Ísafold - 08.03.1913, Blaðsíða 3

ÍSAFOLD
75
Allrsi blaða bezt Allra frétta flest Ailra lesin mest ÍSAFOLD Kemur út tvisvar í viku alt árið, 104 blöð alls. Allir, sem vilja fylgjast með í þjóðmálum, halda ísafold, hvaða flokks sem eru. Kaupbætirinn betri sögur en nokkurt annað blað flytur. Kostar aðeins 4 kr. Lang- ódýrasta blað landsins. Ekkert heimili lands- ins má sjálfs sín vegna vera án lsafoldarl — LIFEBUOY SOAP (LIFEBUOY SÁPAN) bjargar lífi manna heima fyrir alveg eins og björgunarbátar og björguq- ■'rfi' arhringir bjarga Iífi manna á sjó. / f Ij ( A heimilinu, í verksmiöjunni, í 0* L skólanum, á spítalanum, og í opin- Pjf * lÁM berum stofnunum munu menn lini/'J mj f komast að raun um, að Lifebuoy ( f \ f RmE • B sápan stuðlar að fullkomnu hrein- \ j V N^\/| læti og að þvi að tryggja heilsuna ; ^ / \ UU hún er undir eins bæði sápa og V J /T^W■ sótthreinsunarlyf, styrkir heilsuna /W og eykur hreinlæti, en kostar þó / f w ~ ~ ekki meira en vanaleg sápa. j / 1 Æ Nafnið LEVER 0 sápunni er trygging y fyrir hreinleik hennar og kostum. / 2717

Óheillatala Scotts.
Það er eins og talan 23 hat'i verið
óheillatala Scotts suðurfara.
í frönsku blaði eru því til sönnun-
ar færð þessi dæmi:
Terra nova fór frá Luudúnum 15/6
1910:
1+5 + 6 + 1 + 9 + 1+0 = 23.
Terra nova lenti í heimsK.autsísnum
9/i2 1910:
9 + l + 2 + l+ 9+ l+ 0 = 23.
Scott kemur á suðurskaut ls/x 1912:
1+8 + 1 + 1+ 9+1 + 2 = 23
Evans undirforingi deyr 17/2 1912:
l+7 + 2+ l + 9 + l + 2 = 23.
Kveðjubróf Scotts er dagsett 25/8
1912:
2 + 5 + 3 + 1 + 9 + 1 + 2 = 23.
Sjálfur er Scott fæddur 1868
1+8 + 6 + 8 = 23.
ReykjaYíkflr-annáll.
Aðkomumenn. Konsúlarnir Pétur A. Ól-
afsson og Ólafur Jóhannesson frá Patreks-
firði, Kristján Torfason kanpm. frá Flat-
eyri, Gunnar cand. Egilsson verksm.stj.
frá Yestmannaeyjum, Signrður Slembir,
Gnðjón Guðlaugsson alþm., Karl Olgeirsson
kaupm. frá Isafirði, Bogi Sigurðsson kpm.
frá Búðardal.
Brunabótavirðíngar, samþyktar i bæjar-
stjórn:
Hús Sig. Jónssonar múrara Grrettisgötu
32, kr. 3858.00.
Hús Kristjáns Kristjánssonar Hverfisg.
52, kr. 9282.00.
Brunamálareglugjörð ný er á döfinni i
bæjarstjórn. Yar um hana löng fyrri um-
ræða á síðasta bæjarstjórnarfundi. Önnur
og sfðasta umræða á næsta fundi.
Dánir. Guðmundur örimssoD, kvæntur
sjómaður af Grimsstaðaholti. Druknaði
20. febrúar,
Fisksala til Englands. Baldur (skipstj.
Kolb. Þorsteinsson) kom frá Hnll í nótt.
Hafði selt afla .sinn á 300 pd. sterling
(5400 kr.)
Guðsþjónnsta á morgun:
í dómkirkjunni kl. 12 síra Jóh. Þ.
----- kl. 5 síra Bj. Jónss.
í fríkirkjunni kl. 12 síra Ól. Ólafss.
Föstuprédikun miðvikudag 12. marz kl.
6 sira Bjarni Jónsson.
Hafnarverkfæraskipið ókomið enn. Hefir
líklega eigi komist á stað á tilteknum
tima.
Hjónaefni: Yilhelm 0. Bernhöft bakari
og jgfr. Lilja Linnet.
Hjúskapur. Gnðjón Jónsson verzlm. og
ym. Sigríður Bjarnadóttir (frá Mýrum).
Gift. 5. marz.
flljómleihar
Br. Poríáhssonar
verða endurteknir í Bárubúð kl. 9
/ hvöíá.
Hljómleikar Brynj. Þorlákssonar verða
endnrteknir í kvöld með nokkrum breyt-
ingum. Erk. Hólmfriður Halldórsdóttir
og Br. Þ. ætla meðal annars að leika
saman á pianó og harmonium.
Skipafregn. Sterling kom að utan
í gærmorgun. Meðal farþega: H. S. Han-
son kaupm.
Látin
er alveg nýlega, í hárri elli (86 ára),
frú María Einarsdóttir frá Brekkubæ.
Hún bjó lengi í Vinaminni hér í bæ
og var löngum við hana kend. Hún
dvaldist síðustu árin hjá dóttursyni
sínum Eiríki lækni Kérúlf á ísafirði.
María beit. var valkvendi mikið og
dugnaðarkona.
Nú mun frú Sigríður Magnússon
í Cambridge ein eftir lifa — þeirra
Brekkjubæjarsystkina..
Gleðjið sjómennina okkar
þegar þeir koma inn á Páskunum
með því að gefa þá í hvert skip,
þar sem eigi er fyrir, og við er tek-
ið með þökkum, sá’mabækur og
nýjatestamenti.
Veitti líklega ekki af 200 krónum.
Við gjöfum taka bókaverzlanir
ísafoldar og Sigf. Eymundssonar og
rita gefendur þar á framlagða lista.
Samskotunum lokið miðvikudag-
inn fyrir Páska.
Við munum sjá um góð skil til
skipanna, og gerum grein fyrir gjöf-
unum.
Reykjavik, 1. marz 1913.
Hannes Hafliðas. Þórh. Bjarnarson.
Ýinsar greinar
verða enn að biða vegna þrengsla.
M. a. grein frá Haraldi Níelssyni
prófessor, svar til ArthursGook trú-
boða. Ennfremur svar fra Cooper
um fjárböð.
Maöur rotast.
Magnús bóndi Magnússon i Lykkju
á Kjalarnesi beið bana fyrir nokkur-
um dögum með þeim hætti, að hann
datt af hestsbaki og rotaðist.
Þetta slys vildi til fyrir utan tún-
garð á Alafossi; samferðamenn Magn-
úsar skruppu frá, en er þeir komu
aftur, fundu þeir hann örendan.
Magnús var miðaldra maður, tal-
inn dugnaðarbóndi.
Nýtt bakarí
í Fischersundi
(gamla Frederiksens bakarí)
byrjar í dag, 8. marz 1913 og fást
þar allar brauðtegundir er 1. flokks
bakarí hafa á boðstólum.
Útsölustaðir verða auglýstir siðar.
Virðingarfyist.
Davíð Óíafsson.
Lampaglösin
eru komin aftur til
verzl. B. H. Bjarnason.
Líkkistur, Krkak„'saí:
Litið á birgðir mínar áður en þér
kaupið annarsstaðar. Teppi lánuð
ókeypis i kirkjuna.
Eyv. Árnason,
trésmiðaverksmiðja, Laufásveg 2.
Laust prestakall. Skútustaöir:
Reykjahlíða- og Lundarbrekkusóknir.
Heimatekjur:
Eftirgjald eftir prestsetriS kr. 225
Prestsmata — 182
samtals kr. 407
Erfiðleikauppbót 200 kr. sem hættir
þar, ef Lundarbrekkusókn sameinaðist
Þóroddstað. Veitist frá næstu fardög-
um. Umsóknarfrescur til 11. apríl.
Bókaverzlun Isafoldar
Talsími 361.
Útlendar og innlendar bækur
og nótur allskonar.
Pappír og ritföng fæst ódýrast i
Bökaverzlun Isafoldar.
Uppboðsauglýsing.
Laugardaginn þ. 29. þ. m. kl. 12
á hádegi verður, eftir beiðni erfingja
Þorsteins Egilssonar, fyrv. kaupmanns
í Hafnarfirði, jörðin »Hamar« í Hafn-
arfirði seld við opinbert uppboð.
Uppboðsskilmálar og veðbókarvott-
orð verða til sýnis hér á skrifstof-
unni, hvar uppboðið verður haldið.
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði,
7. marz 1913.
Magnús Jónsson.
Nýkomið
mikið úrval af
mynflabókum
með ágætum myndum eftir nafn-
kunna teiknara, t. d. Erner, Louis
Moe, Hans Nic. Hansen o. fi.
Ekki að glevma Walter Cristmas
heimsfræga
Knold og Tot.
Uppboðsauglýsing.
Eftir ósk stórkaupmanns Jakobs
Gunnlögssonar í Kaupmannahöfn,
verða húseignir hans, — íbúðarhús,
verzlunarhús og 2 geymsluhús — í
Bakkagerðislandi íReyðarfjarðarhreppi
—- fyrri eigandi Jón Ó. Finnbogason,
taupmaður á Búðareyri — með lóð-
arréttindum, ásamt bryggju og verzl-
unaráhöldum, boðnar upp og seldar,
ef viðunanlegt boð fæst, á einu opin-
beru uppboði, sem haldið verður
augardaginn 31. maí næstk., kl. 2
e. h., á sjálfum eignunum.
Söluskilmálar, veðbókarvottorð og
önnur skjöl snertandi söluna verða
til sýnis hér á skrifstofunni eftir i„
apríl n. k.
Skrifstofu Suður-Múlasýslu,
Eskifirði, 4. febrúar 1913.
&gcjQrz.
dSiGliu/yrirÍestur i
cJjctcl
sunnudag 9. marz kl. 61/2 siðdegis.
Efni: Hið eilifa heimkynni
frelsaðra. Hin uýja jörð og
hin nýja Jerúsalem. Borg-
ar það sig að vera kristinn.
Allir velkomnir.
O. J. Olsen.
sem þar er skýrt frá, bæði þau sem
hann á að hafa framkvæmt sjálfnr og
þau sem á honum eiga að hafa verið
framkvæmd. Slíkt er svo algengt á
vorum dögum. Margur maðurinn er
nú einu sinni svo gerður, að hann
álítur sig ekki þurfa að taka neitt
frekara tillit til þess, sem hann fær
ekki ráðið fram úr með hjálp skynsemi
sinnar og álítur því ekki vera rótt.
Slíkt er að vísu misskilningur, en vór
látum svo í bili sem vór sóum hon-
um samdóma, enda er nóg til að virða
fyrir sér í fari þessa manns, þótt þessu
sé slept, sem mörgum þykir svo grun-
samt.
Beinum vér nú athygli vorri að þess-
ari höfuðpersónu nýja testamentisrit-
anna, þá er sízt því að neita, að mynd-
er undursamleg, sem þar ber fyrir
°ss. Ekki undursamleg í þeim skilningi,
að »náttúrlega« hugsandi maður fælist
hana eða finnist hún ógeðsleg. Miklu
fremur er myndin honum í alla staði
aðlaðandi í yndisleik sínum. Slíkan mann
8em hann höfum vór aldrei augum litið
hvorki fyr nó síðar. Um hann eiga
h®ima orð skáldsins: »Fegurri ert þú
en ^aannanna börn, yndisleik er úthelt
yfir Var‘r þ/nar«. Óhræddir getum
vór borið hann saman við alla aðra
fræðara mannkynsins, sem sögur fara
af, — við alla svonefnda »trúarbragða
höfunda« (að eg við hafi það ógeðfelda
orð). Yór finnum engan meðal þeirra,
er við hann fáí jafnast að siðferðileg-
um hreinleika, að heilagleika breytn-
innar. Lítum á Móse, á Buddha á
Konfúcius, á Múhameð, — hve tekur
hann þeim öllum framm. Orðin:
»Hásæti þitt er guðs-hásæti um aldir
og æfi«, fljúga manni ósjálfrátt í hug.
Þótt orðin í fjórða guðspjallinu : »Hver
yðar getur sannaðá mig synd« (Jób.
8, 46.) hefðu aldrei verið töluð af Jesú,
en endurspegluðu að eins trúarsann-
færingu lærisveina hans eða kristins
safnaðar elztu tíma, yrðum vór að segja,
að þau sómdu sór mæta vel í munni
haus. Og þótt vór leituðum með smá-
sjá í samvizku hans að einhverjum —
jafnvel hinum allra minstu — menjum
einhverrar yfirsjónar frá fyrri tíð —
þá mundi sú leit vissulega reynast ár-
angurslaus. — Eg virði fyrir mór freist-
ingarsögu hans. Eg dreg enga dul á, að
eg álít hana ekki sannsögulega frá-
sögu, heldur annað hvort líkingarfulla
lýsingu á heilagri baráttu, er hefst í
sálu Jesú jafnskjótt og hann hefir orð-
ið sór til fulls meðvitandi hinnar sór-
stöku köllunar sinnar, eða þá fræði-
sögu, er eigi að setja oss fyrir sjónir
hversu hans hafi verið »freistað á allan
hátt eins og vor«. En hvernig sem það
nú er — getur nokkur efast um, að
þar sé rótt sagt frá sögulokum? »Vík
mór úr sýn, Satan!« Það var sigur
hans. »Eins og vér í öllu, en þó án
syndar«. Það var sigurhrós hans. Eg
virði líka fyrir mór píslarferil hans.
Eg só hann í Getsemane hina hræði-
legu nótt. Eg só hann engjast sundur
og saman í dauðans kvíða. Hvergi
opnast mór útsýn inn í sann-mannlegt
hjarta hans sem einmitt hór. En ekk-
ert get eg uppgötvað, er setji agnar-
stóran blett hvað þá meira á krystals-
skæran hreinleika hans.
Og beinum vór þessu næst athygli
vorri að uppsprettum siðferðilegs
kraftar hans — að trú hans og von
hans, verður sama uppi á teningum.
»Fegurri ert þú en mannanna börn«.
Hvar gefur að líta aðra eins trúarinn-
ar hátign? Hvar guðssamband á jafn
himinháu stigi og hór? Hve mótar
það gervalla framkómu hans, að því
leyti sem hún er oss kunn, til orða og
verka fram til síðasta augnabliks! Hví-
lík er trú hans í saraanburði við trú
Jobs, hins guðhrædda manns, sem þó
möglaði gegn guði, eða í samanburði
við trú Elíasar, hinnar miklu guðshetju,
sem þó lagði á flótta á hættunnar
stund (1 Kong. 19.), eða í samanburði
við trú Jóhannesar skírara, sem þrátt
fyrir fengna þekkingu gerðist síðar efa-
blandinn! Hve er sála hans gagntekin
af vissunni um nálægð guðs á einveru-
stundunum í næturkyrðinni, þar sem
hann úthellir hjarta sínu fyrir föðurn-
um, eða á hinum þungu alvörustund-
um krossburðarins og dauða-þjáning-
anna! Jafnvel þá er hann á krossin-
um hrópar, takandi sór í munn orð
hins aðþrengda í 22. sálmi Davíðs:
Lama asabthani! »Hví hefir
þú yfirgefið mig!« jafnvel þá liljómar
angistarópið líkast fagnaðarópi eftir
unninn signr. Hvílík hæð og dýpt,
lengd og breidd óbifanlegrar trúarvissu.
Og enn er eins að minnast. Hvar
mundi gefa að líta undursamlegri sam-
einingu hinnar háleitustu sjálfsafvit-
undar og hinnar innilegustu auðmýkt-
ar. Enginn fær tekið honum fram í
hógværð í allri framgöngu hans, í óvið-
jafnanlegu yfirlætisleysi, í frábæru lítil-
læti og hjartagæzku við allra lítilmót-
legustu smælingjaua. Og þó getur hins
vegar enginn haft hærri hugmyndir um
sjálfau sig en einmitt hann. Orðin,
sem guðspjölliti leggja honum í munn,
sýiia hve náið hann áleit samband sitt
vera við guð, hve háar hugmyndir hann
gerði sór um köllun sína, hvílíkt gildi
hanu eignaði starfi sínu svo sem því
er ætti að verða öllum heimi til bless-
unar og heilla, og hversu hann jafnvel
lætur eilíf örlög mannanna vera kom-
in undir afstöðu þeirra við sig. Eg
hefi hór ekki í huga nein einstok orð
hans, heldur heildar-áhrifin af allri
hinni persónulegu framkomu hans og
því samsvarandi göfgi hins innra manns,
er lýsir sór við hvert fótmál hans.
Vór sjáum þanriig, þar sem Jesús
guðspjallanna er, guðfylta sálu,
mann, sem á hverju augnabliki lífs
síns, eins og vór þekkjum það af guð-
spjöllunum, er svo altekinn af guði, að
öll framkoma hans í stóru og smáu, til
orða og verka, mótast af því.
Eg hefi hór haldið mór við myndina,
eins og hún blasir við mór úr guð-
spjöllunum og dregið fram nokkura að-
aldrætti hennar þá er bezt eru fallnlr
til að sýna dýrð hins innra
m a n n s. Það er staðreynd, sem ekk