Ísafold - 24.07.1912, Blaðsíða 3

ISAFOLD
183
Thorefélagið.
Hvert steínir? Það væri ekki að
óíyrirsynju að þingið legði þessa spurn-
ingu niður fyrir sér, áður en það kveð-
ur upp úrskurð sinn útaf málaleitan
Thorefélagsins til þings og stjórnar,
um að losna við f-ann io ára samn-
ing, sem það gerði við landsstjórnina
1909, um gufuskipaferðir milli Kaup-
mannahafnar, Hamborgar og íslands
og strandferðirnar innanlands.
Oss sem eldri erum, rekur ljóst
minni til hinna margvíslegu afarkosta,
sem islenzkir kaupmeun og þjóðin
yfirleitt urðu að sæta af hendi Sam-
einaða félagsins, á meðan það var eitt
um hituna og mundum því sízt óska
að það félag næði aftur sömu tökum
á þjóðinni, sem það hafði — þótt
ekki séu mörg ár liðin siðan sú harð-
stjórn féll að nokkru úr sögunni, með
samkepni »Thore«félagsins og nokk-
urra annara góðra manna, sem skyldu
hvers virði samkepni væri fyrir þjóð-
ina, einnig á þessu sviði. Þó ætla eg
til skýringarauka, að telja hér upp
nokkur dæmi, svona rétt til smekk-
bætis.
Á meðan Sameinaða félagið réð hér
eitt lögum og lofum, var ekki við
það komandi að skip þess fengjust inn
á aðrar en öruggastu hafnir landsins,
og þó ekki, ef þær ekki voru á áætl-
un, nema þangað væri mjög mikill
flutningur, en síðari Thorefélagið hóf
hingað siglingar, hefir »Ceres« jafn-
vel verið send til Eyrarbakka fyrir
2—300 kr. farmgjald. Ekki var þá
heldur við það komandi, að skip Samein-
aða félagsins fengjust t. d. til Ólafs-
víkur. Síðan »Thore« kom til sög-
unnar, er Ólafsvík komin á áætl-
un Sameinaða félagsins og mætti
þannig halda áfram að telja upp ótal
viðkomustaði, sem áður þóttu ótækir,
en sem samkepni Thorefélagsins síð-
ari árin hefir neytt hinn volduga keppi-
naut til að taka tillit til. Þá voru
flutningsgjöld og ferðamannaflutning-
ur ekki stórum sanngjarnari. Áður
en »Thore« hóf ferðir til íslands, var
alt flutningsgjald rígbundið við úrelta
flutningstaxta og íila úr garði gerða
og þar sjaldan eða aldrei veitt nokk-
ur tilslökun; þá var afsláttur á flutn-
ingsgjöldum, io%> t. d. bundinn því
beinu skilyrði, að flutningsgjald frá
sama sendanda til sama móttakanda
næmi minst 300 kr. Ekkert tillit
tekið til, þótt sami kaupmaður hefði
t. d. 5 sinnum hærra flutningsgjaid
frá fleiri sendendum en einum, með
einu og sama skipi, ef flutningsgjald-
ið frá hverjum einstökum sendanda
var undir 300 kr. og auk þess 16%%
álag á þessi háu flutningsgjöld,
tvær fyrstu og tvær síðustu ferðir
ársins. Við samkepnina hefir þó sú
breyting orðið á, að nú fást 10% á
öllum flntningsgjöldum og 10% auka-
afsláttur, ef sami móttakandi hefir svo
mikinn flutning, með einu tilteknu
skipi, að flutningsgjaldið nemur sam-
tals 300 kr. Thorefélagið hefir þar
á móti, frá byrjun, gefið tvisvar
10% afslátt til fastra viðskiftamanna,
án þess að einskorða fjárhæð. Auk
þess hefir aukaflutningsálagið alveghorf-
ið úr sögunni.
Um fólksflutninginn er það að segja,
að áður kostaði farseðill á löku
fyrsta farrými til Khafnar og Leith
90 kr. og 2. farrými tiltölulega. Nú
kostar 1. farrými sömu leið aðeins
65 kr. og 2. að tiltölu. — Þetta lát-
urii vér nægja lil athugunar við gamla
danska sambandið. Þá er að víkja að
Hamborgarferðunum — framtíðarvon
íslenzkrar verzlunar, — sem þingið
1909 og fyrv. ráðherra Björn Jóns-
son á hinar mestu þakkir skyldar fyr-
ir, ekki að eins frá öllum kaupmönn-
um þessa lands, heldur frá hverju ein-
asta mannsbarni á öllu landinu, þvi
eins og hverjum meðalgreindum manni
hlýtur að vera ljóst, þá er það æði
mikill sparnaður að kaupa þýzkar vör-
ur i Þýzkalandi, í stað þess að kaupa
þær frá Kaupmannahöfn, með álagi
danskra heildsala, sem oft nemur um
25—35% flutningsgjaldi þangað og
öðrum kostnaði. Þegar svo þess er
gætt, hve afar-hagstæða samninga hr.
B. J. tókst að gera við Thorefélagið,
einmitt um þessar ferðir, sem Sam-
einaða félagið, sökum danskra hags-
muna, vildi hvorki heyra né sjá, þá
teljum vér það, blátt áfram, sjálfsagða
skyldu þings þess, sem nú situr, að
finna ný ráð til þess, að Hamborgar-
ferðunum verði haldið áfram, með líku
fyrirkomulagi sem nú er og með sjálf-
sagðri aukning, eftir því sem þarfir
vorar heimta, því beinar skipagöngur
til Þýzkalands, eru blátt áfram óhjá-
kvæmilegar, svo framarlega sem stjórn
og þing vill eigi binda alla verzlun
landsins á klafa hádanskra hagsmuna;
þessu máli voru til sönnunar skal hér
aðeins bent á eitt einstakt óhrekjan-
legt dæmi um flutningskostnaðinn.
Á áliðnum vetri fekk ein verzlun
hér í bæ, frá Hamborg, með skipurn
Samein.fél. með farmskírteini til áfram-
halds flunings 238 tvípund af lit og
var flutningsgjaldið undir þessa send-
ingu ákveðið kr. 18,45. Flutnings-
gjald undir þessa sömu sendingu hefði
kostað með Thoreskipunum, frá Ham-
borg til Reykjavíkur 7,14 mörk 2X
10% afslátt = kr. 5,79. (Farmskír-
teinið« geta alþingismenn séð hjá
ritstjórn blaðsins). Þótt ekki sé
bent hér á fleiri dæmi, þá ætti
þetta að vera nægilega ljóst, til þess
að færa mönnum heim sanninn um
brýna nauðsyn á framhaldi reglubund-
inna ferða milli Hamborgar og íslands.
En þá er eftir að finna ráð til þess
að þessum ferðum verði sem bezt
fyrir komið framvegis, en það ætla
að bezt fengist með því móti, að stjórn
og þing leysti Thorefélagið átölulaust
frá samningi sínum við landstjórnina,
þar sem það er opinbert leyndarmál,
að þá verður ferðum félagsins til ís-
lands ekki að eins haldið áfram, held-
ur verður fél. einnig gert kleyft að
efla samkepnina, frá því sem nú er
og mundi þá verða áhættulaust að
leita nýrra samninga við Thorefél.
um framhald Hamborgarferðanna, er
landsjóður annað hvort gæti styrkt á
þann veg, að borga ákveðið gjald fyrir
hverja ferð, eða tiitekna fjárhæð á ári.
Gangi þingið á hinn bóginn hart að
Thorefélaginu, þá höfum vér fyrirgert
allri von um samkepni og tekið fyrir að
framhald verði á Hamborgarferðunum
— að minsta kosti að sinni, því fyrir
fram mun það fastmælum bundið, að
félagið verður látið hætta og skipin
seld, ef stjórn og þing hygst að gera
fjárkröfu á hendur félaginu og væri
þá illa farið ef þingið — sverð og
skjöidur þjóðarinnar — ræki þann veg
samkepnina úr landi hér.
Kaupmaður.
Greinar.
VIII.
Margir hafa þeir Norðmenn veríð,
sem mér er vel við, og sem eg óska
að enn þá bygði yfirborð jarðar. Einn
af þeim er Erlingur á Sóla, »konung-
urinn Rygjanna*. Erlingur var sonur
Þórólfs skjálgs, en skjálgur er sama sem
skeleggur, hvass. Erlingur Skjálgsson
hygg eg hafi verið talsvert líkur goð-
anum á Grund, Sighvati Sturlusyni,
forföðurs Baldvins. (Goði á íslandi
= fylkiskonungur í Noregi?)
Annan Skjálgsson er mér enn þá
betur við en Erling; það er Eyvindur
skáldaspillir. Faðir hans var Finnur
skjálgi, sonur Eyvindar lamba (hrokk-
inhærður mun hann hafa verið) og
Sigriðar i Sauðnesi. En af þeim var
kominn Gunnar á Hlíðarenda að móð-
urætt, og finst mér eg skilja betur,
eftir að eg veitti þessu eftirtekt, hvers
vegna Eyvindur orti íslendingadrápu.
Góður var heilinn í Eyvindi, og traust-
lega um hann búið, eins og sjá má
af því, að »egg öll var fallin úr öx-
inni« sem Ásmundur Grankelsson hjó í
höfuð Háreki syni hans. Eyvindur var
skáid svo mikið, að hann orti sér nærri
til ólífis og til fullrar fátæktar, hinn
mesti ágætismaður og varð félaus,
eins og segir um Brodda Þórisson;
og hefði um margan máttkomast öf-
ugt að orði, bæði fyr og síðár.
Rauður hinn rammi hefir ekki verið
eins frægur og þessir menn, sem eg
nefndi, og var þó ágætur maður, sterk-
ur mjög, og þó annað enn þá betur
gefið. Hefir sennilega á Norðurlönd-
um, og þá varla annarsstaðar, aldrei
verið meiri skipasmiður en Rauður
var. Vakti hann nýja öldu í þeim efn-
um, og þó litla sem hjá því hefði get-
að orðið, hefði snillingsins notið betur
og lengur við. Til hans verður að
rekja, að Ormurinn langi var gerður;
og þó ekki eins vel og hefði Rauður
smíðað Orrninn og staðið i sporum
Ólafs Tryggvasonar um tilöflun til
skipsins og mannhjálp.
Rauður hinn rammi átti heima í ,
Goðey, er það norðarlega við Noreg,
en reyndist þó of nærri konunginum,
Ólafi Tryggvasyni, einum af verstu
mönnum, sem ráðið hafa ríkjum. Hygg
eg að Ólafur hafi verið næsta svip-
aður Jóhanni landlausa, bróður Rikarðs
ljónshjarta; var Jóhann líka grimdar-
skratti, en íþróttamaður mikill og hinn
snarasti. En af íþróttumÓlafs Tryggva-
sonar er annars auðsjáanlega ofsögum
sagt í Heimskringlu. Ekki var Ólafur
eins sterkur og Einar þambarskelfir
var 18 ára gamall, og ekki var hann
eins fóthvatur og Þórir hjörtur, vinur
Rauðs; setti Ólafur hundinn Víga á
Þóri, og fékk með hundsins hjálp
banað honum. En Rauð lét Ólafur
konungur kvelja til bana á hræðileg-
asta hátt, og fekk Rauður þar svipuð
laun eins og ýmsir þeir sem leiðtog-
ar hafa verið á framfarabraut mann-
kynsins. Tók Ólafur konungur, eftir
Rauð dauðan, dreka hans, sem fríð-
ast skip var i Noregi, og svo gott
siglingaskip, að sagt var að Rauður
hefði »jafnan byr hvert er hann vildi
sigla«.
Ólafur konungur lét gera Orminn
langa eftir dreka Rauðs. En þó að
Snorri segi, að Ormurinn hafi verið
skip bezt gjört í Noregi og með mest-
um kostnaði, þá mun hann þó ekki
hafa verið eins vel gerður og dreki
Rauðs, og ekki annað eins gangskip;
og vantaði þar illa hönd og höfuð
snillingsins, sem Ólafur hafði kvalið
lífið úr. Ólafi Tryggvasyni hefndist
fyrir níðingsverkið, því að ekki hefði
hann fallið í Svoldarorrustu, hefði
Rauður staðið fyrir smíð á Orminum,
og gert hann svo, að önnur skipin
sigldu ekki frá honum. En Ólafur
Tryggvason var nú raunar of gamall
orðinn, og er eins og goðin hafi séð
aumur á Noregi, að verða lúta þess-
um kvalara, er kom til ríkis eftir hann
Eiríkur jarl Hákonarson, einn af beztu
mönnum sem ráðið hafa ríkjum, og
var hann ekki grimmur maður þó að
hann væri hermaður ekki minni en
Ólafur Tryggvason.
Það er undarlegt, að ekki skuli vera
saga hins ágæta Noregshöfðingja, Eir-
íks jarls, í Heimskringlu; má ef til
vill af því nokkuð marka hversu ríkt
var orðið á íslandi konungsvaldið
norska, það vald sem stýrði íslenzkri
öxi í hið ágæta höfuð, sem vér verð-
um varir við á hverri blaðsíðu í Nor-
egskonungasögum og víðar.
13. júlí.
IX.
Einu sinni í vetur átti eg tal við
þann sem frægastur er af dönskum
rithöfundum, rit- og mannfræðinginn
dr. Georg Brandes. Furðaði eg mig
á, hvað þessi gamli ritsnillingur er
fjörlegur enn, og vingjarnlegur í við-
móti, eins mikið og honum hefir verið
vanþakkað; varð hann einu sinni að
flýja land eins og kunnugt er. Ekki
er ríkmannlegt í kring um Brandes,
hjá því sem vera mundi, hefði hann ver-
ið vitringur minni, en stundað kaupskap,
eins og svo margir af ísraels ætt, og
unnið minna gagn landi sínu. Ekki
er Brandes bjúgnefur, og virtist mér
bregða fyrir Arabasvip í andliti hans,
enda ekki ólíklegt, að einhver nor-
rænn þáttur sé í honum. Er Georg
Brandes hugprúður maður og hefir
oft leitað á þann straum, sem svo
þungur er að vaða í gegn og flestum
er ofurefli að eiga við. Mig minnir
að Björn Halldórsson kalli það straum
hleypidómanna; væri óskandi að nú
væru margir á íslandi slíkir eins og
séra Björn í Sauðlauksdal, og ekki
var hann minni maður en Georg
Brandes.
Brandes talaði margt, og mintist
oftar en einu sinni á að sér blöskraði
ofurmegn mannlegrar heimsku, og
hafi eg skilið hann rétt, þá fanst hon-
um helzt hún hafa farið í vöxt á síðari
árum, ásamt ýmiskonar úlfúð, og þeg-
ar til lengdar lætur, heimskulegri sér-
drægni gróðamanna. En svo margt
sem mér hefir þótt afbragðs gott af
því sem Brandes hefir ritað, þá fann
eg þó, er eg talaði við hann, eins og
raunar áður ekki svo mjög sjaldan, að
ýmislegt muni það vera, sem okkur
muni ekki koma saman um, og fleira
en afstaða íslands og Danmerkur. Því
miður gleymdi eg að minnast á við
lann það sem þó er glögt að fáir
eða engir Danir vita, en það er, að
lið núverandi danska ritmál á námi
slendinga á háskólanum í Kaupmanna-
löfn — og annars íslendingum sem
lar hafa dvalið í útlegð, eins og Jónas,
Konráð, Jón Sigurðsson, Magnús Eiríks-
son og margir aðrir — mjög mikið að
iakka, og er það ekki lítilsvert, en
of lítið þakkað. Aldrei hefir mér orð-
ið eins ljóst, eins og þegar eg talaði
við þennan vitra mann, hvað erfitt er
lýrir Dani að skilja Island og íslend-
inga, og satt er bezt að segja, hvað
ieim er lítill hugur á því. En þó er
ieim þar að fara fram, og mætti ef
til vill nefna ritdómanda sem Arne
Víöller heitir, og virðist efnilegur í
garð íslendinga og ekki eins gjarn á
að skoða íslenzka rithöfunda gegnum
nokkurs konar smækkunargler eins og
eljumaðurinn dr. K. Kaalund, og þó
ekki oflofsgjarn, eins og annars einmitt
æim hættir við, sem ekki sjá beztu
costi þess sem þeir eru að hrósa. Dr.
Guðmundur Finnbogason þekkir víst
annars þennan Möller og væri þakk-
arvert ef hann segði oss eitthvað af
íonum.
18. júlí.
Htlqi Pjeturss.
Jóhannes Jósef.sson
og félagar hans hafa í vetur sýnt
istir sínar víða um Norðuráifu, í
París, Wien, Budapest og víðar, og
verið mjög vel tekið alstaðar, og mun
Isajold segja ger af afrekum þeirra
við tækifæri.
Reykjavikur-annáll.
Fasteignasala. Ekkjufrá Anna Breiðfjðrð
selur Jón. Jóhannessyni húseignina Bröttn-
götu nr. 6, fyrir 10000 kr. Dags. 10 maf,
þingl. 23. maí 1912.
Prú Álfheiður Briem, Þorleifnr adj.
Bjarnason og Eggert skrifstofustj. selja Jóni
prófessor Kristjánssyni lóð við Tjarnargötu,
fyrir 2500 kr. Dags. °/a ’12. Þingl. 14.
rnarz 1912.
Alliancefélagið selur Giunnari kaupm.
Gunnarssyni i Rvik kálgarð 500 Q álnir
að stærð, fyrir 150 kr. Dags. 26. okt. 1911,
þingl. 11. apr. 1912.
Ari Þórðarson selur Jóh. kaupm. Jóhann-
essyni i Rvik. Stekkjarholtsblett 10000 □
álnir að stærð, fyrir 2000 kr. Dags. 1.
marz, þingl. 11. apr. 1912.
Ásgeir Sigurðsson consul og Tryggvi
Giunnarsaon fyrv. hankastjóri selja verkfræð-
ing Th. Krabbe í Rvík, lóðarspildu úr Mel-
kotstúni 565,6 □ álnir að stærð, fyrir kr.
848,25. Dags. 5. júni, þingl. 13. júní 1912.
Dánarbú Björns Guðmundssonar selur
Engilbert Magnússyni skipstjóra húseignina
nr. 1 við Lindargötu, fyrir 4400 kr. Dags.
23. marz, þingl. 28. marz 1912.
Brynjólfur Kr. Magnússon selur Jóh.
Jóhannessyni erfðafestuland við Kirkjumýr-
ina, fyrir 400 kr. Dags. 23. marz 1912,
þingl. 18. apríl 1912.
Bæjarstjórn Rvikur selur Emil Rokstad
lóð við Laugarnesveginn, 975 □ álnir að
stærð, fyrir 487,50 kr. Dags. 31. okt. 1911,
þingl. 7. marz 1912.
Daniel Daníelsson Brautarholti selur Ara
Þórðarsyni i Rvík, Stekkjarholtsblett 10,
000 Q áln. að stærð, fyrir 1000 kr. Dags.
1. marz 1912, þingl. 11. april 1912.
Einar Guðmundsson i Rvik selur Jóni
Olafssyni s. st. húseign nr. 38 C við Njáls-
götu, fyrir 2000 kr. Dags. 7. maí 1912,
þingl. 9. mai.
Einar Jónsson steinsm. í Rvik selur Jóni
bæjarfógeta Magnússyni húseignina »Giarð-
bæ« við Grundarstig, fyrir 460 kr. Dags.
11. mai, þin£l. 23. maí 1912.
Einar P. Pálsson trésm. í Rvík selur Jóh.
kaupm. Jóhannessyni ‘/j húseignina við
Ingólfsstræti 23, fyrir 6000 kr. Dags. 14.
mai 1912, þingl. 23. maí 1912.
Forberg 0. E. selur hinu franska spítala-
félagi í Dunkerque húseignina Skálholtsstíg
6, fyrir 30,000 kr. Dags. 30. april, þingl.
2. mai 1912.
Gnðm. Brynjólfsson trésm. i Rvík selur
tómthúsmanni Bjarna Grimssyni á Grims-
staðaholti tvo bletti á Grimsstaðaholti, fyrir
1000 kr. Dags. i seft. 1906, þingl. 21.
marz 1912.
Guðjón Pálsson, Brekkustig 17 selur Páli
H. Gislasyni i Kaupangi, Rvík, húseignina
nr. 40 við Lindargötu. Dags. 26. april,
þingl. 9. mai 1912.
Gisli Þorbjarnarson kaupm. selur H./P.
»Völundur« i Rvík húseign nr. 27 B við
Njálsgötu með lóð, fyrir 4000 kr. Dags.
*6/,., þingl. 7. marz 1912.
Hannes Signrðsson tómthúsmaður i Ána-
naustum Rvik selur H./P, Alliance i Rvik
lóð að stærð 460 □ álnir, fyrir 100 kr.
Dags. 26. okt. 1911, þingl. 11. apr. 1912.
Hjálmtýr Sigurðsson kaupm. selur. Rich.
N. Braun kaupm. húseignina nr. 17 við
Ansturstræti, fyrir 40,000 kr. Dags. 11.
júni, þingl. 20. júní 1912.
Jóhann Hafliðason í Rvik selur Hjálmtý
Sigurðssyni i Rvík lóðareign sina við
Grettisgötu, 240 □ álnir að stærð, fyrir
500 kr. Dags. 8. júni 1912, þingl. 20. júni
1912.
Jón Hermannsson úrsmiður selur Tómasi
sláturmeistara Tómassyni '/, húseignina nr.
23 við Hverfisgötu. Dags. 1. apr.. þingl.
11. apr. 1912.
Jóh. Jóhannesson kaupm. selur Vigfúsi
Sigurðssyni á Brekku a Álftanesi erfða-
festuland sitt á Grímsstaðaholti, 10,000 □
álnir að stærð, fyrir 1200 kr. Dags. 22
marz, þingl. 11. apríl 1912.
Jóh. Jóhannesson kaupm. selur fyrv.
presti Lárusi Benediktssyni húseign sina i
»Stórugrund«, fyrir 6200 kr. Dags. 5. ág.
1911, þingl. 14. marz 1912.
Jóh. Jóhannesson kaupm. Rvik selur Oddi
gullsm. (Jddssyni á Eyrarbakka húseign
sína við Laugaveg 56, fyrir 10,000 krónur.
Dags. 11. marz 1912, þingl. 14. marz 1912.
Jóh. Jóhannesson kaupm. selur Þorvarði
prentsmiðjustjóra Þorvarðssyni húseign nr.
68 við Laugaveg, fyrir 10,000 kr. Dags.
í apríl 1912, þingl. 11. apríl 1912.
Sami selur sama húseignina nr. 30 við
Bergstaðastræti, fyrir 10,000 kr. Dags. 15.
apr. 1912, þingl. 18. apríl 1912.
Sami selur sama húseign nr. 1 við Rauð-
arárstíg fyrir 7000 kr. Dags. 15. april ’12,
þingl. 18. april 1912.
Sami selur Jóni Magnússyni hæjarfógeta
húseign Smiðjustíg nr. 7 fyrir 8000 kr.
Dags. 18. april 1912, þingl. 2 mai 1912.
Sami seiur Jóni Einari Jónssyni prentara
i Rvík búseign nr. 24 við Bergstaðastræti
f. 5000 kr. Dags. 28. marz 1912, þingl.
2. maí 1912.
Sami selur Tómasi sláturmeistara Tómas-
syni húseign við Mjóstræti 6, fyrir 6000 kr.
Dags. 9. aprii, þingl. 9. mai 1912.
Sami selur Einari Björnssyni verzlunar-
manni i Rvík lóðarspildu við nr. 9 við
Hverfisgotu, 155 □ álnir að stærð, fyrir
465 kr. Dags. 30. marz 1912, þingl. 9.
maí 1912.
Sami selur Steingrími Jóhannssyni i
Rvík húseign nr. 57 Vesturgötu, fyrir 3900
kr. Dags. 6. mai, þingl. 9. maí 1912.
Sami selur Guðbr. Guðmundssyni trésm.
húseign við Mjóstræti 8, fyrir 6500 krónur.
Dags. 2. mai ’12, þingl. 9. mai 1912.
Sami selur Árna Gislasyni fyrrum pósti
húseign nr. 5 A við Grundarstig með lóð,
fyrir 2700 kr. Dags. 21. marz, þingl. 9.
mai 1912.
Sami selur Jóni Guðmundssyni i Rvík
húseign við Hverfisgötu nr. 27, fyrir 3190
kr. Dags. 13. mai ’12, þingl. 23. mai 1912.
Sami selur Oddi Bjarnasyni i Rvík l/a
húseign við Ingólfsstræti 23, fyrir 3500 kr.
Dags. 22. mai 1912, þingl. 29. mai 1912.
Sami selur Runólfi Runólfssyni i Rvík
húseign nr. 37 við Bergstaðastræti, fyrir
3400 . kr. Dags. 22. mai, þingl. 29. maí’12.
Jón Jónsson aiþingism. frá Múla selur
Jóh. Jóhannessyni kaupm húseignina við
Laufásveg nr. 5, fyrir 13,400 kr. Dags.
11. júni 1912, þingl. 13. júni 1912.
Jón Ólafsson Reykjavík selur Emari Guð-
munds.yni í Rvík húseign nr. 23 Grettis-
götu, fyrir 3000 kr. Dags. 7. maí, þingl.
9. maí 1912.
Kristinn Jónsson trésm. selur Hjálmtý
kaupm. Sigurðssyni húseign við Prakkastig
11, fyrir 5000 kr. Dags. 26. apríl 1912,
þingl. 2. mai 1912.
Kristján Kristjánsson steinsm. i Rvík sel-
ur Jes Zimsen kaupm. i Rvík húseign nr.
52 við Hverfisgötu ásamt lóð, fyrir 4000
kr. Dags. 30. marz, þingl. 18. apríl 1912.
Karl Nikulásson bókh. í Rvik selur Sig-
urði Halldórssyni trésm. i Rvik húseignina
við Smiðjustíg 12, fyrir 6000 kr. Dags.
16. marz 1912, þingl. 28. marz 1912.
Lárus Benediktsson Rvik selur Hjálmtý
kaupm. Sigurðssyni húseign sína »Stóru-
grund« eða »Böðvarshús«, fyrir 5000 kr.
Dags. 20. febr. 1912, þingl. 14. marz 1912.
Sami selur Sturlu Jónssyni kaupm og
Gísla Þorhjarnarsyni húseignina við Hverfis-
götu nr. 4. Dags. 3. ágúst 1911, þingl. 27.
júni 1912.
Landsbankinn selur Jóni gullsm. Sig-
mundssyni húsið nr. 15 við Njálsgötu. Dags.
8. apr. 1912, þingl. 11. apr. 1912.
Lúther Lárusson trésm. í Rvik selur Lár-
usi G. Lúðvigssyni kaupm. i Rvik húseign-
ina nr. 16 við Skólavörðustig með lóð.
Dags. 14. maí 1912, þíngl. 20. júni 1912.
Matthias Þórðarson Kirkjustræti 8 B ‘
Rvík selnr Sturlu Jónssyni kaupm. s. st.
lóðina nr. 9 við Klapparstig, fyrir 1500 kr.
Dags. 2/8. 1912, þingl. 21. marz 1912.
Sami selur sama húseignina nr. 42 við
Bergstaðastíg fyrir 5500 kr. Dags. 2. mai
1912, þingl. 21. marz 1912.
«
Veðreiðarnar á Iþróttavellinum i gær voru
miklu fásóttari en hinar fyrstu ,í sumar,
en fóru miklu skipulegar fram. Áhorfend-
ur sáu vel til hestanna alla leið og reið-
menn voru nú laglega klæddir. En mjög
skorti á, að nógu margir hestar væru reynd-
ir. Er það i meira l&gi illa til fundið, að
þeir bæjarbúar, sem góða eiga hesta, skuli
eigi vilja reyna þá við veðreiðar. Erlend-
is keppast allir, sem góða hesta eiga, um
að sýna þá við veðreiðar og ætti einnig
svo að vera hér.
Eiun er sá ósiður, sem reiðmenn vorir
ættu að venja sig af, sem sé að berja fóta-
stokkinn. Það er tilfinnanlega ljót sjón.
Þetta sinni voru 7 hestar reyndir á stökki.
Fyrstu verðlaun hlaut brúnn hestur Þor-
grims Guðmundssonar, 3. verðlaun grár
hestur sama, en 2. verðlaun jarpur hestur
Eyólfs Gislasonar.
Á skeiði voru reyndir 4 hestar, en hlupu
allir npp, nema grár hestur Ólafs Eiríks-
sonar söðlasmiðs og hlaut hann verðlaun.
Næst verður efnt til veðreiða þ. 6. ág.
og vonandi kemur þá laglegur gæðingahóp-
ur til sýningar, svo að áhorfendur fái rétta
hugmynd um hestaval það, sem í raun og
veru er til hér i bænum.
Skipafregn. Ceres kom á sunnudagskvöld.
Meðal farþega: Einar Benediktsson skáld
með fjölskyldu sinni, snöggva ferð, frú
Ingigerður Newman, frú Havsteen, Siggeir
kaupm. Torfason með frú sinni og dóttur
o. fl.
Austri kom á mánudag. Lárus Tómásson
bóksali frá Seyðisfirði og frú Olga Jensen
frá Eskifirði voru meðal farþega.
Aftur íór Austri i hringferð i morgun
með marga farþega. M. a. fóru Guðm.
Bergsson bóksaii af Isafirði, Guðm. L.
Hannesson cand. jur. Oarl Sæmundsen kaup-
maður ásamt frú sinni, jungfrú Dóra Þór-
hallsdóttir, Kristín Guðmundsdóttir og Soffía
Jónsdóttir, frú Kristín Thorberg frá ísaf.
C. Möller agent, Bjærg kaupm. o. fl.
Sterling fór til útlanda i gær. Far tóku
sér m. a. Rich. Braun kaupm. með heitmey
sinni, L. H. Miiller verzlunarstj. með sinni
frú, stúdentarnir Jakob Jóhannesson og
Carl Möller.