Ísafold - 25.03.1916, Side 2

ISAFOLD
2
Kosfakjör Ísafoídar.
Olíubirgðir þær, er Fiskiíólagið á
óseldar, verða seldar" á 34 kr. tunn-
an þennan mánuð út — þeim, sem
panta íyrir þann tíma og andvirðið
fylgir pöntuninni. Bftir þann tíma
verður verð á olíunni hækkað.
Verðið er miðað við að olían só
tekin á staðnum.
Beykjavík, 20. marz 1916.
Sfjórn Tiskifélagsins.
Utbreiddasta blað landsins er Isafold.
Þessvegna er hún bezta auglýsingablað landsins.
Kaupendum fer sí-fjölgandi um land alt.
Allar þær tilkynningar og auglýsingar, sem erindi eiga til landsins
í heild sinni, ná því langmestri útbreiðslu í Isafold
Og í Reykjavík er Isafold keypt í flestum húsum borgarinnar og
vafalaustílesin í f>eim öllum.
Þessvegna eru einnig auglýsingar og tilkynningar, sem sérstakt er-
indi eiga til höfuðstaðarins, bezt komnar í Igafold.
Núna um tíma býður ísafold uýj-
um kaupendum
þessi miklu kostakjör.
Þeir fá
I. sjálft blaðið frá i. janúar þ. á.,
meðan upplagið endist.
n. fá þeir i kaupbæti 3 af eftir-
farandi 11 bókum, eftir
frjálsu vali;
1. Fórn Abrahams
(6oo bls.)
eftir Gustaf Jansson.
2. Heljar greipar
(280 bls.)
eftir Conan Doyle.
3. Mýrarkotssteipuna og
Guðsfriðinn
eftir Selmu Lagerlöf.
4. »Pétur og Maríu«,
hina ágætu sögu, sem nú er að koma
út í blaðinu, strax þegar henni er
lokið (í febr.).
5. Sögusafn ísafoldar 1892
(268 bls.)
Efnisyfirlit:
1. Prangarabúðin helga, eftir Otto
v. Corvin.
2. Snarræði.
3. Niss de Bombell.
4. Óvænt vitni.
5. Skjaldmær á 19. öld, eftir F.
Arndt.
6. Smásveinahælið í New-York.
7. í kastala hersisins, eftir E. M.
Vacano.
8. Dismas, eftir P. K. Rosegger.
9. Kastaðu brauði þínu á vatnið.
10. Bænin mín.
11. Illur þröskuldur.
12. Mikil glæfraför.
13. Kjör Gyðinga á miðöldunum,
eftir Poul Lacroix.
14. Erfiði og sársauki, eftir Ernest
Legonvé.
15. Loddaraskapur og töfralistir.
16. Najevska, eftir Leopold Sacher
Nasoch.
17. Svar fakírsins.
6. Sögusafn ísafoldar 1893
(172 bls.)
Efn isyfirlit:
1. Piltur og stúlka, eftir Magdelene
Thoresen.
Nýir siðir.
2. Ósannanlegt.
3. Smávegis.
4. Pelle Dub, eftir August Blanche.
5. Skoðanir manna á Heklu i gamla
daga, eftir Ólaf Davíðsson.
6. Járnsmiðurinn í Mrakotin.
7. Baróninn frá Finnlandi, eftir Au-
gust Blanche.
8. Presturinn í Lágey.
9. Taflið.
10. Uppruni borgarinnar Kairo.
11. Ólík heimili, eftir August
Blanche.
12. Fáheyrð læknishjálp.
13. Smávegis.
7. Sögusafn Isafoldar 1894
(196 bls.)
Efnisyfirlit:
1. Giftusamleg leikslok, Amerísk
saga.
2. Launabótin, eftir Albert Miller.
3. Öil fimm, eftir Helen Stöckl.
4. Brúðför eða banaráð, eftir Step-
han Lausanne.
5. Edison og fréttasnatinn.
6. Nýja verksmiðjan.
7. Maðurinn spakláti.
8. Flótti Krapotkins fursta.
9. Stofuofninn.
10. Óskemtileg fyrirskipan.
11. Tállaus hugprýði.
t 2. Voðaleg nótt.
13. Elding bjargar lifi manns.
8. Sögusafn Isafoldar 1895
(108 bls.)
Efnisyfirlit:
1. Hann strauk ekki með hana.
2. Kænlegt lögreglubragð.
3. Voðaleg stund.
4. Bónorð Jóns.
5. Mát í sex leikjum.
6. Salómonsdómur.
7. Hver er að kalla á mig.
8. Ljónin þrjú, eftir H. Rider
Haggard.
9. Skjaldmærin (Sans-Géne).
9. Sögusafn Isafoldar 1896
(124 bls.)
Efnisyfirlit:
1. Sjöunda þrepið. Ensk saga.
2. Hefndin, eftir A. Conan Doyle.
5. Tíu ár gleymd Ensk saga.
10. Sögusafn lsafoldar 1897
(124 bls.)
Efnisyfirlit:
1. Milli heims og heljar. Ensk
saga.
65 66 Nýir siðir.
2. Dómarinn með hljóðpípuna,
eftir Sacher-Masoch.
3. A járnbrautarteinunum, eftir
Max Nordiu.
4. Leyndarmálið. Þýtt úr sænsku.
5. Gula andlitið, eftir A. Conan
Doyle.
6. Smásögur (Pantaðar eiginkonur,
Hyggilegur fyrirvari, Vilhjálmur
keisari vikadrengur).
II. Vendetta.
Eftir Archibald Clavering Gunter.
I—II, alls 662 bls.
Þrjár af þessum ágætu sögubók-
um fáið þér um leið og þér borgið
andvirði árgangsins (5 kr.). En
nýir kaupendur utanbæjar verða að
senda sérstakt burðargjald (40 au).
með andvirði árgangsins, ef þeir
vilja fá kaupbætirinn sendan sér með
pósti. Ella eru menn vinsamlega
beðnir að vitja kaupbætisins í af-
greiðslu ísafoldar.
Sömu kostakjörum og
nýir kaupendur sæta
skuldlausir
kaupendur ísafoldar
um ieið og þeir greiða
andvirði þessa árgangs
Dragið eigi að gerast kaupendur
ísafoldar eða greiða andvirðí þessa
árgangs meðan þér sætið þessum
kostakjörum, að fá í rauninni and-
virði árgangsins freitt aýtur í Jyrir-
taks skemtibókum, og munið einnig,
að
Ísafoíd er bfaóa bezf,
ísafotd er fréffa fíesf,
ísofofd er íesin mesf.
Accumolatorsyre
Saltsyre
Salpetersyre
Svovlsyre
Vand destl.
Allun
Blyhvidt
Mönnie
Sölverglöd
Tungspath
Zinkhvidt
Carraghenmos
Skjællak orange
Skjællak T. N.
Terpentinolie
Aceton
Formalin
Svovlkulstof
Kvægsölv
Karbolineum
Karbolsyre
Stenkulstjære
Vandgastjære
Vilcoolie
Bisulfat
Catechu
Blysukker
Chlorcalcium
Chloikalk
Chlormagnesium
Chlorsur Natron
Nýir siðir. 67 68
Chlorzink
Gul Cyanjernkalium.
Glaubersalt calc.
Japanvoks
Elain
Lerjord svovlsur
Magnesia
Mælkesukker
Mælkesyre
Soda caust.
Soda calc.
Natronlud
Svovl
Svovlnatrium
Talcum
Zinkstöv
Citronsyre
Vinsyre
Bleget Palmeolie
Parafin
Ceresin
Gasglycerin
Glycerin kem. ren.
Kobbervitriol
Kali Salpeter
Natron Salpeter
Vilhelm Hansen &Co.a.s.
Köbenhavn L. Hejrevej 43.
Telefon 6188. Telegramadr.: Vilhansen.
Nýir siðir.
ræða hans var eins og raki og hlýja á
gömul fræ, sem hefðu legið í köldum kjall-
ara. Hún fann veru sína vaxa, og að það
mundi ekki líða á löngu áður en skurnið
springi I En svo greip hana einkennileg
áfergja að vilja glíma við þessa sál, sem
vildi frjóvga hennar sál. Hún flögraði eins
og fiðrildi, undan, undan makanum sem
elti það, með þá tilfinningu að dauðinn
byggi í kossum hans, dauði hennar sem
einstaklings, í sama mund sem hún gæfi ætt-
inn lif.
— Hvers vegna eruð þér að segja mér
alt þetta ? Hvers vegna eruð þér að eyða
öllum þessum orðum við mig, ófullkomna,
ókunnuga stúlku? spurði hún.
— Þér hafið þegar getið þessl svaraði
hann; — en ef þér viljið að eg segi það,
þá komið með mér til Rússanna annað
kvöld!
Hann greip hönd hennar. — Þér komið?
Er ekki svo?
Eg kem áreiðanlega, svaraði Blanche, eins
og hún gæti ekki annað.
Þegar Blanche sat að miðdegisverði heima
hjá sér þennan sama dag, fann hún, að
leyndarmál það, er hún bjó yfir, varð eins
og múrveggur milli hennar og frænkna henn-
ar. Bandið var nagað í sundur. Henni
fanst hún eiga eitthvað, sem hún hafði ekki
fengið frá þeim. Það var hennar eigin
eign, og það voru nýju hugsanirnar, leynd-
armál hennar. Hún fór að hugsa um það,
hve veikt þetta band hefði verið. Það var
ekki band ástarinnar, því hún elskaði þær
ekki, þessa kven-fangaverði, það var nauð-
ungaról þurra hagsmuna. Hún þurfti þeirra
með, eins og mistilteinninn öspina, eins
og sníkjudýrið bjargvætti sína. Hún bjóst
við að heyra blóðið tala, en það þagði.
Ekki hin minstu ónot frá samvizkunni,
engin viðvörunarrödd. Alt sem gamalt var,
féll niður eins og illa límt veggfóður, og
hún fann, að hún stækkaði. Nú fyrst nam
hún blæinn af fyrstu vængjatökum frelsis-
ins líða um tærðar kinnar sínar; það var
ekki að eins líkaminn, sem hafði verið
tjóðraður, það var einnig andinnl
•
* *
Blanche kom snemma á tiltekna staðinn
niðri i Bauschánzlis garðinum. Snjórinn
féll svo létt, svo hljótt, og fyrir utan var
dimmbláit vatnið. Hún var mjög æst í
skapi, og er hún bærði við þurru laufi með
fætinum, hrökk hún við, en mjöllin leið
niður þétt, þétt, svo að brátt varð ekkeit
hljóð af gangi hennar. Enn þá hljóðaði
sandurinn ofurlitið hér og hvar, en snjór-
inn þaggaði fljótlega einnig niður í honum.
Hún fann að með hverju skrefi komst hún
lengra inn á nýja braut, nálgaðist óþekt
örlög, en þau báru hana út. Hvert? Hún
fann að hún rauf óritaðan samningl Hún
hafði selt þessum gömlu konum frelsi sitt,
þær gáfu henni lífsnauðsynjar gegn því að
hún gæfi frelsi sitt, Nú tók fyrir borgun-
ina hjá henni. Gat hún þáhaldið áfram að
taka við af þeim? Það var því í rauninni
hagsmuna-atriði. Að eins sá, er hafði efni
á að ala sig sjálfur, gat verið frjáls, allir
aðrir voru þrælar. Óijóst hatur til hinna
gömlu, fór að bæra á sér. Ef Blanche fengi
sjálf rentur að lífeyri, nú, þá væri hún frjáls.
Hvað var þá fólkið að æpa eftir frelsi, er
Jað hafði engar rentur til þess að lifa afl
Frelsi án renta gæti ekki verið til. Hún
hljóp að heiman, út úr fangelsi skólans,
inn í tangelsi háskólans, út í fangelsi at-
vinnunnar, alþýðuhyllinnar. Alstaðar fang-
elsi. Og kæmi lausnarinn, sterki maður-
inn, og bryti af henni fjötrana, væri það
að eins til þess að flytja hana inn í nýtt,
vel múrað fangelsi, hið siðasta, sem dauð-
inn einn gæti opnað. Hún gat ekki ráðið
við viðfangsefnið. Skyldi hann, hann sem
hafði svar við öllum spurningum, skyldi
hann geta það?
Snjórinn rauk um tvo sterka fætur, og
loftið bærðist af hlýjum andardrætti hans;
hann var xominn að hlið hennar, tók arm
hennar og setti undir sinn arml
— Vond samvizka? sagði hann. — Hún
hættirl Ef Korsíkubúi hefir dregið að
drepa óvin ættar sinnar, hefir hann einnig
vonda samvizku. Það er vanabundin sam-
vizka, sem ávítar menn fyrir að hætta við
að fiamkvæma morð. Burt með hanal