Ísafold - 24.08.1912, Blaðsíða 3

ISAFOLD
211
Gróu sjálfrar. Þetta orðtæki sýndi
mér að nú mundi þessi þingmaður
ætla sér að vega oftar en um sinn í
hinn sama knérunn, og er þó undar-
legt af svo varkárum manni. Því að
vel má hann vita, að honum meiri
mönnum hefir það illa gefist.
Þeir geipuðu mikið um ferðakostn-
að minn, en alt var það rangt, er
þeir sögðu. Þeir héldu því fram, að
fæði og húsnæði ætti ekki að telja
með. Slíkt getur engum komið til
hugar, enda er hér helzt til að jafna
um ferðakostnað ráðherra, er þeirfara
til Danmerkur. Hitt er einskis vert,
sem þm. S. M. var að tala um, að
þar um væri skýrari ákvæði; höfuð-
atriðið er að hér stendur eins á, enda
mundi alþingi eigi hafa gert ráð fyrir
að sá kostnaður gæti numið alt að
4000 kr., ef það hefði lagt sama
skilning í þetta sem þessir þm. Svo
er og um allan heim, að menn reikna
til ferðakostnaðar allar lífsnauðsynjar
frá því þeir fara að heiman og þar
til er þeir koma heim aftur. Og þá
kem eg að athugasemdinni um kaffið,
sem þm. Seyðf. var að reyna fyndni
sína á. Hún stafar nú einmitt af því,
hve rfkt stjórnin gekk eftir, að eigi
væri taldar nema lífsnauðsynjar í
reikningum mínum. Ætti hún því
fremur skilið lof en last af þessum
umvöndunum. Nú hafði eg eigi dreg-
ið frá þeirri upphæð, sem eg hafði
brúkað til fæðis, þá aura sem eg hafði
varið til þess, sem segir í athuga-
semdinni, en lét þess getið, til þess
að stjórnin gæti dregið frá, ef hún
vildi, eftir því sem við gætum gezkað
á. Annars væri gott ef þm. vildi
hjálpa stjórninni um eyðublöð handa
viðskiftaráðunautnum, er hann gæti
látið veitingahússþjóna skrifa á, hvers
hann neytti og mætti þá úrskurða
reikningana eftir því. — Þá hneyksl-
aðist hann og á þjórfénu, og var þó
ólíklegt um mann, sem verið hefir
svo lengi erlendis. Má hann þvi vita,
að til þess gengur þó ærið fé, er
menn búa í veitingahúsum og borða
hingað og þangað. Þykist eg vita að
hann muni eigi ætlast til að viðskifta-
ráðunauturinn komi fram sem hundur.
Eg hygg að hin alkunna sparsemi
hans valdi miklu um, er honum vex
þetta svo mjög í augum.
Þá vildi þm. Seyðf. ónýta fyrir mér
samanburðinn á mér og öðrum starfs-
mönnum landsins, er taka full laun
og sitja á þingi, með þvx að þeir
hefði aðra fyrir sig, eða gæti sjálfir
gegnt starfi sínu, en það gæti við-
skiftaráðunauturinn ekld, heldur legði
niður starfið. Hann tók sér þessa
sönnun létt, eins og fleiri. Hann
bítur í skottið á sjálfum sér og fer í
hring, sem kallast hringvitleysa eða
circulus vitiosus. Er sii rökleiðsla í
því fólgin, að byggja á því, sem á að
sanna, og leiða út af því heila röð
af ályktunum. Hann gefur sér fyrst
að viðskiftaráðunauturinn leggi niður
starfann, þegar hann er heima, og
kemst svo auðvitað að þeirri niður-
stöðu, sem hann langar til. En hon-
um skauzt yfir að sanna, að eg gæti
eigi gegnt starfi mínu hér, enda er
svo laugt frá því, að eg er einmitt
hér að gegna viðskiftaráðunautsstörf-
um.
Þeir hafa margtuggið það, að eg
hafi verið í óleyfi hér 1911, en þá
var eg einmitt í viðskiftaerindum hér,
sem stjórnin viðurkendi réttmætt er-
indi. Eg fór heim þá, af því að tveir
Svíar, sem mikið börðust fyrir skipa-
göngum milli íslands og Sviþjóðar,
skrifuðu mér, að helzt mundi fram
ganga, ef eg færi heim og leitaði
undirtekta kaupmanna hér. Þessir
menn voru Ragnar Lundborg, ritstjóri
í Karlskrona, íslendingum að góðu
kunnur, og Reutersvárd, sá er hingað
kom sem verzlunarerindreki Svía. Eg
átti þá tal við fjölda manna um mál-
ið og fór þá umhverfis landið í þess-
um erindum. Hafði eg þá með mér
skrifleg svör frá hérumbil 60 kaup-
mönnum, og hafa þau siðan legið til
athugunar hjá utanrikisráðherra Svía.
Var það eigi mín sök, að eigi hefir
enn þá orðið neitt úr þeim skipa-
göngum, en þetta er ljóst dæmi þess,
að viðskiftaráðunauturinn getur gegnt
starfi sínu, þótt hann sé hér, eða öllu
heldur getur ekki unnið sitt verk
nema hann sé hér. Þess vegna var
það ástæðulaus gauragangur, er sum
blöð og sumir mótstöðumenn mínir
höfðu þá, enda gerður til að vera
kosningabrella. En nú er öllum
kunnugt, hvernig í þessu lá, nema
spyrjandanum. Hann hefir lesið upp
ársgamlar blaðaárásir i von um að
fihna höggstað á mér, þótt hann geti
nú engan fundið.
Fyrv. ráðherra sagði rétt, að hann
lagði fyrir mig að útvega skýrslur um
fiskmarkað í Argentina. í Noregi
fengust engar skýrslur um það, þvi
að þeir vissu að eg mundi vilja fá
þeim keppinaut. En þeir halda sem
mest leyndu, hvernig þeir verka fisk-
inn. Sneri eg mér því til ræðis-
manns Argentinu og fekk hjá honum
skýrslu um hve mikið þangað flytst
og hvaðan. Auk þess lofaði hann að
senda mér síðar skýrslu um verkun-
ina o. fl., en hann þurfti um það að
skrifa til stjórnarinnar í Argentina.
Bíð eg enn þess svars. Annað lagði
stjórnin fyrir mig að grenslast eftir,
hvort skipagöngur muudi mega stofna
milli Liverpool og Reykjavíkur. Þá
er eg kom aftur frá Noregi til Dan-
merkur á útmánuðum, ætlaði eg þang-
að. En þá kom hið mikla kolaverk-
fall í Englandi og þótti mér sem þá
mundi erfitt að leiða hug Englend-
inga að viðskiftum við svo smátt land
og óþekt sem ísland. Fór eg því
heim hingað til þess að vita um und-
irtektir manna hér undir það mál.
Sá eg mér til gleði, þegar eg kom
heim, að ýmsir framtakssamir dugn-
aðarmenn hér voru farnir að hyggja
á framkvæmdir í því máli. Og gangi
það ekki fram, þá er það eigi þeirra
og eigi min sök. En hér er dæmi
þess, að viðskiftaráðun. getur haft nóg
að starfa, þótt hann sé heima tima
og tíma. Má það og vera öllum
ljóst, því að viðskifti vor við önnur
lönd hafa þó annan endann hér heima.
Og þótt erindisbréfið geri ráð fyrir
að viðskiftaráðun. sé að jafnaði erlend-
is, þá skilur hver heilvita maður að
hann má koma i viðskiftaerindum
hingað, ef þörf krefur. Alt er þetta
því hártoganir, sem þeir flytja.
Þá gerðu þeir voðalegan hvell út
úr því, að skýrslur frá mér væru
ódagsettar. En þeir hafa ekki gáð
að þvi, vísindamennirnir, að skýrsl-
urnar eru allar með minni eigin hendi
og yfir skrifað: Skýrsla Bjarna Jóns-
sonar frá Vogi, þennan og þennan
mánuð. Eða halda þeir að eiginhand-
ar nafn sé ekki jafngilt yfir sem und-
ir. Vera má að eg hafi gleymt ár-
tali á síðustu skýrslu minni, sem eg
afhenti sjálfur skrifstofustjóranum, en
varla tekst þeim að sanna, að þar af
standi þessu landi eða sjálfum þeim
neinn voði.
Þá hafa þeir talað mikið um, hve
lítill árangur sæist af starfi minu.
Menn geta naumast búist við að einn
maður gjörbreyti á svipstundu við-
skiftum íslands við fimm þjóðlönd.
Vita og allir skynsamir menn, að á-
rangur af slíku starfi sézt sumur seint,
sumur aldrei, þótt hann sé góður.
Fyrir rúmu ári hélt eg hér í bæ tvo
fyrirlestra um stefnu mína og árang-
ur og lét prenta og gaf þinginu. En
núverandi þm. Seiðf. gleymdi eg og
hefði þó vel tímt að gefa honum 10
aura viiði.
En einn árangurinn af starfi mínu
hefði þeir þó átt að þekkja, nfl. mála-
leitun norsku stjórnarinnar um toll-
'samninga. Því að hún er bein af-
leiðing af minni för. Það hefði þm.
Sf. átt að sjá, ef hann hefði ekki vagl
á auga, þegar eitthvað gott þarf að sjá
við mig eða mitt starf.
Nei, hér liggja ekki reikningar mínir
á bak við, ekki skýrslur mínar held-
ur. Þeir komu báðir upp um sig,
þm. Sf. og 2. þm. SM. Þeir sögðu
báðir að eg hefði stofnað blað til þess
að komast krókaleið að því, sem bann-
að hefði verið, nfl. að vasast i pólitik
og hefði eg svo látið erlend blöð taka
eftir mínu blaði ummæli um sam-
band íslands og Danmerkur, sem þeim
geðjast ekki að. Hvorttveggja er jafn-
ósatt. Mér hefir aldrei verið bannað
neitt af því, sem eg hefi sagt eða viljað
segja um þetta efni. Mér var bann-
að að hafa undirróður qe%n Dönurn. —
En það var ástæðulaust, af því að eg
hafði aldrei gert það og aldrei dottið
í hug að gera það. En orsökin var
sú, að einhverjir höfðu lapið róg i
utanríkisráðgjafa Dana. Þeim rógi
hratt eg, er eg gaf út orðréttan fyrir-
lestur þann, sem rekistefnan var sprott-
in af. Síðan hafa Danir steinþagað
um það mál, og hreyfa því nú engir
nema illa íslenzkar hermikrákur. Hér
var aldrei um annað að ræða en það,
að eg hlýddi erindisbréfi mínu og gaf
réttar skýrslur um ísland og þess mál-
efni. Munu hetjur þessar aldrei megna
að banna mér eða öðrum að segja satt
frá, hvað samþykt hefir verið á alþ.
Annað gerði eg aldrei en að segja
rétt frá stefnu íslendinga, og gerði
það svo hæversklega, að mér þykir
sjálfum nóg um (Guðl. Guðm.: þessu
trúi eg). Þm. hefði verið nær að Jesa
eitthvað um þetta heldur en (Guðl.
Guðm.: að taka í nefið) vel botnað.
— En þm. Sf. og SM. vilja ekki láta
segja satt frá málavöxtum, allra sizt
vilja þeir láta þess getið, að íslend-
ingar telji sig hafa nokkurn rétt.
Jafnósatt var tal þeirra um króka-
leiðir. Blaðið stofnaði eg til þess að
ná tali manna um ýms merk mál og
mér til stuðnings í starfi mínu. Auk
þess til varnar mannorði mínu gegn
óslitnum rógi þessara ogþvílíkra manna,
sem engan frið hafa fyrir öfund, ai:
því að þeir halda að eg sé matvinn-
ungur þessi ár. — Þetta styður get-
gátu mina um það, af hverjum rót-
um fyrirspurnin sé runnin, Mun eg
eiga það eftir ólifað að færa fullar
sönnur á þetta.
En hversu innfjálgur er vilji þeirra
félaga til þess að spara landsfé, m:i
bezt sjá af þvi, að þeir eyða heilum
degi af dýrmætum tíma þingsins
slikt ódæmaþvarg, sem sprottið er a::
illvilja til einstaks manns.
Auk þeirra manna, sem blaðið flyt-
ur hér ræður eftir, töluðu þeir Lárus
fl.BjarnasonJón Ólafsson (íannaðsinn)
Skúli Thoroddsen og Sigurður Sig-
urðsson, auk fyrirspyrjanda og yrði
of langt mál að flytja þær ræður og
var þó sumt í því þess vert, frá ein-
íverri hlið skoðað.
Málinu lauk með þvi að bornar
voru upp rökstuddar dagskrár.
Aðra þeirra flutti Sigurður Sigurðs-
son og er hún á þessa leið:
í því trausti að landsstjórnin sjái
svo um að viðskiftaráðunauturinn
„Kronos“
er ódýrasti ljósgjafl nútímans!
70 kerta Kronos-ljós kostar um tímann 8/io úr eyri
En 60 kerta Kolagas-ljós kostar um tímann 1 eyri.
þarf engar vöruleiðslur, engan mælir.
ósar ekki. Brennur rólega og þeflaust.
hefirhlotið lof fjölda hérlendra manna.
dvelji hér á landi, það sem eftir
er og ræki þau störf, er hún felur
honum og eigi koma i bága við
erindisbréf hans, tekur deildin fyrir
næsta mál á dagskrá.
Hina fluttu þeir Valtýr Guðmundss.
ón Ólafsson og L. H. Bjarnason.
flún hljóðar svo:
I því trausti að landstjórnin gæti
þess, að viðskiftaráðunauturinn ræki
starf sitt samkvæmt erindisbréfi
sínu, fáist ekki við annarleg störf,
og að stjórnin athugi ferðakostnað-
arreikninga hans, tekur deildin fyr-
ir næsta mál á dagsskrá.
Þessi siðari dagskrá var samþykt
með 14 atkvæðum gegn 7 og var
íin þarmeð fallin.
Lántaka handa Landsbankannm.
Þeir Björn Kristjánsson og Jón
Ólafsson báru fram svo hljóðandi
lýrirspurn til ráðherra:
Mundi ráðherra eigi vera fús á að
nota það, sem ónotað er (500.000 kr.)
af lánsheimild þeirri, sem veitt var
árið ^909, tii að taka lán fyrir lands-
sjóðs hönd til kaupa á veðdeildarbréf-
um Landsbankans.
Ráðherra svaraði fyrirspurninni i dag.
Kvaðst vera fús til þess að taka lán-
ið, ef það fengist með aðgengilegum
kjörum, en á því taldi hann nokkra
óvissu. Sagðist mundi, ef til kæmi,
bera lánskjörin undir stjórn bankans
og vera í samráðum við hana um
lántökuna.
Deildin lauk málinu með svohljóð-
andi rökstuddri dagskrá:
I fullu trausti til þess, að ráðherr-
ann geri sitt itrasta til þess að taka
lán fyrir landssjóðs hönd samskv. lög-
um 9. júlí 1909, með sem aðgengi-
legustum kjörum, til kaupa á veð-
deildarbréfum Landsbankans, og vænt-
ir þess, að landssjóður, þegar efna-
hagur hans leyfir, verji þeim ca. 98
þús. krónum, sem enn er óvarið af
1. lántöku, til kaupa á veðdeildarbréf-
um Landsbankans, tekur deildin fyrir
næsta mál á dagskrá.
Frestun stjornarskrármálsins.
Bæjarf. Guðl. Guðmundrson gerði
þessa grein fyrir vilja þjóðarinnar um
frestun stjórnarskrármálsins að þessu
sinni:
Eg tók það fram i upphafi, að ekki
væri ástæða til að halda langa ræðu
um þetta mál. Það hefir verið sagt
af hálfu minsta hlutans, að aðalverk
þingsins væri að leiða stjórnarskrár-
málið til lykta. Sennilega meint með
því að samþykkja frumvarpið óbreytt.
Háttv. þm. Dalamanna skýrði þetta
þó nokkuð á annan veg, því að hann
talaði um að binda enda á málið,
þó liklega ekki um alla eilífð. Hér
er blandað saman tilefni og tilgangi
þess, sem skeður. Tilefnið til þess
að þessu þingi er stefnt saman er
auðvitað það, að samþykt var stjórn-
skrárbreyting á síðasta þingi, en þar
með er ekki sagt að tilgangur þessa
þings sé sá einn að samþykkja frv.
síðasta þings óbreytt. En auðvitað
er sjálfsagt að það mál sé tekið ti
meðferðar. Það var vitnað til þess,
að vilji þjóðarinnar væri eindreginn .
þessu máli. En það er ekki rétt.
Eftir því sem mér telst til eru 25
kjördæmi i landinu. Frá 5 þeirra
hefi eg ekki séð fundargerðir, nefni-
lega Vestur-Skaftafellssýslu, Rangár-
vallasýslu, Borgarfjarðarsýslu, ísafjarð-
arkaupstað og Norður-Þingeyjarsýslu.
Ur hinum kjördæmunum er mér kunn-
ugt um 47 þingmálafundi. í 5 a'
þeim var samþykt að skora á alþingi
að fylgja fram frv. síðasta þings ó-
breyttu. Þau voru Gullbringu- og
Kjósarsýsla, Dalasýslu og Norður-ísa-
fjarðarsýsla. í 3 kjördæmum voru
skiftar skoðanir um það. Á sumum
fundum vildu menn fresta þessu máli
eða breyta því. Það voru Skaga-
fjarðarsýsla, Austur-Skaftafellssýsla og
Barðastrandarsýsla. í 14 kjördæmum
var í flestum samþykt að fresta mál-
Leitið upplýsiuga í blikksmíðavinuustofu
J. B. Péturssonar.
Borgarinnar stærsta úrval og lægst verð á
Hengi-
Borð-
Vegg- og
Nátt-
Einnig Brennara, Kveiki, Lampaglös, Ljósdreyfara
í flestallar tegundir lampa:
í Blikksmíðavinmistofu
c7. cS. c^jaíurssonar.
inu, en í hinum að breyta frv. Sam-
iykt hefir því verið á 34 fundum að
'resta eða breyta stjórnarskrárfrum-
varpinu (24 að fresta, 10 að breyta).
A 4 fundum hefir engin samþykt
verið gerð. Og að eins 9 fundir
íafa samþykt að skora á þingið að
samþykkja frumvarpið óbreytt. Mik-
ill meiri hluti þingmálafundanna er
iví með því, að breyta eða fresta frv.
Það er þvi augljóst að vilji bjóðarinn-
er ekki sá að samþykkja frv. óbreytt.
Af þessu má sjá i hve lausu lofti
lullyrðingar háttv. þ. m. Dalamanna
eru bygðar.
um er hann þektu. Þó einkum af aldr-
aðri móður og systkinum, sem urðu
einnig að sjá á bak bróður hans, Páli,
er fórst með mótormát í Vestmanna-
eyjum síðastliðinn vetur, og var efnis-
maður mesti og drengur góður, sem öll
þau systkini. Móðir þeirra systkina
er Þórunn Bjarnadóttir, er lengi bjó <
Hrlsnesi í Skaftártungu.
Þetta sorglega slys ætti ekki að draga
úr því, að sundkensla sú, sem farið hefir
fram hér í sveitinni 2 næstliðin vor,
verði styrkt svo af öllum hugsandl
mönnum, að hún geti borið góðan á-
rangur. Sund ætti hver einasti ungling-
ur í landinu að læra.
Á mótorbát frá Gautaborg
til íslands.
Hr. Carl Trolle, fyrrum kapteinn í
sjóliði Dana, sem nú er forstjóri
Hansa-ábyrgðarfélagsins í Danmörku,
kom 22. þ. m. á litlum mótorbát til
Vestmanneyja frá Gautaborg í Sviþjóð
eftir 10 daga ferð þaðan. Báturinn
heitir Hexa, er smiðaður í sumar í
Svíþjóð og er í honum steinolíugang-
vél, sem auglýst hefir verið hér áður
í blaðinu og nefnd er Hexamotor.
Á vélar þessar hefir verið lokið lofs
orði i útlendum blöðum, enda hefir
þessi vél reynzt mjög vel á fyrstu
ferðinni hingað til lands. Bátinn hafa
þeir látið smíða aðalumboðsmenn
Fritz Egnells hér á landi, sem aug-
lýsa þennan Hexa-motor.
Capt. Trolle gerir ráð fyrir að koma
með bát þennan hingað til Rvíkur í
dag eða á morgun, og gefst þá mönn-
um kostur á að sjá bát og vél eftir
nýjustu tízku. Báturinn kvað vera
smíðaður samkvæmt reglum Bureau
Veritas.
Þetta er að sögn minsti bátur, er
siglt hefir svo langa leið um Atlants-
haf. Hrepti hann storma i hafi, en
varðist þó vel sjó.
Síðari fregn segir að báturinn hafi
í morgun komið til Hafnarfjarðar.
Þingslit.
Ákveðið er að alþingi verði slitið á
mánudaginn kl. 11V2 f- h.
Pistlar úr sveitinni.
V.-Skaftafellssýslu (Síðn) 6. ágúst
1912. Hóðan fátt að segja. Slátturinn
gengur vel sem af er, flestir byrjuðu
hann frá 8—12 f. m.; leit þá vel út
um grasvöxt, en síðan hefir lítið sprott-
ið (og er það þó óvenjuíegt hér) vegna
þess að veðráttan hefir verið óvenjulega
þurkasöm og köld, oft mikið frost á
nóttum og stundum snjóað til fjalla.
Gras er því tæplega í meðallagi, en not-
ast sórlega vel, þar sem alt þornar
strax þegar það er losað. Menn eru
þv< alment búnir að ná inn meirl og
betri heyjum um þetta leyti en venju-
legt er.
Þann 22. f. m. vildi það slys tll, að
í Skaftárósi druknaði ungur efnismaður
Kjartan Pálsson frá þykkvabæ,
hann var við silungsveiði með öðr-
um manni til, sem einnig var hætt
kominn við það að reyna að bjarga hin-
um; — kunni nokkuð að synda, sem
hjálpaði honum til að komast lffs af.
Kjartans heltins er sárt saknað af öll-
Reykjavikur-annáll.
Dánir. Jósef Jósefsson Sjávarborg i Bvik.
71 árs. Dó 21. ágúst.
Þórdís Guðlögsdóttir (séra Guðl. Guð-
mundssonar Stað, Steingrf.) 20 ára. Dó 13.
ágúst á Vífilstaðahælinu.
Halldór Ó. Hólm, 34 ára. Dó 12. ágúst
á Vifilsstaðahælinu.
íslendingasundið — 500 stika sundið um
sundbikar Islands — hefst á morgun kl. 4
við Sundskálann. Þ&ð er altaf eitthvað
við það, að sjá menn þreyta sund, og má
því ætla að bæjarbúar setji sig ekki úr
færi um að sjá þenna veigamesta kappleik
ársins.
Þá verður þar og 100 stika kappsund
drengja innan 18 ára. Auk þess er liklegt
að allmargir aðrir syndi þarna mönnum
til skemtuna, eins og vant er-
Messað i dómkirkjunni á morgun kl. 12
séra Bjarni Jónsson. Engin siðdegismessa.
í frikirkjunni kl. 12 aéra Ól. Ól.
Unítaramessa. Séra Kögnvaldur Péturs-
son frá Winnipeg flytur á morgun messu l
Frikirkjunni kl. 5 síðdegis.
Ólafur Björnsson ritstjóri er á ferð uppi
i Borgarfirði þessa daga. Vnntaniegur
heim i næstn viku.
Skipaferðir. Botnía fór héðan til út-
landa þ. 21. þ. m. Mjög margir farþegar,
m. a. Bogi magister Melsted, Finnur pró-
fessor Jónsson, Har. Krabbe prófessor, franski
prófessorinn, 01 Johnsen yfirk. i Árósum,
frú Olafsson (kaupm.), frú Hosberg, frú
Kristin Mainholt, ungfrúrnar öuðrún og
Ingileif Zoega, Sigriður Jónasson, Snunn
Bjarnadóttir og Kristin Jónsdóttir, Þórður
Stefánsson, Þórður Þorgrimsson stud. 0.
m. fl. Fjöldi útlendinga.
Sterling fór til útlanda i fyrradag.
Fjöldi farþega. Far tókn sér meðal annara :
Frú Ágústa Thomsen, Ásmundur öestsson
konnari, jungfr. Giuðrún Ófeigsdóttir, Krist-
ján kaupm. Torfason, jungfr. Hrefna Lárus-
dóttir (Lúðvigssonar), Jón Norðmann og
jungfr. Katrin Norðmann (jungfr. Hrefna
til Hamborgar, en systkinin Norðmann til
Berlin), Mrs. Leith, jungfr. Ragna Gunnars-
dóttir, Sveinn Björnsson yfirdómslögmaður,
Tómas F. Hallgrimsson bankaaðstoðarm.,
frú Þóra Gislason, jungfr. Þyri Benedikts-
dóttir (Þórarinssonar). Svo og stúdentarn-
ir: Ásgeir Gunnlaugsson Már, Helgi Guð-
mundsson, Einar Jónsson, Kjartan Jensen,
Samúel Thorsteinsson, Vilhelm Jakobsson
0. fl. 0. fl.
----------------------
Tapast hefir milli Hafnarfjarð-
ar og Rvíkur reipabaggi merktur:
Guðmundur Jónsson Skrauthólum.
Finnandi beðinn að skila eða láta
vita í Edinborgarpakkhúsið í Rvík,