Ísafold - 15.01.1916, Page 4

4
ISAf OLD
Beztu
karfðflurnar
í borginni á 12 aura pr. kg.
(i kg. = 2 pd.) eru í veizl.
B.H.Bjarnason
Gleraðar vðrur
(eœaille vörur) mikið úrval ný
komið til verzl.
B. H. Bjarnason.
Jörð til sölu og ábúðar ná-
lægt Reykjavík. R. v. á.
Kristján Ú. Skagfjörð
umboðsmaður brezkra verksmiðja
dvelur til febrúarloka
32 Margaret Street,
Hull, England.
6 Söngiög
eftir Friðrik Bjarnason,
fást hjá bóksölum.
Hæst verö
greiðir kjötverzlun E. Milners,
Laugavegi 20 B,
fyrir nautgripi, eldri og yngri,
einnig kálfa.
Borgað samstundis.
flöt og upprétt, frá H. Hindsbergs
konungl. hirðhljóðfærasmiðju í Kaup-
mannahöfn. Sérstaklega ágæt, ódýr
og hæfileg I hús hér eru smáflýgel
þaðan. Hljóðfærin hafa hlotið ein-
róma lof og i. verðlaun á sýning
unni í London 1909.
Borgunarskilmálar ágætir.
Einkaumboðsmaður fyrir ísland.
Yigfús Einarsson,
bæjarfógetafulltrúí i Reykjavík.
226
móður mfna. Hún tók aftur gleði
sína og liðu svo nokkrir klukkutímar
með allskonar viðræðum og blíðskapar-
málum.
»Nú — jæja, Pétur minn!« sagði
laðir minn. »|>ú heflr nú reyndar
gert hin og þesai glappaskot og eg
hefistundumverið reglulega gramur við
þig. En við skulum nú ekki vera að sak-
ast um orðinn hlut. Eg vona, að
þú hafir nú séð að þér og Bért nú bú-
inn að hlaupa af þér hornin, enda
veit eg, að þú hefir komið fram í
herþjónustunni eins og heiðarlegum
fyrirliða sæmir. Guði sé Iof fyrir það!
Það var mér hugsvölun í elli minni.
Og svo verður nú lífið mér margfalt
ánægjulegra þegar eg veit, að eg á
þér frelsi okkar að þakkat.
Eg þrýsti hönd hans með tárin í
augunum og leit til Maríu. Var hún
svo fegin komu minni, að hún virtiet
alveg róleg og hin ánægðasta.
þegar leið að nóni heyrðum við
alt f einu óvenju mikil óp og hávaða
fyrir utan.
»A hvað skyldi þetta vita?« spurði
faðir minn. »Skyldi ofurstinn þinn
vera kominn?«.
»Nei, það getur ekki átt sér stað«,
Alxeander Phusckin: Pétur og Mr.ría.
\ Segídúkurinn S
™ góöknnni er nú aftur kominn til
V. B. H.
7 teg. úr að velja. Verð og gæði langbezt sem fyr. _
^arzluniti Jjjorn tJCrisíjánsson. y
H.f. Eimskipafélag Islands.
j
Vegna stöðugra erfiðleika i Leith i sambandi við stríðið, svo sem
langar tafir, tvöföld erfiðislaun o. fl., tjáum vér oss neydda til, frá 10.
janúar þ. á., að
burtnema allan afslátt af flutningsgjöldum til eða frá Leith
meðan þessi auknu útgjöld vara.
Reykjavík, 12. janúar 1916.
H.f. Eimskipafélag íslands.
Skíðafélag Reykjavíkur
heldur námsskeið í meðferð og notkun skíða og skiðabúnaðar.
Námsskeiðið oyrjar 16. fehrúar þ. á. og er ókeypis. Þátt takendur
gefi sig fram fyrii 8. febr. við Steindór Björnsson kennara, eða Tryggva
Map.nússon verzlunarmann í »Edinborg«.
Eg undirritaður hefi flutt
fataverzlun og vinnustoíu mína i hús Jóns Þorlákssonar landsverkfræðings
(hornbúðina) og mun eg eins og að undanförnu hafa mikið úrval af fata-
efnum og alt sem til fata þarf. Föt saumuð fljótt og vel. Einnig háls-
tau, slaufur, hö uðföt, skyrtur stifaðar og linar.
Aðalútsala á dúkum frá h.f. »Nýja Iðunn* ; mikið fyrirliggjandi af
tauum, þar á meðal hið ágæta »Trollarabuxnaefni«, alt selt með verk-
smiðjuverði.
Andrés Andrósson, klæðskeri
Bankastræti 11,
áður Bnnkastræti 10.
Síafseíningar-orðbók
Bjðrns Jónssonar er viðurkend langbezta leiðbeiningarbók um ísl.
stafsetning.
Fæst hjá öllum bóksölum og kostar að eins 1 krónu.
227
svaraði eg. »Hann getur ómögulega
náð hingað fyr en í kvöld*.
Hávaðinn óx og var nú herklukk-
unni hringt, en riddarar þeystu um
garðiuu. I sömu andránni sáet fyrir
gráa kollinum á Sawelitseh gegnum
smugu á veggnum og hrópaði karl-
aumiugiun eymdarlega:
«Andrés Petrówitscb, og þú, hús-
bóndi góður, Pétur Andrejitsch! Mar
ía íwanówna! Nú er ekki gott í efni!
Fantarnir eru að ryðjast inn f þorp
ið og veiztu hver er fyrir þeim, Pét-
ur Andrejitsch? — Ekki nema hann
Schwabrín — Alexis Iwanitsch Sawa-
brín. Fari hann bölvaður!«.
María fórnaði höndum þegar hún
heyrði nafnið og nötraði af hræðslu.
»Heyrðu!« sagði eg við Sawelitsch.
•Seúdu undir eins ríðandi mann til
ferjustaðarins til þess að hitta hús-
arana og segja ofurstanum frá hættu
þeirri, sem vofir yfir okkur!«.
»Jú jú! En hvern fæ eg til að fara,
náðugi herra? Allir erU með uppreistar-
mönnunum, jafnvel minstu götustrák-
arnir, og það er hvergi hægt að hafa
út hest. Æ-já-já! f>eir eru þá komn-
ir inn f garðinn, hérna að hlöðunnik
f>að heyrðist nú háreysti og manna-
228
mál fyrir utan dyrnar. Eg benti
Maríu og móður minni að færa sig
út íhorn, dró sverðmittúr sliðrum og
stóð upp við dyrnar. Faðir minn þreif
skammbyssurnar, spenti þær og stóð
við hlið mér það marraði í skránni,
hurðin laukst upp og vinnumaður
fylkisstjórans kom í dyrnar. Eg hjó
til hans - hann hné niður og lagðist
þvers um í dyrnar. I sömu andr-
ánni skaut faðir minn út um dyrn-
ar, en umsátarmennirnir hrukku frá
bölvandi og ragnaDdi. Eg dró hinn
særða inn fyrir þröskuldinn og læsti
hurðinni.
Garðurinn var nú orðinn troðfull-
ur af vopnuðum mönnum og hafði
eg komið auga á Schwabrín meðal
þeirra.
•Verið ekki hræddar!« sagði eg við
kvenfólkið. »f>að er ekki vonlaust
enn. Skjóttu ekki strax aftur, faðir
minn! Geymdu vel seinasta skotið
þitt!«.
Eg heyrði móður mína biðjast fyr-
ir í hljóði, en María stóð við hlið
hennar og beið afdrifanna með
dæmafárri þolinmæði. Úti fyrir
heyrðust í sífellu roknaskammir,
og hótanir og formælingar.
— Eg stóð kyr á mínum
stað og bjó st áð kljúfa hvern þann
í herðar niður, er fyrstur kæmi í
Útbreiddasta blað landsins
er ísafold.
Þessvegna er hún bezta aug’lýsingablað landsins.
Kaupendum fer sí fjölgandi um land alt.
Allar þær tilkynningar og auglýsingar, sem erindi eiga til landsins
í heild sinni, ná því langmestri útbreiðslu í Isalold.
Og i Reykjavík er Isafold keypt í flestum húsum borgarinnar og
vafalaust lesin í þeim öllum.
Þessvegna eru einnig auglýsingar og tilkynningar, sem sérstakt er-
indi eiga til höfuðstaðarins, bezt komnar í Isafold.
er furðanlegc sjaldgæf verzunarvara á þessu landi. —■ En nú geta kaup-
menn og kaupfélög þó fengið það i Reykjavlk á lægsta heildsöluverði,
sent með skipum á tiltekna höfn, með eins eða fárra daga fyrirvara. —
Hver einasta verzun nær og fjær ætti að fá sér fáeina sekki af því
(íslenzka sælgæti) til reynslu, sem allra fyrst.
Reykjavík, (Hólf 315) Sími 521.
Stefán B. Jónsson.
Laus sijsían.
Hjúkrunarkonustaifið við sjúkrahúsið á Sauðárkróki er laust frá 14.
mai 1916. Hjúkrunarkonan hefir ókeypis húsnæði, Ijós, hita og fæði og
laun eftir samningi við sjúkrahússtjórn.
Lysthafendur snúi sér til sýslumannsins á Sauðárkróki.
við Kaupfélag Húnvetninga er laus frá ársbyrjun 1917. Þeir, sem vilja
sækja um stöðu þessa, sendi Jóni Kr. Jónssyni bónda á Másstöð-
um umsóknir sínar lyrir 15. apríl n. k. Hatin veitir þeim, er hafa í
hyggju að sækja um stöðuna, upplýsingar henni viðvikjandi, ef þess er
óskað.
Cigarettur:
Siulífossf <7jóía og <31 anna,
reykið þær, því við það sparið þið 25—30%.
Tilbúnar og seldar i heildsölu og smásölu hjá
cfc c?. JSovij <3teyfjjavifi.
230 ” ~
mundi blása honum í brjóst. AuDars
var eg ekki að hugsa um það í sam-
baudi við Bjálfan mig, og eg skal játa,
að eg bar ekki eins mikinn kvíðboga
fyrir afdrifum foreldra minna eins og
Maríu minnar elskulegrar. Eg vissi,
að bændurnir, sáu ekki sólina fyrir
móður minni og sömuleiðis var faðir
minn mikils metinn meðal þeirra þótt
strangur þætti, því að hann var jafn-
framt réttlátur og greiðvikinn við
undirmenn sína. Uppreist þeirra
hlaut því að eiga rót sína í einhverj-
um blekkingum eða augnabliks æði,
en ekki að hún væri sprottin af lang-
vinnri óánægju. það var því ekk-
ert liklegra, en að þeir mundu þyrma
landsdrottni sínum. En það var öðru
máli að gegna um Maríu. það var
ekki gott að segja, hvers hún mátti
vænta sér af þessum æðísgengnu og
samvizkulausumanneskjum. Mig hrylti
við að hugsa til þess og ásetti mér
því-guð fyrirgefi mér það-að Btytta
henni aldur sjálfur heldur en að láta
hana komast í annað sinn á vald
þessa grimma fjandmanns okkar.
Aftur liðu tveir tímar og heyrðist
nú söngur drukkinna mauna úr þorp-
inu. Vörðurinu öfundaði svallarana
ljósmál, en alt í einu þagnaði múg-
urinn og heyrði eg þá rödd Schwa-
bríns, er hann kallaði á mig með nafni.
»Hér er eg - Hvað viltu mér?« svar-
aði eg.
•Gefstu upp, Gríneff, það er ekki
til neins að þrjóskast. Gerðu það
vegna foreldra þinna á gamals aldri,
en sjálfan þig geturðu ekki frelsað
þó þú spyrnir á móti. Eg næ í ykk-
ur á endanumk
•Reyndu það, þrællinn þinn!«.
»0- sei-sei! Eg ætla hvorki að
hætta mínu eigin Iífi eða manna minna.
Eg kveiki bara í kofanum og svo get-
um við séð hvað þú tekur til bragðs,
flautaþyrilssnápurinn þinn. Eg fer
nú að borða miðdegisverð, en nota þú
næðið á meðan til að íhuga málið-
Au revoir! — María Iwanówna! Eg
þarf ekki að afsaka mig við yður.
Yður leiðist varla þarna hjá kapp-
anum yðarl«.
Schwabrín setti vörð við hlöðuna
og gekk síðan burtu, en ekkert okk-
ar mælti orð frá munni. Vorum við
hvert um sig sokkin ofan í hugsan-
ir okkar og forðuðumst að segja hvert
öðru þær. Eg var að reyna að hugsa
mér hverju hefndargirni Schwabríns