Ísafold - 19.01.1916, Qupperneq 4
4
ISAf OLD
VeðursJjýrsla.
Föstudaginn 14. jan.
Vm. n. andvari, hiti 1.6.
Rv. logn, hiti 0.2.
íf. a. gola, frost 0.3.
Ak. s.s.v. andvari, frost 3.0.
Gr. s. andvari, frost 3.5.
Sf. n. a. kaldi, frost 2.4.
í>h. F. s. andvari, hiti 3.1.
Laugardaginu 15. jan.
Vm. n. kul, frost 2.0.
Rv. logn, frost 6.8.
ísaf. n. stinnings kaldi, frost 1.0.
Ak. logn, frost 2.0.
Gr.
Sf. n. stormur, frost 3.9.
Þh. F. vnv. hvassviðri, hiti 1.2.
Danska orSabékin.
Dráttur varð á útkomu 2. útgáfu hennar, er faðir minu féll frá.
En nú stendur til að koma henni út fyrir haustið.
Hefir herra Ólafur Rósenkranz kennari tekið að sér að búa
hana til annarar prentunar.
Þeim vinsamlegum tilmælum leyfi eg mér að beina til kennara,
námsmanna og annara þeirra manna, er rekið hafa sig á við notkun fyrri
útgáfunnar, að þar vanti einhver eigi mjög óalgeng orð eða isl. þýðingar,
að gera hr. Oiafi Rósenkranz, Ktrkjustræti 12, viðvart um það, ef eigi
hafa mikið fyrir, með því vel gæti að liði orðið.
Virðingarfylst.
f
Olafur Björnsson.
er furðanlege sjaldgæf verzunarvara á þessu landi. — En nú geta kaup-
menn og kaupfélög þó fengið það í Reykjavlk á lægsta heildsöluverði,
sent með skipum á tiltekna höfn, með eins eða fárra daga fyrirvara. —
Hver einasta verzun nær og fjær ætti að fá sér fáeina sekki r.f því
(íslenzka sælgæti) til reynslu, sem allra fyrst.
Reykjavík, (Hólf 315) Sími 521.
Stefán B. Jónsson.
Landhelgisvörnin í Garðssjé.
Sunnudaginn 16. jan.
Vm. n. kul, hiti 0.2.
Rv. logn, frost 1.5.
ísafj. logn, frost 4.8.
Ak. n.v. andvari, frost 5.5.
Gr, logn, frost 6.0.
Sf. logn, frost 3.0.
Þórsh. F. s.a. kaldi, hiti 1.0.
Mánudaginn 17. ur,
Vm. a. stormur, hiti 4.4.
Rv. a. gola, hiti 5.3.
Isafj. logn, frost 2.0.
Ak. s.s.v. andvari, frost 8.0.
Gr. a.n.a. gola, frost 0.5.
Sf. logn, frost 2.8.
Þórsh., F. logn, hiti 4.5.
Hérmeð tilkynnist vinum ogfvanda-
mönnum að faðir minn ástkær, Guð-
mundur Einarsson, andaðist á heim-
ili sinu, Miðdal í Mosfellssveit, 15. þ.
m. Jarðarförin fer fram að Lága-
felli, þriðjudaginn 25. þ. m. Þeir,
sem hafa i hyggju að gefa kranza á
á kistu hans, eru vinsamlega beðnir
að leggja það i sjóð, er siðar verður
varið til að heiðra minningu hans.
17. jan. 1916.
Einar Guðmundsson.
r.. ii[
Það sem út er komið af henni
(4 árg. 1911 —14) fæst keypt hjá
ritara Háskólacs fyrir 3 krónur hvert
ár.
231
Jarðyrkjukensla
i Einarsnesi.
Næsta vor fer fram kensla í plæg-
ingum, túnasléttun, lokræslu og garð-
rækt i Einarsnesi i Mýrasýslu.
Byrjar 14. maí og stendur yfir i 6
vikur. Þeir, sem vilja njóta kensl-
unnar sendi umsóknir sinar til Páls
Jónssonar kennara á Hvanneyri,
sem kensluna hefir á hendi.
Jðrð til solu og ábúðar ná-
lægt Reykjavík. R. v. á.
6 Sönglög
eftir Friðrik Bjarnason,
fást hjá bóksölum.
Lausar stöður
við Heiisuhælið á Vifilsstöðum.
+
Hér með tilkynnist vinum og vanda-
mönnum að tengdamóðir mín, Guðrún
Sigurðardóttir, andaðist á heimili
•mínu 9. þ. m. og fer jarðarför henn-
ar fram á föstudaginn, 21. þ. m.
Hábæ f Vogum, 16. jan. 1916.
Ásmundur Árnason.
Stríðið.
1. Ráðsmannsstaðan við Heilsu-
hælið. Mánaðarlaun 75 kr., en
auk þess fær ráðsmaður ókeypis
fæði og húsnæði á hælinu fyrir
sig einan. Ráðsmaðurinn hefir eigi
á höndum bókfærslu.
2. Skrifstofustúlka Mánaðarlaun 40
kr., og auk þess fær stúlkan
ókeypis fæði og húsnæði á hæl-
inu. *
Eiginhandar umsóknir um stöð-
ur þessar, sem veittar verða frá 1.
næstkomandi aprílmánaðar að telja,
innihaldandi nákvæmar upplýsingar
um umsækjanda, isamt meðmælum
góðra manna. séu komnar til stjórn-
arráðsins fyrir 1. marz næstkomandi.
Af hverja veröa I’jöðverjar
nndir?
Hvað lengi stendur strídið?
Ræðu um þetta efni flytur
Jón Oiafsson rithöfnndur
í Bárubuð
laugardagskvöld 22. jan. kl. 9 síðd.
Aðgangur 50 aurar.
Aðgöngumiðar verða seldir á föstu-
dag í Bókv. ísafoldar og Sigfúsar
Eymundssonar og við innganginn.
Stjórnarráðið 13. jan. 1916.
Öllum þeim, er á ýmsan hátt
hafa liðsint mér í vandræðum mín-
um, votta eg hérmeð innilegt þakk-
læti. Vil eg sérstaklega nefna pró-
fast Magnús Bjarnarson á Prests-
bakka, Lárus óðalsbónda Helgason
á Kirkjubæjarklaustri og Elías Giss
ursson i Þykkvabæ, er drengilega
hafa styrkt mig með ráðum og dáð.
Hlíð í Skaftártungu.
Valqerður Gunnarsdóitir.
og jós því yfir okkur skömmum
og hótunum í bræði sinni, en við
biðum þeas, að Schwabrín framkvæmdi
hótun sína. Loksins urðum við vör
við hreifingu í garðinum og heyrðum
rödd Schwabríns.
»Já-já! Eruð þið nú búin að hugsa
ykkur um? Ætlið þið að gefast upp
skilmálalau8t?».
Enginn svaraði.
Schwabrín beið svolitla stund og
Iét síðan sækja hálm Eftir nkkur
augnablik tók að birta í hlöðunni af
eldbjarmanum og reykinn fór að legg-
ja inn um rifurnar við hurðina.
þá kom María til mín, greip hönd
mína og sagði lágt:
• Verið þér nú ekki að þessu leng-
ur, Pétur Andrejitsch! f>ér megið ekki
steypa sjálfum yður og foreldrum yðar
i glötun mín vegna. Schwabrín mun
veita mér áheyrn. Látið mig fara út!«
»Nei, það geri eg ekki hvað sem
í boði Væri», hrópaði eg. »Vitið þér
ekki hvað bíður yðar?«. .
»Eg ætla mér ekki að lifa smán
mina«, svaraði hún rólega. »En hver
veit nema eg gæti á þann hátt frels-
að lífgjafa minn og fólk það, sem hefir
svo drengilega tekið mig að sér um-
Alxeander Phusckin : Pétur og Marla.
232
komulausa. Verið þér sælir, Andrés
Petrówitsch, verið(þér sælar, Awdotja
Wassíljewna! Þér hafið gert alt vel
til mín og meir en það, og veitið
mér nú blessun yðar. Og verið þér
sælir, Pétur Andrejitsch. Þer megið
eiga það víst, að eg —«.
Húu fór að gráta og huldi andlit
sitt höndum, en eg var alveg utan
við mig. Móðir mín fór líka að gráta.
»Jæja! Vertu ná ekki að þessu
masi lengur, María Iwanówna«, sagði
nú faðir minn. »Heldurðu að nokk-
ur láti þig ganga eina í gréipar þessum
ræningjum? Vertu bara róleg og láttu
ekki heyra til þín. Ef við eigum að
láta lífið, þá skulum við öll deyja í
sameiningu. Heyrðu Pétur! Hvað eru
þeir að gaspra um þarna úti?«.
»Ætlið þið að gefast upp?« hrópaði
Schwabrín. »Að öðrum kosti verðið
þið brunnin til ösku eftir fimm mín-
útur!«.
»Nei, þrælmennið þitt. Við gefumst
ekki upp!* svaraði faðir minn með
drynjandi rödd. /
Yfirbragð hans lýsti svo mikilli karl-
mensku og einbeitni, að jafnvel mér
varð starsýnt á og augun Ieiftruðu
undir hinum gráu augnabrúnum. Því
233
næst sneri hann sér að mér og sagði:
Svona-nú!«.
I sama vetfangi hrinti hann upp
hurðinni og lagði þá logana undir
einsinn um dyrnaroguppeftirsperrun-
um, en kringum þær var troðið þurr-
um mosa. Faðir minn Bkaut nú úr
skammbyssunni, sté yfir logandi þrösk-
uldinn og skipaði okkur að fylgja
sér eftir Eg tók í hendurnar á
móður minni og Maríu og æddi út
á hæla honum.
Schwabrfn lá fyrir utan þröskuld-
inn og hafði hann orðið fyrir skoti
föður míns. Uppreistarmennirnir
höfðu hörfað undan hinni skyndilegu
útrás okkar, en þyrptust nú að okk-
ur hvaðanæva. Þó gat eg lagt sverði
mínu nokkrum sinnum, en svo fekk
eg högg fyrir brjóstið af steini, sem
hent var í mig, avo að eg féll til
jarðar og misti snöggvast meðvit-
und. f>egar eg raknaði við aftur, sá
eg hvar Schwabrín sat á hækjum á
grasfiötiuni, en fólk mitt stóð frammi
fyrir honum.
|>að var þrifið í axlir mér, en utan
um okkur hópuðust bændur, Kósakk-
ar og Baschkírar. Schwabrín var ná-
fölur og Btuddi hendi sinni á síðuna
Þeir, sem vildu takast á hendur vörnina 6—8 mánuði frá byrjun
apríl næstk. og leggja sjálfir til vélbát og alla útgerð, eru beðnir að senda
fyrir 20. febr. tilboð um, hvað þeir vilja gera það fyrir á mánuði, og
rita utan á: Landhelgisvörnin Gerðum.
Laus stjsían.
Hjúkrunarkonustaifið við sjúkrahúsið á Sauðárkróki er laust frá 14.
mai 1916. Hjúkrunarkonan hefir ókeypis húsnæði, ljós, hita og fæði og
laun eftir samningi við sjúkrahússtjórn.
Lysthafendur snúi sér til sýslumannsins á Sauðárkróki.
Útbreiddasta blað landsins
er ísafoid.
Þessvegna er hún bezta auglýsinafablað landsins.
Kaupendum fer sí-fjölgandi um'land alt.
Aliar þær tilkynningar og auglýsingar, sem erindi eiga til landsin's
í heild sinni, ná því langmestri útbreiðslu í Isafold.
Og i Reykjavík er Isafold keypt í flestum húsum borgarinnar og
vafalaust lesin i þeim öllum.
Þessvegna eru einnig auglýsingar og tilkynningar, sem sérstakt er-
indi eiga til höfuðstaðarins, bezt komnar í Isafold.
Minningarritið um Björn Jónsson.
Eg leyfi mér hér með að beina þeim vinsamlegum tilmælum til
þeirra, er hafa kunna i höndum bréf frá föður mínum heitnum, að lána
méi þau um tima til yfirlesturs — í þvl skyni að taka ef til vill eitthvað
upp úr þeim í síðara bindið af minningarritinu um hann, sem á að verða
fullbúið í vor.
Reykjavík 5. okt. 1915.
• \
Ólafur Björnsson,
ritstjóri ísafoldar.
234
þar sem skotið hafði hitt hann, en
svipur hans virtist lýsa fult eins
miklu hatri og sársauka. Haua leit
hægt upp, horfði á mig og sagði svo
með veikri rödd:
•Hengið þið hann — hann og hin
líka — hara ekki hana!«.
Öll þvagan ruddist að okkur og
dró okkur út að garðsbliðinu, en
8vo var okkur slept alt í einu og
flýðu allir eem fætur toguðu. Var
það Súrín, sem ruddist inn um hlið-
ið í þessum svifum og fylgdi honum
húsaraflokkur með brugðnum sverðuœ.
Uppreistarmenniruir tvístruðust í
allar en húsararnir eltu þá og
gerðu ýmist að brytja þá niður eða
taka þá höndum. Súrín Btökk af hesti
sínum, heilsaði foreldrum mínum
virðulega og tók faet í höndina á
mér.
»Nú-já-já! Eg bom víst á síðustu
forvöðum«, sagði hann. »Yar ekki svo?
Jæja! þarna er þá kærastan þín!«.
Maria stokkroðnaði.
Faðir minn gekk nú til hans og
þakkaði honum hæversklega, en rödd-
in var óstyrk végna geðshræringar
þeirrar, sem á undan var gengin.
Mœir mín tók höndum um háls hou-
235
umogkallaði haunfrelsisengiliun okkar.
»Gerið svo vel að koma inn!« mælti
faðir minn og leiddi hann tii stofu.
Súrín nam staðar um leið og hann
gekk fram hjá Schwahrín.
•Hver er þessi?« spurði hann og
virti hann fyrir sér.
»jþað er foringi óaldarflokksins.,
svaraði faðir minn og hreykti sér
eins og gamall hermaður. »Forsjón-
in etýrði hendi minni, svo að mér
auðnaðist að tyfta þennan unga fant
og hefna sonar míns á honum».
það er Schwabrín«, sagði eg við
Súríu.
»Er það Schwabrín? — Það var
alveg ljómandi! Farið þið burt- með
hann, piltar, og biðjið þið læknina
að binda um sár haos og gæta haus
eins og sjáaldurs auga síns. Hann
á að flyjast til Kasan og'mæta þar
fyrir herrétti. Hann er einn af aðal-
forsprökkunum og skýrsla hans hlýt-
ur að verða mjög þýðingarmikil*.
Scbwabrín leit upp döprum aug-
um og bar nú svipur bans eingöngu
vott um sársauka og þjáningar. Hús-
ari einnvafði kufli um hann og bar
hanu burt.
Við gengum nú inn og virti eg