Ísafold - 22.02.1890, Síða 3
menn sjer til sjálfir eldivið og áhöld til hit-
unar og soðningar, að svo unklu leyti, að
uppsáturs-eigendurnir ekki leggja þau til,
nota fleiri og færri menn þetta í sameiningu
og ráða kvennmann til að stjana við sig, og
kostar það allt samtals aldrei yfir 2 kr. fyr- j
ir manninn; dýrara ætti það ekki að þurfa að
vera hjá liinum iunlendu útgerðarmönnum;
fyrir þetta sem að eins kostar 2 kr. og vökv-
unina fá útgerðarmennirnir þau 10 pd. af
smjöri, sem vanalegt er að borga í eptirgjald;
því kafíið, og það sem fylgir, fá þeir borgað,
svo sem jeg hefi að framan sagt, með hrogn-
unum; en húsrúm tel jeg að þeir eigi að leggja
sjómönnum sínum til endurgjaldslaust.
Að hásetarnir borguðu formannskaup að
rjettu hlutfalli við skipseigendurna væri sjálf-
sagt, ef jafndýrt væri að gera út fyrir dauðu
hlutunum og jafnmörgum mannshlutum ; en
frá upphafi mun öllum haia fundizt minni
kostnaður við dauðu hlutina, og þvi hefir sú
venja myndazt, að skipsútgerðarmennirnir
legðu til og borguðu formanninum ; en þetta
atriði er þess vert að íhuga nákvæmlega og
sýna með reikningi, hvað útgerð fyrir hvern
hlut kostar. Eeikningur þessi verður
þannig :
1- Útgerðarkostnaðui' við 1 manns hlut mið-
að við gangverð næstliðið ár, og það sem
er talin meðalútgerð. hr.
20 pd. smjör á 70 a................. 14,00
50 — kjöt á 20 .................... 10,00
10 ofnbrauð á 60 ..................... 6,00
20 pd. harðfisk á 15 a.............. 3,00
3 — kaffi á 1 kr. 1 pd. export 40 a. 3,40
3 — sykur á 36 .................... 1,03
Soðuingar og kaffihitun og þjónustulaun 2,00
Skinnklæði :
1 sauðskinnabrók má telja að gerist út <,00
1 skinnstnkkur 5 kr., slit á honurn til
liálfs ............................ 2,50
Sjóskóslit 1,50........................ ú50
Sjóhatt og sjóvetlinga .............. ^>50
Skæðaskinn í tvenna skó............... 2,00
hyrir slit á hlífðarfötum ............ 3,00
Lóð og önglar 1 kr.................... 1,00
Meðalútgerðarmannskaup .............. 50,00
lms kostnaður ........................ 2,00
Alls kr. 110,98
>. Kostnaður við 2 skipshluta-útgerð á
6-mannafar.
Skipsleiga eins og útvegsbóndinn
reiknar hana...................... 24,00
Skipsuppsátur ....................... 18,00
5 þoiskanetadufl (eitt til vara) 15 kr.
5 þorskanetaduflfæri ......... 30
4 hrognkelsanetadufl .......... 4 —
4 hrognkelsaduflfæri ....... ■ 6 —
aíls 55 —
Slit á þessn að hálfu leyti .......... 27,50
6 haldfæri á ........................ 10,50
Svo ýmislegur kostnaður, sem á for-
manni eða útgerðarmanni get-
ur lent ......................... ^>°°
Formannskaup og tilkostnaður við
hann eptir því sem útvegsbóndinn
reiknar það (með því að 400 fást
til hlutar)........................ 38’00
kr. 126,00
Fyrir einum hlut verður það 63 kr.
þetta er það, sem hver fyrir sig leggur til;
hitt annað, svo sem net öll, eru lögð jafnt
til fyrir hverjum hlut, nema í hinum svo
nefndu helmingaskiptum, að útgjörðarmaður-
inn leggur til öll netin, enda tekur þá helm-
inginn af aflanum.
Einstöku útvegsbændur leggja líka til öll
hrognkelskanet og síld til beitu, en láta þá
hásetana borga beituhlut.
Hjer við skal jeg bæta netatilkostnaði
fyrir hverjum hlut eins eg mjer hefir reynzt
hann.
1 þorskanet sem upphaflega kostar með
AUGL.YSINGAR
í samfeldu máli með smáletri kosta 1 a. (þ kkaráv. 3 a.>
hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða setning
I kr. fyrir þuml. dálks-tengdar. Borg. út i hönd.
__5,00
17,00
127,98
80,00
kúlum nálægt 24 kr., slit á því að hálfu
leyti............................... kr. 12,00
Hrognhelsanet sem optast gjörist
út ............................. •••
kr.
Allur kostnaður við 1 manns hlut —
við 1 skipshlut ........... ••• —
(Framli.).
Ritað i febrúar 1890.
Sveitabóndi, vanur sjávarútgerð.
LEIÐRJETi’lNG-. í siðasta blaði „ísafoldar,,
58. bls. 1 dálki, 57. línu, les ceöstu fyrir æsku.
i _
Til SÖlu fæst eitt af hinum nýjuin skip-
um Sig. Eiríkssouar, Garðar, stór sexæring-
ur, bezta skip, mjög vandað að öllum útbún-
aði. Lysthafendur snúi sjer til faktors
Guðm. Ólscns (Fischers verzlun). ____________
Til leigu.
Nokkur herbergi eru að fá til leigu frá 14.
næstkomandi maímánaðar. Meun snúi sjer til
Johs. Hansens.
TIXj SÖXiU er huseignin nr. 13 i Suöurgötu, og
getur orðið afhent kaupanda til íbúðar og afnota
14. maí næstkomandi. Lysthafendur snúi sjer til
Jóns Jónssonar prentara, og semji við hann um
kaupin.
þAKKARÁVAP. Jeg undirskrifuð, finn mig af
hrærðu hjaita knúða til að votta mitt inni-
legt þakklæti öllum þeim velgjörðamönnum, sem
hafa af sönnum mannkærleika orðið til að rjetta
mjer hjálparhönd í mínum bágu kringumstæðum,
við langa og þjáningafulla legu, sem og við frá-
fall manns míns sál., og skal jeg af þeim mörgu
sjerstaklega nefna dr. J. Jónassen, sem um lengri
tima gekk til manns rníns, stundum opt á dag,
og veitti honum alla þá hjálp og aðhjúkrun, sem
frekast var unnt, í orði og verki, án þess að þigg.ja
neitt í endurgjald frá mfnni hendi. En þó jeg
ekki tilgreini fleiri, þá vona jeg að nöfn þeirra,
sem og hans, sjeu ógleymd hjá þeim, sem lofað
hefur aö láta ekki ótaunaðan einn vatnsdrykk af
sönnum kærleika gefinn, og munu þeir siðar fá að
heyra þessi hughreystandi buggunarorð af hans
munni til sín.töluð: „Sjúkur var jeg o. s. )rv.“ og
„það sem þjer gjörðuð bræðrum mínum“ o. s. frv.
Keykjavík 18 2—90. Guörún Hj&lmarsdóttir,
I ’if, morafni vor> sem alstaðar eru viður'
LllUllai Cllll kennd ágæt að vera og sæmd
voru verðlaunum á sýningunni i Khöfn 1888,
enda eru hin einu litunarefni í verzlunum, er
samsett eru af æfðum og dugandi efnafræð-
xng,—hin einu litunarefni, er hver húsmóðir
getúr litað með fljótt og_ auðveldlega eins
fallega og beztu litarar, fást hjá herra JP.
Thorsteinsson, Bíldudal.
Buch’s Farvefabrik.
Studiestræde 32. Kjöbenhavn K.
Helgapostilla fæst á afgreiðslustofu ísa-
| foldar. Kostar í kápu 3 kr.
í hernianna-spítalnvum.
gangi einir í bardagann, meðan jeg get vopn-
um valdið«. Honum var þá lofað að fara ;
en ekki liefir spurzt til hans síðan. Yið vit-
um, að hann var í norraenu hersveitinni í
orustunni, þar sem hún var skæðust; en
hann hefir ekki komið aptur og ekki fundizt,
hvorki meðal hinna föllnu nje þeirra, er sárir
urðu í bardaganum. Líklegast er, að hann
hafi verið hertekinn. Allir harma hanu; því
betri og tryggari lagsmann eða glaðværri
verður eigi á kosið, og prúður var hann og
vandaður, og aldrei heyrðist neitt klúrt til
hans. Jeg hugsa til vesalingsins hennar
móður hans; þetta verður henni mikil harm-
saga, sem von er, því hann var hennar einka-
stoð og athvarf. En hver veit nema hann
eigi apturkvæmt; hann var svo tý-hraustur,
að það var eins og ekkert gæti á honum
unnið. írska Kitta er óhuggandi, og gjörir
allt sem hún getur til þess að grafa hann
upp; síðan hann bjargaði henni forðum, er
eins og hún sje bundin honum af órjiifandí
þakklátsemi.
Orustan stóð í þrjá daga og húsin hjerna
í Cliattanooga nötruðu öll af fallbyssudynkj-
unum. Fyrsta daginn gekk eins og það
væri leikur hjerna megin við ána; því IIoo-
ker náði stöðvum uppreistarmanna á Sjónar-
hæðinni og ljet fáa menn. Bragg hafði reitt
sig á hið góða vígi, sem þar var, og . ekki
skipað þar til varnar nema tvéimur sveitum,
og það lið var meira að segja flestallt her-
teknir menn, er höfðu verið látnir lausir
gegn drengskaparheiti. þeir gerðu eigi nema
fleygðu frá sjer vopnunum og gerðust lið-
hlaupar. Sherman gekk miður hinumegin
við ána. Hann sótti að fjandmannaliðinu á
Kristniboðshæðinni, en fekk eigi að gjört og
varð frá að hverfa, og hafði látið áður margt
manna. Miðvikudaginn hinn 25. stóð höfuð-
orustan. Bragg hafði treyst því, að Grant
mundi eigi áræða að greiða atlögu upp 1
moti brekkunni beint á móti fallbyssukjöpt-
unum. En Grant Ijet, það eigi fyrir brjósti
brenna. það var Cumberlands-herinn gamli,
er barðist fyrir orðstír sínum. Og þeir æddu
i móti stórskotahríðinni og handbyssueldin-
um með þeim berserksgangi, að ekkert stóðst
við þeiin. þeir ruddust gegn um fylking
fjandmannaliðsins og rufu hana gjörsamlega.
þá hefði sunnanherinn verið alveg frá, ef
fjalllendið hefði eigi hlíft. Fyrir því fekk
Bragg forðað því sem uppi stóð af hans liði,
er hann sá sitt óvænna. Norðanmenn náðu
nar 62 fallbyssum og hertóku 7000 manna,
en 2000 manna lágu á vígvellinum dauðir eða
óvígir. Hersveitin norræna var í miðri fylk-
ingu og hlaut lof fyrir vaskleik sinn.
Allir, sem vetling gátu valdið og heiinan-
gengt áttu af spítalanum, fóru út á vígvöll-
inn til þess að líkna og liðsinna sárum mönn-
um og sjúkum eptir mætti.
Jeg gleymi aldrei þeirri sjón.
Fyrst lagði í móti oss einkennilegan reykj-
areim, blóði blandinn. Grasið var allt blóði
stokkið og viða saman límt af maunsblóði,
svo að manni skrikaði fótur í öðru hvoru
spori; það hafði runnið í smálækjum ofan
brekkuna. Svo komu líkiu. þau voru helblá,
flakandi í sárurn og blóði stokkin; andlitin
afskræmd; limirnir af og stúfar og flyksur af
þeim á víð og dreif; á einum stað sást
mannshönd upp úr grasinu með útþanda
fingur bláa og á öðrum stað mannsfótur með