Ísafold - 29.06.1887, Blaðsíða 2

semjendur skýrslnanna sagna um, hvaðan
þeir hafi verðlag það, er þeir hafa sefct í
skýrslurnar, og eins að mega hafna skýrsl-
um, sem reyndust alveg rangar.—Lands-
höfðingi leggur á móti þessu, með því að
lítil trygging mundi fyrir því, að skýrslurn-
ar yrðu áreiðanlegri með þessu mófci held-
ur en gömlu aðferðinni, enda engin ástæða
til að efast um, eptir reynslunni, að skýrsl-
umar hafi verið áreiðanlegar; svo mundi
og þinginu naumast þykja nógu langt far-
ið með þessari tilhögun. Niðurstaðan er
sú, að ráðgjafinn segist muni þá leggja
málið á hylluna (brjef 14. maí þ. á.).
—þetta um áreiðanlegleikverðlagsskýrsln-
anna er líklega svo að skilja, að það vegi
salt hvað á móti öðru, sem hreppstjórar
toga verðið niður, en prestar upp!
Brauðaskipunarvald landshöfð-
ingja. I brauðaskipunarlögum 27. febr.
1880, 4. gr., segir svo:
»Nú vilja söfnuðir breyta skipun sókna
eða brauða, og hjeraðsfundur samþykkir,
þá er rjett, að landshöfðingi með ráði
biskups samþykki breytinguna. Ef hjer-
aðsfundur samþykkir tillögu um breyting
á takmörkum sókna eða brauða, svo og
ef hann samþykkir, að kirkju megi niður
leggja, færa úr stað eða upp taka, þá er
landshöfðingja rjett með leyfi biskups að
veita leyfi til, að svo skuli vera«.
þrátt fyrir þessi fyrirmæli hefir svo verið
álitið að undanförnu, að allar breytingar
á brauðaskipun þyrftu að koma undir lög-
gjafarvaldið, hvort sem breytingunni fylgdi
kostnaðarauki fyrir landssjóð eða ekki,
enda hafa brauðabreytingar-frumvörp komið
fram á hverju þingi síðan brauðaskipunar-
lögin komust á, og eytt talsverðum tíma
fyrir þinginu.
Nú hefir ráðgjafinn í brjefi 5. maf þ. á.
fallizt á þann skilning hins nýja lands-
höfðingja á þessu máli, að áminnzt laga-
grein »veiti laudshöfðingja heimild til að
staðfesta breytingu á sókna- og brauða-
skipun, sem ekki hefir gjöld í för með sjer
fyrir landssjóð, þegar hlutaðeigandi söfnuðir
biðja um breytinguna, hjeraðsfundur sam-
þykkir hana og biskupinn gefur henni
meðmæli sín«.
Prestakall lagt niður. Samkvæmt
þessu ráðgjafabrjefi hefir landshöfðingi í f.
m. úrskurðað,
að Klausturhólaprestakall í Arnessýslu
8kuli lagt niður, þannig,
að Klausturhóla- og Búrfellssóknir legg-
ist til Mosfellsprestakalls í Grímsnesi, en
að Úlfljótsvatns kirkjusókn leggist til
þingvallaprestakalls, og að þangað renni
jarðarafgjöld af Miðdalskirkjujörðinni Ket-
ilvöllum og sömuleiðis prestsgjöld frá jörð-
unum Kaldárhöfða, Efri-Brú, Syðri-Brú og
Asgarði í Búrfells-sókn.
Alyktun um þetta hafði verið samþykkt
í einu hljóði á safnaðafundum í öllum
kirkjusóknum í Mosfells- og Klausturhóla-
prestaköllum, en hjeraðsfundur, hjeraðs-
prófastur og biskup lagt með því, og sókn-
arpresturinn á þingvöllum sent yfirlýsing
um, að hvorki hann nje söfnuður hans
hafi neitt á móti því, að Úlfljótsvatnssókn
verði sameinuð þingvalla prestakalli.
Herskipið Díana, kapt. Dreyer, fór hjeðan
til (rrændands í gær. Keraur aptur eptir 6
vikur.
Próf i heimsspeki við prestaskólann í
Revkjavík tóku 27.—28. þ. m.:
Árni Jóhannesson dável ; Bjarni Einarsson
dável +- Bjarni þorsteinsson dável; Bggert
Bálsson dávol -y-; Grísli 0. Pjetursson dável + ;
Hallgrímur l’horlaeius dável ; Hannes þor-
steinsson ágætlega; Jóhannes L. L. Jóhanns-
son ágætlega; Jón (.Tuðmundsson dável ; Jó-
sef Hjörleifsson dável -f-; Kjartan Helgason
dável + ; Mattías Eggertsson dável; Ólafur
Finnsson dável; Richard Torfason dável; Sig-
fús Jónsson vel + ; Sigurður Sigurðsson vel;
Theodór Jónsson vel +.
Útlendar frjettir.
Khöfn. 13. júni.
Danmöek. það má kalla, að flokkarnir
hjá Dönum haldi nú manntalsþing 5. júnf,
eða grundvallarlagadaginn, en hvorir um
sig, vinstri menn og hægri, rengja ávallt
framtöluna hjá hinum daginn á eptir.
Allir fjölmenntu í Höfn enn sem fyr, og
sem vita mátti var mestur manngrúinn
kominn saman á hátíðarstöð verkmanna-
fjelaganna (»sósíalista«), beitivöllunum fyr-
ir norðan borgin. Sumir tala um 50, aðr-
ir um 100 þúsundir. Areiðanlega til fagn-
aðarins taldar 120 þúsundir »hálfra bjóra«.
»Bezt var þó hjá okkur í Rósenborgar-
garði«, segja hægri menni. »Við vorum
sjálfsagt 40 þús., og skemmtum okkur frá-
bærlega við ræðurnar hans Matzens«. Hann
hafði sumt í flimtan um foringja vinstri
manna og hældist þegar af fullum sigri
í Höfn við kosningarnar næstu. Höfuð-
ræðuna á móti vinstri mönnum hjelt Hol-
stein greifi, frá Ledraborg, á vellinum fyr-
ir neðan höllina á Friðriksbergi. Hún var
snjöll og einbeitt, og tók fjarri öllum sátt-
um við stjórnina, nema hún hyrfi frá ó-
heimildarlögunum. Mest fjör og geðrekki
í ræðum sósíalista.
Konungur vor og drottning nýkominn
heim. Dóttir þeirra jpyri talin á batavegi.
Innan skamms fer konungur til Englands
(til júbilhátíðarinnar).
Noeegub. Kviðdómanýmælin eru nú
komin til »lögþingisins«, og lengur efast
enginn um að þau nái lagagildi. því mun
trúandi, að svo sje varið í þessa lagabót,
sem flestir lögfræðingar segja, og þá hafa
Norðmenn riðið hjer á vaðið í miklu máli.
Parið var fram á af einum þingmanna,
að leggja 40 þús. króna úr rfkissjóði til
að styðja að hluttekning Norðmanna í
iðnaðar- og smíðgripa-sýning Dana (í Kmh.)
að ári komandi. Hjer mun ekki hafa horft
álitlega til framgöngu, og því hefir stjórn-
in tekið málið að sjer, en farið ekki fram
á meira en 25 þús.—jpess má hjer geta,
að Svíar neikvæddu þessum framlögum á
sínu þingi.
SvíÞ.tóð. Lengi í ráði haft að reisa há-
^cóla í Gautaborg, og til þess hafa tveir menn
áður (1872 og 1877) veitt allmikið fje, sem
stendur í vaxtasjóðum. En nýlega hefir auð-
ugur kaupmaður, Davíð Carnegie, gefið til
skólans 500,000 kr., og því mun nú aðgerða
ekki lengi að bíða. það verður fjórði há-
skólinn í Svíaríki.
England. Ráð gert fyrir, að þann 21.
þ. m.—þann dag er Viktoría drottning tók
við ríki fyrir 50 árum—muni hátíðarhald-
ið taka yfir flest það, sem fram hefir farið
í þá júbilminningu frá 14. maímánaðar.
þó á sumu sje þegar orð haft, er bezt að
bíða eptir því, sem sögur hafa gerzt af.
þinglið stjórnarinnar hefir nú slegið þann
varnagla við stappi Parnells liða og hinna,
í umræðunum um hegningarlögin fyrir Ir-
land, að öllum uppástungum til breytinga
skal til úrslita ráðið þann 17. þ. m. Dag
af degi gengnr meir sundur með þeim
Gladstone og hans fyrri bandamönnum.
Ekki fjarri, að þeir jafni honum við land-
ráðamann fyrir fylgið við Parnells liða.
Hann hefir nýlega ferðazt í Wales og fólk-
ið bar hann þar á höndum sjer og færði
honum stórgjafir. I Swansea hlustuðu
30,000 manna á ræðu hans. Hann brýndi
fyrir Walesbúum, að þeir ættu eptir líkum
sjálfsforræðiskröfum að ganga og Irar, og
minnti þá á tíundargjaldið til «hákirkjunn-
ar» ensku, en í Wales eru | landsbúa fyr-
ir utan hana.
Nú verður tíðara um óróasögurnar frá
írlandi, en fólkið þýtur þar alstaðar til
flokkum saman, sem löggæzluliðið rekur
leiguþrjóta frá ábýlum. Enginn vill að
óreyndu á burt fara; er því öllu beitt til
varna, sem fyrir hendi er, bareflum, grjóti
eða sjóðandi vatni.
Loksins hefir sá samningur komizt á
með Englendingum og stjórn Tyrkjasol-
dáns, að þeir skulu hafa lið sitt á burt
frá Egiptalandi á þriggja ára fresti, en
eiga heimilt að senda þangað aptur her-
sveit undir eins og á óeirðum bryddir.
En nú er sá hængur við þetta mál, að'