Ísafold - 19.12.1894, Blaðsíða 3

Ísafold - 19.12.1894, Blaðsíða 3
331 Samsöng hjelt »Janúar-8öngfjelagið« hjer í bænum 8. og 9. þ. m., nndir for- ustn herra söngkennara Steingríms John- sen. Af lögunum var hersöngur Wenner- liergs, »Hör oss, Svea«, óefað lang-fegurstur, sama lagið sem Uppsalastúdentarnir gátu sjer mesta frægð íyrir í Paris fyrir mörg- um árum. En þótt sÖngfjelagið hafi góða söngkrapta, vantaði allmikið á, að lag þetta fengt fullkomlega að njóta sín, og má telja víst, að það muni syngja þetta prýðisfagra lag betur í næsta sinn. Af hinum lögunum voru sum áður alkunn,en nú sem fyr yfirleitt vel með þau farið. Auk þess sungu þeir hr. Stgr. Johnsen og hr. cand. theol. Geir Sæmundsson tvo»du- etta« og sína »solo« hvor, og fór hvort- tveggja mjög vel. Einkum söng hr. Stgr. aðdáanlega vel nýtt lag eptir síra Bjarna Þorsteinsson við kvæðið: »Jeg veit um systkin svo sæl og góð«. í annan stað hjeldu þeir hr. Stgr. og hr. Geir Sæmundsson samsöng 15. og 16. þessa mánaðar, með aðstoð söngfielagsins, nfl. 3 dúetta, 3 kórsöngva og 7 solósöngva. Var þeirra fegurst »Köverborgen« eptir Fr. Kuhlau. Samsöngvar þessir tókust sjerstaklega vel. Söng hr. G. S. svo aðdá- anlega, að slíkur söngur hefir ekki áður heyrzt hjer á landi. ÆAti að minnast á eitt lagið öðrum fremur, mætti nefna »Af- ten paa Loggien« eptir P. Heyse. En þótt hr. G. S. beri hróður frá borði, væri synd að segja annað en hr. Stgr. hefði og sungið mjög smekkvíslega, svo sem t. d. »Sán- garen p& vandring« eptir T. W. Naumann. Ekki var nema eitt lagið af 12 sungið á íslenzku í síðara skiptið (2 af 12 fyrra skiptið). Það mun nú vera óhjákvæmilegt, að nota nær eingöngu útlenda texta? II. S. Englandsbanki lætur prenta 3000 peninga- sehla á klukkustund hverri eba hjer um bil 9 miljón sehla um árið, sem erU 5,400 miljón króna virhi. En svo eru líka brenndar af þeim margar miljónir á hverju ári. Þeir eru brenndir í lokuhum ofni einu sinni í viku, en rekið samt áður gat á allan bunkann og riíin frá undirskrift aðaltjehirðis bankans. Hversebill er 5 þuml. á breidd og 8 álengd(ísl. seblarnir 4 °g 6) og svo sterkur í þeim pappírinn, ab hengja má neban í þá 3ö punda þunga án þess þeir rifni. Pappírinn er hafbur dálítib misþykkur, t. d. þykkri undir tölunum og rós- inni vinstra megin á seblinum. Falsabir seblar ætíb jafnþykkir alstabar. Bankinn lætur aldrei nokkuru sebil frá sjer nema einu sinni. Mebal- útivistar- eba umferbartími seblanna eru 70 dagar. Margir seblar glatast, og er þab gróbi fyrir bankann. Þab nemur 24 milj. kr., er glatazt belir af seblum frá Englandsbanka 40 árin síbustu; þab hefir bankinn grætt á þeim eina tekjulib. Lifsábyrgðir. Sjeu lagbar saman lífs- ábyrgbir þær, er öll heimsins ábyrgbarfjelög hafa ab sjer tekib, nema þær 38,700 miljónum króna. En ekki eiga fjelögin nema sem svar- ar */5 hluta þess eba 8100 milj. króna. Nær helmingur allra lífsábyrgba kemur á Banda- ríkin í Norbur-Ameríku, eba 17,630 milj. kr.; þar næst á Bretland hib mikla og írland 10,300 milj. kr. og á meginland Evrópu 8,980 milj. kr. Bafmagnsleiðsla. Bæjarbúar í San Franc- isko í Norbur-Ameríku eru ab hugsa um ab nota stöbuvatn, sem er 16 mílur danskar frá horginni, til þess ab framleiba hreifiafl f'yrir vjelar og vagna þar i bænum, 20,000 hestöfl. Rafmagnsjárnbraut hefir verib lögb á einum stab í Pennsylvaníu yfir 1200 feta hátt fjall, tæpa mílu vegar, og liggur svo bratt sumstabar, ab hallinn er eius og 1 á móti 8. Er flutt eptir henni bæbi tolk og varningur. Leiðarvísir ísafoldar. 1507. Er jeg skyldur ab borga á pósthúsib óumbebna geymslu á hlutum, sem koma meb strandferbaskipinu, þó ab hluturinn sje látinn standa afskiptalaus úti á götu, ekki látinn inn í port, auk heldur í læst pakkhús? Sv.: Nei. 1508. Menn ganga ab sama verki, sumir vanir en sumir óvanir verkinu. Er þab rjett ab gjalda minna kaup manni sem er óvanur, en vinnur þó meira en sumir af þeim, sem vanir eru ? Sv.: Ekki er þab rjett, ef allir vinna verk- ib jafnvel og vandlega. 1509. Þegar bóudi deyr um 14. maí ab vor- inu, og lætur ekki eptir sig nein börn, og hef- ir heldur ekki arfleitt konu sína nje abra, svo ab arfurinn fellur undir syzkin hans, sem öll eru myndug, heflr þá ekkjan heimild ebur ekki heimild til ab sitja í óskiptu búi næsta ár, hvort sem erfingjarnir eru því satnþykkir eba eigi? Sv.: Nei, ekki nema erfingjar samþykki eba sjerstakar ástæbur ekkjunni of erfitt ab hætta búskap í næstu fardögum. 1510. Og hverjum ber ab sjá um uppskript á þessu búi? Hreppstjórauum í þeim hreppi, þar sem búib stób ebur erfingjunum? og hvab máþab dragast lengi? og hverjum ber ab borga framfærslu heimiiisins frá dánardægri manns- ins og til þess er uppskriptin fer fram ? Ekkj- unni eba erfingjunum ? Sv.: Vilji erfingjar sem eru myndugir skipta meb sjer sjálfir, þurfa þeir eigi ab láta skrif'a upp búib, heldur geta þeir gert þab sjálfir, en skyldir eru þeir, undir eibs tilbob, ab gefa sýslumanni skýrslu um skuldlausar eigur bús- ins farfinn). Búib verbur ab borga íramfærslu heimilisins þangab til þab er tekib upp. 1511. Og þegar svo upp er skrifab, ber þá ekki ab skrifa upp jafnt skuldir búsins, sem eigur þess? 8v.: Jú, sjálfsagt. 1512. Landamerkjabi-jef f'yrir jörbu er lesib upp af sýslumanni á manntalsþingi þess hrepps er jörbin lá i, en í bréfinu ekki getib ítaks, er önnur jörb taldi sig eiga í engjum hennar (jarbarinnar), og án þess ab þeir mæltu í móti er ítakib þóttust eiga, er þar voru þó staddir Eptir þrjú ár láta svo þeir er ítakib vildu eiga lesa upp landamerkjabrjef fyrir sinnijörbu og geta þar ítaksins, en mælt samstundis í móti af þeim er tyr ljet lesa sitt brjef' ogekki heldur skritab undir af öllum þeim, er land áttu ab jörbinni ? Hvort landamerkjabrjefib er nú gildandi hvab ítakib áhrærir? Sv.: Hib fyrra, hafi þab verib samþykkt og undirskrifab at' ítakseigendum og ölium hlut- abeigondum. 196 Þegar jeg raknaði við aptur, rann dagur í austri. Himininn var heiður og blár, og úti kvað við inndælt fuglakvak. En það var allt óskemmtilegra umhorfs inni hjá mjer í afgreiðsluklefanum mínum. Við fætur minar lá hinn ókunni maður frá því kveldið fyrir, með dökkv- an díl á vinstra gagnauga, steindauður. Máttarviðirnir í húsinu voru allir brunnir og brenglaðir, og skjöl mín öll eins og fjaðrafok innan um herbergið. Skruggan hafði rekið óslælega erindi sitt. En á borðinu lá pynkillinn ó- hreitður. Þegar lestarstjórinn kom aptur, fekk jeg honum pynk- iiinn. Það þekktist, að hinn þrumulostni, ókunni maður var hættulegur þjófur, og veitti járnbrautarfjelagið mjer góð verðlaun fyrir að jeg forðaði peningunum úr greipum hans. En svo ér jeg eptir þenna voðalega atburð, að mjer stendur jafnan hinn mesti geigur af þrumum og eldingum. 193 Hún hló. »Ojá, jeg held jeg viti nú það«. »Jeg hjelt þjer hefðuð ekki vitað það«. »Yður langar líklega tii að jeg segi það? Eða er ekki svo? Jú, afleiðingin hefði orðið sú, að svo sem tutt- ugu manns eða vel það hefðu senzt í einu vetfangi inn i eilíföina og að þjer hefðuð verið kærður fyrir morð. En yður tókst að forða lestinni og að ónýta áform mitt að sinni«. »Eruð þjer gengin af göflunum?« spurði jeg. »0’ nei-nei, kunningi, alls eigi. Jeg hef aldrei vit- betri verið en einmitt núna«. »En hvað í dauðanum er yður þá á höndum?« »Það skal ekki standa lengi á þvi. Sjáið þjer bögg- ulinn litla þarna, sem hann kunningi yðar, lestarstjórinn, fekk yður til geymslu ?« Jeg lagði hendina á böggulinn og horfði forviða á kvennsnipt þessa. »Nú-nú, hvað er þá meira um það?« »Það er talsvert af peningum í pynklinum þeim, eitt- hvað milli 5 eða 10 þúsund pd. sterling«. »Það er svo«, anzaði jeg og fór ekki að verða um sel. »Já; það átti að senda hann til Edinborgar í dag, þennan pynkil. Þeir fengu pata af því, einhverjir af

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.