Ísafold


Ísafold - 21.09.1912, Qupperneq 1

Ísafold - 21.09.1912, Qupperneq 1
K.emT-1 út tvisvar l vik&. Verft Arg. (80 arkir minst) 4 kr. erlendis 5 kx, eöa 1 lJ* dollar; borgÍBt fyrir mibian júll (erlendís fyrir fram). ÍSAFOLD IJppðöfrn (skriQeg) b'andin vift áiamóc, er ógiid nema komm só til útsefanda fyrii 1. okt. ng iLnapandi tknidlans vtt blabib Afsrreibsla: Anstir.r?tr*ti XXXIX. árg. I. O. O. F. 93830« KB 13. 9. 9. 28. 9. G Alþýbufél.bókasafn Pósthússtr. 14 kl. ó—S. Augnlækning ókeypis l Lækjarg. 2 mvd. 2—B Borgarstjóraskrifstofan opin virka daga 10—3. BflB.jarfógfttaskrifstof&n opin v. d. 10—2 og 4—7 Ðæiargjaldkerinn Laugav. 11 kl. 12—8 og 5-7 Eyrna-.nef-oir hAlsltekn. ók. Pósth.str.UA fid.2—3 tsJandsb&nki opinn 10—2 */« og öVs— 7. K.V.TT.M. íi«st.rar“ og skrifstota H Arct.—10 sbd, Alm. fundir fi 1. og sd. Hliu sí^drgis. Landttkoi Hkirkjn. GuAsþj- 9 og 6 é heígum Lttndakotsspltftli f* sjúkraviti. 10x/«—12 o« 4—5 Landsbankinn 11-21/*, 5*/s-61/a< Pankasti. vi^ 12-2 Landsbökasftfn *2—B og 5—«. Útlén 1—B Landsbúnabarfélagsskrifstof'an opin trA 12 -2 Lannsfóhirbir 10—2 og 5—8. Landaskjalasafn b hvern virkan dag 12—9 LandsLminn epinn daglangt [8—9] virka dag»%, helga daga 10—12 og 4—7. Lækning ókeypis Þingh.str. 23 þd. og f'sd. 12--? Náttúrus'ripHrtafn opib i G*—9*/* A sunnndOgum Samébyrgö Islands 10—12 og 4—6. StjórnarrA^SMkritstofurnar opnar J0—4 daglega Talsími Reykjavikur (Póstb. 8> opinn daglangt (8—10) virka daga; helga daga 10—9. Tanplækning ókeypis Pðsth.«tr. 1*B md. 11- 12 Vifilsstabahæliö. Heimsóknart.imi 19—1. hjóömenjasafnib opió á hverjum degi 1 ?—9. Tlæsfa fbí. mið- vikucf. 25. sepf. Gorgeirinn í Ingólfi. Ingóljur er iðinn við að hjala uin samkomulagsviðleitnina um sambands- málið, um ódœðið, sem nokkrir menn gerðu i vor, að reyna að láta sér koma saman um þetta mesta velferð- armál þjóðarinnar, ódæðið það að láta sér koma saman um hærri og frekari kröfur, en þjóðin hafði nokkru sinni áður getað orðið sammála um, ódæðið það að heita hver öðrum stuðningi til þess að fá þessum kröfum framgengt utanlands og innan. Blaðinu verður tíðrætt um afskifti þingmanna af þessu máli og meðferð þeirra á því. Reyndar veit blaðið ekkert um hver hafi verið afskifti þing- mannanna, eða hvað þeir hafi sam- þykt um það sín á milli. Sumir telja sér sæmra að vera ekki að dæma um það, sem þeir þekkja ekki. Sumir kalla þess háttar dóma sleggjudóma. Sumir telja jafnvel að slíkir dómar lýsi flysjungsbætti, gorgeir og flónsku. En hvað sem um það er, þá telur Ingólfur sig svo gáfaðan að hann geti dæmt um það, sem hann þekkir ekki. Ef til vill lætur honum líka eins vel að dæma um það eins og hitt, sem hann kann að hafa einhverja þekkingu á. Ritstjórinn skrifar þó sjálfur lítið um þessa samkomulagsviðleitni, eins og hann sé nærri því hálffeiminn við hana. Hann átti dálitinn þátt i henni sjálfur einu sinni. Hann sat á ráð- stefnu um hana, bæði við andstæð- inga sína og flokksbræður, þó hann kalli það að lita inn til manna, að sitja með þeim við ráðagerðir svo klukkutímum skiftir. Hann skrifar þess vegna ekki um þessi mál og talar jafnvel heldur ekki, nema við hátíðleg tækifæri. Þessi hátíð- legu tækifæri hafa oft eitthvað hjarta- styrkjandi í för með sér og þá getur líka mœlskan orðið meiri. Ritstjórinn lætur þess vegna þjón sinn bera þunga dagsins og erfiði. Hann sýnist hafa alla þá eiginleika og gáfu, sem til þess þarf að dæma um það sem hann þekkir ekki. Hann hefir einurð til þess að kalla það glæpi og föðurlandssvik, sem hann veit ekki hvað er; hann er svo ófeilinn að hann getur sagt að samkomulagsviðleitnin hafi verið gerð í þvi skyni að hjálpa Dönutn, hjálpa þeim móti öðrum eins stórmennum eins og sér og sínum líkum. »Þeim (Dönum) var ekki farið að litast á blikuna allskostar við sjdlý- stceðisteikn þau öll, er hér voru á-lofti«; segir pilturinn. Skárri voru það líka sjáljstceðisteikn- in. Merkilegast af þeim var vist kosn- ingarnar 1911. Við þær náðu þeir menn miklum meiri hluta þeirra þing- sæta, er þjóðin skipaði, er skemst vildu fara í kröfum við Dani, er gátu sætt sig við það, er Danir höfðu boðið í Uppkastinu. §!Óneitanlega var þetta teiknið einna hæst á lofti. Ekki mikil furða að Danir væru smeikir við það. Samlyndið í landinu út af sambands- málinu var annað teiknið. Þjóðin hætt að tala um málið sjálft að miklu leyti, en blöðin fylt með rógi og uppnefnum, réttarfarið í landinu gjör- spilt og þjóðin að verða sér til skamrn- ar, bæði fyrir sjálfri sér, en þó eink- um Dönum. Mikið rnáttu þeir óttast þetta voða- lega sjálfstæðisteikn. Eða þá Landvarnarfélagið, sem flest- allir flýðu úr, þegar nokkrir pólitískir angurgapar höfðu fengið það til þess að samþykkja skilnað. Og svo ætla þessir sömu angur- gapar að reyna til þess að telja þjóð- inni trú um að Danir hafi verið log- andi hræddir við þá. Honum tekst þó að segja það sem er dálítið hlægilegt, þó hann geri það ef til vill ekki viljandi. Og svo tala þessar fáu hræður hér í Reykavík, sem að Ingólfi standa, eins og þeir hafi rétt til þess að tala í nafni þjóðarinnar, tala eins og þeir hafi mikinn flokk landsmanna að baki sér. En hvaða rétt hafa þeir til þess? A hvað geta þeir bent til merkis um að þetta sé svo? A þingmálafundin- um hér í Reykjavík, á síðastliðnu vori, greiddi allur þorri kjósenda atkvæði um sambandsmálið svo þveröfugt við vilja þeirra sem frekast mátti vera. Þeir voru eitthvað 20 i þeirra liði og það ekki alt kjósendur. Alíka stór- sigur unnu þeir í Hafnarfirði, foringj- arnir i Landvarnarhðinu. Alíka sigra unnu þeir á nálega öllum þeim þing- málafundum, er haldnir voru fyrir síð- asta þing. Með þingmálafundunum, er haldnir voru fyrir síðasta þing, fól þjóðin — mikill meirihluti þeirra kjósenda, er þingmálafundina sóttu — þingmönn- um sínum að fresta stjórnarskrármál- inu á þessu þingi, vegna sambands- málsins, af því það væri tvíverknaður að samþykkja stjórnarskrána á þinginu, ef sambandsmálið gæti kornist í það horf, að bæði Danir og íslendingar gætu við unað. Vitanlega gerði þjóð- in þetta af þvi einu, að hún var hlynt samkomulagsviðleitninni, sem kunnugt var orðið um og Ingólfur og nokkur önnur blöð höfðu hjálpað til að aug- lýsa. Aður en samkomftlagið kom til orða, datt engum manni annað í hug en að þingið afgreiddi eitthvert stjórn- arskrárfrumvarp, þó menn væru mjög ósamdóma um hvort ætti að sam- þykkja frumvarp síðasta þings óbreytt, eða með breytingum. Með svo vöxnu umboði fór allur þorri þingmannanna til þings, með umboði til þess að taka sambandsmálið til meðferðar á þann hátt, sem þingmenn teldu bezt við eiga. Þó var það fram tekið víða að ætlast væri til að málinu væri skotið til þjóð- arinnar, áður en það væri leitt til lykta, enda hafði víst fáum komið annað til hugar. Ingólfur gerir það, sér og öðrum til skemtunar, að lýsa þessu svo, að þjóðin hafi bannað þingmönnunum að fjalla um sambandsmálið, en boðið þeim að samþykkja stjórnarskrána. Þessi fíflaleikur blaðsins stafar senni- lega af þvi, að það heldur að Land- varnarfélagið sé sama sem þjóðin, eða man ekki eftir að hún er töluvert stærri en það félag. Þeir ættu þó að vita það bezt sjálfir, Landvarnarforing- jarnir, hvað fáir sækja þar fundi, þótt einstöku sinnum kunni að verða fund- arfært. Reykjavíb 21. sept. 1912. Erl. símíreg'nir- Khöfn '12. Einkennileg't sjálfsmovð. Nogi, hinn najnjrægi hershöjðingi Japana, og kona hans réðu sér bana ejtir jarðarjör Mutso-hito keisara með kviðristu (hirakiri). Nogi hershöfðingi var einhver frægasta hetja Japana i ófriðnum við Rússa og jafnan kaliaður hetjan frá Port lArthur. Hefir hann svarið við fornan sið Japana, er hann hefir ráðið sér bana og kona hans sömuleiðis. Svo eimir enn eftir af villimanna- hætti meðal Japana — þrátt fyrir alla menningu þeirra. Haínartilboði Monbergs tekió. Hvenær verður byrjað á höfninni? Bæjarstjórnin skaut á aukafundi á laugardaginn, til þess að taka ákvörð- un um hafnartilboð þau, er til hennar voru komin. Eftir allmiklar umræður varð það ofan á að taka tilboði Monbergs mann- virkjameistara í Kaupmannahöfn. Gerði bæjarstjórn um það svofelda tillögu: »Bæjarstjórnin sampykkir tilboð herra verkjræðings N. C. Monbergs í Kaup- mannahöjn, dags. /7. J. m., að byggja höfn l Reykjavik jyrir ijio þúsund krónur, pó að áskildum rétti til að taka 1J40 púsund króna tilboði hans í sama bréfi, ej bæjarstjórninni, að Jengnum nýjum ítarkgri upplýsingum, pætti pað aðgengilegra. Hins vegar vill bæjarstjórnin ekki á pessu stigi málsins sampykkja tilboð hans um byggingu innri hajnar við Ejjersey Jyrir 100,000 kr. aukaborgun, en óskar að pað tilboð standi jyrst um sinn«. Var hún samþykt i einu hljóði, þ. e. 11 bæjarfulltrúar sögðu já, 2 (Knud Zimsen og L. H. Bjarnason) létu telja sig með meirihluta, en 3 voru fjar- verandi (Pétur G. Guðmundsson, Halldór Jónsson og Sveinn Björnsson). Samþykt bæjarstjórnar var sam- stundis símuð til Monbergs. Ekki hefir hann simað neitt enn um hvenær hann byrji á hafnarsmíð- inni. En eigi má það seinna verða en 3 mánuðum eftir að tilboðinu var tekið, þ. e. í síðasta lagi um miðjan desbr. næstk. Og lokið á að verða við höfnina í siðasta lagi 1. okt. 1916. Sennilegt þykir, að þegar í næsta mánuði verði byrjað á þessu mikla verki og að mannvirkjafræðingur frá Monberg komi snemma i næsta mánuði í þeim erindum. Hið fyrsta, sem gert mun verða, er að viða grjóti að höfninni. Mun það að líkindum tekið úr Öskjuhlíð og flutt niður að sjó á járnbrautarteinum. — Er eigi ótrúlegt að sú járnbraut verði lögð í sveig utan um bæinn, fráÖskju- hlíð og vestur að Granda. Þó er þetta ágizkun ein. Talsvert af möl- inni, sem nota þarf, mun og að lík- indum mokað upp úr sjálfri höfninni, um leið og hún verður dýpkuð. Byrjað mun á Grandagarði og Batta- ríisgarði hér um bil jafnsnemma og sjálfsagt virðist að bæjarhafskipa- bryggjusmíðinni verði hraðað, svo að sem fyrst megi fara að hafa not af hafnarmann virkjunum. Eins verður vel að gæta, er til hafnarvinnunnar kemur: að bæjarbu- um verði veitt sem mest atvinna, og með því móti bætt úr hinni afarhveim- leiðu atvinnueklu, er svo mjög hefir bagað borg vora undanfarna vetur. 63 tölublað f Ennþá er gott tækifæri! 1 því útsalan alþekta hjá Árna Eiríkssyni í Austurstræti 6 heldur áfram með fullu fjöri. Afsláttur gefinn af öllu. Vörurnar sem komu núna með E/s Sterling og Botníu eru allar á útsölunni og vil eg sérstaklega benda við- skiftavinum mínum á: Reg/nkápur fyrir konur og karla, fína sjóliatta og einstakar húfur. Regnkápur og sjóhattar fyrir börn 4—15 ára; framúrskarandi hentugt nú! Vetrarsjðl, Tvisttau, Flúnel, Léreft og fjöl- margt fleira. □ Það kostar ekkert að koma og skoða. ^>H[^=iai-----ini----------------- íslenzku listmálararnir. Ásgrímur Jónsson hefir í sumar verið austur í Hornafirði og Suður- sveit. Hefir verið heldur stirð veðr- átta þar eystra, kuldar og rigningar og því eigi sem hentugast málaraveð- ur. Þó hefir Asgrímur talsvert málað. Þórarinn Þorláksson hefir verið uppi i Borgarfirði, haft samastað í Svigna- skarði og fest Borgarfjörðinn á léreft. A meðal mynda Þórarins eru skín- andi falleg viðfangsefni, enda um auð- ugan garð að gresja þar efra, þar sem alt fer saman, sem fegurst er á landi voru. Jóhannes Kjarval, þriðji listmálari vor, er nú i Khöfn og hefir hann sýnt þar myndir við ágætan orðstír — er sungið lof og dýrð í blöðum þar. -----■*---- Málaferli. Eins og menn muna höfðuðu banka- stjórar Landsbankans mál gegn Tryggva Gunnarssyni f. bankastjóra fyrir áburð hans á þá um, að þeir hefðu gefið rannsóknarnefnd alþingis 1911 »falskac skýrslu. Mál þetta var dæmt 1 undirrétti í sumar (29. júlí), meiðyrðin ómerkt en Tr. G. dæmdur í 40 kr. sekt auk málskostnaðar. Sjálfur hafði Tr. G. krafist sýknunar m. a. af þeirri ástæðu, að skýrslan sé stíluð til rannsóknarnefndarinnar, »sem samkv. 22. gr. stj.skr. hefði átt heimting á, að hann bæri vitni eftir beztu sannfæringu, og gæti það þvi ekki orðið til áfellis sér,. þó svo yrði álitið að ummæli þessi væru meiðyrði í garð stefnendac (bankastjóra). Segir dómari í forsendum dómsins, að taka verði tillit til ofangreindra atvika og mun þar að leita ástæðu til þess, að sektin hefir eigi verið gerð hærri. Lðgfræðisleiðbeiningar veita lögfræðisprófessorar háskólans almenningi ókeypis í vetur hvern virkan laugardag frá kl. 7—8 síðd. í alþingishúsinu. Yms erlend tiðindi. Fær Vilhjálmnr Þýzkalandskeisari friðarverðlaan Nóbels? Wheeler, formnður háskólans í Kali- forníu, hefir haldið ræðu þar sem hann stingur upp á að Nóbelsverðlaunin verði veitt Þýzkalandskeisara, sem hafi gert þýzka herinn á 2 5 árum að mikils- verðúm lið í alheimsfriðnum, án þess þó að hafa hagnýtt sér hann til ófriðar. Fyrsti kven lögmaður á ítaliu. Ung ítölsk stúlka, Theresa Labriola að nafni, hefir lokið lögfræðisnámi sinu með af- brigðum og komist í lögmannatölu Rómaborgar. Hún er fyrsti kven-lög- maður á Ítalíu. ítalska lögmannasam- bandið vildi ekki í fyrstu veita henni leyfi til að flytja mál. En atorka henn- ar vann bug á öllurn erfiðleikum, og brátt mun gefast tækifæri til að hlusta á hana í réttarsalnum í Róm. »Svarta höndin*. Amerisk blöð skýra frá að Svarta höndin heimti að Rockefeller greiði þeim út stóra fjár- hæð í síðasta lagi 12. september, og ef miljarðamaðurinn gangi ekki að því, muni sonur hans og sonarbörn verða myrt. — Varnarlið og lögregla gætir bústaðar Rockefellers nótt og dag. ----------- Gjahlkeramálið. Hinn skipaði dómari Sigurður Ólafs- son sýslum. hélt rétt i því á mið- vikudag. Var þar afhent varnarskjal Eggerts Claessen og málið síðan tekið til dóms. Sigurður sýslumaður fór austur með málsskjölin í gærdag. Það er mikið verk fyrir ókunnugan mann að kynna sér þetta mikla mál og líður sjálfsagt langur timi unz dómur verður uppkveðinn. Nýr umboðsmaður. Magnús Blöndal hreppstjóri i Stykk- ishólmi er skipaður umboðsmaður fyr- ir Arnarstapa- Skógarstrandar- og Hallbjarnareyrarumboð.

x

Ísafold

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.