Ísafold - 17.06.1916, Síða 1

Kemur út tvisvar
í viku. Verðárg.
5 kr., erlendis 7^/j
kr. eða 2 dollar;borg-
ist fyrir miðjan júlí
erlendis fyrirfram.
Lausasala 5 a. eint.
XLIII. árg.
ísafoldarprentsmiðja. Ritstjári: Ólafur Björnsson.
Reykjavík, laugardaginn 17. júní 1916.
Talsími nr. 455.
Uppsögn (skrifl.
buudin við áramót,
er ógild nema kom-
in só til útgefanda
fyrir 1. oktbr. og
só kaupandl skuld-
laUs við blaðið.
44. tölublað
Hlutafél. ,Vðlundur‘
íslands fullkomnasta trésmíðaverksmiðja og timburverzlun
Reykjavík
hefir venjulega fyrirliggjandi miklar birgðir af sænsku timbri, strikuðum
innihurðum af algengum stærðum og ýmislegum listum.
Smíðar fljótt og vel hurðir og glugga og annað, er að húsabyggingum lýtur.
Bakarasveinn.
Duglegur bakari getur fengið atvinnu um lengri
tima hjá Johan Sörensen bakarameistara í Vestmann-
eyjum.
Sími V. E. 45.
AXþýönfél.bókasafn Templaras. 8 kl. 7—9
Borgarstjóraskrifstofan opin virka daga 11—8
Bœjarfógetaskrifstofan opin v. d. 10—2 og 4 ~7
Bœjargjaldkerinn. Lanfásv. 5 kl. 12—8 og c—7
Islandsbanki opinn 10—4.
X.F.U.M. Lestrar- og skrifstofa 8 Ard,—10 siðd.
Alm. fundir fid. og id. 81/* iibd.
liandakotskirkja. öu?)sþj. 9 og 6 A helgaan
Landakotispitali f. sjúkravitj. 11—1.
Landsbankinn 10—3. Bankaitj. 10—12.
Xjandsbók&safn 12—8 og 6—8. ÚtlAn 1—8
Landsbúnabarfélagiikrifstofan opin frA 12—2
Landsféhirbir 10—2 og 6—6.
Landsskjalasafnib hvern virkan dag kl. 12—2
Landssíminn opinn daglangt (8—9) virka dAga
helga daga 10—12 og 4—7.
BfAttúrngripasafnib opib l*/a—2»/a A sunnnd.
Pósthúsib opió virka d. 9—7, snnnud. 9—1.
SamAbyrgb Islanda 12—2 og 4—6
StjórnarrAösskrifstofurnar opnar 10—4 dagl.
Tftlsími Reykjavikur Pósth.8 opinn daglangt
8—10 virka daga, helga daga 10—9.
Yifilitabahælib. Heimsóknartími 12—1
frjóbmenjaiafnib opib sd., þd. fmd. 12—2.
'Vand.Aðastar og ódýrastar
Líkkistur
seljum vid undirritaðir.
Xtetur fyrirliggjandi af ýmsri gerö.
Steingr. Guðmundss. Amtm.stíg 4.
Tryggvi Arnason Njálsg. 9.
Hæst verð
greiðir kjötverzlun E. Milners,
Laugavegi 20 B,
fyrir nautgripi, eldri og yngri,
einnig kálía.
Borgað samstundis.
Landskjörið.
Er nú útrunninn tíminn (laugar-
daginn fyrir hvítasunnu), er skila átti
tií yfirkjörstjórnar listunum ti) lands-
kjörsins 5. ágústmán. í sumar. Þeir
urðu 6 talsins, listarnir, — eins
margir og þingmenn þeir, er kjósa
á (landskjörnir). Merktir eru þeir af
yfirkjörstjórn, eítir þeirri röð, sem
þeir komu til hennar í, með A, B
C. O. s. frv. og gauga þeir síðan
undir því merki.
Listi Sjálfstæðisflokksins, með ein-
ari Arnórssyni efstum, kom til yfir-
kjörstj., er 4 voru áður komnir, og
hlaut því stafinn E.
E-listi = Einars-foíí/
Hann lítur annars, eins og menn
muna, þannig út:
E-listinn.
1. Linar Arnórsson, ráðherra.
2. Hannes Hafliðason, forseti Fiski-
fél. íslands.
3. Bj'órn Þorláksson, prestur.
4. Si%. Gunnarsson, prófastur.
5. Jónas Árnason, óðalsbóndi.
A hinum listunum eru þessir;
A-listi: 1. Hannes Hafstein banka-
stjóri, 2. Guðm. Björnsson landlæknir, 3.
Guðjón Guðlaugsson kaupfólagsstjóri,
4. Frú Bríet Bjarnhóðinsdóttir, 5. Sig-
urjón Friðjónsson, bóndi á Litlu-Laug-
um, 6. Jón Einarsson hreppstj. í Hemru,
7. Pótur Þorsteinsson verkstjóri í
Reykjavík, 8. Jósef Björnsson bóndi á
Svarfhóli, 9. Hallgrímur Hallgrímsson
hreppstjóri á Rifkelsstöðum, 10. Gunnl.
Þorsteinsson hreppstj. á Kiðjabergi, 11.
Hallgrímur Þórarinsson bóndi á Ket-
ilsstöðum, 12. Agúst Flygenring kaup-
maður í HafDarfirði.
B-listi: 1. Sig. Eggerz sýslumaður
2. Hjörtur Snorrason fyrv. skólastjóri,
3. Gunnar Ólafsson kaupm. í Vest-
mannaeyjum, 4. Magnús Friðriksson
bóndi á Staðarfelli, 5. Krlstján Benja-
mínsson bóndi á Tjörnum, 6. Ólafur
Thorlacius læknir á Búlandsnesi, 7.
Magnús Magnússon kennari í Rvík
8. Eyólfur Guðmundsson böndi á Hvoli,
9. Eiríkur Torfason bóndi í Bakka-
koti, 10. Skúli Guðmundsson bóndi á
Úlfarsfelli, 11. Kolbeinn Guðmundsson
hreppstj. á Úlfljótsvatni, 12. Einar
Friðriksson bóndi á Hafranesi.
C-listi: 1. Erlingur Friðjónsson
trósmiður á Akureyri, 2. Ottó N. Þor-
láksson verkmaður í Rvík, 3. Þorv.
Þorvarðsson prentsmiðjustjóri í Rvik,
4. Eggert Brandsson sjómaður f Rvík,
5. Guðm. Davíðsson kennari í Rvík.
D-listi: 1. Sigurðnr Jónsson bóndi
á Ystafefelli, 2. Ag. Helgason bóndi
í Birtingaholti, 3. Sveinn Ólafsson bóndi
í Firði, 4. Guðm. Ólafsson bóndi á
Lundum, 5. Snæbjörn Kristj^nsson
bóndi í Hergilsey, 6. Stefán Guð—
mundsson bóndi á Fitjum, 7. Ólafur
ísleifsson veitingamaður í Þjórsártúni,
8. Magnús Jónsson bóndi á Klauatur-
bólum, 9. Þórður Sveinsson læknir á
Kleppi, 10. Kristleifur Þorsteinsson
hóndi á Kroppi, 11. Ingilmar Eydal
kennari á Akureyri, 12. Hallgr Krist-
insson kaupfólagsfulltrúi á Akureyri.
F-listi: 1. Jósef Björnsson alþm.
á Vatnsleysu, 2. Björn Sigfússon bóndi
á Kornsá, 3. Vigfús Guðmundsson
áður bóndi í Engey, 4. Halldór Jóns-
son bóndi á Rauðumýri, 5. Einar Arn-
ason bóndi á Eyrarlandi, 6. Jósef Jóns
son bóndi á Melum. —
A-listinn (Heimastj.listinn) er með
sínu marki og er ekki um hann að
villast fyrir kjósendur af því sauða-
húsi; aðrir kjósa hann ekki.
B-listinn (Þversum-listinn) er kom-
inn fram á sjónarsviðið til þess að
reyna að reita úr Sjálfstæðisflokkn-
um einhverja »óánægða«, er gert er
ráð fyrir að muni vilja elta þá Sig.
Egg., B. Kr. og Bj. J. frá Vogi út
i hvaða vitleysu sem er; en fáir
verða þeir. Enda litið mannval á
boðstólum hjá þeim. Hafa sýnilega
sett meginið af »flokknum* (þrota-
mannaflokknum) á landlistann sinn!
C-listinn (Verkamannalistinn) er og
ekki sérlega Alitlegur. Þar er fyrsti
maðurinn gersamlega óþektur maður,
og frá Akureyri — þar sem hann
á heima — hefir heyrst, að enginn
mundi kjósa hann par, hvað sem
Reykvíkingar gerðu. Um annan
manninn á þessum lista má hins
vegar á líkan hátt fullyrða, að eng-
inn kýs hann Mr, hvort sem Akur-
ureyringar vilja nú taka hann að sér
eða ekki. Annars er víst hvergi bú-
ist við miklu fylgi alþýðu manna til
handa verkjallýorsprökkunum, lítið
sællar minningar.
D-listinn eða listi »óháðra(!)
bænda« er listinn, sem Gestur á
Hæli hefir verið að burðast við að
skapa, samtíningur, sitt úr hverri
áttinni, og er víst helst fram kom-
inn til þess að riða niður Banda-
flokkinn. Af hverju þeir eiga að
nefnast »óháðir« veit enginn, því
að fram á þenna dag hafa þessir
»listamenn« verið reyrðir hinum ör-
uggustu flokksböndum, fyrsti mað-
urinn í Heimastj.flokknum, annar i
Sjálfstæðisflokknum o. s. frv. og veit
enginn betur en að svo sé enn.
Hið eina, sem hugsanlegt væri að
þeir ættu við með þessu sjálftekna
heiti, er það, að þeir séu ekki bundnir
við að hafa neinar skoðanir i lands-
málum, eins og nú standa sakir, enda
hefir ekki heyrst að þeir hefðu það.
Eða þeir ætla sér að hrinqla Jrá einu
til annars, og má þá segja, að fé sé
ekki ólíkt fóstra, eftir þvi sem Ár-
nesingar þykjast þekkja Hælis-Gest,
sem reyndar löngu er þar kunnur
orðinn.
Sigursæll verður þessi listi aldrei,
cins og alt er í garðinn búið. Stoð-
ar þar ekki, þótt Gestur haldi úti
blaðinu »Suðurlandi«, að sögn, og
launi »ritstjórann« til þess að mæla
með »þeim óháðu« ! Og hafi veitt
»Islending« á Akureyri, með þvi að
taka annan ritstj. á listann.
E-listinn er sjálfstæðislistinn, eins
og tekið hefir verið fram. Er þar
lagt meira upp úr manngildi en mann-
fjölda þeirra, er á listann vóru settir.
Hefir honum lika hvarvetna verið
tekið hið bezta — og sú mun raun-
in á verða j. ágúst.
F-listinn (Bændaflokksins) rekur
lestina. Þjáir hann sami kvillinn og
flokkinn. er hleypti honum af stokk-
unum: Ótti við að taka ákveðna
afstöðu í öllum deilumálum, hálj-
velgjan. Enginn hefir enn fært nein
rök fyrir því, að þessi flokkur, eins
og honum er í skinn komið, hefði
nokkurn - tilverurétt, og mun gilda
sama um lista hans, sem auk alls
annars er sagður eitthvað þversum-
kendur.
K-listinn er eini listinn, sem fram-
faramenn landsins geta með góðri
samvizku gefið atkvæði sitt. Hann
er þannig skipaður, að séð er borgið
hagsmunum allrar pjóðannnnar.
Ofriðurinn.
Yfirlit.
Sóku Rússa.
Svo sem getið hefir verið í skeyt-
um hér í blaðinu hafa Rússar hafið
bina grimmilegustu sókn á austur-
vígstöðvunum, alla leið sunnan frá
Rúmeníu og norður að Pinsk. Halda
þeir þeirri sókn enn áfram og eru það
hinar mestu tröllasögur, sem af henni
ganga.
A fregnum þeim, sem borist hafa
hingað með skeytum, má marka það
að Austurríkismenn fara hverja hrak-
förina eftir aðra fyrir Rússum. Hafa
Rússar rofið herfylkingar þeirra á
nokkrum stöðum og komist í milli
hers þeirra og Þjóðverja fyrir sunn-
an Pinsk, svo að beinu sambandi
milli þeirra er slitið. Hafa Rússar
tekið þarna ógrynni liðs höndum en
nokkuð eru fregnir um það skiftar
og óáreiðanlegar eins og oft vill
verða. En þótt eitthvað af þeim
kunni að vera orðum aukið, þá er
þó sýnt, að Austurríkismenn munu
komnir þarna i versta öngþveiti og
þó verst fyrir þá að vera viðskila
Þjóðverjum. Þjóðverjar munu sjá i
hvert óefni er komið fyrir banda-
mönnum sínum og hafa þeir því
sent þeim hjálparlið. En jafnframt
hafa þeir hafið sókn hjá Pinsk og
Riga og mhn það aðallega gert til
þess að reyna að draga mestu ákefðina
úr Rússum þar syðra ef unt væri.
Þá koma og fregnir um það, að i
Eystrasalti hafi rússneskir kafbátar
ráðist á þýzk flutningaskip og beiti-
skip. Er mælt að þeir hafi sökt
beitiskipi, sem hét Hermann, og sex
flutningaskipum, en mörg önnur
flutningaskip flýðu inn til hafna i
Svíþjóð.
Sjóorustan hjá Jótlaudi.
Dönsk og norsk blöð frá 2. og
3. þ. mán. hafa borist hingað og
tala þau mikið um sjóorustuna miklu.
En ekki er mikið að græða á þeim
íréttum, sem þau flytja, og ekkert
um það sagt hvernig á því stóð að
flotunum lenti saman þarna. Lik-
legast þykir að þýzkir flugmenn hafi
komist á snoðir um það, að flota-
deild brezkra bryndreka og beitiskipa
hafi verið á sveimi norður hjá Nor-
egsströndum. Sendu Þjóðverjar þá
út allan flota sinn til þess að ganga
milli bols og höfuðs á þessari flota-
deild. Sigldi floti Þjóðverja snemma
dags út úr Helgolandsflóa og vestur
með Jótlandssiðu, Fram af Jótlands-
skaga hitti hann flotadeild Breta kl.
3 um daginn og sló þegar í hinn
harðasta bardaga. Var fyrst svo langt
á milli flotanna að sjónarvottar sáu
eigi nema annan. En brátt dró sam-
an og létu Bretar undan síga suður
á bóginn, því við ofurefli mun hafa
verið að etja. En þegar þeir urðu
þýzku skipanna varir munu þeir hafa
gert aðalflota Breta viðvart með loft-
skeytum og tók hann nú að drifa að.
Fóru beitiskipin fyrst, því að þau eru
hraðskreiðust en orustuskipin (Dread-
noughtarnir) komu á eftir. En þá
er þeir komu til sögunnar var farið
að dimma. Létu Þjóðverjar þá und-
an siga og köstuðu út tundurduflum
til þess að láta þau verja undanhald-
ið. Hleyptu þeir nú til hafnar en
Bretar gátu eigi elt þá. Voru þó
skærur milli hinna smærri skipanna
alla nóttina.
Um skipatjónið hefir ekkert frézt
greinilegar en það sem hermt hefir
verið í skeytum og birzt hefir héri
blaðinu. Þó hafa Þjóðverjar játað
það, að mörg skip sin hafi komið