Ísafold - 03.08.1912, Blaðsíða 4

194
I8AF0LD
DRIK BRYÖ6ERIER5 KRONE PORTER
SKATTEFR I
SKINFAXI
Mánaðarrit U. M. F. íslands
Ritstjóri: Jónas Jónsson frá Hriflu.
Skinfaxi
ræðir áhugamál hinna
yngri hugsandi manna í
landinu, svo sem upp-
eldi, íþróttir, skógrækt,
bókmentir o.fl. — Álit
blaðsins hefir stórum
aukist hina síðustu tima,
margir telja sér það
hressingu i hvert sinn
er þeir fá blaðið, enda
hefir kaupendum þess
fjölgað um rífan helm-
ing á þessu ári.
Skinfaxi
er lang-ódýrasta blað
landsins — kostar 1 kr.
— en stærðin sama og
2 kr. tímaritanna. En
auk þess fylgir honum
þetta árið Skógræktar-
ritið (75 aura virði) og
héðan af mun árlega
fylgja honum álíkanauð-
synjarit. Engin blaða-
og bókakaup i landinu
jafnast á við þetta.
Skinfaxi
er allur uppseldur. En
upplagið verður stórum
aukið með seinna hálf-
árinu. Þeir, sem senda
afgreiðslumanni x kr.,
fá Skógræktarritið og
það sem út kemur af
Skinfaxa frá 1. júlí þ.á.
— Þeir einir eldri kaup-
endur fá Skógræktarrit-
ið ókeypis, sem borga
blaðið á árinu. Minn-
ist þessl
Sendið krónuna. ^ Jiaupið Skinfaxa.
TJfgreiðsíumaður: Björn Pórfjaíísson, Laufási, Hvík.
Skógræktarritið sérstakt kostar 75 aura, fæst hjá
afgreiðsiumanni og fjörðungsstjórum Ungmennafélaganna.
Árni Eiríksson
Austurstræti 6.
Titjkomið:
Dömuklæði. Dagtreyjutau. Svuntutau. Tvisttau. Flúnell.
Flóka- og vaxdúkshattar fyrir kvenfólk.
Kvensvuntur. Kventöskur og margt fleira.
Hrni Eiríksson.
Kynbótahrútar
verða seldir í
Rauðsgilsréttum i haust
3. og 15. október.
Breiðabólsstað 25. júli 1912.
Ingólfur Guðmundsson.
! Málaravörur i
“ af öllu tagi og alt því til
§■ heyrandi, þar á meðal Fernis-
* olian þjóöfræga, eru lang-
® ódýrastar í
Yerzl. 6. H.
‘CÖ
co
a>
H-
a>
The North British Ropework Co.
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government
búa til
rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
alt úr bezta efni og sérlega vandað.
Fæst hjá kaupmönnum.
Biðjið því ætíð um
Kirkcaldy fiskilínur og færi,
hjá kaupm. þeim, er þér verzlið við,
því þá fáið þér það sem bezt er.
Dtjnamií
með tilheyrandi er og verður fram-
vegis til sölu í heilum, 50 pd., köss-
um eða tvípundavöndlum.
7. JJall-Jlansen,
Þingholtsstræti 28. Talsími 224.
r^ rifM r^ r^ r^ r^ r^ r^ r^ r^ r^ r^
ki kiki ki k.J ki ki k.J k.J ki ki k.J k A
r ^ jr ^ |r^ ,rr^ r^ r^ rVr^ r^ r^ r^
Undirritaður heíir tekið að sér aðalsölu hér^á
jandi á svonefndum
Hexamótorum:
og Pentamótorum tilbúnum af verkfræðingaíirmanu
Trifz Egneíí í Sfokkfjóími.
Mótorar þessir eru með öllum nútímaendur-
bótum. Þeir eru sterkir og einfaldir, eyða lítilli olíu
og brenna hvers konar olíu. Verðið er töluvert
lægra en á hinum algengustu — þvi miður úreltu —
mötortegundum, sem mest eru notaðar hér á landi.
Þeir, sem ætla sér að eignast nýjan mótor,
ættu að leita sér upplýsinga um þessa áður en þeir
afgjöra kaup við aðra. Enginn mótor hefir fleiri
kosti en Hexamótor; um það er hægt að fá full-
komnar upplýsingar hjá
JJug. Tíggenring,
HafnarfirðiS
Sömuleiðis geta menn snúið sér til herra
JÍOÍger Debefl í Reykjavík, er gefur allar upplýs-
ingar um nefnda mótora og tekur á móti pöntun-
um hjá þeim er æskja.

ri r^ ir^lr^ ;r^\r ^ jr^ |r^ r^
k.j k.j 'kjkj kj <kj k j 1 ki kj k.j
IfflfflfflfflfflfflfflfflfflfflfflEB
Jfinn fjeimsfrœgi, eini ekta
Hína íífs eíixír
frá Waídemar Pefersen í Haupmannafjöfn
fæst hvarvetna á íslandi og kostar að eins
2 kr. fíaskan.
Varið yður á eftirlíkingum. Gætið vel að lögverndunarvörumerkinu:
Kínverja með glas í hendi og firmamerkinu: Waldemar Petersen, Frederiks-
havn, Köbenhavn og á stútnum merkið: í grænu lakki.
Konungl. hirð-verksmiðja
Bræöurnir Cloétta
mæla með sínum viðurkendu Sjókólade-tegundum,
sem eingöngu eru búnar til úr
fínasta Kakaó, Sykri og Vanille.
Ennfremur Kakaópúlver af beztu tegund.
Ágætir vitnisburðir frá efnarannsóknarstofum.
i'eninga-umslög afarsterk fást í bókverzlun Isafoldar.
Miklar birgðir
af alskonar timbri hefir
H.f. Timbur og kolaTerzlnnin
Birgðir
af Grammófónplötum
og alls konar pörtum til grammófóna
til sölu með verksmiðjuvérði hjá
R. P. Leví.
Meinlaust mönnum og skepnum.
Ratin’s Salgskontor Nyösterg. 2. KöbenhavnK.
nmrnuiinrnnninii
Kristol.
(Hármeðal).
Ver hárroti og eyðir flösu. *
mixmi'

Jólatrésskraut,
stjörnukastarar, póstkort, Ieikföng,
auglýsingamnnir og glernngsskilti,
er alt ódýrast hjá
Oscar E. Gottschalck
Kaupmannahöfn.
cÆr/ fícimaliíunar vll,.um
vér
sérstaklega ráða mönnum til að nota
vora pakkaliti, er lilptið hafa verð-
laun, enda taka þeir öllum öðrum litum
fram, bæði að gæðum og litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má ör-
uggur treysta þvi, að vel muni gefast.
— í stað hellulits viljum vér ráða
mönnum til að nota heldur vort svo-
nefnda Castorsvart, því þessi litur
er miklu fegurri og haldbetri en nokk-
ur annar svartur litur. Leiðarvisir á
íslenzku fylgir hverjum pakka. —
Litirnir fást hjá kaupmönnum alls-
staðar á íslandi.
iSiuofís €&arvafa6rifí.
Tom Tjáder,
Nybrogade 28. Köbenhavn K.
Býr til meðul til að losa menn við
veggjatitlur, flær, maur, möl, ennfem-
ur rottur og mýs. Eina verksmiðjan
í þessari grein, sem hlaut gullpening
(Grand Prix) að verðlaunum á sýn-
ingunni í Lundúnum 1911. Einkasali
ráðinn í hverjum bæ.
Ritstjórar: Ólafur Björnsson
og Sigurður Hjörleifsson
Isafoldarprentsmiðja
Svartárdalssólin.
Eftir
Washington Irving.
|>að var einhverju sinni, er eg var
á ferð um eitthvert hínna fáförldri og
afskektari héraða á £., að mig bar að
áliðnum degi að hverfi nokkru, er lá í
allfögrum og skógi vöxnum fjalladal.
Leizt mér vel á mig í hverfi þessu,
því að fólk var þar viðfeldnara og hisp-
urslausara en eg hafði átt að venjast i
bæjum þeim, er Iiggja i miðju landi
og við alfaraveg. Eg réð því af, að
taka mér þar náttstað. Eg snæddi
kvöldverð í fyrra lagi, og gekk siðan
út mér til skemtunar, og til þess að
skoða mig um.
Mér fór svo sem ókunnum ferða-
mönnnm oft fer, að mér varð reikað
þangað er kirkjan stóð. J>að var stein-
2
hús allmikið, en hrörlegt og fornfálegt;
turninn var alþakinn vafningsviði, svo
áð ekki sást nema í veggjarhorn hér
og hvar, eða ofan í mosavaxna stólpa
og hálfbrenda, er stóðu upp úr skógi
þessum. f>að var fagurt kvöld. Fram-
an af deginum hafði verið dimt uppi
yfir og drungalegt, en birti upp er á
daginn leið; allmikill, koldimmur skýja-
bólstur var reyndar eftir í háloftinu,
en i vesturátt var breið heiðríkjubrún,
og var það fögur Bjón, er sólin gekk
til viðar og varp roða á loftið, en ljós-
rauðri slikju á skógana og hlíðargeir-
ana, og var sem öll náttúran brosti við
blíðlega, en þó sveipuð nokkurs konar
Borgarmötli. f>að var ekki ósvipað
skilnaðarstundu góðs kristins manns,
er brosir að sorgum og syndum þessa
heims, og hnfgur út af svo sviphreinn
og bjartur, að svo þykir sem hann
hljóti að rísa upp aftur í endurnýjaða
dýrð.
Eg settist á hálfsokkinn legstein i
kirkjugarðinum og fór að hugsa um ým-
islegt, er fyrir mig hafði borið áður, og
um æskuviui mína, er sumir voru látnir,
3
en sumir einhverstaðar úti í heimi; er
það og oft, að mönnnum rennur slíkfc
í hug, er þeir eru staddir í dauðra
mauna reit, einkum á jafn dapurlegum
kvöldum, en þó fögrum, sem þetta vor.
Eg sat þarna eins og á milli svefns
og vöku, og liðu mér fyrir hugskots-
sjónir ýmsar huldar, dimmar og dap-
urlegar myudir, og var eigi laust við,
að eg kendi nokkurs þuuglyudis. Við
og við virtist mór, sem eg heyrði
klukknahljóm úr kirkjuturniuum. f>að
glaþti mig þó alls eigi, því að klukkna-
hljómurinn var svo dimmur, hægur og
hátíðlegur, eins og uáttúran f kring
um mig; var stundarbið þangað til eg
raknaði við mér, að klukkan muudi
vera að kveða náljóð yfir einhverjum
nýjum gesti í greftrunarreit þaun, er
eg var staddur í. í sama vetfangi varð
mér lifcið á líkfylgd eigi alllitla, er
færðist hægt og hægt út frá þorpinu
og stefudi að kirkjuDni. Hún hvarf
við og við ofan í lautirnar og bak við
hæðirnar, er á leiðinni voru, og vissi
eg eigi fyr en húu fór þar fram hjá, er
eg sat. Hvítklæddar ungar meyjar
4
héldu uppi hornunum á nádúknum,
en ein gekk á undan og bar hvitan
blómsveig. f>að tákuaði, að hin fram-
liðna hefði verið ung og ógift mær. f>ar
næst gengu foreldrar stúlkunnar; þau
voru nokkuð roskin, og að sjá af betra
bændafólki.
Faðirinn var hægur og stiltur, og
mátti þó sjá á svip hans, að þungur
harmur bjó í brjósti honum. Móðirin
gekk við hönd honum og grét hástöf-
um.
Eg gekk á eftir líkfylgdinni inn í
kirkjuua. Líkbörurnar voru látnar niður.
En hvítur blómsveigur einn og hvftir
glófar af hÍDni framliðnu mey voru
hengdir yfir sæti það, er hún hafði
verið vön að sitja í í kirkjunni. Allir
þekkja þau áhrif, er líksöngur hefir á
menn — því hver er svo sæll, að hann
hafi aldrei fylgt ueinum ástvin til graf-
ar? — einkum ef hann er fluttur yfir
leifum saklausrar fegurðar, er fölnað
hefir og hnigið út af, er hún var í sem
mestum blóma; er nokkuð það, er svip-
legra sé og sorglegra? Og er prestur-
iuu jós líkið moldu og mælti þessi