Ísafold - 19.11.1890, Side 4

372
Aflabrögð- Afli er nokkur í flestum
veiðistöðum hjer við flóann sunnanverðan,
þá sjaldan á sjó gefur. Gæftir mjög stirðar
og stopular.
Mannalát og slysfarir- Á laugar-
daginn 8. þ. m. drukknuðu 2 menn á Króks-
ós, en þremur varð bjargað; báðir þeir, sem
fórust, voru einhleypirmenn, annar Einar nokk-
ur Gottskálksson, gamall maður frá Bakka,
en hinn unglingur. þeir voru báðir úr Garði.
Að Stangarholti í Mýrasýslu andaðist 17.
f. m. á 63 aldurs ári merkiskonan Guðrún
Jónsdóttir, hreppstjóra í Galtarholti, gipt
24. júní 1849 Guðmundi Guðmundssyni frá
Jarðlaugsstöðum, síðan í Stangarholt, sem
lifir hana og 3 synir þeirra hjóna, Jóhann
bóndi í Stangarholti Jóns Valbjarnarstöð-
um og Guðmundur. #Guðrún sál. var val-
kvendi og í sinni stöðu fyrirmynd«.
I fyrra mánuði andaðist á Snartanstöðum í
Lundarreykjadal GuðmundurE. Waage, bróð-
ir Eggerts Wooge í Beykjavík, »þrekmaður
mikill til líkama og sálar, fróður um margt,
fjörugur og skemmtinn«. Hann var kominn
nær sjötugt.
Brúöguminn bundinn! Til marks um það, hve
drykkjusiðaflónskan getur verið og er mögnuð enn,
þrátt fyrir hina öfiugu bindindishreifingu hjer á
landi, er sú saga af brúðkaupi einu í Rangár-
vallasýslu í haust, sönn og áreiðanleg, að brúð-
guminn sjálfur varð svo ölvaður í veizlunni, að
brúðkaupsgestirnir urðu að hinda hann, til þess
hann meiddi þá ekki og sjálfan sig til stórskemmda!
J>eir voru það betur gáðir, þótt drukknir væru
ilíka, að þeir höfðu ráðdeiid á því.
Samkvæmt op. br. 4. jan. 1861 og lög-
um 12. apríl 1878 er hjer meff skorað á
■alla þá, sem telja til skuldar í dánarbúi
Jóns bónda þórðarsonar, sem lengi bjó á
Úljarsjelli í Mosjellssveit, en andaðist að
Oskoti hinn 15. júlím. þ. á., að lýsa kröf-
um sínum og sanna þær fyrir undirskrif-
uðum myndugum erjingjum hans áður 6
mánuðir eru liðnir frá síðustu birtingu
þessarar auglýsingar.
ÍIorður-Reykjum, Helgafelli, Hækingsdal,
10. nóv. 1890.
Einar þórðarson, Anna þórðardótiir,
þorleifur þórðarson.
Proclama.
Eptir lögum 12. apríl 1878, sbr. o. br. 4.
jan. 1861, er hjermeð skorað d alla pd, sem
til skuldar telja í ddnar- og fjelagsbúi Kle-
mensar sdl. Bjarnarsonar, sem andaðist að
Brautarholti í Kjalarneshreppi 22. dgúst 1888,
og eptirlátinnar ekkju hans Hólm/ríðar Jdns-
dóttur, sem til þessa hefir setið í óskiptu búi,
að tilkynna skuldir sínar og sanna þœr fyrir
undirrituðum skiptaráðanda innan 6 mdnaða
frd siðustu (3.) birtingu auglýsingar þessarar.
þœr kröfur, sem eigi eru komnar til mín fyr-
ir pann tima, verða eigi teknar til greina.
Skrifstofa Kjósar- og Ghillbringusýslu 10. nóv. 1890.
Franz Siemsen.
Til útróðrarmanna.
Við verzlanir W. Fischers í Reykjavík
og Keflavík geta útróðrarmenn fengið salt
næstkomandi vetrarvertíð
í Hafnarfirði, á Vatnsleysum,
á Vatnsleysuströnd, í Vogum,
í Keflavík, í Garðinum,
á Miðnesi, í Höfnum og víðar.
Til þess að ljetta undir fyrir mönnum með
flutning, fást ávísanir fyrir nokkurn part af
aflanum á
Eyrarbakka,
Borðeyri, Stykkishólmi,
Brákarpolli, Straumfirði og víðar.
Vottorð.
Eptir það eg hefi nú yfir tæpan eins árs
tíma viðhaft handa sjálfum mjer og öðrum
nokkuð af hinum hingaðflutta til Eyjafjarðar
Kína-lífs-elixír hr. Valdemars Petersens, sem
J. V. Havsteen á Öddeyri hefir útsölu á,
lýsi eg því hjer með yfir, að eg álít hann á-
reiðanlega gott matar-lyf, einkum móti melt-
ingarveiklun og af henni leiðandi vindlopti í
þörmunum, brjóstsviða, ógleði og óhægð fyrir
bringspelum. Líka yfir það heila styrkjandi,
og vil jeg því óska þess, að fleiri reyni bitt-
er þenna, sem finna á sjer líkan heilsulas-
leik, eins og kann ske margvíslega, sem staf-
ar af magnleysi í vissum pörtum líkamans.
Hamri ð. apríl 1890.
Arni Jónsson.
Kína-lífs-elexírinn fæst ekta hjá:
Hr. E. Felixssyni í Reykjavík.
— Helga Jónssyni í Reykjavík.
— Helga Helgasyni í Reykjavík.
— Magnúsi Th. S. Blöndahl í Hafnarfirði.
-— J. V. Havsteen Oddeyri, pr. Akureyri,
aðalútsölumanni á Norður- og Austurlandi,
Paa de Handelspladser, hvor intet Udsalg
findes, kan Forhandlere antages ved direkte
Henvendelse til Fabrikanten,
Valdemar Petersen,
Frederikshavn, Danmark.
Á ncesta fundi Ungl.st. Æskan Nr. 1.
(kl. 10) verður leitað álits tjeðrar st. um
fundarflutning og stofnun aurasjóðs.
Framkvæmdarnefndin.
I haust var mjer dregið grátt geldingslamb, sem jeg
á ekki, með m(nu marki sýlt hægra biti aptan tvístýft
aptan vinstra. Rjettur eigandi gefi sig því fram, og
semji við mig um lambið og markið.
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd 25. okt. 1890.
Jon porsteinsson.
FjÁRMARK síra Ólafs Stephensen á Gufunesi er:
Geirstýft hægra, hamarskorið vinstra.
— HVlTAN DÚK vafðan í brjef hefur einhver
skilið eptir í búð minni.
BJÖBN KBISTJÁNSSON.
HEGNXIÍGAKHÚSXÐ kaupir tog fyrir hátt
verð, ekki minna en 10 pd. í einu.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og Id. ki, 1 — 2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12 2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12 - 2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2 3
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. i
hverjum mánuði kl. 5 6
Veðurathuganir í Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen.
nóv. Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mælirjmillimet.) Veðurátt.
á nóttu|um hád. fm. em. frn em.
Ld. I -T- I 75[-8 749.3 O b A h d
Sd. 16. 0 + 4 741.7 749.3 A h d A hv d
Md. 17. -4- l O 74L7 736.6 A hv d A h d
JM. 18. Mvd.19. + l 0 + 1 749.3 734.[ 7^.4 Sv h d V hv d A hv d
Veðurátt mjög svo óstöðug Hinn 15. var hjer
fagurt og kyrrt veður, hæg austangola um kveldið
og nokkur rigning; hægur með regni næsta dag;
hinu 17. var krapaslettingur að morgni af austri,
svo rjett logn síðari part dags, h. 18. var hjer
útsynningur hægur að morgni en hafði verið hvass
með jeljum nóttina áður; um miðjan dag var
hægur austanvari og bjart veður en fór svo að
dimma og var síðan hvass á austan-landnorðan
með talsverðri rigningu í morgun (19.) bráð-
hvass á vestan og úrhellis-rigning, ákaflegt hafrót.
Ritstjón Björn Jónsson, eand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
•orðinn hálf óþolinmóður, og ætlaði að fara
að halda af stað til fjelaga minna, til að
vita, hvernig þeim liði, en þá kom Jósepha
fljúgandi í fangið á mjer, og skalf eins og
hrísla.
»Forðaðu þjer! Róbert, forðaðu þjer!«
mælti hún, með miklum áhyggjusvip ; »það
á að myrða ykkur alla. 011 þjóðin hefir
gert samsæri móti ykkur, og eiga vígin að
dynja yfir ykkur í sama mund um land allt,
eins og þrutnuveður úr heiðskíru lopti. Jeg
veit ekki, hvenær sú stund kemur, en hennar
er víst ekki langt að bíða; ef til vill verður
hryðjuverk þetta unnið áður en þessi nótt
er á enda. Róbert, Róbert! Til þess að
frelsa þig Ijósta jeg upp leyndarmáli, sem
enginn hefir reyndar trúað mjer fyrir, en
faðir minn er sjálfur eitthyað riðinn við.
Flýðu — flýðu ! Jeg er viðbúinn að leggja
líf mitt í sölurnar þín vegna«.
»Jósepha!« mælti jeg, #vilt þú leggja líf
þitt í hættu til þess að bjarga mjer ? Hvernig
ætti jeg þá að yfirgefa þig? Ætti jeg að
flýja, og skilja þig eptir hjá hinum hefndar-
gjörnu nágrönnum þínum ? — Nei, ef þú
fylgir mjer ekki, þá verð jeg hjer kyr og bíð
þess er verða vill«.
Hún faðmaði mig mjög innilega að sjer og
mælti :
»Róbert ! Jeg skil ekki við þig meðan jeg
lifi ; en hröðum okkur nú ; líf okkar liggur
við, ef til vill«.
«Fyrst verð jeg að fara og vekja fjelaga
mína«, mælti jeg; »skyldan býður mjer það.
Og svo er hættan, ef til vill, ekki eins nærri
og ekki eins mikil, eins og þú ímyndar þjer.
— Hvað veiztu annars um ráðagerð landa
þinna ?«
»1 morgun«, mælti húu, »sá jeg skripta-
föður okkar og annan munk til laumast utan
úr skógarjaðrinum, og inn um bakdyr á
húsinu; og á meðan jeg var að velta því
fyrir mjer, hvað þessi leynilega heimsókn
mundi eiga að þýða, heyrði jeg, að komið
var að dyrunum á herbergi því, sem jeg var
í. Og það var rjett eins og hvíslað væri að
mjer, að jeg skyldi fela mig í stórum horn-
skáp, sem var í herberginu, og hlusta þaðan
á viðtal þeirra. Svo komu munkarnir báðir
inn, og — faðir minn var með þeim. Róbertl
|>ú verður að lofa mjer því hátíðlega, að
hefna þín ekki á föður mínum, heldur gera
allt sem þú getur til að bjarga lífi hans, ef
svo færi, að hann lenti einhverntíma f
greipum þínum eða fjelaga þinna !«
— Jeg hjet því. —
»þín vegna syndga jeg við hann og land
mitt, en — jeg get ekki þagað, þegar jeg
veit þjer bana búinn. J>eir töluðu um það,
að nú væri loks að því komið, að hinni
miklu fyrirætlun þeirra — að myrða ykkur
alla á einni nóttu — yrði framgengt, og að
rnenn væru sendir út um allt land, til að
segja öllura húsráðendum, hvernig þeir skyldu
fara að. þeir töluðu einnig um það, hvernig
ætti að haga vígunum á hverjum stað. Jeg
hlýddi dauðhrædd á þessar samræður þeirra,
og svo heyrði jeg þá formæla ykkur sem
mest þeir máttu, og hrósa happi yfir því, að
þið væruð nú bráðum frá. Jpeir minntust
ekkert á það, hvenær þessu ætti að verða
framgengt; en þess er ekki langt að bíða,
og jeg er mjög hrædd um, að það verði nú
í nótt«.
Jjannig mælti hún, og gerðist æ áhyggjumeiri.