Ísafold - 08.10.1890, Side 4
324
. i i i.i■»—" ——M———
1) 0 M I N I 0 N L 1 N A.
Liverpool til Canada.
Gufuskipafjelagib „Dominion Lína“ keíir gjört nýjar ráðstafanir viðvikj-
andi vesturfaraflutning frá íslandi til Canada, og kunngjörir hjer með, að aðal-
umhoðsmenn fjelagsins á íslandi eru: í suður- og vesturamtinu W. G. Spence
Paterson í Reykjavík, og í norður- og austuramtinu Sveinn Brynjúlfsson á Vopnafirði.
Fullar upplýsingar um fargjöld og skipaferðir fást hjá pessum aðalum-
hoðsmönnum, einnig hjá undirumboðsmönnum peirra, og munu nöfn þeirra verða
auglýst síðar.
Haustlestir
Nýkomið með Lauru seinast:
Nokkrar sortir af ágætlega góðu og fallegu
plussi rauðu, brúnu, gráu, hentugt í slipsi
og fleira, al. 0,90. 0,60.
Svörtu silkiböndin góðu.
Ný kjólatau.
Ný fóðurtau.
Engelslct leður, al. 2,00. 1,50. 1,30.
Tilbúnar buxur úr engelsku leðri.
Ágætur vefnaðar-tvistur tvöfaldur, hv. blegj-
aður og óblegjaður, brúnn, grár, svartur.
Ullarklúta um drengjaháls, 0.35.
Rautt gardínutau, al. 0.30, 0.40.
Millumskirtutau úr ull, al. 0.35, 0.45, 0.60.
Handklæðin fyrir fólkið 0.25, 0.60.
Rúmteppi 4.00.
Nýr fatnaður 40.00, 30.00, 22.00, 20.00.
Nóg af ágætum ljereptum, eins og vant er.
Línlakaljerept, al. 0.70, 0.75.
Hvítu sjölin fallegu 3,50 og dýrari.
Ullargarn hvítt 3.00,
og grátt 3.50.
Sjalúsíur 0.50.
Ágæta svarta hatta 2.50.
Rakhnífana góðu 1.50.
Alls konar leirtau og m. fl.
Enn þá til hin alþjóðlegu 10-KR.-ÚR og
söngkonu-sápan, og margt fleira.
Rvík 18. okt. 1890.
porl. O. Johnson.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878, og opnu brjefi
4. janúar 1861 er hjermeð skorað á alla þá, er telja
til skuldar í dánarbúi Bjarna Kláussonar, sem
andaðist í Hamrahlíð 14. júlí þ. á., að lýsa kröfum
sínum og sanna þær fyrir okkur undirskrifuðum,
áður en 6 mánuðir eru liðnir frá síðustu birtingu
innköllunar þessarar.
Leirvogstungu og Hamrahlíð 26. sept. 1890.
Fyrir hönd Kláusar Bjarnasonar:
G. Gíslason.
Ragnheiöur Guömundsdóttir
Ný kennslubók Í ensku eptir Halldór
Briem, kostar í kápu 75 a. innb. 1 kr.
Á bók þessa hefir enskufræðingurmn Jón
Stefánsson, cand. mag., lagt svofeldan dóm
(í jpjóðólfi).
«Hún er handhægur og skemmtilegur bækl-
ingur. Setningarnar eru langtum práktiskari
en Eibes í «Hundrað tímum» og sama er að
segja um samtölin aptan við og framburðinn
neðanmáls á hverri síðu». *pessi litla bók er
hin bezta islenzka kennslubok í ensku fyrir
byrjcndur, aðgengileg, ódýr og auðveld».
Aðalútsala í bókaverzlun Isafoldarprent-
smiðju (Austurstræti 8).
TA.PAZT hefir kvöldið «6 f m. ljósgrár hestur
miðaldra, vakur, söðulbakaður, aljárnaður með sexbor-
uðum skeifum burst-afrakaður í vor, með litlueða engu
marki, lítill blettur hárlaus í miðju baki. Hvern sem
hittir hest þennan bið eg koma honuin hið fyrsta til
m>n mót sanngjarmri borgun.
Reykjavík 8. okt. 1890.
Andrjes Bjarnason (söðlasmiður).
Laugavegi nr. ll.
Trjesmiós vinnustofa
Björns J>órðar8onar er rjett fyrir austan húsið nr.
9 í Aðalstræti; allt fljótt og vel af hendi leyst,
og svo ódýrt sem unnt er.
KVEISTNSÖÐIJXjIj, litið brúkaður, með nýj-
asta lagi, læsi með ágætu verði að Gölt í Gríms-
nesi.
Uppboðsauglýsing.
Mánudaginn 13. p. m. vcrður í hvsinu nr.
7. í þingholtsstrœti haídið opinbert uppboð og
selt hœstbjóðendum ýmisleg stofugögn, eldhús-
gögn, rúmfatnaður, bækur (sumar fágaetarj, for-
tepiano o. fl.,allt tilheyrandi ekkkjunni porgerði
Magnúsdóttur.
Bókaskrá er til sýnis á skrifstofu bœjarfó-
geta. Uppboðið byrjar kl. 11. f. hád. og verða
skilmála fyrirfram birtir.
Bæjarfógotinn í Reykjavík 6. október 1890.
_________Halldór Daníelsson.
Fundizt hefur:
Tunna með trosfiski í; eigandi getur vitjað
hennar hingað á skrifstofuna, ef hann borgar
fundarlaun og áfallinn kostnað innan 8 daga.
Bæjarfógetinn í Reykjavík, 7. október 1890.
Halldór Daníelsson.
Afsláttarhesta kaupir G. Zoéga & Co
Glycerínböð
Naftalínböð
beztu þrifaböð á sauðfje fást hjá
G. Zo'éga é Co
Ritið um sættamál á íslandi, eptir há-
yfirdómara f>. Jónasson sál., fæst hjá póst-
meistara Ó. Finsen, fyrir 50 a.
Forngripasafnió opiö hvern mvd. og ld. ki. í— j
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12—2
Landsbókasafnið opið hvern nimhelgan dag kl. 12—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. í
hverjum mánuði kl. 5—6
Veðuratliuganir i Reykjavlk, eptir Dr. J. Jóuassen.
Sept. Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mælir(millimet.) Veðurátt.
ánóttu|um hád. fm. em. fm. em.
Ld. 4- 0 + 5 756-9 751-8 Na h b A h d
Sd. 5- + 1 + 5 749.3 749-3 A h b A h b
Md. 6. -4 I + 5 754-4 759-5 O b O b
þd. 7- +- 4 4- 2 7640 764-5 Ahb A h d
Mv.l. 8. + 1 754-4 Sa hv d
Hinn 4. var hjer bjart veður allan daginn, aust-
an-kaldi, og sama veður næsta dag, þá rjettlogn; h.6.
fegurstu veður og sama veður að morgni h. 7. er
hann fór að gola á austan og var nokkuð hvass
um tíma síðari partinn og dimmur, lygndi síðar
um kveldið og fór að rigna af austan-landsuðri.
í morgun (8.) suðaustan, dimmur og bvass, úrhellir
rigning í nótt.
Ritstjóri Björn Jónsson, cand, phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
maður á gólfinu, sem er nú með bólgnu
kinnina, en það er nú brennimarkið mitt —
og var að tala við fjelaga sinn, sem stendur
nú þarna við hliðina á honum. »Ú-ú, drengur
minn« sagði hann, þessi með bólgnu kinnina,
»jeg er með svo óþolandi tannpinu, að jeg
skyldi gefa þeim manni 20 krónur í pening-
um, sem gæti losað míg við hana og tjá
honum þakkir þar á ofan«, sagði hann; »það
verður aum jólagleði«, sagði hann ; »að hafa
þessa tannpínu«, sagði hann. Nú, jæja,
hugsaði jeg, það er ekki svo örðugt að fá
sjer peninga til jólanna, hugsaði jeg þá, og í
sama bili sló jeg hann honum óafvitandi—
náttúrlega, en ekki mjer, —nei, jeg held varla,
já, jeg sló hann af öllum mætti utan undir,
þeim megin sem tannpínan var, svo að hann
flutti kerlingar eptir gólfinu. þ>ið megið nú
segja hvað sem þið viljið um það, eo það er
nú samt satt, að það er ekkert eins gott við
tannpínu, eins og að fá vel úti látinn snopp-
ung að óvörum, og hann fjekk hann, og það
alveg að óvörum, — hjerna á kjammann á
sjer en ekki mjer, svo nú er jeg viss um,
að houum er batnað. En þegar jeg ætlaði
að krefja hann um borgunina, þá rjeðst haun
á mig, og fór með mig til lögreglustjórans.
Jeg var líka fús á að fara, því með því los-
aðist jeg við að fara þangað með hann sjálfur,
til þess að láta rjettinn skylda hann til að
borga mjer 20 krónur fyrir tannpínuna, sem
hann losnaði við, því hann er losnaður við
hana — það er áreiðanlegt«.
Verjandinn var auðsjáanlega fjarskalega upp
með sjer af málinu og sneri sjer hróðugur að
kærandanum með þessum orðum : »Er ekki
hvert orð satt af því, sem jeg segi ? Eruð
þjer ekki laus við tannpínuna, og eruð þjer
nú ekki skuldugur mjer um 20 krónur?«
Ekki er gott að lýsa svipnum, sem kom á
bónda, er hann heyrði, hvernig málinu var
komið. J>að kom auðsjáanlega flatt upp á
hann, að málið væri skoðað frá þessari hlið;
þar að auki varð hann svo hissa yfir, hvernig
hann sá, að málið mundi fara, að hann stóð
nokkra stund með opinn munninn, og gat
engu orði upp komið. En undrunarsvipurinn
hvarf smám saman og snerist upp í áhyggju-
svip; það var auðsjeð, að haun var farinn
að kvíða fyrir að missa þessar 20 krónur.
J>reifaði hann inn í munninn á sjer og utan
á kjálkana báðum megin, tugði, skellti saman
skoltmum, og leit á meðan svo út, eins og
hann væri að leita að einhverju, er hann
vildi ógjarnan missa, en gat hvergi fundið.
J>að var tannpínan : hún var auðsjáanlega
horfin.
J>egar hann sá, að öll leit var árangurs-
laus, mælti hanu sneiptur : »Ha ! Nú hefi
jeg aldrei heyrt annað eins fyr. Drottinn
minn ! sagði jeg þetta þá ?«
Nú le.it hann til fjelaga síns, svo lítið bar
á, eins og hann væri að leita ráða og að-
stoðar hjá honum, en er fjelagi hans sagði :
»J>Ú mæltir einmitt þessum orðum, einmitt
þessum, því það sem er satt, það er satt«.
»Jæja, sagði jeg þetta þá?« anzaði bóndi.
»J>að er þá sjálfsagt satt, og tannpínan er
eins og henni hafi verið sópað í burtu. —■
J>að er alveg rjett. Ha 1 Hafið þið nokkurn
tíma heyrt þvílíkt fyr ?«
Allt f einu kom honum ráð í hug, krókur
á móti hragði. Hann snýr sjer hróðugur að
verjanda og mælti: »En eigi jeg nú að borga