Ísafold - 18.10.1890, Blaðsíða 4

934
Nýir kaupendur ísafoldar næsta ár
(1891)
tá ókeypis allt Stfgusafn ísafoklar 1889 og 1890,
í 3 bindum, milli 30—40 sögur, einkar-skemmtilegar,
um 800 bls. ails
og 15 siðustu númer þessa árgangs (1890) af blaðinu i tii-
bót, ef þeir gefa
Auglýsing til bráðabirgða
frá
Telefónfjelagi R.víkur o| Hafnarfjaröar.
Endastöðvar málþráðarins eru: í
Reykjavík hjá kaupm. Helga Jónssyni
(Aðalstr. nr. 3) og í Hafnarfirði hjá
kaupm. Chr. Zimsen. Pær eru opnar
hvern rúmhelgan dag kl. 8—9, 10—2
og 3—7.
Samtal milli endastöðvanna allt að 5
minútum kostar 25 a., í 5—10 minútur
35 a., í 15 minútur 50 a., í hálfa
klukkustund 75 a.
Brjefleg málpráðarskeyti kosta 10 a.
fyrir hverja 40 stafl eða paðan af
minna.
Sendiferðir innanbæjar á hvorum
staönum með málpráðarskeyti eða munn-
leg skilahoð kosta 10 a.
Fyrirspurnir, sem málpráðsvörður
getur leyst úr samstundis, kosta 25 a.,
en purfi hann að senda eitthvað, innan-
hæjar, tik að geta svarað, 10 a. um
fram.
sig fram i tima.
Fyrir 10 kr. ársborgun getur liver
sem vill notað málpráðinn prisvar á
dag allt árið, 15 mínútur í senn, á
peim tímum, sem opið er.
Reykjavík og Hafnarfirði 16. okt. 1890.
ión þórarinsson. Guðbr. Finnbogason.
Björn Jónsson.
Uppboðsauglýsing.
Fimmtudaginn hinn 30. þ. m. kl. 12 á
hádegi verður við opinbert uppboð, sem
haldið verður hjer á skrifstofunni, seldar
útistandandi skuldir við verzlun Olafs heit-
inns Jónssonar kaupmanns i Flafnar-
firði.
Eptir skuldalistanum, sem er til sýnis
hjer á skrifstofunni, eru skuldirnar um
kr 3,450.
Skrifstofu Kjósar-og Gullbringusýslu ló. okt. itigo.
Franz Siemsem-
Proclama.
Eptir lögum 12, apríl 1878, sbr o. br 4.
jan. 1861 er hjer með skorað á pá, sem
til skulda telja i dánar-og fjelagsbúi Ein-
ars sál. Magnússonar frá Garðbæ í Vatns-
leysustrandarhreppi, sem andaðist hinn .9.
júlíp. á., og eptirlifandi ekkju hans Kristin-
ar Jónsdóttur að tilkynna skuldir sinar
og sanna þcer fyrir mjer innan 6 mánaða
lauk upp augunum, sat María grátandi við
hliðina á honum. Hann ætlaði að taka í
höndina á henni, en móðir hennar bauð
henni að fara út, og láta hann ekki sjá síg
framar. Hana grunaði hvað verða vildi.
Eptir þetta kom hann opt þar í húsið ; en
móðirin var varkár. Hún sá ætíð svo um,
að fundum riddarans og Maríu bæri eigi
sarnan.
María skygndist inn í huga sinn og óaði
við. Hún hafði aldrei elskað Don Pedro —;
það fann hún fyrst núna. Og því meir sem
hún bar hann saman við þennan unga ókunna
mann, því fyrirlitlegri varð Don Pedro í henn-
ar augum. Hún skalf af kvíða fyrir degi
þeim, er í vændum var: brúðkaupsdeginum.
Opt á dag reið þessi ungi maður fyrir glugg-
ann á herbergi hennar, og hún sá hann
renna ástsjúkum vonar-augum inn um glugg-
ann —; hún sá það, en hún þorði ekki að
láta hann sjá sig.
Viku áður en brúðkaupið skyldi haldið,
hætti hann þeim ferðum sínum allt í einu.
»Hann hefir gleymt mjer«, sagði María við
.sjálfa sig, og stundi við, »gleymt mjer í faðmi
einhverrar, sem er lánsamari en jeg«. þessi
hugsun veitti henni þrek til þess, að fylgja
Don Pedro inn að altarinu og gefa honum
þar jáyrði sitt í áheyrn safnaðarins. Veizlu-
gleðin, blíðu-atlot brúðgumans og margar
góðar gjafir, sem hún þáði af hans hendi,
deyfðu þessar leynilegu raunir hennar.---------
Nokkurum dögum eptir trúlofun Don Ped-
ros kom laglegur maður á tvítugsaldri inn
til hans og fjekk honum brjef. þegar Don
Pedro hafði brotið það upp leit hann á
undirskriftina, og varð mjög glaður við. »það
er frá Don Louis d’Alavar, bezta vininum
mínum. Hvernig líður honurn ?«
»Hann er dáinn«, svaraði binn ungi maður
með tárin í augunum. — Don Pedro varð
sorgbitinn mjög, því hann hafði hjer misst
sannan vin, sem tvívegis hafði lagt líf sitt í
sölurnar fyrir hans. Hann las brjefið, og
var það svo hljóðandi:
»Hin hinnsta stund mín er í vændum.
þegar þú les þennan miða, vinur minn
góður, þá verð jeg ekki í lifandi manna
tölu. Jeg fel þjer Alonzo, son minn, á
frá síðustu (3.) birtmgu auglýsingar þess-
arar.
Skrifstofu Kjósar-og Gullbringusýslu 16. okt. 1890.
Franz Siemsen.
Proclama.
Eptir lögum 12. apríl 1878 sbr. o. br. 4.
jan. 1861 er hjer með skorað á pá, sem
til skulda telja í dánar-og fjelagsbúi Bjarna
sál. Guðmundssonar frá Suðurkoti í Vog-
um, er andaðist hinn 21. marz þ. á., og
eptirlifandi ekkju hans þórunnar Jóns-
dóttur, að gefa sig fram við mig og sanna
fynr mjer kröfur sínar innan 6 mánaða
frá síðuslu (3.) birtingu auglýsingar
þessarar.
Skriistofu Kjósar-og Gullbringusýslu 16. okt. 1890.
Franz Siemsen.
PIIjTUR, um tvítugt sem hefir mjög góða
hæfilegleika, og er reglnsamur, óskar að fá at-
vinnu við verzlun, eprir 10. maí næstkomandi
Ritstj. vísar á.
Afsláttarhestar tveir fást keyptir nú strax eða
um næstu heigi hjá Ludvig Alexfussynií Reykja-
vík
Ferðin kríngum hnötiinn Stanley.
HEGNINÖAItHÚSID kaupir tog fyrir hátt
verð, ekki minna en 10 pd. í einu.
Forngripasatmð opið hvern mvd. og ld. kl. 1—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 1 j - 3
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dap kl. 12 3
útlán md„ rnvd. og ld. kl. 2 3
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. t
hverjum mánuði kh 5 6
Veðuratlruganir i Reykjavtk, eptii Dr. J. Jónassen.
Okt. | Hiti (áCelsius) Loptþyngdar- mælirjmillimet.) Veðurátt
ánóttw|um hád. fm. | em. fm em.
Mvti. 1 c;. -r 2 -j- 1 746.9 I 76'.0 N hv b N hvb
Fd. «6. 4- I 4- 1 767.1 1 764.5 N h b A h b
Fsd. 17. -j- 1 4 2 764.5 ; 764-5 A hv b A hv d
Ld. 18. + 1 764-5 i Sa hv d
Hvass á norðan bæði 15. og lfj. er hann iygndi
síðari part dags og kominn austankaldi seint urn
kveldið; hvass á austan h. 17. og farinn að rigna
um kveldið og mjög dimmur. í morgun (18.)
landsunnan hvass og hefir rignt mikið í nótt sem
leið.
Ritstjóri Björn .Tónsson, cand pht)
Prentsrr.iðj}) ísafolda-
hendur, sem með mjer missir sitt einka-
athvarf í þessu hrakningasama lífi.
Vertu faðir hans í ininn stað ! Útvega
þú honum atvinnu, annars æskir hvorki
hann nje jeg. Lifðu vel, og minnstu
þins til dauðans einlæga
Louis d’Alavarn.
— »Jeg vona«, mælti Don Pedro með við-
kvæmri röddu, »að þjer þiggið að vera í minni
þjónustu, þangað til jeg get útvegað yður
aðra betri stöðu?«
Alonzo þáði boðið, og flutti sig til Don
Pedro’s. Að skömmum tíma liðnum voru
þeir orðnir alúðar-vinir, en samt sem áður
áleit Don Pedro varlegra að gera hann eigi
kunnugan konuefni sínu. Hann ljet hann
ekkert vita um trúlofun sína, og útvegaði
honum hæfilega stöðu hjá jarlinum. þegar
Alonzo var nýkominn i þá stöðu, var hann
sendur til Callao í einhverjum erindagerðum.
»Mjer þykir það mjög slæmto, sagði Don
Pedro, um leið og hann kvaddi hann, »að
þjer getið ekki orðið við brúðkauþ mitt, sem
haldið verður eptir fáa daga; en nauðsyn