Ísafold - 12.11.1890, Page 1

Ísafold - 12.11.1890, Page 1
Kemur út i miðvikudögum og. iaugardögum. Verð árgangsins (lO^arka) 4 kr.; erlendis 5 kr Borgist fyrir miðjan júlímánuð ISAFOLD. Uppsögn (skrifleg) bundin v ð iramót, ógild nema komin sje til útgefanda fyrir I.okt. Af- greiðslust. i Austurstrcéti 8. XVII 91 Reykjavík, miðvikuda§inn 12. nóv. 1890 Póstvegurinn í Árnessýslu. Grein með þessari yfirskrift, eptir einhvern vm. g.s, stendur 1 73. tölublaði ísafoldar þ. á. jþegar jeg las hana, duttu mjer i hug orð Sárns við jporkel lepp ; »Heilráður muntu okkur vera; en ekki sýnist mjer þetta ráðlegt!«. Jeg vil ekki efa, að *m. g.« gangi gott til með til- lögu sína; en mjer sýnist hún samt engan veg- inn ráðleg. Finn jeg mjer skylt, að sýna það í stuttu máli. |>að er eins og »m. g.« gjöri ráð fyrir því eins og sjálfsögðu, að aldrei komi brú á jþjórsá ; hann forðast að nefna þá brú á nafn. Og það er eins og hann sje ánægður með að Eangárvallasýsla fái engar samgöngubætur — þó henni sje gjört að skyldu, að bera Öífus- árbrúar-kostnaðinn með Árnessýslu,—og hljóti um aldur og æfi að sætta sig við Sandhóla- ferju, Nesferju og Króksferju til að komast yfir |>jórsá, sem svo opt eru þó illfærar eða ófærar, og margfalt verri en ferjurnar yfir Ölfusá, sem bæði póstar og aðrir ferðamenn munu þó verða fegnir að losna við. En til allrar hamingju liggur það í augum uppi, að alþingi héfir, með því að leggja Ölfusárbrúar- kostnaðinn 4 Bangæinga, siðferðislega skuld- bundið sig til að láta á sama hátt brúa f>jórsá; og er engin ástæða til að efast um, að þeirri skuldbindingu verði fullnægt svo fljótt sem unnt er. Og þá er heldur engin ástæða til að ætla, að aðalpóstvegur verði lagður ann- arsstaðar en yfir brýrnar á báðuin ánum. Og ef pósturinn ætti samt að koma við á Eyrarbakka, yrði hann að fara nál. 3 mílna krók. En »m. g.« vill nú slá því föstu fyrir fram, að póstur skuli ávallt vera neyddur til að slarka yfir um á Sandhólaferju, hvernig sem á stendur ; en gengi slíkt fram, mætti búast við, að það drægi ínjög úr áhuga þings- ins á því, að koma brúnni á jpjórsá, og gæti það orðið þessu velferðarmáli til mesta hnekk- is, er kæmi mjög ranglátlega niður á Eangæ- ingum. Hr. *m. g.« talar um veg yfir «þveran Flo- ann«, er eigi sje notaður af öðrum en Flóa- imönnum sjálfum og af hrossa- og sauða- kaupmönnum ; allt óselt fje sje rekið um Eyrarbakka. f>að hafi ekki tekizt, að sam- ■eina póstveg og alfaraveg í Flóanum, og að 'þessi vegur verði aldrei almennt notaður. Hið sanna er, að báðir brúarstaðirnir eru af náttúrunni tilreiddir þar, sem hentast get- ur verið til þess, að vegunnn milli þeirra verði að sem almennustum uotum, svo að þar sameinast póstvegur og alfaravegur svo vel, sem nokkursstaðar getur verið. þetta er einmitt sami vegurinn sem nú er milli Króks- ferju í Holtum og Laugardæla. Ilanu ligg- ur ekki »þvert yfir Flóann«, heldur skáhalt eptir honum til vesturs. Hann er nú þegar ein- hver fjölfarnasti vegur urn sýsluna. þeir sem fara til Beykjavíkur, Hafnaríjarðar eða til hvers staðar sem er í Gullbringusýslu, til aðdrátta, og fara yfir Ölfusá á Laugar- dælaferju, þeir fara þenna veg; Eangæingar, sem fara yfir þjórsá á Króksferju, fara hann ■allan, Hreppamenn hvorirtveggja, Skeiða- menn og þeir Eangæingar, sem fara yfir þjórsá á Hrosshyl eða Nautavaði, koma á þennan veg hjá Bitru, og fara hann þaðan til Laugardæla. Eekstrar af nseldu fje fara hann líka, og það seinast f haust að tals- verðum muu. Fje verður eigi eins sárfætt þar sem graslendi er, eins og í sandinum með sjónum. Ef tillögu «m. g.« væri fylgt, að leggja þenna veg niður, þá væri allir þessir neyddir til að fara 2—3 mílna krók ofan á Eyrarbakka, og það væri slæmur við- auki við erfiðleika langferðanna, — ekki einu sinni tilvinnandi til þess, að geta fengið sjer »neðan í því« á Eyrarbakka um leið !! Hefði »m. g.« verið nógu kunnugur, þá hefði hann sagt, að Ölfusárbrúin yrði ekki að almepnum notum, netna vegurinn austur frá henni komist í gott lag. En »m. g.« hefir víst villzt á því, að til brdðabyrgða, þangað til búið er að brúa þjórsá, er sú ráðstöfun gjör, að póstur fari út af þessum vegi hjá Neistastöðum, og yfir til Sandhóla- ferju. En á þeim vegarkafla dettur engurn kunnugum manni í hug að landssjóður kosti vegargerð. það er að eins á þeim hlutanum, sem á að verða bæði póstvegur og alfaraveg- ur eptir sem áður, þó brúin komi á, að lands- sjóður kostar vegagerðir að svo stöddu. Hvort legu þess vegar má breyta til batn- aðar á einurn eða öðrutn stað, kemur eigi þessu tnáli við ; það verða vegfræðingar að ákveða. Meðan ekki er annað hægt, verður það auðvitað svo að vera, að póstur og aðrir ferðamenn sjeu buuduir við að nota ferjurnar á þjórsá ; en ef »m. g.« vissi, hve opt ferða- menn, og póstar stundum líka, hafa fengið þar tafir, hrakning og jafnvel skaða, auk þess sem það er opt ill meðferð á skepnum, þá mundi honum þykja mál komið, að breyta slíku til batnaðar. þar á mót hefir það ekki komið fyrir nema alls einu sinni á 17 árum, að póstur tepptist 1 dag í Hraungerði af ár- flóði úr Hvítá, og þá var Hraunsá á Eyrar- bakka líka ófær af sama flóði, svo póstur hefði fengið sömu töf,þó póstvegurinn hefði legið um Eyrarbakka. Nú er búið að hlaða fyrir Hvítá. það er eins og »m. g.« hafi verið ókunnugt um allt þetta. Skoðum nú líka ástæðurnar, sem «m. g.» tel- ur því til gildis að leggja póst.veginn um Eyr- arbakka; Hann bendir til, að það sje hagur fyrir landssjóð, að taka hjer við af sýsluvegasjóðn- um, þar sem vegina til Eyrarbakka vanti uú ekki nema herzlumuninn. Hann verður nú raunar drjúgur enn. Og svo þarf líka að hækka laun póstsins, ef lengja skal leið hans allt að hálfri þingmannaleið; «m. g.»segirþað «muni litlu;» hann kallar ekki allt mikið. Hægðaraukann við það, að taka af sjer krók og fara beint frá þjórsá fyrir framan Sandhólaferju austur að Odda eftir ísnum gæti hann svo sjaldan notað, að það bætti ekki upp aðra örðugleika, þó hann mœtti nota það. En það má hann ekki; hann verður að koma við á brjefhirðingastaðnum, það er að segja: fara sömu leið og vant er, þó hjarn sje. En hafi nú landssjóður samt hag af skipt- unum, þá hefir sýsluvegasjóður að sama skapi óhag af þeim. þá yrði ekki komizt hjá því, að gjöra veginn frá Ölfusárbrúnni austur að Króksferju eða þjórsárbrúnni að sýsluvegi; að leggja hann niður, eða jafnvel gera hann að hreppavegi, er súráðleysa, sem engu tali tek- ur. En svo mikið er ógjört að þessum vegi, að sýsluvegasjóðnum verður ofvaxið að hafa hann góðan, nema aðrir sýsluvegir sjeu hafð- ir út undan; en það má engan veginn. All- ar vegagjörðir í sýslunni hafa hingað til ver- ið mjög ófullkomnar, því fjeð hefir vantað, og vantar víst lengst. Vegasjóðurinn í stór- skuld, vegna Melabrúarinnar, og hún þó enn lítt á sig komin, og svo er víða. það væri því beint niðurdrep fyrir samgöngur í þéssari sýslu, að íþyngja vegasjóðnum. Lítum einnig til Eangárvallasýslu: gjörum ráð fyrir, að póstvegur verði látinn liggja að Sandhólaferju utn aldur og æfi, en að þjórsá verði samt brúuð; þá yrði að leggja sýsluveg frá henni austur yfir Holtin, og hann yrði sýsluvegasjóðnum einkum erviður; en liggi póstvegur frá brúnni austur yfir Holtin, verð- ur hægra við að gera fyrir Eangæinga. Að Eyrarbakki verði miðdepill alls sam- göngu- og viðskiptalífs í neðri hluta sýslunnar er gott og blessað; en þó sjer í lagi fyrir Eyrarbakka sjálfan. En betra er að hafa samt dálítið víðara sjónarsvið, þegar maður vill koma með tillögur um almenn mál. En auk þess er það mjög þýðingailítið fyrir Eyr- arbakka, hvort aðalpóstur kemur þar eða éigi. þaðan má jafnan senda brjef borgunarlaust með ýmsum ferðum; þar á meðal hlýtur sendimaður frá Eeykjavík jafnan að ganga þangað og þaðan aptur, er póstskip kemur, hvað sem landpósti líður. Eyrarbakkamenn þurfa því mjög lítið á pósti að halda. En þó opt sjeu ferðir af Eyrarbakka, þyrfti samt aukapósta, og þeir yrði ekki ódýrari 2 frá Eyrarbakka en 3 frá Hraungerði. En lausa- ferðirnar kæmi samt í góðar þarfir, ef Gull- bringusýslupóstferðin yrði lengd af Suðurnesj- um austur með sjó til Eyrarbakka; því þó aðalpóststöð væri þar, gæti sá póstur hvorki náð í aðalpóst nje aukapósta, sem þaðan gengi, og yrðu lausu ferðiruar að bæta það upp. það gætu þær líka. þar á móti má ekki senda verðmætar póst- sendingar frá aðalpóststöð með lausaferðum; það má ekki einu sinni með aukapóstum, heldur verða hlutaðeigendur sjálfir að vitja þeirra og kvitta fyrir þær. Og þá er ólíkt hægra fyrir uppsveitamenn að vitja þeirra að Hraungerði en alla leið ofan á Eyrarbakka, þegar ekki hittist svo á, að þeir eigi þangað erindi á sama tíma, sem sjaldan þarf að gera ráð fynr nema haust og vor, en sízt um slátt- inn eða í skammdeginu, en þá er þeim til- finnanlegast að vegalengin sje aukin. Að vísu væri það að sama skapi hægðarauki fyr- ir Eyrarbakkamenn; en jafnrjettis þarf að gæta í þessu sem öðru. Og það má ganga að því vísu, að slíkar sendingar með pósti sjeu þeim mun meiri til uppsveita en til Eyr- arbakka, sem aðrar milliferðir eru tíðarimilli

x

Ísafold

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.