Ísafold - 10.02.1894, Page 3

27
af 500 kr. stofnunarláni í sparisjóði Hafn-
firðinga. Að öðrn leyti er fjelagið skuld.
laust, en átti að eins fáeinar krónur í sjóði
i árslokin. Samþykkt var í einu hljóði, að
aí'nema að sinni fast árgjald fyrir afnot mál-
þráðarins, heldur skyldi hvermaður gjalda
samkvæmt hinum ákveðna lausagjaldstaxta.
^tjórn fjelagsins var endurkosin (Jón Þór-
L’insson, formaður; Björn Jónsson; Guðbr.
j'innbogason),
Niðurlögð kirkja. Landshöf'ðinginn
hefir 31. f. m. samþykkt, að Hoffellskirkja
í Hornafirði leggist niður, en sóknin til
Bjarnaness.
Póstskipið Laura (Christiansen) komst
eigi af stað hjeðan fyr en aðfaranótt hins
8. þ. m., fyrir megnum útsynnigshroða,
fór og þann dag eigi lengra en út í flóann
og hafðist við undir Vogastapa þar til í
fyrri nótt, að hann ijet af útsynningnum.
Með skipinu fóru margir farþegar, svo
sem kaupmennirnir Joh. G. Möller frá
Blönduós og Chr. Popp frá Sauðárkrók,
Chr. Zimsen frá Hafnarfirði, og hjer úr
Rvík Ludvig Hansen, Sigurður Jór.sson,
W. Ó. Breiðfj. (með konu sinni) og Þor-
björn Jónasson. Enn fremur frú Laura
Pjetursdóttir frá Hafnarfirði (Flensborg),
til lækninga, og hjeðan frú N. Zimsen al-
farin með börnum sínum 3.
Pjetur kaupm. Thorsteinsson frá Bíldudal
sigldi með gufuskipinu Maja 29. f. mán.
Hvalveiðar Norðmanna hjer á landi
1893. í norsku blaði, Sjöfartstidende, 3. f.
m., er greinileg skýrsla um hvaiveiðaútgerð
Norðmanna hjer árið sem ieið. Þeir hafa,
eins og kunnugt er, haft útgerð á 4 stöð-
um: Th. Amalie á Langeyri við ísafjaröar-
djúp (Álptafjörð); H. Ellefsen við Önund-
arfjörð, L. Berg við Dýrafjörð og J. Stiks-
rud við Tálknafjörð. Þeir hafa haft til
veiðanna samtals 13 gufubáta, frá 29—38
smálestir, náð samtals 495 hvölum, er gefið
hafa af sjer 23,500 tunnur lýsis. Nafn og
stærð (smál.) gufubátanna er:
1. Isafold (33).
2. Reykjavik (33).
3. Leif (39).
4. Egil (39).
5. Nora (28).
6. Snorre Sturla-
son (33).
7. Othar (32).
8. Mosvalla (32).
9. Ingolfr (38).
10. Ellida (29).
11. Ingibjörg (30).
12. Victoria (32).
13. Frithjof (38).
Th. Amalie á 2 hin fyrstnefndu, Stiks-
rud nr. 3—4, Ellefsen nr. 5—9, Berg nr.
töluvert meii-a en helmingur ailra járnbiauta
í heimi að vegalengd. I íýrra var vegalengd
allra járnbrauta í heimi 84,000 mílur danskar,
en þar af áttu Bandamenn 44,000 mílur. Arið
1830 var lengd allra járnbrauta í heimi rúm-
ar 60 míiur danskar, og áttu Bandamenn þar
af tæpar 6 mílur. Fyrir 12 árum, eða árið
1880. voru járnbrautir Bandamanna 20 000
milur danskar; hafa því aukizt um meira en
helming síðan.
10—13.
Við Finnmörk voru s. á. 27 norskir gufu-
bátar á sömu stærð á hvalveiðum og fengu
1102 hvali, en smærri hafa þeir verið, með
því að lýsið af þeim var eigi nerna 33,000
tunnur.
Hvalskíði segir blaðið hafi verið í lágu
verði, ekki nema 100 pd. sterl. smálestin
eða 90 a. pundið. Áburður (guano) 4]/a e.
pundið eða 8^/j kr. 200 pd.
Sparlsjóðir. Á Þýzkalandi eru 6 milj.
samlagseigendur í sparisjóðum, á Frakklandi
nokkuð meira en 4 milj., á Bretlandi hinu
mikla 38/4 milj., á Italíutæpar 2 milj , í Aust-
urriki 1.850,000, í Sviss 1,600,000. í Austurríki
er innieignin i sparisjóðum 2286 milj. kr., á
Frakklandi 2062 milj., á Bretlandi hinu mikla
2000 milj., á Prússlandi 2686 milj., á Ítalíu
2290 milj., í Sviss 430 milj.
Dýrir málmar. Framleiðsla gulls og silf-
urs segja skýrslur verið hafa árið 1891 sem
hjer segir um heim allan :
Gull. Bandaríkin í Norður-Ameríku 123 milj
kr., Ástralía 116 milj. kr., Rússland 90 milj.
Afríka 62 milj., Kína 19 milj., Columbía í
Suðu-Ameriku 13 milj., Indíalönd 6 milj., Mex-
ico l'/a milj.
Silfur. Bandaríkin 242 milj. kr., Mexico
100 milj., Bolivía 66 milj., Ástralía 49 milj.,
Þýzkaland 30 milj., Chili 11 milj., Austurríki
og Ungverjaland 7]/a milj., Frakkland viðlíka
mikið, Spánn eins, og sömul. Mið-Ameríka,
Rússland 2 milj. og Argentína eins.
Járnbrautirnar í Bandaríkjunum.
Hvergi er eins mikið um járnbrautir eins og
í Bandaríkjunum í Norður-Ameríku. Þar er
Burtrekstur Gyöing'a úr Rússlandi.
Rússakeisari hefir nýlega gefa út tilskipun
sem átti að öðlast gildi 13. okt. síðastl. Ept-
ir tilskipun þessari eru um 22,000 auðugir
Gyðingar gerðir útlægir úr Rússaveldi, og
kváðu þeir ætla að fiytja til Kyrrahafs-strand-
arinnar í Bandaríkjunum. Flestir þessara
manna fá lítið eða ekkert fyrir eptirskildar
fasteignir í Rússlandi.
Prjónavjelar,
með beztu og nýjustu gerð, sefjast með
verksmiðjuverði hjá
Simon Oísen,
Kjöbmagergade Nr. 50, Kjöbenhavn.
Eptir vjelum þessum er mikil eptirspurn,
af því, hve traustar og nákvæmar þær
eru, og að þær prjóna alls ltonar prjónles
jafnt úr smáu sem grófu bandi. Vjela-
þessar iná panta hjá
P. Nielsen á Eyrarbakka,
sem sýnir, hvernig þær fara að prjóna og
veitir ókeypis tilsögn til að brúka þær.
Hjer á íslandi eru einkar hentugar
vjelar með 124 nálum, sem kosta 192 kr.
do. — 142 — — — 230 —
do. — 164 — — — 244 —
do. — 166 — — — 280 —
Verðlistar sendast þeim, er þess æskja.
Hvergi í Reykjavik geta fengizt ódýrri
brauðvörur og brjóstsykur en í verzlun-
inni á Laugaveg 17.
Epli, Vindlar, Saumamaskínur o. fl. nýkom-
ið. Nauðsynjavörur flestar til.
Finnur Finnsson.
Nautkjöt, nýtt og gott: fæst í verzlun
F. Finnssonar.
8
»Hollendingur, Hollendingur, Hol — Hollendingur!«
Líklegast hefði þeim lent saman í handalögmáli fyrir
löngu, ef Hans hefði eigi vitað það eiris og af höndunum
á sjer, að hann mundi tapa málinu fvrir hvaða dómstóli
sem væri, og það því fremur, sem ungfrú Neumann hafði
á bandi með sjer ritstjóra »Laugardags-vikubIaðsins«.
Hann varð þess sannfróður, er hann hafði látið þann
kvitt berast út, að ungfrú Neumann klæddi af sjer alla
líkamsóprýði. Þetta var mjög sennilegt, með því að það
er algengt í Ameríku. En í næstu viku birtist í »Laug-
ardags-vikublaðinu« þrumandi grein »um bakmælgi Hol-
lendinga«, og lýsti ritstjórinn loks yfir því hátíðlega í
niðurlagi greinar sinnar, að hann vissi það »úr áreiðan-
legum stað«, að ónefndur rógi borinn heldri kvennmaður
klæddi ekki af sjer nein líkamslýti.
Upp frá þejm laugardegi drakk Hans kaffið sitt svart
á hverjum morgni; hann vildi sem sje ekki kaupa einn
dropa af rjóma hjá ritstjóranum framar; en ungfrú Neu-
mann keypti jafnan 2 pela hjá honum upp frá því, þó
að henni befði dugað 1 áður. Auk þess ljet hún gera
sjer nýjan fatnað, þannig sniðinn, að auðsjeð var, að
Hans hafði farið með róg og lygi-
Hans stóð ráðalaus uppi fyrir hinni kvennlegu ráð-
kænsku, og alltaf söng keppinautur hans á hverjum morgni
5
Oss láðist að geta þess áður, að það var líka verzl-
un i Oliulindarborg, með almennar nauðsynjar, svo sem
matvöru, fatnað, munaðarvörú, smíðatól o. fl. Slík verzl-
un er kölluð grocery í Ameríku.
Verzlun þessa rak Þjóðverji, er Hans Kasche hjet.
Hann var frá Prússlandi, hálffertugur að aldri, maður
spaklyndur, opineygur, enginn ístrumagi, en þó í allgóð-
um holdum, gekk allt af á skyrtunni og tók aldrei reykj-
arpípuna út úr munninum. Ensku kunni hann rjett svo,
að hann gat fleytt sjer f verzlunarsökum, en ekki nokk-
urt orð þar fram yfir. En honum gekk vel samt, og
sögðu menn eptir nokkur ár í Olfulindarborg, að hann
væri »upp á« nokkrar þúsundir dollara.
En þá bar það til einn góðan veðurdag, að allt í
einu var opnuð þar ný verzlun sams konar, og var eig-
andinn líka þýzkur. Það var kvennmaður, ungur og ó-
giptur, og nefndÍBt ungfrú Neumann. Hófst þegar snarp-
ur hildarleikur meðal keppinautanna. Styrjöldin kviknaði
með þeim hætti, að ungfrú Neumann bauð helztu bæjar-
mönnum til morgunverðar og gæddi þeim þar meðal
annars á »rjómakökum«, er voru bakaðar úr mjöli með
sóda og álúni saman við. Mundi hún hafa sjálfa sig fyr-
ir hitt í almenningsálitinu, ef það hefði eigi kunnugt ver-
ið í borginni, að liún hafði keypt mjölið hjá Hans Kasche,
með því að hennar mjöl var óupptekið. Það sannaðist