Ísafold - 10.08.1912, Blaðsíða 4
Í98
I8&F0LD
Ellistyiktaísj.umsóknií
Peii*, er vilja ía styrk úr
- ellistyrktarsjóði í ár, sendi
beiðnir sínar á skrifstofn
borgarstjóra fyrir lok sept-
embermán. Eyðublöð undir
umsóknirnar fást hjá með-
limum fátækranefndarinnar,
fátækrafulltrúunum og hér
á skrifstofunni.
Borgarstjóri Reykjavíkur 8/8 1912.
Páll Einarsson.
Veðreiðarnar
á íþróttavellinurn.
Með f>ví að veðreiðarnar og hljóð-
færaslátturinn á íþróttavellinum þ. 6.
ág. fór eigi fram á þann hátt, sem
til var ætlast, en eigi unt að ná til
þeirra, er keyptu aðgöngumiða, og
endurgreiða þá, hefir stjórn íþrótta-
sambands R.víkur ákveðið ab ágóð-
inn, sem ganga átti til íþróttavallar-
ins, skuli renna til Heilsuhælisins.
Stjórn íþróttasamb. Rvík.
Bújörð óskast keypt,
helzt á Faxaflóaundirlendi (Mýrum
eða Borgarf.) eða á Suðurlandsundir-
lendi. Jörðin þarf ekki að vera stór,
en gott að hún liggi vel við sam-
göngum. Á jörðinni verður að vera
skógur og helzt veiðiá eða veiðivatn.
Gott verð boðið og borgað strax.
Sendið tilboð tii Sigurðar ráðunauts
Sigurðssonar i Rvík. með lýsingu á
jörðinni og verðupphæð.
__________>.______
1/ystivagn með hestum og
keyrslumanni, fæst daglega á Grettis-
götu 10.
Herbergi, með húsgögnum,
óskast nú þegar á góðum stað í bæn-
um. Tilboð merkt Á sendist af-
greiðslu blaðsins.
Úr tapaöist 26. f. m. frá Hruna-
mannahrepp að Þjórsábrú, merkt A-
m. D. Finnandi er beðinn að skila
því á Grettisgötu J2 Reykjavík, gegn
fundarlaunum.
Budda tapaðist í Vesturbæn-
um á mánudaginn var. Finnandi er
beðinn að skila henni í afgr. ísafoldar
gegn fundariaunum.
Bdkbandsveíkslofa
Isafoldar,
Austurstræti 8.
Alls konar band fljótt og vel af hendi
ieyst. — Verð hvergi lægra.
.Darfl
Frá i. ágúst næstk. hefi eg tekið
að mér innheimtu á iðgjöldum fyrir
lifsábyrgðarfélagið »Dan«.
Iðgjöldum veiti eg móttöku í Hafnar-
stræti nr. 22, frá kl. 1 — 2 e. h., en
bréf til min óskast send heim til mín
í Miðstræti nr. 6.
A. V. Tulinius,
aðalumboðsmaður »Dan« á Islandi.
Sy rpa
Frumsamdar, þýddar og endurprentaðar
sðgur og æfintýri og annað tit skemtunar
■■ - ■■ og fréðleiks — ■ :
Útgef.: Ó. S. Thorgeirsson, Winnipeg.
Eitt þéttprentað hefti (i Eimreiðarbroti),
64 bls. á hverjnm ársfjérðungi.
Verð: 35 cent heftið.
Þetta skemtilega og fróðlega sögnrit fæst
hjá Árna Jóhannssyni, bankaritara.
Reynið Boxcaif-svertuna
, S u 114
og þér brúkið ekki aðra skósvertu úr
því.
Fæst hvarvetna á íslandi hjá kaup-
mönnum.
Buchs litarverksmiðja
Kaupmannahöfn.
Miklar birgðir
af alskonar timbri hefir
H.f. Timbur og kolaverzlunin
Reykjavík.
Tom Tjáder,
Nybrogade 28. Köbenhavn K.
Býr til meðul til að losa menn við
veggjatitlur, flær, maur, möl, ennfem-
ur rottur og mýs. Eina verksmiðjan
í þessari gr.ein, sem hlaut gullpening
(Grand Prix) að verðiaunurn á sýn-
ingunni i Lundúnum 1911. Einkasali
ráðinn í hverjum bæ.
Námsskeið.
^ r^
■A ^j'^J ^J ±J i.J
r^ r^ r^ r^ ir^ ir^ r^
Ik. J W J j k. J j k. J j k. J | k. J í Ifc. J t.k. J
lolinders mótorar
í báta og skip
eru beztir og traustastir allra mótora, og hafa orðið hlut-
skarpastir keppinautar á öllum sýningum, þar sem þeir hafa verið
sýndir.
Bygging þeirra og samansetning er mjög einföld, — meðferð
öll því vandaminni og auðveldari. — Þeir eyða minni olíu en
nokkrir aðrir mótorar, og má nota til þeirra jarðolíu, óhreinsaða
steinolíu eða algenga steinolíu, eftir vild. Þessir mótorar eru til-
búnir ýmist með breytilegum skrúfublöðum (skiftbar propel), sem
er venjulegast í fiskibátum, eða með breytilegum möndulsnúningi.
Verksmiðjan býr einnig til mótora tii notkunar á landi með
hagfeldasta fyrirkomulagi.
Upplýsingar, verðlistar o. s. frv. fást hjá oss og hjá umboðs-
mönnum vorum.
Timbur- og kolaverzlunin Reykjavík
einkasali fyrir Island.
Umboðsmaður vor fyrir Vestfirði er
herra Karl Olgeirsson faktor á ísafirði.
r^ir^i.r^ir'vr^ir^ir'vr^
UVi kili hi ±J kili
danska smjörliki erbe$h
$
Biöjiö um ie^undímar ^
jSóley" „ Inyólfur " „ Hehla “ eóa Jsafold*
Smjörlikið esnungt^ frat
Offo Mönsted Tf.
Kaupmannahöfn ogfírósum
• • i Panmðrku.
Konung’l. hirð-Yerksmiðja
Bræðurnir Cloétta
Undirrituð ætlar að halda námsskeið
fyrir stúlkur næstkomandi vetur, með
líku fyrirkomulagi og undanfarna vet-
ur. Verður nánar auglýst síðar.
Hólmfríður Árnadóttir
í Iðnskólanum, Reykjavík.
mæla með sínum viðurkendu Sjókólade-tegundum,
sem eingöngu eru búnar til úr
fínasta Kakaó, Sykri og Yanille.
Ennfremur Kakaópúlver af beztu tegund.
Ágætir vitnisburðir frá efnarannsóknarstofum.
Jólatrésskraut,
stjörnubastarar, póstkort, leikföng,
auglýsingamunir og glerungssbilti,
er alt ódýrnst hjá
Oscar E. Gottschalck
Kaupmannaliöfn.
StarósRóp og mynéir
nýkomið í
bókverzlun ísafoldarpr.sm.
Meinlaust mönnum og skepnum.
Ratin’s Saleskontor. Ny Österg. 2. KöbenbavnK.
Toiiet-pappír
kominn aftur
í bókverzluu ísafoldar.
Kristol.
(Hármeðal).
Ver hárroti og eyðir flösu.
mmmmmmmmmmmm
ts
IXJSJlEEEE
cSrúóRaupsRorf
afar-ódýr, nýkomin í
bókverzlun Isafoldarprentsmiðju.
HOLLANDSKE SHAGTOBAKKER
Golden Shag
med de korslagte Piber paa
grön Advarseletiket.
Rheingold.
Special Shag.
Brillant Shag.
Haandrullet Cerut »Crown«.
FR. CHRISTENSEN & PHILIP
KÖBENHAVN.
Innilegt þakklæti votta eg öllum, er sýndu
mér hluttekningu við fráfall mins elskaða
eiginmanns Helga Hannessonar úrsmiðs.
Arnleif Kri stjánsdóttir.
Ritstjórar: Ólafur Björnsson
og Sigurður Hjörleifsson
Tiafolilarerpntsmiflja
5
einföldu, hátíðlegu orð: »Af jörðu ertu
komin, að jörðu skaltu aftur verða«,
hrundu brennheit tár niður kinnar hinna
ungu lagsystra meyjarinnar látnu. Pað-
irinn duldi enn harm sinn, og réyndi
að hugga sig með því, að »sælir eru
þeir, sem í drotui deyja«, en móðirin
gat ekki gleymt barninu sínu, hinni
fögru akurlilju, er fölnaði og dó í miðj-
um blóma sínum. Hún var eins og
Bakel, er grét börn sín og vildi ekki
huggast láta.
|>egar eg var kominn aftur heim
þangað sem eg gisti, heyrði eg alla æfi-
sögu hinnar látnu meyjar.
Sagan var einföld og óbrotin og áþekk
því, er margar sögur gerast. Mærin
hafði verið fegurst allra uugra stúlkna
þar 1 grend og hvers manns hugljúfi.
Faðir hennar hafði áður verið all-
gildur bóndi, en siðan gengið af hon-
um. f etta var einkabarn hans, og ólst
upp hjá foreldrum sínum við fátæk-
legan aðbúnað og óbrotið sveitalif. Bn
hún var augasteinn prestsins þar í
hverfinu og eftirlætislambið f hinni
smáu hjörð hans. Qann hafði annast
6
uppfræðslu hennar og uppeldi með föð-
urlegri umhyggjusemi; hafði hann snið-
ið það þann veg, að hún gæti orðið
prýði stéttar sinnar, en eigi ætlast til,
að hún yrði hafin upp yfir hana, For-
eldrar hennar unnu henni mjög, og voru
blíð og eftirlát við hana, enda bar
það góðan ávöxt, þvl að dóttir þeirra
varð afbragð annarra kvenna að gáfna-
lipurð og þýðlyndi, eins og hún var
kvenua fegurst og yndislegust. Hún
var eins og fagurt grannvaxið aldintré,
er hafði af tilviljun vaxið innan um
fornfálega furuþolla. Henni var því
gefið kenningarnafn og kölluð alment
•Svartárdalssólin«. Hún var hugljúfi
lagsyBtra sinna, því að þótt þær fyndu
til þess, að hún bar af þeim öllum,
kom þeim ekki í hug að öfunda hana
af ágæti hennar, því hún var svo blíð
og ástúðleg í umgengni, og með öllu
iaus við að þykjast af kostum sinum.
Bins og áður er getið, var hverfi
þetta afskekt og voru þar því eftir leif-
ar af fornum siðum. |>ar voru hafðar
ýmsar sameiginlegar skemtanir á helgi-
dögum og þar á meðal það, að halda
7
maígleði, er forðum var svo almennur
siður í landinu. Prestur sá, er þá hafði
brauðið, studdi mjög að því, að þeirri
saklausu skemtun væri haldið við, því
að hann unni mjög fornum|siðum, og var
einn þeirra manna í kristilegri kirkju,
er meta það köllun sína, að efla »fögn-
uð á jörðu og góðvild meðal mann-
annat.
Með hans forsjá stóð maítréð með
ummerkjum ár frá ári á miðjum gras-
fleti þeim, er lá í miðju þorpinu.
1. maí var það jafnan prýtt blæjum
og blómsveigum; þá var og vaiin maí-
drotning, svo sem á fyrri tímum, er
átti forsæti að leikunum, og úthlut-
aði sigurlaunum og sæmdargjöfum.
Með þvi að land var fagurt þar, sem
hverfið stóð, og íbúar þess heldur fjör-
ugir og viðfeldnir, bar það oft við, að
ókunnir menn, er þar bar að, voru við
skemtanir þessar. J>ar á meðal kom ein-
hverju sinni sveitarhöfðingi frá herdeild
einni, er hafði skömmu|áður verið feng-
in vist þar í nágrenninu, til maigleði
þessara. Honum fanst mikið um ieik-
ina, því að þeir voru svo þjóðlegir og
8 ■
einhver fornaldarblær á þeim og sveita-
bragur; en mest fanst honum þó um
fegurð og yndisleik maídrotningarinnar,
enda var það og engin önnur en Svartár-
dalssólin sjálf. Hún sat þar í hásæti
með blómkórónu á höfði og blíðubros
á vörum og rósfagrar kinnar, en á yfir-
bragði hennar lýsti sór furðulegt sam-
bland af meyjar feimni og kvenlegum
fcignarsvip. í sveitabæjum er fólk ekki
eins tiltektasamt og í stórkaupstöð-
um; það var því hægðarleikur fyrir
hinn unga sveitarhöfðingja, að koma
sér í kunnÍDgskap við foreldra mærinn-
ar fögru, og tók enginn til þess, þótt
bann tæki að venja þangað komur sínar.
J>ar kom von bráðara, að hinn ungi
sveitarhöfðingi og mærin urðu góðir
kunningjar. Honum fór likt og fleirum
lagsbræðrum hans, að þeir sjást litt
fyrir í ástamálum; því að jafna's* er
þeim auðunnið að ná ástum einfaldra
sveitastúlkna, er Iítt þekkja heiminn.
Hann íór og ekki heldur með Deinni
frekju eða glannaskap að meynni fögru.
Hann nefndi ást aldrei á nafn við hana;
því það þarf ekki tunguna tíl að tala
L