Ísafold - 08.10.1890, Blaðsíða 3

823

að verja rjettindi sín sem framast má verða nú þegar
1 byrjuninni, eigi mun hægra seinna, ef afskiptalaust
er látið fyrst; svefnmók dugir hjer eigi.
Til alþingismanns þorvaldar Bjarnarsonar.
Svíf eg undir Eyjafjöll
augum renni’ eg víöa
lít eg þá hinn lága völl
listaverkin prýöa,
þar sem blómleg bygging há
brosir móti lýði.
Hver mun bæ til sveita sjá
svo aö snilld og prýði ?
Húsin fögru hæfa bezt
höfðingsbónda ríkum,
heyri eg segja hvern hans gest
„hvar mun völ á slikum“ ?
þorvaldur er þjóð vors lands
þekktur aö dáöum snjöllum,
rausnargeð þess mikla manns
mun hér kunnugt öllum.
Ó hve góð og glaðvær stund
gestum veitist lengi,
þars’ vinargeð og gjöful mund
gjörvallt kætir mengi ;
vel má bera vitni um það
svo vafi á sé skemur,
hver, sem porvaldseyri að
einhvern tima kemur.
Vér munum vel þar holl var hönd
er hjálpleg reyndist viða,
þá að oss krepptu eymda-bönd
og örbirgð hlutum líða;
hans auöugt hús þá opið var
öðrum björg aö veita,
og Jósep annar þekktist þar;
því munu fáir neita.
Með ástar þökk þeim afrekshöld
ósk nú flytjum blíða:
annist hann við æfi kvöld
alvaldshöndin friða
minning hans og maklegt hrós
mönnum gleymist eigi,
meðan græn og gullin rós
grær á sumar degi.
Jón pórðarson.
•r)auts[t!Qy 6 '“Ni
•uosÁvpumu'iBuj ’yj anyiaj
'ja.£po Sol'm 3o ]9A ‘jjofu au5]3]n]5] 3o
annsBA asuoy] spn q;a Saf U93i anmoaj uug -ntítl
ataXj mnSutued i3]>]0 Saf ejteu otþ — 'HílVSVA
anuo>] s]]n nu jsej uolws nye dlfqnvs aiaí^
Ferðin kríngum hnöttinn — Stanley.
Tannlœknirinn.
ekki í lögunum, að sá, sem d hund sjálfur,
geti vel álitið sjálfan sig of góðan til að
gelta, en að þar á móti sá, sem er hundur,
sje skyldur að gelta, bæði fyrir sjálfan sig
og aðra ? Er mjer ekki leyfilegt að fara og
kaupa karfa bæði fyrir sjálfan mig og aðra,
má jeg spyrja? Er ekki svo ? Ha ?«
#Jú, ekki er hægt að neita því«.
»Nú, jæja, ætli það sje ekki svo? Jeg held
þá áfram að spyrja. Stendur ekki í lögun-
um, að bóndinn á að dvelja á heimili sínu ?
Og er mjer þá ekki leyfilegt, má jeg spyrja,
að koma heim til bóndans, þegar jeg ætla
að kaupa eitthvað af honum ? Er mjer það
ekki leyfilegt ?
»Jú, ekki er hægt að neita því«.
»Nú, jæja, ætli það sje ekki svo ! Jú, jeg
held það. En má jeg svo spyrja frekara :
Stendur það nokkursstaðar í lögunum, að sá
sem komið hefir inn til einhvers bónda með
lögmætum rjetti, eigi að loka eyrunum og
megi ekki heyra það, sem talað er þar?
Hvað ? Er það kannske í lögunum ?
»Nei, það er víst ekki í þeim«.
Magaveiki.
I mörg umliðin ár hefi jeg undirskrifaður
þjáðzt af óþekkilegri og illkynjaðri magaveiki,
sem mjög illa hefir gengið að lækna. Eór
jeg þá og fjekk mjer nokkrar flöskur af
Kína-lífs-elixír herra Valdemars Petersens,
hjá hr. kaupmanni J. V. Havsteen á Oddeyri
og með stöðugri neyzlu þessa bitters eptir
forskript sem fylgir hverri flösku er jeg mikið
þrautaminni innvortis; vil jeg ráðleggja öðr-
um, sem finna til ofanritaðrar veiki, að reyna
þennan sama bitter.
Hallfríðarstaðarkoti ö. apríl 1890.
G. porleifsson
bóndi.
Kína-lífs-elexírinn fæst ekta hjá :
Hr. E. Pelixssyni í Reykjavík.
— Helga Jónssyni í Reykjavík.
— Helga Helgasyni í Reykjavík.
— Magnúsi Th. S. Blöndahl í Hafnarfirði.
— J. V. Havsteen Oddeyri, pr. Akureyri,
aðalútsölumanni á Norður- og Austurlandi,
Paa de Handelspladser, hvor intet Udsalg
findes, kan Forhandlere antages ved direkte
Henvendelse til Fabrikanten,
Valdemar Petersen,
Frederikshavn, Hanmark.
Proclama.
par sem btí Bjarna Kláussonar, sem and-
aðút að Hamrahlið i Mosfellssveit hinn 14.
júli p. á., er tehið til opinberrar shiptameð-
ferðar, er hjer með eptir lögum 12. apríl 1878
sbr. o. br. 4. jan. 1861 shorað á pá, sem til
shulda telja í tjeðu dánarbiM, að gefa sig fram
og sanna hröfur sinar fyrir mjer innan 6
mánaða frá siðustu birtingu auglýsingar pess-
arar.
Skrifslofu Kjó«ar-o£ Gullbringutýslu 19. sept. 1890.
Franz Siemsen.
Samkvœmt opnu brjefi 4. jan. 1861 og lög
um 12. april 1878 er hjer með skorað á alla
pá, sem telja til skuldar í dánarbúi Guðna
Jónssonar, sem andaðist siðastliðið vor að heim-
ili sínu Reyni i Mýrdal, að lýsa kröfum sín-
um og sanna pœr fyrir skiptaráðandanum í
Skaptafellssýslu áður 6 mánuðir eru liðnir
frá síðustu birtingu pessarar auglýúngar.
Jafnframt er skorað á erfingja hins látna,
að gefa sig fram og sanna erfðarjett sinn.
Skrifstofu Skaptafellssýslu, Kirkjubæ 8. sept. 1890.
Sigurður ölafsson.
HEGNITSTOARHÚSIÐ kaupir tog fyrir hátt
verð, ekki minna en 10 pd. í einu.
»Jæja þá! Jeg hefði haldið það. Við
skulum þá halda áfram. það stendur í lög-
unum, að grísinn eigi að lifa á skólpi hvers-
daglega, en það stendur ekki í þeim, að
hann eigi að neita feitum fleskbita, ef hann
skyldi skella rjett á skoltinn á honum.
þannig getur ekki heldur fátækur maður
neitað að vinna sjer inn 20 krónur, þegar
hann getur unnið sjer þær inn með hægu
móti. Er það ekki rjett ? Ha ? Eða er það
kannske í lögunum, að fátækur maður eigi
að kasta 20 krónum í sorpið og hlaupa í
burtu ? Ha ?«
»Nei, það er ekki hægt að sýna neina slíka
lagagrein«.
»Nú, jæja, jeg held þjer ættuð þá að sjá
það sjálfur. En það stendur aptur á móti í
lögunum, að orð er orð og að maður er
maður, það stendur þar, og enn fremur, að
það, sem einhver hefir lofað, það á hann að
efna, því það er hægt að lofa, ef ekki þarf
að efna, stendur þar, og það er hægt að
kaupa, ef menn geta sloppið við að borga,
stendur þar. Er það ekki rjett ? Er það
Samkvœmt opnu brjefi 4. jan. 1861 og lög-
um 12. apríl 1878 er hjer með skorað á alla
pá, sem telja til skuldar í dánarbúi Eiriks
Arnasonar frá Setbergi í Nesjum, sem andað-
ist siðastliðið vor, að lýsa kröfum sinum og
sanna pœr fyrir skiptaráðandanum í Skapta-
fellssýslu áður 6 mánaðir eru hðnir frá síðustu
birtingu pessarar avglýsingar.
Jafnframt er skorað á erfingja hins látna,
að gefa sig fram og sanna erfðarjett sinn
Skrifstofu Skaptafellsýslu, Kirkjubæ 8. sept. i890.
Sigurður Ólafsson.
Samkvcemt opnu brjefi 4. jan. 1861 og lög-
um 12. apríl 1878 er hjer með skorað á alla
pá sem telja til skuldar í dánarbúi prestsins
Jóns Bjarnasonar Straumfjörðs, sem andaðist
að heimili sinu Langholti 28. jan. p. á., að
lýsa kröfum sínum og sanna pær fyrir skipta-
ráðandanum i Skaptafellssýslu áður 6 mánuðir
eru liðnir frá siðustu birtingu pessarar aug-
lýsingar.
Skrifstofu Skaptaíellssýslu, Kirkjubæ 8. sept. 1890'
Sigurður Ólafsson.
Uppboð
verður haldið að Lágafelli í Mosfellssveit
fimmtudaginn 9. p. mán. og byrjar kl. 11. f.
m. Seldir verða búshlutir, hestar, kýr og
kindur.
Som Agent for et Hus í Frankrige anbe-
faler jeg mig til d’Herrer Handlende til
Optagelse af Ordres paa Cognac. Pröver og
Pnskurant kan fremlægges og Oplysninger
om Fragt ete. meddeles. M. Johannessen.
C o gn a c
aðflutt beina leiða fæst hjá undirskrifuðum
bæði á floskum aftöppuðum á Frakklandi og
mælt af tunnu hjer.
Verð á flöskum kr. 1.75, 2.00, 2.20. 2.60,
3.00, 3.40, með flösku;
potturinn 2 kr. (ekki 1 kr.).
M- Johannessen.
GOTT FORTEPIANO er til sölu fyrir ágætt
verð. Ritstjóri visar á seljanda.
SVÖR.T SAUÐSKINN, gærur hvort heldur
blautar eða harðar, kaupir Björn Guðmundsson múrari.
APSEÁTT ARHESTAR 2 væuir fást keyptir
eptir næstu helgi hjá Birni Guðmundssyni múrara.
ekki í lögunum, að orð er orð, og að maður
er maður ?«
»Jú það getur verið, að eitthvað þessu líkt
sje í þeim«.
»Nú, jæja, þarua sjáið þjer það. því
dæmist rjett að vera, að jeg á að fá 20
krónur hjá yður, en þjer ekki einn eiun eyri
hjá mjer. Hvað segið þjer um það ?«
Bóndi skildi auðsjáanlega ekki þessi niður-
lagsorð og spurði, hvorb maðurinn væri jafn
vitlaus eins og hann væri drukkinn ; en hinu
lögfróði verjandi sneri sjer hálf-reiðulega að
lögreglustjóranum og hjelt áfram: »Hvert
orð sem jeg hefi talað, er heilagur sannleiki,
og geti nokkur maður hrakið hjá mjer eitt
einasta orð, þá látið mig fá hina þyngstu
hegningu. Jeg hefi nú kveðið upp, hvað sje
rjettlátur dómur, og nú ætla jeg að segja írá
málavöxtum». Hjelt hann að líkindum, að
hingað til hefði hann að eins átt við hina
lögfræðislegu hlið málsins og vitnað í lagaá-
kvæði þau, sem ættu við þetta mál, en nú
kæmi að þvi, að segja frá málavöxtum. Hann
hjelt því áfram á þessa leið :
»|>egar jeg kom inn í stofuna, stóð þessi