Ísafold - 11.07.1894, Blaðsíða 4
168
Hús til sölu.
Húsið nr. 3 í Þingholtsstræti fæst keypt
með gððum kjörum, bæði hvað verð og
borgunarskilmála snertir. Lysthafendur
semji við undirskrifaðan.
Beykjavík 11. júlí 1894.
Hjálmar Sigurðarson.
Nýtt nautakjöt fæst í dag og á morg-
un í
E. Felixsonar verzlun.
Islenzkt smjör
er keypt háu verði í verzlun G. Zoega & Co.
Stór vel viljugur og þægilegur
klárhestur, ungur og helzt einlitur, ósk-
ast keyptur.
Geir Zoega kaupm.
Samkvæmt opnu brjefi 4. janúar 1861 og
lögum 12. apríl 1878 er hjer með skorað á
alla, sem telja til skuldar í dánarbúi Niku-
lásar Sigvaldasonar, sem andaðist hjer í
bænum 28. marz þ. á., að lýsa kröfum
sínum og sanna þær fyrir skiptaráðand-
anum í Reykjavík áður en 6 mánuðir eru
liðnir frá síðustu birtingu þessarar inn-
köllunar.
Bæjarfógetinn i Reykjavík 6. júlí 1894.
Halldór Daníelsson.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878 og opnu
brjefi 4. janúar 1861 er hjer með skorað á
alla þá, er telja til skulda í dánarbúi
Hjartar læknis Jónssonar, sem andaðist i
Stykkishólmi 16. apríl þ. á., að koraa fram
með kröfur sínur og sanna þær fyrir skipta-
ráðanda hjer í sýslu innan 6 mánaða frá
síðustu (3.) birtingu þessarar auglýsingar.
Skrifst. Snæfellsn.- og Hnappad.sýslu
14. júní 1894.
Sigurður Briem
settur.
Kennsla í ylirsetukvennafæði
byrjar í haust 1. október og í vetur 1.
marz.
Rvík 9/7 ’94. í fjarveru landlæknis.
J. Jónassen.
Nýkomið til
W. Christensens
verzlunar:
Galv. járnplötur,
Kalk,
Steinolía,
Bollapör úr Fajance & Porcelain,
Jurtapottaundirskálar,
Mixed Pickles,
Agurkur,
Gjærpúlver í dósum.
Humrar,
Lax.
Stór og góð jörð með miklum túnum
og slæjum, nærri Reykjavík, er til sölu og
ábúðar í næstu fardögum. Ritstj. vísar á.
Ómissandi meðal.
í mörg ár hef jeg þjáðst af krampa
fyrir brjóstinu og taugaveiklun. Jeg hef
leitað ráða bæði til allópaþa og homópaþa,
og varið til þess miklu fje án þess að fá
bót meina minna. Þegar allar þessar til-
raunir urðu að engu liði, var mjer ráðlagt
að reyna 1 glas af Kina-lifs elixtr herra
Waldemars Petersens í Friðrikshöfn, og
þegar er jeg hafði brúkað þetta eina glas
fann jeg sýnan bata, og því meira sem
jeg brúkaði af þessum ágæta bitter, því
heilsúbetri er jeg orðin. Jeg er þess vegna
öldungis sannfærð um, áð jeg get eigi
verið án þessa lyfs, og jeg vil því ráða
hverjum þeim, sem þjáist af sams konar
veiki að útvega sjer í tíma þetta ágæta og
heilsusamlega lyf.
Hörgsholti, 26. jan. 1894.
Guðríður Einarsdóttir.
Kína-lífs-elixirinn fæst hjá fiestum
kaupmönnum á Islandi.
Lántakendum í Búnaðarfjelagi Suður-
amtsins, sem enn eiga ógreidda vexti sína,
gjörist aðvart um, að vaxtagjalddagi var
11. júní.
Reykjavík 10. júlí 1894.
G. Zoega
p. t. gjaldkeri.
Mánudaginn 9. þ. m. var, eins og til stóð,
dregið um púfif það, er Thorvaldsensfje-
lagið hjelt lotterí um, og kom út nr. 1017,
eign ungfrú Guðrúnar Benidiktsdóttur frá
Skálholtskoti.
Forstöðunefndin.
Jeg undirritaður Þórður Magnússon frá
Auðsholti. apturkalla hjer með, sem daub og
marklaus, öll þau ærumeiðandi ummæli, er jeg
hefi hatt um bræðurna Guðjón Erlendsson í
Sviðholti og Magnús Erlendsson í Gróf, bæði
í Reykjavík og austur í Árnessýslu, ýmist
ölvaður eða ódrukkinn, og játa jeg hjer með
og viðurkenni, að öll þessi svíviröilegu um-
mæli mín voru með öllu ástæðulaus og á eng-
um rökum byggð, og hef því fúslega beðið
þá að fyrirgefa mjer þetta ófyrirsynju »glapp-
æði« mitt.
Staddur í Svibholti 6. júlí 1894.
Þórður Magnússon frá Auösholti.
Vottar: Magnús Þorgilsson Gísli Þorgilsson.
Gráskjóttur liestur óaífextur og ójárnað-
ur, mark: tveir bitar aptan hægra, hefir verið í
óskilum siban um hvítasunnu á Þyrli á Hval-
fjarðarströnd. Eigandi vitji til Halldórs Þor-
kelssonar.
Saumur af mörgum stærðum fæst í verzl-
un Jóns Þórðarsonar, og er mjög ódýr.
I Klausturhólum fæst nú þegar keypt
ung kýr — tímalaus — fyrir peninga.
Tapazt hefir nálægt Árbæ grár ullartrefill
með kögri. Finnandi er beðinn að skila til
verkstjórans vib vegavinnuna á Mosfellsheiði.
Det Kongelige Octroierede Almindelige
Brandassurance Compagni
for Bygninger, Varer, Effecter, Creaturer og
Höe &c., stiftet 1798 i Kjobenhavn, modtager
Anmeldelser om Brandforsikring for Sysler-
ne Isafjord, B/irdastrand, Dala, Snæfellsnes
og Hnappadal, samt meddeler Oplysninger
om Præmier &c. Islandske Huse (bæir) op-
tages ogsaa i Assurance.
N. Chr. Gram.
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Frentsmitja Isafoldar.
98
Hann var maður á sextugsaldri, fölur og gulur í framan,
andlitið allt eins og höggvið væri út úr kletti; það var
alltaf í sömu skorðum eins og marmaralíkneski. Honum
sást aldrei bregða, hvað sem á dundi og hvort sem hon-
um bljes með eða móti.
Nema hvað það er þó sumra manna sögn, að alls
einu sinni hafi vottað fyrir brosi á andlitinu á honum.
Það var þegar mesti keppinautur hans og skæðasti óvin-
ur varð gjaldþrota. Hann hafði, þessi keppinautur Smarts,
fengið njósn af því tveimur klukkustundum á undan Smart,
að í ráði væri að leggja járnbraut að smáþorpi einu 100
mílur í vestur frá New-York. Þessi keppinautur hans
brá óðara við og keypti land nærri þorpinu fyrir 10 milj-
ónir dollara. Járnbrautin var lögð, eins og til stóð. Þá
var landið, sem hinn hafði keypt, orðið 15 miljón dollara
virði. Þá keypti Jenkin Smart alla járnbrautina, eins og
hún var, en ljet ekki nokkra einustu lest fara eptir henni
í 3 ár samfleytt, ekki einn einasta vagn. Fjórða árið
var landið ekki orðið 1 miljónar virði, hvað þá heldur
15 miljóna. Það reið keppinaut Smarts að fullu. Hann
varð gjaldþrota. Þá þóttust glöggskygnir menn eygt hafa
ofurlítinn brosbjarma líða rjett sem snöggvast yfir ásjónu
Jenkins Smarts.
En þar er þá til máls að taka, er áður var frá horfið
99
og jeg var staddur inni hjá Smart. Hann leit á mig og
mælti:
»Hvað er yður á höndum?«
»Mjer leikur hugur á að ganga að eiga hana dóttur
yðar«.
»Það er svo. Hvað eruð þjer«.
».Teg er hugvitsmaður«.
»Hvað hafið þjer þá hugsað upp?«
».Teg hefi ekki hugsað neitt upp enn, er jeg geti sýnt.
Mig skortir fje til að smíða sýnishornin«.
»Hvers kyns eru þessi hugvitssmíðasýnishorn þá?«
»Það er rafmagnstól«.
»Það er svo«.
I sama bili varð mjer litið á gríðarstóran peninga-
skáp þar í herberginu, sem stóð opinn.
»Haldið þjer að peningaskápurinn þessi sje þjófheld-
ur, herra Smart«, spyr jeg.
»Nei, ekki held jeg það. Að minnsta kosti ekki með-
an smiðurinn liíir, sem smiðað hefir skrána fyrir hann.
Skráin kostaði 6 þúsund dollara. Og þegar öllu er á
botninn hvolft, kemur það mjer líklegast ekki að neinu
haldi. Það hefir verið gert innbrot hjá mjer ekki færri
en 4 sinnum.
»Þjer eruð þá í rauninni aldrei óhræddur um yður«.