Ísafold - 04.01.1890, Blaðsíða 2

6
S j ó f e r ð i n.
:í
>•
:=*
-#_
T
rntz^r—»5=1
~Nr~
—!
»•
:±
± 45 :
z f .. é
*
» I
I
- ——Ij——|—±—
—1—f-d->—0'—
mf
Helgi Helyason.
É-íZZ^Zu±5.—^>\
» | 4 V i I P
Jeg un - i á flug-hröð-u fley - i, við ást - ar Ijúf hót hjá inn
• 'm
u r»"
9

*
T'
»•
T"
#_
>-
:t:
4
J:+-
I
* *
-#■ -#■
|S
♦ *-
' r ■ '
■ dæll - i snót. J>ótt hall - ist })á hræð-
N

I
9
r—y-J
#•
T'
T'
#
4Jí>-,
N S
•#■ -#^ -*•
#
T'
»• •-c.
T~-Í-Þ

K----j---fi—-•=_#-_.
t=Tq:T=^H^Í==»:
Í^S--tz=3u =:(==:—d
»•;
^ > !•/
------H-----T_~
1—»..
v
»
__ »
1 4 LS
ist hún eig - i, en bros - ir svo dátt, er hrönn ]} pt - ist hátt. Og segl
»• j* i J js n (S
QrT- —
(?-#*-
-fV'í#-*
»•»
-W-±?L
..»_—#—
>___» #•
*
4-

i
»•»
e
/
v_j_;
—I-"----
>•;
'
-4-
-t-±-Í2_-
-#-
_|--
-i--
I
#•
-1-7-
/-
i > ^
er fullt eins og svell-and - i
i*1 ^ l N S
» >• » i r r
____•____»• »_
#____»X___0

ptt=þ—w-
»•__#
“T=&=&
J rit.
/
1
/t\ ?/j/ a Tempo
—---1---1---1-1-
»— 0-s—0
*
:ítf=
• • > -
---
-'fi-
í
O’
/_
N
»•-
N -I-

--N
■» — #
r
r n = ^ ’ v
bann-ur, og sær - inn er kvik - ur sem ólg and - i blóð: sem and - blær í koss - um er vind - ur-inn varm-
^ j N ^ ^ J ! N > | > ^ | N ^ i'

■ . j :

[_ S E— U
v 1 s
fc^2gnzaí=2r
9-
■r
4-
—i-
-#-
--v
#•
:«•
4
mf | \
•—-----1---v

#.._i r.#-_ »•— # _
^ J 0 11 > ^ I / '4 í *> V
við-kvæmt í hyrn-um er skip - ið sem ó - snort - ið elsk - and - i fljóð.
• « » . J 4 i>J ;.«• J „ J) / J 4 / i 4 „ |
r

Jfa:
i nc 5
Jfaf.
iUJl-M.
Viölagasjóðurinn.
í síðasta blaði var ágrip af fjárhagsáætlun
landsins þetta ár. Hjer kemur fáorð skýrsla
um viðlagasjóð landsins, sem er einn með
helztu tekju8tofnum landssjóðs.
Eptir skýrslu stjórnarinnar í athugasemd-
unum við fjárlögin í sumar áttu eigur við-
lagasjóðs að nema eða hafa numið nú við
áramót framundir 900,000 kr.
Vextir af fje þessu eru áætlaðir þetta ár
34,000 kr. rúmar; en vegna þess að búizt
var við, að skerða þyrfti viðlagasjóðinn eitt-
hvað þetta ár, vegna tekjuhaila í landssjóði,
eru vaxtatekjurnar faerðar ofan í 31,000 kr.
í fjárlögunum.
Af hófuðstólnum, þessum nál. 900,000 kr.,
eru 207,800 kr. í dönskum ríkisskuldabrjefum.
Sumir munu lmeykslasc á því, að landssjóð-
ur skuli vera að lána ríkissjóði fje. En til-
gangurinn er í rauninni eigi sá, að hjáipa
honum urn lán eða bæta úr lánsþörf hans,
enda mundu einar 200,000 kr. ekki draga
hann inikið, ef því væri að skipta; heldnr
hitt, að hin dönsku ríkisskuldabrjef hafa þótt
og þykja enn hjer bandhægustu verðbrjef,
sem völ er á, handhæg vegna þess, að jafn-
an er hægt lrvenær setn á þarf að halda að
verja þeim í peninga og grípa til, ef fje þrýt-
ur til lögboðinna útgjalda landsins. Er sá
hluti viðlagasjóðsins, nú rúmir f af honum,
þess vegna sá eiginlegi varasjóður landsins, í
fyllsta skilningi.
Hitt er allt saman í útlánum hjer innan-
lands, hjá sveitar- og bæjarfjélögum, kirkjum,
öðrum stofnunum eða eÍDStökum mönnum,
ýmist með áskilinni afborgun á hverju ári
eða án hennar. Ef grípa þyrfti til viðlaga-
sjóðs og ekkert væri tii í ríkisskuldabrjefum
eða öðrum verðbrjefum jafn handhægum,
mætti til að segja upp þessum tnnlendu lán-
um, lántakendum til mikils baga opt og tíð-
um.
í afborgunarlausum lánum, mest hjá ein-
stökum mönnum víðsvegar um land, eru nú
355 þús. kr. af eigurn viðlagasjóðs, auðvitað
gegn fasteignarveði og með vöxtum (4ý).
En í afborgunarlánum eru rvtmar 320 þús.
krónur.
þar af eru 34 þús. í eptirstöðvum af láu-
um til þilskipakaupa, 60 þús. kr. í hallæris-
lána-eptirstöðvum og nær 11 þús. kr. í lán-
um gegn veði í seldum þjóðjörðum, þ. e
eptirstöðvum af andvirði þeirra hjá kaupend-
um. Hitt, 216 þús. kr., er mestallt í láu-
um hjá sveitar og bæjarfjelögum ; lítils hátt-
ar hjá embættismönnum, er afborga lánin af
launum sínum.
í byrjun hins nýliðrta fjárhagstímabils voru
haliærislánin 71,500. þau hafa því minnkað
síðan um nál. 11,000 kr.
Tekið var til að safna í viðlagasjóð undir
eins og alþiugi fjekk fjárforræði og hefir því
verið haldið áfram síðan eptir föngum. En
þó hefir orðið að skerða hann stundum apt-
ur, til stór-fyrirtækja.
Talsvert af viðlagasjóðnum eru fyrningar
frá fyrri tímum, -— eldri sjóðir, sem landið
átti, svo sem t. d. læknasjóðurinn — eða and-
virði fyrir seldar eignir landsins. Hitt er af-
gangur af tekjum landssjóðs, þau árin, sem
vel hefir úr þeitn rætzt.
Sumir eru svo grunnhyggnir og skammsýnir,
að þeir víta þing og stjórn fyrir, að vera að
safna í viðlagasjóð. En ekkert land hagar
svo glæfralega fjárstjórn sinni, að það eigi
sjer eigi jafnan fje í viðlagasjóði að grípa
til, ef á liggur. Danir áttu t. a. m. SOmilj.