Ísafold - 30.08.1890, Qupperneq 4

ENSKT-ISLENZKT FJARKAUPAFJELAG.
Sem umboðsmaður fyrir nefnt Qelag og aðra kaupi jeg í haust fje bæði fyrir
norðan og hjer fyrir sunnan.
Markaðsdagar verða auglýstir siðar.
Reykjavik 23. ágúst 1890.
Greorg Thordahl.
|>að auglýsist hjer með hinum heiðruðu skiptavin-
um og almenningi, að verzlun J. 0. V. Jónssonar sáluga
i Reykjavik frá 1. september 1890 að telja fyrst um sinn
verður rekin fyrir reikning undirskrifaðs, undir forstöðu
herra verzlunarstjóra S. E. Waage i Reykjavik.
Reykjavík 30. ágúst 1890-
W. Christensen.
** ** **
Á meöan verið er að taka „beholdningu“ og uppgjöra höfuðbækurnar,
verður búðinni lokað í nokkra daga.
Reykjavík 30. ágúst 1890.
S. E. Waage.
Takið eptir!
Hinn fyrsta dag septembermánaðar næst-
komandi verður opnað nýtt kaffihÚS í
Hafnarfirði í norðurendanum á íbúðarhiisi
undirskrifaðs og verður þar fyrst um sinn
selt kaffi, Chocolade og óáfengir drykkir
ásamt vindlar, og Ieyfi jeg mjer að benda
ferðamönnum og öðrum á áðurnefnt kaffihús,
sjerstaklega hinum háttvirtu bindindismönn-
um, í þeirri von að það geti áunnið'sjer hylli
almennings.
Hafnarfirði 29. ágúst 1890.
Viröingarfyllst
Magnús Th- S. Blöndal-
TIL KAUPS fæst kýr, 7 vetra, síöbær, með
góðu verði. Ritstjóri visar á seljanda.
Skiptafundur.
Mánudaginn hinn 13. október þ. árs kl. 12
á hádegi verður hjer á skrifstofunni haldinn
skiptafundur í dánarbúi Ólafs kaupmanns
Jónssonar, sem andaðist í Hafnarfirði hinn
23. marz 1882. Verður þá lögð fram skýrsla
um tekjur búsins og skuldir.
Skrifslofa Kjósar-og Gullbringusýslu 29. ágúst 1890.
Franz Siemsen-
U ppboðsaugiýsing.
þriðjudaginn 2. september nœstkomandi
verður við opinbert uppboð í nr. 8 í Suður-
götu, sem byrjar kl. 11 fyrir hád., selt lausa-
\fje Jóhannesar heitins Jónssonar snikkara,
svo sem: stofugögn og borðbúnaður, búsgögn
og bcekur, rúmfatnaður og íveruföt, smíðatól
og fl.
Söluskilmálar verða birtir við byrjun upp-
boðsins.
Bæjarfógetinn f Reykiavík, 17. ágústm. 1890.
Halldór Daníelsson.
Uppboðsauglýsing.
Laugardaginn hinn 13. n. m., 4. og 25. dag
oktdbermánaðar nœstkomandi verður við 3
opinber uppboð, sem byrja kl. 12 á hádegi,
seld £ jörðin Eyvindarstaðir í Bessastaða-
hreppi, sem öll er að dýrl. 31.3 hundr. n. m.
Hálflenda þessi, sem er eign dánarbúi Tómás-
ar sál. Gíslasonar, hefir hinn 15. þ. m. venð
virt á Kr.2,100. Virðingargjörðin er til sýnis
hjá mjer. Hin tvö fyrstu uppboð fara fram
hjer á skrifstofunni, en hið þriðja á eign þeirri,
sem selja á.
Skrifstofu Kjósar-og Gullbringusýslu 26. ág. 1890.
Franz Siemsen.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og id. ki, L — 2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. i?—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—-2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. í
hverjum mánuði kl. c~ 6
Veðurathuganir í Reykjavík, eptir Dr. J. Jónassen,
Ág. j Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- rnælirjmillimet.) Veðurátt
á nóttu| im hád. fm. ern. fm. em.
Mvd, 17. + 9 7b+-5 764-5 N h b N h b
Fd. 28. 0 + 7 7Ú4.5 764.5 O b O b
Fsd. :g. Ld. 30. + 1 + 9 767.1 767.1 767.1 O b O b O d
Undanfarna daga má heita að hafi verið logn og
fegursta veður • fyrstu dagana var norðankaldi nokkuð
hvass úti fyrir. Aðfaranótt h. 20. var hjer frost í
I. skipti (— I stig). í dag 30. ljómandi fagurt veður.
Ritstjóri Björn Jónseon, cartd. phil.
PreutRmiðja ísafoldar.
■spratt upp; og þar sem jeg sat í rúminu
rjettum beinum, varð jeg að hugsa mig um
•dálitla stund til að átta mig á, hvar jeg væri
niður kominn. Vindstroka hafði fellt niður
Maríumyndina, og gægðist dálítil glæta af
tunglsljósi inn um rifuna og lýsti upp nokkuð
af herberginu. Jeg reis á fætur til þess að
þekja aptur rifuna. En mjer fjellust hendur
þegar jeg leit út. Sá jeg glöggt í tuuglsljós-
inu, að skammt f burtu þar, sem dalgjótan
víkkaði og við tók dálítið sljettlendi, voru sex
eða átta svartar vofur upp í klettunum hingað
og þangað með byssur á lopti. Sýndist mjer
jeg þá sjá nokkur draugaleg ferlfki, sem
líktust mönnum og hestum, þokast hægt og
hægt yfir sljettuna. Skuggar þessir færðust
nær og nær. |>á heyrði jeg að hleypt var af
byssunum og ljet jeg þá aptur augun ósjálf-
rátt, en þegar jeg lauk þeim upp aptur, var
allt horfið. Svörtu veiðimennirnir, sem höfðu
veitt fyrirsátina, voru horfnir og jeg heyrði
ekki annað en jódyninn í hestunum, sem
stukku ærir eptir sljettunni.
Jeg hjelt niðri í mjer andanum og stóð
lengi og starði út í loptið, þangað til máninu
hvarf algerlega bak við skýin og allt varð
jafn-þögult og hljótt eins og áður. Loksins
hnje jeg aptur sofandi niður í fletið.
En jeg gat þó ekki fengið eins góðan og
rólegan svefn eins og áður. Draumóramyndir
af því, sem nýlega hafði borið fyrir mig,
svifu mjer fyrir hugskotssjónum, og þegar jeg
huje loks út af aptur af þreytu, fannst mjer
jeg heyra enn jódyn,'mannamál, dauðahryglu,
hundgá, formælingar og hlátur, og loksins
hljóðið í skóflum og rekum, sem grafið væri
með úti í garðinum. En það var svo óglöggt
og sundurleitt, að jeg gat ekki greint, hvort
þetta væri heldur í vöku eða draumi.
Morgunbjarminn var farinn að gægjast í
gegnum rifurnar á svefnlopti mínu, þegar
tollsmygillinn, förunautur minn, kom og vakti
mig. Sagði hann mjer að flýta mjer, því
hann hefði sofið yfir sig, svo við yrðum að
vinna upp aptur tímann. Síðan spurði hann
mig lauslega, hvernig jeg hefði sofið um
nóttina.
>Illa<, svaraði jeg hálf önuglega. »Fyrir
utan flær og rottur og mýs, storm og rign-
ingu hefir verið sá dómadags gauragangur
niðri hjá ykkur. Hver fj.........hefir gengið
á í þessu horngrýtis-sæluhúsi í nótt ? Hafa
komið fleiri gestir ? Og hafa þeir lent í
áflogum hver við annaa« ?
En tollsmygillinn svaraði með mestu kyrð
og sekt og ljet sjer hvergi bregða: »Jeg skil
yður ekki. Hvað hefir yður þá dreymt í
nótt ?«
»Ekki neitt merkilegt; nei, það var svo
sem ekki neitt. .. . byssuskot, jódyn, hundgá,
mannamál, neyðaróp, formælingar, dauða-
hryglu, hlátur, . . . . og þar fram eptir
götunum*.
•Hvaða mas«, sagði tollsmygillinn, jafnvel
enn rólegar en áður ; »þjer hafið sopið heldur
mikið á í gærkvöldi, ■*. . . það er allt og sumt.
Hjer hefir ekki borið neitt við í nótt og hjer
hefir eoginn komið. Yður hefir dreymt öll
þessi ósköp«.
•Hvað þá? Dreymt?« æpti jeg upp. »Nei
jeg þakka fyrir, jeg var glaðvakandi. Jeg
sá og heyrði skotin, jeg þekki rödd hús-
bóndans.........og yðar..........«
»Nú, jæja, hvernig svo sem þessu víkur
við«, svaraði smygillinn mjög alvarlega, »þá