Ísafold - 30.07.1885, Blaðsíða 4

132
lega tekið með 4—7 daga fresti; hið upp-
tekna hey var geymt í pokum, sem byrgðir
voru vel með heyi inn í heyholum, svo að
ekki fraus.
Helztan galla hefi jeg sjeð þann á aðferð
þeirri er jeg við hafði við súrheysverkun
þessa, að heyið var of snemma byrgt með
mold; það hefði átt að síga betur og fara
hefði átt ofan á það aptur, þegar nóg þótti
vera sigið, og þáfyrst byrgja það með mold,
því fyrirhöfn varð mjög mikil með ofaná-
mokstur, til að viðhalda mænir á heygryfj-
unni, og erfiðleikar talsverðir í fyrstu að
komast að því, og sjest það bezt á því, að
þegar jeg í janúarmán. mældi hæð heysins
og þykkt moldarinnar, sem ofan á því var,
varð sú niðurstaða, að á miðjunni (álnum)
var heyið 2 álnir, til hliðanna lf alin á
hæð, en moldarþykktin á miðri gryfjunni
var 2 álnir, til hliðanna tæpar 2£ alin.
Xirkjubæ á Rangárvöllum 28. apríl 1885.
BogiP. Pjetursson.
Ferðapistlar
eptir
'pozvald Sfývozoddoon.
XIII.
Genua 18. maí 1885.
f>að hefir lengi verið til þess tekið, hve
Genúa væri fögur, enda er ekki ofsögum af
því sagt; hún ber nafn sitt »la superba« með
rjettu. Genua stendur við flóabotninn ut-
an í skógi vaxinni hlíð og er byggð fram á
tvo lága höfða, er ganga fram í sjóinn
beggja megin við höfnina. Prá sjónum er
undra fagurt að líta upp til borgarinnar,
skrautlegar hallir í röðum hver upp af ann-
ari, hjallar og aldingarðar með suðrænum
trjám allstaðar innan um, hver hæðabrúnin
tekur við af annari, og allstaðar glampar á
húsin milli trjánna, fyrir neðan höfnin full
af skipum, lífið og fjörið fram með sjónum,
bátafjöldinn og gufuskipin er fara og koma ;
fram með ströndinni hús og þorp, svo langt
sem augað eygir, og í fjarska skógi vaxnir
höfðar og hamrar fram með sjónum, er
hverfa í blárri móðu, og svo takmörkin
Miðjarðarhafið með allri sinni fegurð og til-
breytingum, sjórinn sýnist grænn næst
ströndinni, blánar er utar dregur og yzt
við sjóndeildarhringin slær á hafið fjólulit-
um og lifrauðum blæ. Glæsileg fortíð,
dýrðleg náttúra, íþróttir og fjörugt mannlíf
renna hjer saman í eina mynd, sem eigi er
hægt að lýsa.
Göturnar eru einkennilegar í Genua, sem
náttúrlegt er; af því bærinn er byggður
utan í hlíð, eru margar þeirra mjög bratt-
ar og sumstaðar verða menn að ganga ótal
steinþrep uþp á við, húsin eru geysihá og
atundum með 8 til 10 loptum, þó eru breið-
ari götur og sljettari fram með sjónum ; til
þess að draga vagna og kerrur nota menn
múldýr og múlasna, þó ganga hestar fyrir
mörgum vögnum með þungri vöru, en þá
gengur vanalega múldýr á undan, því þau
eru fótvissari og duglegri þar sém bratt er.
Múlasnar eru og hafðir til áburðar, bornir
á þeim stórir þverpokar eða því um líkt,
eru á þeim reiðingar, en engir klifberar og
er allt girt undir kvið, gengur það vel þegar
hægt er farið. Kvennfólk er og haft til á-
burðar eins og í Reykjavík, að minnsta
kosti sá jeg margar stúlkur með stóra poka,
ekki á bakinu, en á höfðinu, voru þær glað-
legar, sem allt fólk hjer, rauluðu fyrir munni
sjer og ljetu pokann ramba áhöfðinu án þess
að styðja hann; til þess þarf lag og vana.
Lífið og mannamorið fram með sjónum er
fjarskalegt, þar er allt á iði, sífeldur hávaði
og arg, því ítalir eru mjög háværir; verzl-
un er hjer mjög mikil og höfnin full af skip-
um, fram með sjónum þjóta járnbrautarlest-
ir með kol og aðra þungavöru og sjómenn
og vinnumenn í alls konar búningi og
alls konar ræflum hlaupa fram og apt-
ur og bera byrðar, eða teyma hesta
og múlasna. Mannfjöldinn á götunum í
borgunum á Italíu er miklu meiri en í öðr-
um borgum 1 Európu, veðráttan leyfir
mönnum hjer að starfa hvað sem þeir vilja
undir berum himni. Eram með höfninni
eru bogagangar framan á húsunum og þar
er lífið og fjörið mest, þar eru opin her-
bergi fram að götunni og í þeim iðnaðar-
menn við vinnu sína fyrir allra augum, þar
eru koparsmiðir, járnsmiðir, skósmiðir; þar
eru sölubúðir, og veitingastaðir, sumstaðar
er verið að sjóða og steikja, sumstaðar ver-
ið að borða og drekka; sumstaðar er verið
að járna hésta og múlasna inni i búðunum;
6n fyrir framan hlaupa strákar með blöð,
ávexti og eldspýtur og hlaupa hver í kapp
við annan.
A fyrri öldum þegar Genúa var voldugt
þjóðveldi og einhver hin mesta verzlunar-
borg í heimi, byggðu höfðingjarnir sjer
glæsilegar hallir og skreyttu þær með dýr-
gripum og listaverkum; margar af höllum
þessum standa enn og hafa að géyma lista-
verk eptir frægustu meistara. Myndastytt-
ur eru víða úti við og skal jeg að eins nefna
mynd af Columbusi; hann varfæddur rjett
hjá Genua.
Fyrirspurn. í næstliðnum maímánuði var jeg
staddur á Ulfljótsvatni við uppskrift á búi Jóns sál.
|>órðarsOnar. Skýrði þá hreppstjóri Jón Ögmunds-
son olckur frá, sem vorum við uppskriptina, að
sýslumaðurinn í Árnessýsla gerði ekkjunni kost á
að koma til að halda uppboðið, ef hún vildi vinoa
}>að til að senda honum hest að f>urrá í Ölvesi
og fl>tja hann aptur á sínum hestum fram að ^
Arnarbæli eptir uppboðið, en vildi ekki lofa
neinni borgun fyrir. Má bjóða þetta ekkjunum í
Arnessýslu? En þegar hreppstjórinn efaðist um,
að hún mundi senda hest nema fyrir borgun fær
sýslumaður honum þá undir eins fullmakt til að
selja nefnt bú. — Ekkjan sendi ekki hestinn og
sýslumaður kom ekki til að halda uppboðið, sem
þó hljóp nokkuð á annað þúsund krónur.
Er þetta lögum samkvæmt ?
Elliðahoti 28/6 i8*<5.
Guöm. Magnússon, bróðir ekkjunnar.
Svar: Eptir lögum 13. jan. 1882 „skal sýslumaðnr
sjálfur halda þau uppboð, er ætla má að hlaupi
meira en 200 kr.“, og eptir aukatekjureglugjörð co.
sept. 1830, 80. gr„ var sýslumaður skyldur að
kosta sjálfur ferðina á uppboðið. Hjer er því tvö-
föld lögleysa í frammi höfð af sýslumanni, er hefði
átt að kæra þegar í stað fyrir amtmanni. Og það
er því óskiljanlegra að sýslumaðurinn skuli hafa
látið sjer þetta verða á, þar sem í ráðgjafabrjefi 22.
nóv. 1883 (Stj. t. B. bls. 124) skyldur sýslumanns
í þessu efni eru rækilega brýndar einmitt jyrir
sýslumanninum í Árnessýslu sjálfum, út af fyrir-
spurn hans þar að lútandi.—Ritstj.
Póstskipið Rornny kom loks i dag
kl. 3. Engir ferðamenD með nafnkenndir.
Frjettir frá útlöndum engar merkar.
Friður enn með Rúsum og Englending-
um, en óvíst hvort hann helzt, þótt líklega
sje látið.
Kólera gengur enn á Spáni, og ekki í
neinni rjenun.
Hitar óvenjumiklir í Danmörku.
AUGLÝSINGAR
í samfeldu ináli m. smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3a.) hvert orá 15 slata írekasl
m. öðru letri eða setoinj 1 kr. fjrir jramlunj dálks-lenjdar. Borjun út í hönd.
f essar ágætu bækur
fást hjá undirskrifuðum :
Vídalínspostilla.
Mynsters hugleiðingar.
Jónasar hugvekjur.
Sighvatar bænir.
Sálmabókin, nýasta útgáfa.
Jónassens lækningabók.
St. Thorsteinsons Ljóðmæli.
Hinar fyrst töldu með gjafverði.
Halldór pórðarson
(bókbindari)
Um merki íslands.
fyrirlestur eptir Valtý Guðraundsson, er til sölu
hjá Sigurði Kristjánssyni, Verð : 30 aurar.
TSsT’ Nærsveitamenn eru beðnir að vitja
ísafoldar á afgreiðslustofu hennar, sem er
í ísafoldarprentsmiðju, við Bakarastíginn,
1. sal; — nema Seltirningar í búð N. Zim-
sens (Knudtzons verzlun), og Kjósarmenn
og Kjalnesingar í búð S. Johnsens.
Ritstjóri Björn Jónsson, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.