heyjum, og hordauði á skepnum
byrjaður sumstaðar, vegna hins ónýta fóðurs,
þó til sje.
Aflabrögð. Austanfjalls hefir ótíðin bannað
nær alla sjósókn um langan tíma. þar voru
orðnir hæstir hlutir á páskum 4 hndr. á Bakk-
anum og 2 hndr. í þorlákshöfn. Við Faxaflóa
sunnanverðan, í Garðssjó yzt, á 3. hnndraði
hæst á páskum, hjá einstöku manni, einkum
Inn-nesingum; hjá almenningi sárlítið. Og inn-
ar betur alls ekki neitt að kalla; reynt á ann-
an í pásknm vestur um allar fiskileitir, og koin
1 koli á land á Seltjarnarnesi að Kvík með-
taldri, en Álptnesingar fengu fáeina fiska á
skip á Bollaslóð í net, er legið höl'ðu frá því
fyrir helgidagana.
Meðal brjefa og blaðagreina, semísafold ber-
ast hrönnnni saman út af fiskiveiðamálinu, setj-
um vjer hjer einn brjefkafla sunnan að, er lýs-
ir eflaust vel hugsun almennings þar um þess-
ar mundir:
Yfirstandandi vertíð sannar bezt okkar mál.
það var þann 14. marz kominn mikill fiskur
inn í Leirusjó, og Garðsjórinn fullur. þá var
byTrjað að leggja í Leirusjó, þá hætti að vorða þar
vart, svo var farið smámsaman að dýpka á net-
unum, og alltaf varð að fara dýpra og dýpra
til þess að verða var. Nú hugsa vorir „sjó-
menn“ ekkert um, til hvers fiskurinn var kom-
inn inn í Leirusjó ; ekki hefði hann Inygnt þar,
heldur hetir hann verið á leiðinni inn á Hraun-
miðin, en liann er rekinn burtu áður.
það leit allt svo efnilega út nú í byrjun þess-
arar vertíðar; fiskimegnið sem fyrir var, var
óvenjulega mikið; mesta sílferð var með fisk-
inum og fiskurinn feitur og fagur; en allt þetta
er nú eyðilagt. Nú er sú eina von, að þettaó-
veður, sem hefir hindrað menn í heila viku frá
spillvirkjum, kann ske liafi gefið fiskinum frið
til að nálgast landið. Jeg efast ekki um, að
amtmaður vill vel [því skyldi hann vilja illa!],
en jeg efast um, að hann hafi næga þckkingu
á þessu máli tii þess að gefa sig út í það. Að
minnsta kosti hefir neitun hans um samþykki
frumvarpsins uú þegar þessa vertíð bakað þús-
undum heimila alveg ómetanlcgt tjón.
Og svo þessi hugmynd um netafisk og færa-
tísk ! Jeg bið yður snöggvast að lita á Jslands-
upjidráttinn. í Grindavík, Höfnum og á Mið-
nesi eru aldrei brúkuð net, heldur að eins færi;
sams konar fiskur, sem strax fyrir suiinan Ijt-
skála er dreginn á færi, er, eða á að vera allt
í einu orðinn að netafiski, sem ekki fáist á færi,
þegar hann er kominn inn fyrir sira Signrð.
„Seturu eru norður og vestur af Skaga; geta
iná nærri, að sömu dagana, sem fiskast á fieri
á Miðnesi, má fiska á færi í Garðsjó, þ. e. á
sama hátt og í Miðnessjó: vii lnust (þ. e. við
andóf).