Ísafold - 06.06.1894, Page 3
131
íirM lieBr gefið nef.'ndum sjóði 5Q krónur af
andvirði því er honum bar fyrir skotmanns-
hlut úr hvalfiski þeim, er í fyrra var róinn
upp á Skagann.
Enn fremur hafa siðan 8/e—93 gefið þessum
í peningum: sýslum. Sigurður þórðarson 10
kr.; Halldór hreppstjóri í Langholti 1 kr.; Sig-
urður hóndi í Elínarhöfða 1 kr.; Hallgrímur
Jónsson 2 kr.; og í innskriptum : Arni Quð-
mundsson, Sólmundarhöfða, 4 kr.; Björn Ól-
afsson, Kjettarhúsum í kr.; Einnhogi kaupm
Kringlu 2 kr.; Sigurður Jónsson lausam. Mels-
húsum 17 pd. af blautum fiski.
Þrátt fyrir tilmæli við alla presta og hrepp-
stjóra í sýslunni og áminningar við sjómenn
á Akranesi um að hlutast til að efla þenna
sjóð, sem hefir þann tilgang, að lina þörf og
einstæðingsskap drukknaðra manna ekkna;
þrátt f'yrir hinn góða fiskiafla sem var á Akra-
nesi árið sem leið; og þrátt tyrir hið voða-
lega nýorðna manntjón þar hafa ekki getað
dregizt saman meiri samskot en hjer er sagt,
síðan augl. var í ísafold f. á. bls. 118.
sl/5—94. H. J.
Óþokkablöð styðja aldrei neinn ærleg-
an málstað.
Óþokkablöð hafa aldrei neina sannfæringu
aðra en þá, að fylgja því er þau hyggja ábata-
vænlegast í það og það skipti.
Óþokkablöð eru föl hverjum sem vill til
mannorðsþjóf'naðar við nýtustu menn þjóð-
fjelagsins.
Óþokkahlöð sá eitri lyga, rógs og trúarniðs
hvar sem þau geta.
Óþokkablöð eru morðtól í höndum óhlut-
vandra manna á það sem gott er og horfir til
almenningsheilla.
Leiðarvísir ísafoldar.
1386. Er það ekki ólöglegt, þá tekin er vít
jörð, að viðtakandi sje ekkert aðvaraður á
undan, og eigandinn og tráfarandi að eins f'á-
um kl.stundum áður ?
Sv.: Jú, sbr. lög 12. jan. 1881, 30. gr.
1387. Er það ekki sanngjarnt, að hlutað-
eigendur tjeðrar jarðar álíti þetta sama sem
enga úttekt, og álíti sjer heimilt að krefjast
úttektar að nýju án yfirúttektar?
Sv.: Jú, sbr. lög 12. jan. 1884, 30 gr. Jú
það er þeim heimilt, en sje ekki neitt veru-
legt athugavert við út.tektina, sem matsgjörð,
er þýðingarlaust að kref'jast yfirúttektar.
1388. Hverjum ber ómerkingar þeir sem
koma fyrir á haustin af afrjetti, sem hafa
villzt undan og eru móðurlausir?
Sv.: Hlutaðeigandi fátækrasjóði.
1389. Eiga ekki börn kaup hjá foreldrum
sínum, eptir að þau hafa aldur til að ráða sig
í vist hjá öðrum ?
Sv.: Jú, ef svo er umsamið
1390. Ef foreldrarnir eru svo fátæk, að þau
geta ekki goldið þeim, en þurfa samt að hafa
vinnu þeirra, ber þeim þá skylda til að vinna
hjá þeim máske svo tugum ára skiptir fyrir
alls ekki neitt?
Sv.: Nei.
1391. Nú lætur hreppsnefndin skrifa upp
bú hjá fátækum hjónum, sem hafa þegið styrk
af sveit, en börn þeirra uppkomin unnið hjá
þeim mörg ár og hafnað öðrum vistum, af
því að foreldrarnir gátu ekki án þeirra verið
en ekki getað goldið þeim kaup; geta þau þá
ekki fengið það borgað úr búi foreldranna?
Sv.: Jú, ef foreldrarnir hafa lofað greiða
þeim kaup og búið endist til þess.
1392. Hvílir nokkur skylda á mjer að ann-
ast uppeldi systkina minna sem eru í ómegð
þegar jeg er svo fátækur, að jeg naumast
kemst af með þá sem jeg þarf að sjá um?
Sv.: Nei, engin lagaskylda, hvort sem spyrj-
andi væri ríkur eða fátækur.
1393. Eru skuldir fallnar hjá þeim manni
er bú hans hefir verið tekið og selt sem þrota-
bú ?
Sv.: Nei, hann er skyldur að borga þær
eins eptir sem áður, nema hann hafi gert samn-
ing (akkorð) um að vera laus við að greiða
nema tiltekinn part (°/o) af skuldunum.
1394. Hvað þurfa skuldir að vera gamlar
til að missa rjett sinn?
Sv.: Engin lögákveðin takmörk eru fyrir því.
1395. Hefir hreppsnef'ndaroddviti vald til að
lækka sveitarútsvar við einstaka menn, eptir
niðurjöfnunarfund og án vitundar annara hinna
sveitarnefndarmanna ?
Sv.: Nei.
1396. Er kaupmönnum leyfilegt að halda
þjónum sínum í vinnu (ýmsa innanbúðarvinnu)
á hátiðar- og helgidögum?
Sv.: Nei.
1397. Haf'a kaupmenn leyfi til að selja vin-
föng og aðra munaðarvöru á helgidögum, jafn-
framt því, að þeir afhenda salt, þegar nauð-
sýn krefur?
Sv.: Nei.
1398. Er leyfilegt að selja vínföng á þeim
stað, sem ekki er löggild höfn?
Sv.: Nei.
Veðrátta. í veðurskýrslunni f síðasta bl.
stendur, að þá viku hafi verið »opt rigningí.
En það er misprentun, átti að vera »opt
rjett logn«.
Uppboðsauglýsing.
Við 3 opinber uppboð, sem haldin verða
fimmtudagana hinn 14. og 28. júní og 12.
júlí næstkom. kl. 12 á hádegi, verður hús-
eignin Laugaland, tilheyrandi dánarbúi
Jóns Guðnasonar, hoðin upp og seld hæst-
bjóðanda, ef viðunanlegt boð f'æst. Húsið
sem er úr timbri með járnþaki, er virt á
3665 kr. Það er veðsett landsbaukanum
fyrir 1500 kr. láni. Húsinu fylgir útmæld
landspilda óræktuð og óumgirt, hjer um
bil 4 dagsláttur að stærð.
Hin 2 fyrstu uppboðin verða haldin hjer
á skrifstofunni, en hið síðasta í húsinu
sjálfa. Söluskilmálar verða til sýnis hjer
á skrifstofunni degi fyrir hið fyrsta uppboð.
Skrifst. Kjósar- og Gullbringus. 26. maí 1894.
__ JFranz Siemsen.
Hið bezta kaffi geta menn fengið, með
því að brúka
Fineste skandinavisk
Bxport Caffe
F. Hjorth & Co.
í Kaupmannahöfn,
er fæst hjá kaupmönnum.
" »LEIÐARVÍSIR TIL LÍESÁBYRGÐAK*
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr-
med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim
sem vilja tryggja iíf sitt, ailar nauðsynleg
ar upplýsingar.
68
»Hann verður þá kyrr! Hvað þú ert vænn, maður-
inn minn! En heyrðu, bíddu við! Mjer hevrðist jeg
hoyra til drengsins frammi í stiganum. Hann er nú
sjálfsagt að renna sjer niður stigariðið; hann verður þang-
að til að, að hann hálsbrotnar þar. Ja, það er skárra
ónæðið sem maður hefir af svona strák«.
Hún var rokin, en læknirinn horíði brosandi á eptir
henni.------
Nú liðu nokkrir dagar. Læknirinn hafði beðið konu
sína að láta ekki á neinu bera við börnin fyr en full-
ráðið væri um þau öll, hvað af þeim yrði.
»Mjer þykir raunar leitt, að hann einn skuli eiga að
fara« mælti læknisfrúin, er hún sat við eitt kvöld og
var að aðgæta það sem drengurinn elzti átti að bafameð
sjer í munaðarleysingjahúsið, en maðurinn hennar sat
þar hjá henni. »En þú verður að játa sjálfur, að jeg
get þó ekki lialdið þeim öllum. Hann er þeirra elztur
og auk þess svo hægur og skynsamur; hann unir sjer
sjálfsagt dável í munaðarleysingjahúsinu. Jeg held að
honum muni heldur ekki verða svo mjög þungt um að
skilja við systkinin sín. Það er ekki að sjá, að hann
sje mjög viðkvæmur í sjer«.
»Nema svo sje, að hann láti ekki á því bera. Hann
var augusteinnin hennar móður sinnar«.
65
»0g þú gerir þjer það að góðu allt saman, og lætur
það eptir honum ?«
»Ja, hvað á jeg að gera, þegar hann þrábiður mig
og tekur allt til bragðs ? Honum dettur svo margt skrítið
i hug! Það var núna í dag, að hann fór að leika dýra-
sýningu, og þá datt honum allt í einu 1 hug, að hann
þyrfti að halda á krókódíl, og þá biður hann|mig;að
gera það fyrir sig að skríða ofurlítið á fjórumgfótum;
jeg gæti verið svo ljómandi góður krókódíll. Þú getur
nærri, að mig langaði ekki til þess. En þú skalt ekki
halda, að hann ljeti undan að biðja. Hann hætti ekki
fyr en jeg hafði engin sköpuð ráð önnur en. .
»Að láta eptir honum og gera þig að krókódil« greip
læknirinn fram í. »Ó, kona mín góða, að jeg skyldi ekki
vera nærri staddur. Viltu ekki sýna mjer, hvernig þú
fórst að því?«
En hún var samt ófáanleg til þess.
»Hvers vegna drekkurðu ekki núna úr bollanum, sem
þú ert vön að drekka úr?« spurði læknirinn konu sína
forviða, er þau fóru að drekka kaffið seinna um daginn.
Hún roðnaði og svaraði í vandræðum:
»Bollinn sá . .. Hann, hann — brotnaði«.
»Bollinn? Bollinn, sem þú hefir drukkið úr siðan-
þú varst ung stúlka og þjer þótti svo vænt um. Nú,
það var samt gott, að það var ekki jeg, sem braut hann«..