Ísafold - 17.09.1890, Blaðsíða 4
800
Uppboðsauglýsing.
Eptir beiðni hlutaðeigenda verður stört
bókauppboð haldið í húsinu nr. 10 i Kirkju-
strceti hjer i hatnum dagana 27. 20. og 30. þ.
m., sem eru laugardagur, rruínudagur ' og
þriðjudagur. Bœkurnar, sem teldar verða,
eru eign dánarbus H. E. Htlgesem skólastjora
og fyrv. adjunkts Halldórs Guðmundssonar
og eru bœði wnlendar og útlendar í mörgum
vísindagreinum.
Vppboðið byrja.r kl. 11 f. had. á laugar-
daginn 27., og söluskilmálar verða þá birtir d
uppboðsstaðnum.
Bæjarfógetínn í Reykjavík, 17. september 1890.
Halldór Daníelsson.
Nýprentuð er hin ágæta
Reikningsbók Eiriks Briem.
Fyrri partur, fimmta útgáfa.
Kostar í bandi 1 krónu.
Fæst hjá öllum bóksölum Bóksalafjelagsins.
Aðal-8öluumboð í bókaverzlun
Sigfúsar Eymundssonar.
TAPAZT hefir í Laugunum rúmteppi köflótt,
með meiru, og er beðið ad skila því að Gruðrún-
arkoti i Reykjavík.
Skrifstofa fyrir almenning
10 Kirkjustræti 10
opin hvern rúmhelgan dag kl 4—5 e. h.
Eins og undanfarna vetur mun jeg veita þeim
tilsögn í FRÖNSKU og EMSKU, er þess óska,
byrja jeg að kenna um miðjan oktober.
þorgr. Guðmundsen.
Prestakraga nýja vel vandaða selur
undirskrifuð fyrir 6 kr, og »pífar« gamla fyrir
1 kr 50 aura
Líkföt saumar og heggur undirskrifuð, og
vandar eptir því, sem hver óskar
Allt fljótt og vel af heudi leyst.
Bagnh. Bjarnason
Munntóbak fyrir aðeins l kr 60 a-
pundið og neftóbak fyrir aðeins 1 kr
25 a. pundið fæst í verzlun N. H. Thom-
sens Aðalstræti nr 7.
Ritið um sættamál á íslandi, eptir há-
yfirdómara J>. Jónasson sál., fæst hjá póst-
meistara Ó. Finsen, fyrir 50 a.
SkósmíÖaverkstofa, Vesturgötu 4.
Eptir þessu
synishorni ættu
þeir sem panta
vilja stigvjal hjá
oijer. að taka
mál af fætinum
utan yfir 1 sokk
með mjóum
brjefræmum efia
mælibandi. Nákvæmlega verður að taka lengdar-
málið eptir því sem eýnishornið bendir til.
Björn Kristjánsson.
Læknisvottorð.
Með þvf að jeg hefi haft tækifæri til að
að reyna Kína-lífs-elexlr herra Valdemars
Petersens, sem hr. kaupmaður J. Y. Havsteen
á Oddeyri hefir útsölu á, votta jeg hjermeð,
að jeg álít hann mikið gott meltingarlyf, auk
þess sem hann er hressandi og styrkjandi
meðal.
Akureyri 90. febrúar 1890.
p. Johnson,
bjeraðslæknir.
Kína-lífs-elexírinn fæst ekta hjá:
Hr. E. Felixssyni í Reykjavík.
— Helga Jónssyni í Reykjavík.
— Helga Helgasyni í Reykjavík.
— Magnúsi Th. S. Blöndahl 1 Hafnarfirði.
— J. V. Havsteen Oddeyri, pr. Akureyri,
aðalútsölumanni á Norður- og Austurlandi,
Paa de Handelspladser, hvor intet Udsalg
findes, kan Forhandlere antages ved direkte
Henvendelse til Fabrikanten,
Valdcmar Petersen,
Frederikshavn, Danmark.
Bókaverzl. ísafoldarprentsm.
(Austurstræti. 8)
hefir ti! sölu aliar nýlegar isíenzkar bækur
útgefnar hjer á landi.
Siðsamur skólapiltur
og vel að sjer óskar að fá husr.æði í vetur, helzt
gegn barnakennslu. Ritstj. vísar á.
JJrsmiöuh y H. |
NGIMUNDARON
BÝR í ^ÐALSTR. NR. 9. - ^LLS KONAR AÐGERÐ
ÚRUM OG KLUKKUJA PVRIR ÞÓKNUN.
A
Uppboðsauglýsing.
Laugardagmn 20. þ. m. kl. 12 á hád.
verður bökunarhfnið nr. 17 i Austurstrceti,
tilheyrandi dánarbúi J. 0. V. Jónssonar kaup-
manns, boðið upp með tilheyrandi áhöldum og
selt hcestbjóðanda, ef viðunanlegt boð fuest.
Húsinu fylgir engin lóð.
Söluskilmálar verða birtir d undan upp-
boðinu, sem verður haldið þar á staðnum.
tíæjarfógetinn i Reykjavík 8. septomber 1890.
Halldór Daníelsson-
Hver sem hefir hirt þORSKHAUSABAGGA í
Bryegjuhúsganginum hjá Fischer millí u. og 13. sept.
merktan á trjespjald „Guðni. Egilsson Minnatr.osfelli1',
er vinsamlega beðinn að gera Ólafi ólafssyni, Lækj-
arkotí aðvart.
þegar jeg var við og í rúminu hátt að þriðja
ár, þá sýndi það heiðursfólk mjer þær stóru og
órerðskulduðu velgjörðir, fyrst landlæknirinn með
því að stunda mig með stakri nákværmi og bezta
árangri, allt án endur gjalds, þar næst Jón
Magnússon á Bráðræði og kona hans, sem hafa
gefið mjer 10 kr. virði, og Ingimundur þórðarson
ásamt konu ainni, sem hafa gefið mjer upp á full-
ar 14 kr. þessar velgjörðir bið jeg með þakklát-
um anda guð að launa á degi endurlífgunarinn-
ar.
Biitingaholti í septbr. 1890.
Guðmundur þorsteinsson.
Sex ára gamall áttæringur er til sölu með ný-
legri útreiðslu. Lysthafendur semji við verzlunar-
stjóra Ludvig Ransen Rvík.
Fomgripasafnið opið hvern mvá. og ld. ki. 1- j
Landsbankinn opinn hvern virkan dag ld. 13 — 1
Landsbókasafnið opið hvern rútnhelgan dag kl, 12—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2-3
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. f
hverium mármfii kl. 3— 6
Veðurathuganir i Reykjavik, eptir Dr. J, J ónassen.
! Hiti (á Celsius) Loptþyngdar • maoJirjmilliraet.) Veðurátt.
Sept. | á nóttr.| im hád. fm. em. fm. em,
Ld. 13. + 6 + 7 751.8 751.8 S h d Nv h d
Sd. 14 + 2 + 8 756-9 759.5 O b A h d
Md. 15 + 5 + II 754+ 746.8 Na hv d A h d
þd. 16 Mvd.17. + 6 + 5 + 10 7 46.s 746.8 749 i Sa hv d O b A h d
Sama sunnan-landsunnan áttin hefir haldizt optast
með mikilli rigningu. tlinn l3. var hann á útnorðan
meú rigningu eptir hádegið. en gekk *vo aptur til
austanáttar. í raorgun 17. logn og fagurt sólskin.
Ritstjóri Björn Jóusson, cand. phrl.
Prentsmiðjs ísafoldar.
aldrei að enda. |>etta óþolandi, hvínandi og
suðandi hljóð í eyrunum á honum ; eldglær-
ingarnar, sem þyrluðust út í loptið allt í
kringum hann, eins og hann væri á leiðinni
til vítis, og hinir geigvænlegu skuggar, sem
teygðu út angana eins og til að hremma
hann. »HjáIp, hjálp!« hrópaði Kobbi í dauðans
angist. Hann fann, að hann var að þrotum
kominn; honum fannst hann ætla að líða í
ómegin. En allt í einu sjer hann í myrkrinu
rautt og grænt ljós og skugga af húsi.
Hann lofaði guð: þetta hlaut að vera áfanga-
staðurinn, og þá vaknaði aptur hjá honum
dálítil lífsvon. Hann neytti allrar orku til
að halda sjer; — hana, þar stöðvaðist eim-
lestin. Kobhi var svo ringlaður, að hann
sat agndofa fyrst; hann hafði hvorki mátt
nje rænu á að losa sig við hinn óþægilega
sess sinn. En brátt vaknaði hann við hlátra
og iköll, — hann leit upp, og sá, nú að allt
fólkið, sem var á áfangastaðnum, var komið
í þjettan hóp utan um hann og hló að hon-
um. »|>að er hann Kobbi! Sem jeg er
lifandi, það er hann írski |Kobbi I Hann er
fullur !« kallaði hver í kapp við annan. Kobbi
litaðist um, hvort hann sæi engan, sem
kenndi í brjósti um sig. Fremst í hópnum
stóð unnustan tilvonandi með hendur í síðum
og hló hæst af öllum, en að baki henni
Svíinn og skein innileg gleði og ánægja út
úr hinu eina auga hans. Nú þoldi Kobbi
ekki lengur mátið ; hann renndi sjer ofan af
skörinni, skauzt út í myrkrið og hjelt til
gistiskálans. Hann tók til að nudda sitjand-
ann, sem var steindofinn; en þá tók ekki
betra við : þá fann hann, að það var ekki
nokkur heil brú í buxunum hans ofan frá
haldi og niður úr í gegn, — nýju buxunum,
sem hann hafði aldrei tímt að fara í fyr en
við þetta hátíðlega tækifæri. Hann heyrði
hlátur og ýmisleg spaugsyrði á eptir sjer, —
áhorfendurnir höfðu hlotið að sjá, hvernig
hann leit út að aptan. Hann renndi sjer á
hlið inn um dyrnar á gistiskálanum og sett-
ist í eitt hornið á veitingastofunni. Hann
pantaði sjer eina tylft af títuprjónum til að
næla saman með stærstu rifurnar og sneri á
meðan bakinu að veggnum. Að því búnu
beiddi hann um öl og tvö staup af brenni-
víni. |>að lifnaði talsvert yfir honum við þá
hressingu, og hann tók nú eptir, að það
lagði steikarlykt að vitum hans út um eld-
húsdyrnar. Kobbi fann nú, að hann var
svangur, og tók nú fyrst til að líta kringum
sig. Stofan var full af fólki, bændum, sem
sátu kringum ofninn og lögðu fæturna upp
á ofnskörina og spýttu út um allt, daglauna-
mönnum við járnbrautina, sem stóðu við
veitingaborðið og voru að drekka öl og
brennivín og segja ýmsar kýmilegar smásögur.
Veitingamaður var landi Kobba og var hann
hinn kátasti ; hann gekk á milli gestanna og
kom með hverja fyndnina og kjarnyrðið á fætur
öðru, meðan hann hellti í glösin fyrir þá.
Allt í einu er lokið upp eldhúsdyrunum
og inn kemur húsfreyja, kafrjóð og heit,
með sjóðandi steikarapönnu í hendinni. Hún
ávarpar bónda sinn á þá leið : »Er það til-
ætlunin, að jeg gefi hestunum í kvöld og
sæki bæði vatn og eldivið, meðan þú ert að
drekka hjer inni og Iætur dæluna ganga, eins
og fábjáni ? J>ú værir víst ánægðastur með
að sitja á stól allan daginn, en láta okkur
kvennfólkið þrælka frá morgni til kvölds.
Hefði jeg vitað að þú værir slíkur hauga-