Ísafold - 20.05.1885, Blaðsíða 3

87
laxinn geti hrygnt í þeim, því hin náttúrlega
klakning er víst ekki síður nauðsynleg fyrir
viðhald laxins, heldur en sú sem fæst undir
umsjón manna, eða með íþrótt.
Jeg skal nú leyfamjer að benda áfáein at-
riði, sem hin núgildandi lög vantar, en jeg
álít öldungis nauðsynlegt að þau hafi. f>að
er þá:
1., að ekkert laxveiðanet sje látið liggja í
ám, sjó eða vötnum og engin veiði fram-
in frá miðaptni á laugardagskvöldum til
sama tíma á mánudagskvöldum, og
allar fastar veiðivjelar látnar standa
opnar þann sama tíma, svo laxinn geti
þá gengið óhindraður fyrir öllum veiðitil-
raunum og umferð, sem af þeim leiðir;
2., að ádrœttir eða fyrirdrœttir, sem lögin
nú ekki nefna á nafn, sjeu takmarkaðir
svo, að hvergi megi við hafa þá optar en
einu sinni í hverjum sólarhring á sama
stað, í sjó ám eða vötnum;
3., að ekki megi vitja um sama lagnet opt-
ar en einu sinni í hverjum sólarhring,
og enga laxveiðitilraun viðhafa fram
undan árósum nær landi en fyrir utan
mesta fjörumál.
Jeg býst við,að sumum, þeim einkum.sem
mestan ákafa og yfirgang hafa í frammi við
laxveiðina, muni þykja þessar tillögur ó-
frjálslegar, og skerða rjett sinn, ef þær yrðu
að lögum, og jeg ber heldur ekki á móti því,
að svo sje, að þær, eða þeim líkar lagaá-
kvarðanir mundu skerða þann rjett, sem þeir
sjálfir taka sjer, og þykjast eiga yfir
veiðinni. En má jeg spyrja : Er meiri rjett-
ur þeirra sem eiga veiði í ám neðarlega, eða
nærri sjó, heldur en hinna, sem eiga hana
ofar í þeim, eða upp til fjalla, þar sem lax
annars getur gengið vegna forsa eða annara
torfæra af náttúrunnar völdum, eða ann-
ars ásigkomulags ánna? Jeg held rjettur
þeirra neðstu geti ekki verið meiri, til að
aptra laxinum frá að ganga upp eptir ánum,
heldur en hinna sem ofar búa. — Og jeg
get ekki sjeð, að þessar tillögur fari fram á
nokkurn órjett við einn meira en annan.
En sú veiðiaðferð, sem nú er viðhöfð nærri
sjó, í nokkrum, og máske mörgum ám, ber
vott um, bæði litla jafnrjettismeðvitund hjá
þeim sem veiðiaðferðina viðhafa; og einnig
mjög óhagkvœm lög,ei veiðiaðferðin erlögmæt.
-j- 'pozícij'M ‘pozlcijo^on
frá Háeyri.
(Undir nafni systra hans).
Sa'rí grjetu systur,
sátu einmana,
vildu eigi að veröldin sœi;
himna drottinn
þann hjartans trega
sá, meðan sjórinn dundi.
*Hefir voði,
hefir vjelrœði,
hefir hending og sjór,
ungi og góði
elsku-bróðir,
tekið þitt Ijúfa lif ?
•Kveð ei við kletta,
kalda bára,
hörð og óguðleg orð;
hátt yfir hending,
hátt yfir voða,
stafa guðlegír geislar.
»En hvar er hjartað,
hjartað svo viðkvœmt
og blítt sem mildustu móður ?
Hvar er það geðfar,
sem gjörvallt skildi
nema auð og eigin hag ?
•Og hvar er, bróðir,
þitt hvassa auga,
og löngun hárrar hyggju ?
Hvar sú framtíð,
sem frœndur þínir
byggðu á gullnum gáfum ?
• Vist varstu breyskur
og bam í sumu,
þó varstu fullorðinn í fleiru;
afreksmanns efni
barstu innan brjósts
bceði góðléiks og gáfna.
*Hvar er andinn ? —
Okkur þú birtir
huliðsmál þíns hjarta:
Heimugleg hræðsla
við hála veröld
hafði ró þinni raskað.
»Hvar er andinn ?
Hjörtu vor svara:
Bróðir,þú varst barn þins föður.
pegi þú alda —
þegi þú veröld—.
Hann er í hendi Guðst.
/Aatth. jIoch.
Sæluhúsið á Kol viðarhól. — það hafa tveir
merkismenn, ísak póstur og Guðmundur nokk-
ur í Miðengi í Orímsnesi, orðið til þess að veita
mjer atgöngu í vetur í blöðunum (ísaf. XII 4
og 16) sem sæluhúsverði á Kolviðarhól.
Jeg þarf lítið við að hafa að svara þeim, ef
ef það er annars ómaksins vert, þar sem hvor-
ugur hefir neinar sannar sakir fram að færa
mjer til áfellis, heldur að eins hjegómlegar
dylgjur og ónot, sem auðsjáanlega er gert til
að þægjast sambýlismanni mínum, sem var
sæluhúsvörður á undan mjer, en missti stöðu
sína fyrir heimskulega heimtufrekju og situr
hjer síðan í trássi og lifir á ólöglegum veit-
ingum.
Dylgjum ísaks pósts, sem jeg veit ekki bet-
ur en að jeg og mínir ætti heldur gott að en
hitt, um Ijelega gisting hjá mjer, gæti jeg
svarað með nægum vottorðum í gagnstæða átt
frá fjölda manna honum miklu merkari, enda
er það líka ósatt að hann hafi ekki verið hjá
mjer nema einu sinni á Hólnum; hann hefir
komið til mín víst þrisvar sinnum, það jeg man,
og þegið beina, einu sinni með dóttur sinni.
Frásögn Guðmundar um úthýsingu og þar af
leiðandi ferðalag í tvísýnu veðri yfir heiðina er
og ósönn. það var alfært ferðaveður, bjart en
nokkuð kalt, og lítill sem enginn lágaskafrenn-
ingur. Og jeg gerði honum heimilt það sem hann
bað um, húsaskjól fyrir hesta sina, efhannætl-
aði að standa við hjá mjer; annara gesti taldi
jeg mjer óviðkomandi, allra helzt er þeir hefðu
nægilegt húsaskjól fyrir hesta sinna gesta. Hann
svaraði mjer hrakyrðum einum og hótunum, og
fór með það aptur inn til Jóns vinar síns og
dvaldi þar lengi dags í góðu yfirlæti.
Meðan mjer er ekki skipað það af rjettum
yfirboðara, að hafa húsrúm það, er jeg hefi um-
ráð yfir, á boðstólum handa þeim, sem kjósa
sjer heldur annan gistingarstað, og þá ekki
þarfnast þess, heldur gengur ef til vill það eitt
til að vilja troða illsakir við mig og hafa i
frammi svívirðilegan ódámshátt, sem dæmi eru
til, — á meðan held jeg uppteknum hætti.
í aprílm. 1885. Sigurbjörn Guðleijsson.
AUGLÝSINGAR
í samlelda máli m. smáletri tala 2 a. (þakkaráv. 3a.) hverl orð 15 staía Irekasl
m. óðru lelri eía selninj 1 kr. Ijrir þumlung dálks-lengdar. Borjun út í Mnd.
ltcikiiingar
yfir tekjur og gjöld alþýðuskólasjóðsins í Hrúta-
firði 1879—83.
1. 1879.
Tekjur: Kr. a.
1. Eptirstöðvar 1. jan.
a, á vöxtum með 4°/0 leigu 2450,00
b, ógoldnir vextir . . . 6,21
c, í peningum .... 40,67 2496 88
2. Goldnir vextir af 2400 kr..... 96 00
3. Ógoldnir vextir af skuldabr. nr. 4 2 00
Samtals 2594 88
Gjöld: Kr. a.
1. Til ritstj. ísafoldar fyrir auglýsingtt
samkv. reikn. 20/s 78 ........ 16 50
2. Til sama fyrir augl. á reikningi 1878 2 90
3. Eptirstöðvar 31. des.
a, á vöxtum ..... >450,00
b, ógoldnir vextir . . . 8,21
c, í peuingum . . . ■ 117.27 2575 48
Samtals 2594 88
2. 1880.
Tekjur: Kr. a.
1. Eptirstöðvar 1. jan.
a, á vöxtum með 4°/0 leigú 2450.00