Ísafold - 26.11.1890, Blaðsíða 3

379
Fargjald með þessum dönsku og ensku
skipum, er sigla til íslands, er mjög hátt, í
samanburði við það, sem á sjer stað með
hinum miklu Atlanzhafsskipum.
Frá Glasgow til New-York, sem er um
3000 enskar mílur, kostar far og fæði með
170 kr., sama sem ð kr. 66 a. hverjar 100
mílur enskar. En frá Rvík til Granton, sem
er um 800 enskar raílur, kostar farið í 1.
káetu 90 kr. og fæði í 7—8 daga á 4 kr. um
30 kr., eða alls 120 kr., sama sem 15 kr.
hverjar 100 enskar mílur. A 2. káetu frá
Glasgow til New-York kostar far með fæði
108 kr., frá Rvík til Granton far með fæði
um 86 kr. Ferðalagið frá Rvík til Skotlands
getur opt kostað mann miklu meira, þegar
skipið tefst, þar sem fæðispeningar eru tekn-
ir fyrir dag hvern, líkt og á veitingaskálum.
A þessum Atlanzhafsskipum er fæði og all-
ur aðbúnaður svo stórum mun betri en á
skozku og dönsku skipunum, að því verður
alls eigi jafnað sarnan. þar fylgír fæði með
í kaupinu, þegar maður kaupir farseðil, svo
ferðin verður eigi dýrari, þó skipin tefjist,
sem sjaldan ber til, en margir hjerlendir vita,
hvað færeyzku illviðrin hafa kostað þá, er
skipin hafa orðið að liggja marga daga veð-
urteppt. Vegna þessa mikla mismunar á að-
búnaði og viðurværi væri öllu rjettara að
bera saman 1. káetu á dönsku og skozku
skipunum, sem hingað ganga, við 2. káetu á
Atlanzhafsskipunum. Verður þá niðurstaðan
sú, að með sama viðurgjörningi ferðast maður
fyrir 3 kr. 60 a. hverjar 100 enskarmílur áAt-
lanzhafi, en fyrir 15kr. hverjar 100 mílur enskar
millí íslands og Skotlands. Og ekki þarf að hæla
Slimon fyrir framför eða umbætur í þessu
efni, því auk þess að binda sig sama fargjaldi
og dönsku gufuskipin hefir hann sýnt þann
höfðingsskap, að skrúfa fæðið upp í 6 kr.
nærri því (6/6) á dag, í stað 4 kr. á dönsku
skipunum, til þess að ekki skuli hallast á þó
að þau sjeu 2—3 dögum lengur á ferðinni
vegna tafar á Færeyjum!
Sama er hlutfallið hvað vöruflutning snert-
ir. Yfir Atlanzhaf er flutningsgjald á hverju
teningsfeti 90 a., sama sem 3 a. hverjar 100
mílur enskar, en milli Reykjavíkar og Gran-
ton 67^- a. teningsfetið, sama sem 8$ a. hverjar
100 mílur enskar. Með öðrum orðum: þre-
falt dýrara að koma vörum með gufuskipum
milli íslands og Skotlands, heldur en milli
Englands og Ameríku.
Jeg hefi átt nokkur viðskipti við danska
gufuskipafjelagið og skipstjóra þess, þáser
hingað sigla, og hefir það og þeir æfinlega
brugðizt vel við sanngjörnum og rökstuddum
kröfum mínum, og trúi jeg því naumast, að
ekki megi með lagi fá töluverðu hrundið í
lag af því, er nú er mest ábótavant; en það
nudd, slettur og brigzl til skipstjóranna, er
opt hefir brytt á, gjöri fremur að skaprauna
þeim og spillir fremur en bætir fyrir málefn-
inu, og er þeim til lítils sóma, er svo skrifa.
Að endingu: Islendingar kunna naumast að
ferðast nema á hestbaki; þeir sjá þá vel, ef
eitthvað fer aflaga, og eru fljótir að taka í
bagga, gjöra við móttök o. s. frv. En eimur-
inn á enn ekki vel við þá, og að ferðast
með eimskipum er þeim enn fremur ólagið.
Seinna læra þeir það, og má ske jafnvel að
stjórna þeim.
Reykjavík, 2B. nóv. 1890.
S. G
Póstskipið Laura (Christiansen) kom
hingað 23. þ. m. um kvöldið. Með því kom
frá Khöfn fröken Vilhelmina Oddsdóttir (á
Stað í Grindavík) af heimilisiðnaðarskóla í
Svíþjóð, og bakari (Bagge) til Eyrarbakka; en
frá Ameríku Ingvar Friðriksson beykir (frá
Eyrarbakka) með konu sinni og tveir Islend-
ingar aðrir.
Aflabrögð. Hjer aflaðist vel í gær, af
vænni ýsu helzt. Fiskur er fyrir og afli væri
góður hjer við Faxaflóa ef betur gæfi á sjóinn.
1 Fiskisamþykktarfundurinn í Hafn-
arfirði í dag. Telefónfrjett kl. 2: »Fundur
nýlega byrjaður. Akaflega fjölsóttur. Krökt
af fólki i dag fyrir fund um allan fjörðinn
(Hafnarfjörð) úti og inni. Af Strönd og úr
Njarðvíkum maður frá hverju heimili hjer
um bil, og sumum fleiri en einn. Kapp og
áhugi mikill á báðar hliðar, fylgismanna nýrra
samþykkta, og hinna, sem móti standa. Tal-
ið víst samt, að löglegur rneiri hluti (f) fáist
fyrir samþykktarfrumvörpunum« (eins og þau
eru í Isaf. 22. þ. m.).
Mannalát. «Hinn 26. október síðastlið-
inn andaðist að heimili sínu Glæsibæ í
Skagafirði frú Sigríður Jóhannesdóttir. Hún
var fædd 23. janúar 18ðl í Kristnesi í Eyja-
firði. Hinn 31. júlí 1879 giptist hún manni
sínum, Árna hjeraðslækni Jónssyni. — Attu
þau hjón saman 4 börn; af þeim lifa 2, en
2 eru dáin. Frú Sigríður sáluga var góð
kona og gáfuð, en jafnan var liún mjög heilsu-
laus, og gat því ei notið hæfilegleika sinna
eins og ella. Hún var kona vinsæl, virt og
elskuð bæði af heimili og á. Er hennar því
saknað af öllum, er hana þekktu, sem einu-
ar meðal hinna merkustu og beztu kvenna
þessa hjeraðs. Fjölsótt jarðarför hennar fór
fram á Reynistað hinn 10. nóvember».
Úr Húnavatnssýslu skrifað 16. þ. m.: «Ný-
lega (5. þ. m.) drukknaði Sigurður Jónsson,
merkur bóndi í Hindisvík á Vatnsnesi, á leið
heim til sín frá Blönduósi, og með honum
einn ungur maður og duglegur, Guðmundur
Eiríkssou á Valdalæk. iþeir voru 2 á bát.
Sigurður var orðlagður sjómaður, enda þrek-
maður mesti. Hann mun hafa verið nálægt
sjötugu».
Bjargráðamál.
Herra F. A. Walker, doktor í guðfræði og
prestur í London, sem tvö hin síðustu sum-
ur hefur ferðazt með strandferðarskipunum
hjer við land og tvisvar embættað í dóm-
kirkjunni í Reykjvík, hefur skýrt »The Mission
to Deep Sea Fishermen« frá bjargráðastarfa
mínum og hvatt fjelagið til að styrkja við-
leitni mína, hefur komið því til leiðar, að
fjelag þetta, sem vinnur til eflingar og fram-
fara sjómönnum bæði í andlegum og líkam-
legum bjargráðum, hefur með brjefi frá 22.
sept. þ. á. veitt mjer og sent mjer nú
með »Lauru« ýmsan ullarfatnað og rit, til
hagsmuna þeim sjómönnum, sem framfarir
vilja þýðast.
þar sem jeg nú fyrir fyrsta (1.) desember
þ. á. á von á skýrslum frá Bjargráðanefnd-
unum, mun jeg útbýta fatnaði þessum »að
verðleikum«, eða sem þóknun (premíu) fyrir
viðleitni þeirra að starfa að bjargráðum.
Skrá yfir Bjargráðanefndir í Vesturamtinu
og Norður- og Austuramtinu kemur í næsta
blaði »Isafoldar«.
Reykjavík 25. nóv. 1890,
0. V. Gíslason.
Leiðarvisir ísafoldar.
588. Jeg er lausamaður og leita mjer atvinnu
að sumrinu hvar sem bezt gengur, en geng í
skóla að vetrinum í þrjú ár. lír heimilt að leggja
á mig fátækraútsvar þar (í þeim hreppi), sem
jeg skrifa mig til hcimilis, þau ár, sem jegstunda
skólanám ?
Sv.: Nei, ekki nema spyrjandi hafi fast aðsetur
í þeim hreppi ekki skemur en 4 mánuði af árinu
(lög »/, 1889).
589. Jeg er ráðinn ársmaður hjá búnaðarfjelagi.
Br eg ekki beinlínis vinnumaður fjelagsins, þó eg
fyrir utan árskaup mitt fái þá peninga, sem veitt-
ir eru af opinbsru fje þessari sveit fyrir barna-
kennslu. Og er jeg þá ekki undanþeginn hrexjpa-
vegagjaldi ?
Sv.: Jú, ef spyrjandi er búlaus.
590. Jeg hefi fyrir bón landsdrottna tekið
part úr jörð til afnota, án þess að hafa þar hús,
fólk eða fjenað. Er eg skyldur að borga af þeirri
ábúð lögskipaðar tíundir ?
Sv : Nei. Spyrjandi er eigi rjettnefndur „leigu-
liði“ (lög 12. jan. 1884, 24. gr.)
591. Eiga foreldrar ekki jafnan heimting ,á, að
sóknarprestur þeirra staðfesti börn þeirra í þeirra
eigin sóknarkirkju ?
Sv.: Nei, engin lög fyrir því; prestum að eins
leyft að gjöra það (kgsbr. 29/6 1744).
592. Eru sóknarmenn skyldir að aðvara prest
sinn degi áður en þeir eru til sakramentis, eða
hefir presturinn vald til að vísa monnum frá sakra-
menti í það sinn, ef hann veit það ekki fyr en
hanu ætlar út í kirkjuna?
Sv.: Jú, lög eru fyrir því (tilsk. 27. maí 1746 —
láta prest vita „nokkru áður“, svo hann geti tal-
að við þá einslega, ef honum þurfa þykir).
593. Hvort hefir faðir eður móðir að óskilgetnu
barui meiri rjett til að ráða samastað þess, ef sitt
lýst hvoru, og faðirinn leggur með þvi að 2/s, en
móðirin 'jft
Sv.: Móðirin, hún ræður ein og það meira að
segja þó að hún leggi alls ekkert með barninu,
en laðirinn að öllu leyti.
594. Getur sá, sem á að taka inn meðlag með
sveitarómaga, ekki heimtað, að meðlagið sje látið
með því verði, sem er á hverju fyrir sig i verð-
lagsskránni?
Sv.: Jú.
Proclama.
Hiermeð er samkvæmt lögum 12. aprll
1878 og opmc brjefi 4. jan. 1861 skorað
a alla þd, er telja til skuldar i dánarbúi
húskonu Guðrúnar Guðlaugsdóttir frá
Hringveri á Tjörnesi, að lýsa kröfum
sínum og sanna þær fyrir undirskrifuð-
um skiftaráðanda áður en 6 mánuðir eru
liðnir frá síðustu (þriðju) birlingu þess-
arar auglýsingar.
jafnframt er skorað á erfingja nefndr-
ar Guðrúnar að gefa sig fram og sanna
erfðarjett sinn.
Skrifstofu þingeyarsýslu 22. oktbr. 1890.
B. Sveinsson-
Proclama.
Hjermeð er samkvæmt lögum 12. apríl
1878 og opnu brjef 4. janúar 1861 skor-
að á alla þá, er telja til skuldar i dánar-
búi ekkjumanns Halldórs Sigurðssonar frá
Bakka á Tjörnesi, að lýsa kröfum sínum
og sanna þær fyrir undirrituðum skiftaráð-
anda áður en 6 mánuðir eru liðnir frá
síðustu (.priðju) birtingu þessarar auglýs-
ingar.
fafnframt er skorað á erfíngja nefnds