Ísafold - 15.03.1890, Síða 1

K.einui Ut a miðvikudöjjum ou
lauj’ardogum. Verð árgangsins
(lo+arka) 4 kr.; erlendis 5 kr.
Borgist fyrir miðjan júlímánuð.
ISAFOLD.
Uppsögn (skriHeg) bundm við
áramót. ógild nema komin sje
til útgefanda fyrir i.okt. Af-
greiðslust. í Ansturstrœti 8.
XVII 22.
Reykjavik, laugardaginn 15. marz.
1890.
Nýir kaupendur að þ. á ÍSAFOLD
eru beðnir afsökunar á þvi, þótt peir fái
eigi fyrst um sinn fyrstu 10 blöðin af ár-
ganginum, —ekki fyr en ef það lánast að
kaupa þau inn aptur handa þeim, fyrir marg-
falt verð. Upplagið er sem sje löngu þrot-
ið. þeir hefðu allir getað fengið blaðið
frá nýjári, ef þeir hefðu eigi of margir
dregið fram yfir nýjár að gefa sig fram.
Hentugast verður fyrir þá, sem enn vilja
ná kaupum á blaðinu þ. á., að panta það
frá 1. april næstkom. þeir fá blaðið samt
meiri part ársins, 78 blöð, fyrir að eins
3 kr., en það eru helmingi betri blaða-
kaup en kostur er á annars hjer á landi,
og fá þÓ í kaupbæti hið ágæta, einkarvinsæla
Sögusafn ísafoldar 1889,
meðan það endist.
Gleymi menn nú eigi að gefa sig fram
í tæka tið!
Parnell og stjórnarbarátta íra.
Parnell hjelt í vetur rjett fyrir jólin mál-
fund í borginni Nottingham á Englandi.
Fundarsalurinn tók 4000 manna, en fjöldi
manns varð þó frá að hverfa og komst ekki
inn, þeirra er langaði til að heyra hinn
niikla skörung tala. Hann talar hægt og
stillt, og ekki liggur honum hátt rómur, en
þó heyrðist hvert orð sem hann sagði um allan
hinn mikla fundarsal.
«það er nokkurn veginn kyrrt á Irlandi
sem stendurn, mælti hann; «en rangt væri
að skilja þessa kyrrð sém vott þess, að Irar
sjeu ánægðir. Gremja og heipt hinnar írsku
þjóðar út af atferli Torymanna-stjórnarinnar
hefir þvert á móti aukizt um allan helming
núna þrjú árin síðustu, er ofbeldisstjórn
þeirra hefir staðið. Að samt sem áður er
kyrrð og spekt á Irlandi, það er engan veginn
að þakka hínni «öflugu» stjórn herra Balfours
(lrlaudsráðgjafans); nei, sómann fyrir það á
eingöngu frjálslyndi flokkurinn enski og lrinn
mikli foringi þess, Gladstone, sem hikaði sjer
eigi við 1886 að leggja völd sín og ríki í
sölurnar um mörg ár og ganga út í hinn
snarpasta bardaga fyrir hinn rjettláta málstað
frlands. (Fagnaðaróp).
þessi fagra liðsemd af liálfu frjálslynda
flokksins hefir fyllt Ira von og trausti, og
styrkt trú þeirra á því, að þeim muni sigurs
auðið á löglegan hátt og friðsamlegan. Hin
írska þjóð hefir nú þá öruggu og óbifanlegu
sannfæringu, að Gladstone muni komast til
valda aptur áður langt um líður og veita
þá írlandi hið sárþreyða sjálfsforræði.
Að minni hyggju er enginn efi á því, að
lausn frlauds undan langvinnri áþján muni
um ókomnar aldir talin með hinum mestu
og fegurstu afreksverkum frelsismanna á Eng-
landi. Vjer teljum oss af vorri hálfu mikinn
veg og sóma að því, að geta unnið saman
við yður svo sem góða og göfuga lagsmenn;
vjer vitum það glöggt, að þar sem vjer veit-
um yður lið, þá hjálpum vjer þar með voru
landi«.
Hann kvað frelsismenn á Englandi mega
reiða sig á það, að írar mundu eigi reynast
þeim óþakklátir. þjóðin írska mundi, þegar
hún væri búin að fá rjett til að stjórna sín-
um innlendu málum, eigi nota tlmann til að
brugga samsærisráð gegn bræðraþjóð sinni,
heldur þvert á móti leggja alla stund á að
halda uppi veg og gengi Bretaveldis eptir
beztu föngum.
Parnell lauk máli sínu á þessa leið:
»þjer munuð fá ríkulega umbun viðleitni
yðar á að koma á friði og reglu og velgengni
á írlandi. þjer eignist þar bræðraþjóð, sem
ber eigi framar fjandsamlegan hug til yðar,
heldur telur sjer skylt að berjast fyrir yðar
hagsmunum hvervetna þar, sem merki Eng-
lands er fram borið. þegar írskir hermenn
hníga að velli í orustum með yður, munu
þeir skilja við heiminn með þeirri meðvit-
und, að konur þeirra og börn lifi í frjálsu
og farsælu landi, sem sje vel til vinnandi að
berjast fyrir og falla«. (Langvinn fagnaðaróp).
»það er örugg sannfæring mín, að þess
muni eigi langt að bíða, að stjórnarbótamál-
ið írska hljóti æskileg úrslit. Kosningarnar
1886 komu of snögglega og flatt upp á yður; þjer
höfðuð eigi tíma til að átta yður og hugleiða
alla málavexti. En á því tímabili, sem síð-
an er liðið, hefir mikil breyting á orðið. Nú
er yður fullkunnugt orðið, hvernig í írska
málinu liggur, og hvað það er, sem Irar fara
fram á. það sem oss vantar nú, er ekki
nema tækifæri til að sýna og sanna, hvað
mikið vjer eigum undir oss; en að öðru leyti
er það engan veginn svo mjög áríðandi, að
hafa fram með harðri hendi þingrof — neðri
málstofunnar — hið allra fyrsta. Langi mót-
stöðumenn vora til að halda öllu í sama
horfi 2—3 ár enn, þá er þeim það meira en
velkomið vor vegna. það verður þeim sjálf-
um verst. Yjer erum fyrir vort leyti viðbún-
ir að láta til skarar skríða hvenær sem vill.
Enginn vafi getur á því leikið, hver leikslok
muni verða, er vjer göngum fram með fylktu
liði undir óviðjafnanlegri forustu vors aldraða,
fræga og sigursæla höfðingja, — Gladstones«.
(Óstöðvandi fagnaðaróp).
Jafnskjótt sem Parnell hafði lokið máli
sínu, bar Arnold Morley, nafnkenndur þing-
maður, fram ávarpstillögu, þar sem Parnell
voru tjáðar beztu þakkir fyrir komu hans
til Nottingham og samfagnaður yfir sigri
hans í málinu við blaðið Times, og því lýst
yfir, að allir frjálslyndir kjósendur í Notting-
ham mundu sem einn maður styðja hinn
réttláta málsveg Irlands við næstu þingkosn-
ingar. Avarp þetta var samþykkt í einu
hljóði og fundi slitið með algleymings-fagnaðar-
látum við rarnell.
Sameining þriggja sókna og niður-
lagning tveggja kirkna. — Eptir ósk
hlutaðeigandi sóknarnefnda og löglegri álykt-
un hjeraðsfundarins í Bangárvallaprófasts-
dæmi 20. dag sept. f. á hefir landshöfðingi
12. þ. m. samkvæmt tillögum biskups og að
fengnum yfirlýsingum frá eigendum Steina-
kirkju og Skógakirkju í Eyvindarhóla presta-
kalli, með skýrskotun til 4. greinar í lögum
nr. 3, 27. febr. 1880, lagt samþykki sitt á,
1. að kirkjurnar á Steinum og Skógum í of-
annefndu prestakalli verði lagðar niður
þannig :
2. að sóknirnar sameinist Eyvindarhólasókn,
°g byggð verði á Eyvindarhólum ný kirkja
fyrir hina þannig sameinuðu Eyvindarhóla-
sókn og tilfalli þeirri kirkju tekjur þær, er
áður hafa tilfallið Steinakirkju og Skóga-
kirkju.
3. að skuldir Steinakirkju og Skógakirkju til
eigenda þeirra falli niður, og eigendur Steina-
kirkju leggi fram kostnað allan að þriðj-
ungi til byggingar hinni fyrirhuguðu stækk-
uðu Eyvindarhólakirkju, en eigendur Skóga-
kirkju leggi til 300—þrjú hundruð—krónur.
4. að skrúði og áhöld (ornamenta et instru-
menta) Steinakirkju og Skógakirkju hveríi
til Eyvindarhólakirkju, nema hin minni
kirkjuklukka í Skógum, er fylgja skal graf-
reitnum þar.
5. cið rjettur sóknarprestsins að Eyvindarhól-
um til prestsmötu af Steiuum og Skógum
haldist óbreyttur.
6. Jörðunum Steinum og Skógum halda eig-
endur að óskertum rjettindum þeirra,
hlunnindum öllum og ínytjum til fjalls og
fjöru. (Stj.tíð.).
Fiskifrjettir hafa ekki borizt sunnan að
frá því síðast.
Hvernig tískigangan hagaði sjer í fyrra,
má sjá á eptirfarandi skýrslu frá dr. J.
Jónassen, sem allra mauna fróðastur í þeim
efnum :
»1 fyrra reyndu þrennir hjer 13. marz og
fjekk einn 12 á skip ; hinir urðu ekki lífs var-
ir; hinn 12. fengu Akurnesingar 7 í hlut áf
vænum þorski, og 13. Jfiskuðu Alptuesingar
dálítið á Bollasviði. Hinn 20. marz reyndu
hjer nokkrir aptur, en urðu ekki lífs varir, að
einum undanteknum, er fekk 8 í hlut. Um
það leyti fiskuðu Alptnesingar á Bollasviði.
4. april voru menn hjer ekkert farnir að fiska,
en sóttu fisk daglega suður í Garðsjó og
komu hlaðnir, allt á lóð; það var 10. aprd,
sem var fyrsti dacjur, cr hjer fiskaðist; þá
reri hjer einn og fjekk 12 í hlut af þorski;
12. apríl fiskaðist hjer ágætlega vestur á
vestri-brún».
Barðastrandarsýslu vestanv. 19. febr.:
Sama harðindatíðin hjelzt þangað til þessa
daga, en nú er komin hagstæðasta þíða, +
5°B. Hagar komnir upp í gær. Veðrið orðið
stillt og blítt, eptir hina langvinnu rosa, sem
enduðu með byljum aunan daginn, en blot-
um á milli ; en ávallt var frostið jafnvægt.
A sumum útbeitarjörðum var farið að verða
þröngt um hey, en á gjafajörðum mundu flestir