Ísafold - 11.06.1913, Blaðsíða 3

I S A F 0 L D
185
ReykjaYikDMDDáll.
Hljóroleika efna þeir bræður Egg
ert og Þórarinn Guðmundssynir til í
BárubúS á sunnudag. Eru þeir efni-
legir htjóSfæraleikarar mjög, eftir því
sem af þeim er sagt. Þeir hafa stund-
aS nám viS söuglistaskólann í Khöfn
undanfarið og taka fullnaSarpróf þar
næsta vetúr.
Hjónaefni: Kristinn FriSfinnsson
ráSsmaSur á Sunnuhvoli og jgfr. Agnes
Eggertsdóttir ^óðalsbónda Benedikts-
6onar í Laugardælum).
Jarðarför Sveins V. Sveinssonar stud.
med. fór fram í fyrradag viS mikiSfjöl-
menni, kirkjan fullskipuS. Heima tal-
aSi Haraldur Níelsson prófessor. SíSan
var kistunni ekið aö háskólanum og
borin inn í fordyriS. Flutti síra Bjarni
Jónsson nokkur kveSjuorS frá kennur-
um og námsbræðrum Sveins, en kveSju-
ljóS sungin frá námsbræSrum hans.
Báru þeir kistuna inn 1 háskólann og
úr honum aftur inn í kirkju, en kenn-
arar Sveins aftur út úr kirkjunni. —
í kirkjunni talaSi síra Jóhann Þorkels-
son. Þórarinn Guðmundsson lók þar
mjög snoturlega inngöngulag á fiSlu,
með orgel-undirspili.
Knattspyrnu-kappleikur. Þetta ar-
ið varð ekki úr knattspyrnumóti því,
meSal knattspyrnufólaga íslands, er
fyrirhugað var í gær til þess aS keppa
um verðlaunabikar þann er knatt-
spyrnufélag Bvíkur vann í fyrra.
En Beykvikingar verða samt eigi af
fyrirtaks-skemtun þeirri aS sjá öfluga
knattspyrnuflokka keppa, því að á
föstudagskvöld ætla aðal-knattspyrnu-
fólög höfuðstaðarins að þreyta með sór
kappleik úti á íþróttavelli (íbr. augl.
hér í bl.).
Þeim fer fram með hverju ári, knatt-
spyrnu-leikendum vorum. Sýndu þeir
það glögt, er þeir áttu við dátana af
Lavoisier um daginn.
En hvert félagið má sín betur, Fram
eða Bvíkurfélagið?
Um það er mjög deilt.
En úrskurður fæst á föstudag.
Það er eigi vafamál, að þetta verð-
ur langbezta knattspyrnuskemtun, sem
kostur verður á í sumar.
Ágóði gengur til Iþróttavallarins.
Leikhúsið. I gærkveldi lók Boe-
sensflokkurinn öðru sinni Ð r e n g i n n
m i n n. í kvöld verður G j a 1 d þ r o t-
i S leikið síðasta sinni — og ætti þá
að verða troðfult hús síðasta leik-
kvöldið. — Leikflokkurinn fer á
föstudag á Sterling vestur.
Skipafregn : S t e r 1 i n g kom til
Vestmanneyja í morgun á 11. tíma.
Hafði allmiklar vörur þangað (50 smá-
lestir). Kemur væntaniega hingað í
fyrramálið.
B o t n i a kom í morgun frá Vest-
fjörðum. Meðal farþega Bjarni Póturs-
son frá Þingeyri.
Slys við hafnargerðina.
í morgun kl. 7 varð allmikið slys
við hafnargerðina, sem 4 menn hlutu
veruleg meiðsl af.
Það bar til með þeim hætti, að
verið var aka 3—4 smálestum af
smágrjóti og ofaníburði út i sjó
vestur við granda, eftir járnbrautar-
brú, er þar hefir reist verið i 7 stiku
hæð. En þegar komið var nokkuð
út á brúna gaf járnbrautin sig öðru
megin, og ultu vagnarnir á hliðina
og ofan af brúnni, en mennirnir,
sem á þeim voru, duttu af brúnni
niður i fjöruna.
Ofan á þá hrundi svo heilmikið
af smágrjóti og ofaníburði. Og er
sagt, að suma mennina hafi jafr.vel
orðið að grafa upp úr hruninu.
Mennirnir er meiddust voru: }ón
Jónsson frá Mörk, verkstjórinn,
marðist í hendi og meiddist í síð-
unui, Magnús bróðir hans, Kristján
Benediktsson trésmiður og Þórður
Erlendsson (Lindargötu).
Má það heita einstök hepni og
gæfa, að eigi skyldi miklu meira slys
af hljótast en þetta.
Hvernig á þvi stóð, að járnbrautin
bilaði, er órannsakað enn, og var
hafnargerðar-forstjórunum óskiljan-
legt i morgun. Ekið hafði verið út á
brúna i gærkveldi 8 smálesta steini
og hún vel þolað.
Mennirnir er meiddust eiga sjálf-
sagt nokkuð lengi í því sumir
þeirra og mun hafnargerðin að sjálf-
sögðu gjalda þeim kaup sitt, er svo
sérstakt og þeim óviðraðanlegt slys
ber að höndum.
Að sjálfsögðu verður og fullrann-
sakað, hvernig slys þetta hefir getað
orðið og hvort nokkuru varúðarleysi
geti þar verið til að dreifa.
M a n n s J át.
Einar hreppstjóri Háljdanarson á
Hvítanesi í Ögursveit andaðist 4.
þ. m., kominn nokkuð á níræðis-
aldur. Hann var sonur Hálfdanar
prófasts Einarssonar á Eyri, albróðir
þeirra Helga sál. lectors og síra
Guðjónssál. í Saurbæ Hálfdanarsonar.
Einar sál. hafði á ungum aldri lært
trésmíðaiðn i Kaupmannahöfn, en
bjó lengst æfinnar búi sínu sem
bóndi, lengst af á Hvitanesi, og var
hreppstjóri í Ögursveit yfir 40 ár.
Kona hans var Kristín Ólafsdóttir
prests Thorbergs, systir Bergs sál.
Thorbergs landshöfðingja. Síðustu
árin dvaldist Einar sál. í húsmensku
hjá Vernharði hreppstjóra syni sin-
um, sem nú býr á Hvítanesi. Einar
sál. var maður greindur vel og fróður
um marga hluti, enda bókavniur
mikill og hugljúfi hvers þess er
kyntist honum.
Reykjayik Theater.
Fritz Boesens Theaterseiskab
Onsdag Aften 11. Jnni kl. 8‘/j pr.
„E11 Fallit*
af Björnstjerne Björnson.
Sidste Gang.
Obs. Billetpriserne ere:
1,25, 1,00, 0,75, 0,50.
Kðfunar áhöld
með öllu tilheyrandi
(Dykkerapparat med tilbehör)
af beztu og fullkomnustu gerð, eru
til sölu. Menn snúi sér til
H. Benediktssonar
Hotel Island. Reykjavik.
Þarfanaut
kaupir
Geöveikrahælið á Kleppi.
Portland Cementfabriken
“N0RDEN“
Aalborg
er viðurkend fyrir sina góðu- vöru, og fræg orðin fyrir
þann óviðjafnanlega styrkleika, sem cementið hefir.
Nægar birgðir og upplýsingar hjá umboðsmanni verk-
smiðjunnar.
Tí. Betiedikísson.
Talsími 284 og 8. * Heqkjavík.
o :e
Hvalveiðastöðin
á Tálknafirði
er til sölu með góðu verði, getur einnig tengist til
leigu. — Auk margra og stórra timburhúsa eru og
vélar, bræðslukatlar, bryggjur og margt fleira til-
heyrandi rekstri hvalveiða. Einstakir munir mundu
og fást keyptir eptir samkomulagi.
Lysthafendur snúi sór til undirritaðs, sem gefur
allar nánari upplýsingar sölu eða leigu viðkomandi..
Hvalveiðastöðin »Hekla«, Hesteyrarfirði 4. júní I913.
A. Larsen,
stöðvarstjóri.
Hljónileika
halda bræðurnir Eggert og Þórarinn Guömundssynir
i Báruhúsinu,
sunnudaginn 15. júní ki. 8 siödegis.
konunga ísraels (Sálm. 2,7; 82,6), í
Nýja testamentinu um þá, sem guð hef-
ir sérstaka velþóknun a (—ástmögur,
Matt. 2, 15. 5, 9. »sælir eru friðt'lytj-
endur því þeir munu guðs synir kall-
aðir verða«) 27,54. Bóm. 8,14 (»því
að allir þeir sem leiðast af anda guðs
eru guðs s y n i r«) 9,26, Gal. 3,26
(»því að þór eruð allir g u ð s s y 11 i r
fyrir trúna á Krist« o. fl.) eða likjast
guði að heilögu hugarfari (Matt. 5, 45
»Elskið óvini yðar til þess að þór
séuð synir föður yðar sem er á himn-
um«. Lúk. 6, 35 : »Eiskið óvini yðar
og gerið gott og lánið ... og þór mun-
uð verða synir hins hæst a«). En
sórstaklega er þó »guðs sonur« notað
sem nafn á hinum fyrirheitna Mess-
íasi. I þeirri merkingu notar Bótur
það í játningu sinni (Matt. 16,16: »þú
ert hinn smurði, sonur hins lifanda
Guðs«) og æðsti presturinn i spuru-
ingu sinui (Matt. 26,63 : »Eg særi þig
við hinn lifanda guð, að þú segir oss
hvort þú ert hinn smurði, guðs sonur-
inn« sbr. Jóh. 1,50. Lúk. 1,32. Post.
9,20 o. fl. st.). Og þegar Jesús sjálf
ur notar það um sig má telja víst, að
hann geri það í sömu merkingu, því
að Jesús talar ávalt tungu þjóðar bíiiu-
ar og samtíðar; án þess hefðu menn
alls ekki skilið hann. En nú vitum
vór, að Messíasar hugmynd Jesú var
æðri og andlegri en Messíasar hugmynd
Gyðinga, fyrir því hefir líka guðs-son
ar-nafnið æðri og andlegri merkingu á
tungu hans en 1 meðvitund almenn-
ings. Með fullri vissu er eríitt að
segja nánar hvaða sórstaka merk-
ingu Jesús hefir lagt í nafnið, því að
hann hefir hvergi skýrt frú því sjálf
ur. Jesús hefir yfirleitt gert miklu
minna að því, að fræða menn um sjálf-
an sig, en um hitt að fræða þá um
hverir þeir sóu. Jesús hefir ekki
ætlast til þess að þekkingin, heldur
trúin (þ. e. traustið til hans) yrði veg-
ur manuanna til hans. Eftir þvi sem
næst verður komist bendir guðs sonar
nafnið á vörum Jesú til alveg einstak-
legs sambands föðurins á himnum við
hann persónulega og þar af leiðandi
sórstöðu hans sem manns meðal mann
anna. Þetta kemur skýrast fram í orð
unum alkunnu : »Alt er mór falið af
föður míuum og engiim gjörþekkir son
inn nema faðirinn og eigi heldur gjör-
þekkir nokkur föðurinn nema sonurinn
og sá er sonurinn vill opinbera hann«
(Matt. 11, 27). Og í meðvitundinni
um þessa sórstöðu sína meðal mann-
anna * hið alveg sórstaklega samband
við föðurinn talar hann hin dýrðlegu
orð sín : »Komið til mín, allir þór,
sem erfiðið og þunga eru hlaðnir, eg
mun veita yður hvíld« (Matt. 11, 28).
Eins og nú leiðiu til Krists var fyr
ir lærisveina Jesú og alla höfunda
Nýja testamentis-ritanna fyrst og fremst
t r ú a r leiðin, svo er og skilningur
þeirra á guðs sonerni hans fyrst og
fremst sá, að með guðs sonerninu sé
gefin til kynna a.lger sórstaða
mannsins Jesú meðal mannanna vegna
hins alveg einstaka sambands hans við
föðurinn. Að nokkur þeirra leysi til
fulls úr þeirri vandaspurningu, sem
persóna Jesú ber upp fyrir oss, hvern-
ig það tvent geti farið saman að vera
sannur maður og sonur gnbs, verður
ekki sagt. Fyrir þeim er t r ú a r -
afstaða safnaðarins ávalt aðalatriðið og
til þess að hafa áhrif á hana gera þeir
sór mildu meira far um að benda á
h v a ð Jesús Kristur só fyrir oss, en
að útlista það hvernig guðs sonerni
hans só varið.
Þetta er þó engan veginn svo að
skilja sem þeir blátt áfram leiði það
atriði hjá sór. Slíkt hefði beinlínis
Aðgöngumiðar kosta 1 kr. og standandi 75 a. og fást í bókverzl-
un ísafoldar á laugardaginn og i Báruhúsinu á sunnud. frá kl. 12.
verið óeðlilegt. Trúin er ávalt spurul.
Trúin þráir ávalt einhverja fræðslu um
trúarefnið. Trúin skapar sór alt af
guðfræði í einhverri mynd. Svo og
hór. En guðfræði postnlatímabilsins
að því er snertir persónu Jesú Krists
er engan veginn samhljóða þegar kem-
ur út fyrir hið sameiginlega trúarefni,
að maðurinn Jesús hafi verið guðs son-
ur. Miklu fremur tekur kristfræðin þá
á sig ýmsar myndir. Eins verður þar
vart þróunar og hennar ekki seinfara.
Svo er að sjá sem frumsöfnuðurinn
hafi sett guðs-sonerni Jesú í samband
við s t a r f það, sem faðirinn hafði
fengið honum að leysa af hendi; vegna
þess »hafi guð gert hann (o: mann-
inn Jesúm) bæði að drotni og hinum
smurða« með því að vekja hann upp
frá dauðum (sbr ræðu Pótursí Post.
2, 14—36). Þar er kristfræðin á
bernskuskeiði sínu. Næsta stig þróun-
arinnar er hjá P á 1 i; hann setur guðs
sonernið í samband við persónu Jesú
og álítur það í því fólgið, að »fylling
guðdómsins hafi búið í honum líkam
lega« (Kól. 2, 9.). Höfundur H e b r e a-
b r é f s i n s sór ímynd veru guðs og Ijóma
dýrðar hans í persónu Jesú (Hebr. 1,
2). Lengst kemst Jóhannes:
Sjálft hið guðdómlega o r ð (1 o g o s þ.
e. hugsun eða skynsemi guðs) sem er
frá eilífð hjá guði og sjálft guð hefir
gerzt hold í Jesú Kristi. En, eins og
áður var tekið fram, enginn þeirra
greiðir til fulls úr hinni erfiðu spurn-
ingu. Postulatímabilið skilur við hina
miklu vandaspurningu um guðs son-
ernið óútkljáða. (Nl.)
J. H.
Kvennaskólinn
i Reykjavik.
Stúlkur þær, er ætla að sækja um
inntöku í Kvennaskólann næsta vet-
ur, sendi umsóknir sínar sem fyrst
til undirritaðrar forstöðukonu skól-
ans og taki jafnframt fram, hverrar
undirbúningskenslu þær hafi notið.
Allar umsóknir séu skriflegar, og
nauðsynleg vottorð frá umsækjanda
fylgi.
Að eins fermdar stúlkur og sið-
prúðar geta fengið inntöku i skól-
ann. Umsóknarfrestur er til i.ágúst.
Verður þá öllum umsóknum svarað
með póstum i ágústmánuði. Stúlk-
ur þær, sem ætla að sækja um heima-
vist í skólanum, ættu að gera það
sem allra fyrst. Gjaldið er kr. 33
á mánuði, er greiðist fyrirfram fyrir
hvern mánuð. Hver nemandi borgi
10 kr. skólaifjald i byrjun skólaársins.
Skólinn verður settur 1. október.
Inntökupróf fer fram 2.—4. s. m.
Hússtjórnardeild skólans byrjar þá
einnig. Námsskeiðin eru tvö; hið
fyrra frá 1. okt. til r. marz, hið
síðara frá 1. marz til 1. júlí.
Reykjavik 10/6. 1913.
Ingibjörg H. Bjarnason.
Kennari
Aðal-kennarastarfið við barnaskól-
ann á Bíldudal er laust. Umsóknir
verði komnar til skólanefndarinnar
fyrir lok júlímánaðar. Æskilegt að
kennarinn geti kent söng og leik-
fimi.
Skólanefndin.
Baðvísur.
(Sbr. >Mín aðferð<).
Lag: Þú vorgyðja svifur.
Ef signir þig hlýjan og sólbað þú fœr
þú sanna munt vellíðan hljóta,
ef lund þinni svalar hver bliðviðris-
blœr,
og þess brátt muntu fagna að njóta.
En vatnsböð og stroJcurnar styrkja
þinn bol
og st'óðugt þitt bæta við erfiðisþol.
Lag: Sú rödd var svo fögur.
Ef likamann hirðum við Ijómandi vel
oss liknskinið blessar um foldina víða,
Það sannlega allmikla sœlu eg tel
því svartnœttisskuggarnir burtu þá
liða-
1 striðinu langa við storma og hel
við stöndum oss betur að vinna og
bíða.
St. S.